All Chapters of ANG LIHIM NA ASAWA NG BILYONARYO: Chapter 411 - Chapter 420

Buong hapon ay napakaabala ni Annie at nang makita iyon ni Kendra ay agad siya nitong binigyan ng tubig at pagkatapos ay tinulungan sa gawain nito. “Magpahinga ka na muna, ako na muna rito.” sabi niya rito.“Pasensya ka na.” sabi naman ni Annie rito.“Ano ka ba. Para ka namang iba sa akin.” sabi nito sa kaniya at pinaupo na muna siya at ito na muna nag gumawa sa mga gawain niya. Makalipas ang isang oras at napahawak ito sa kanyang beywang at humihingal na napatingin kay Annie. “O pagod na ako ha. Gusto kong sabihin sayo na may utang pa sa aking dalawang dinner ang boyfriend mo sa akin at mahalaga ang dalawang beses na dinner na iyon. Baka mas mainam na sabihin mo na sa kaniya na magtalaga na siya ng araw para ilibre na ako. O kaya ay ngayon na lang kaya?” sabi nito sa kaniya.“Huh? Gusto mo siyang ilibre ka niya ngayon sa pagkain?” gulat na tanong ni Annie rito.Mabilis naman na tumango sa kaniya si Kendra. “Oo. hindi siya dapat maging kuripot ano, kaya dapat niya akong ilibre ngayon.”

Napahinto naman si Lucas at napatingin kay Kendra at pagkatapos ay tiningnan siya ng malamig nito. “Kung mayroon kang gustong sabihin ay mas maganda na lang na sabihin mo iyon sa harap ni Annie.” sabi nito sa malamig na tinig. Hindi naman nakapagsalita si Kendra.Ilang sandali pa ay hindi niya napigilan na mapangiti na lamang rito. “Masyado ka namang nag-aalala Mr.Montenegro, huwag kang mag-alala. Wala akong interes sayo.” sabi niya rito. “Actually, hindi ako pumunta ngayon rito para lang sa pagkain, sa totoo lang ay gusto talaga kitang makilala at may gusto akong sabihin sayo.” sabi niya rito at pagkatapos ay napabuntung-hininga. “Ang mga sasabihin ko ay hindi ko masasabi kapag nakaharap si Annie.” sabi niya rito.Agad naman na tumitig sa kaniya ito at pagkatapos ay nagsalubong ang mga kilay. “Sabihin mo.” sabi nito sa kaniya,Huminga ng malalim si Kendra bago niya ibuka ang kanyang bibig. “Mr. Montenegro, hindi ko alam kung kailan nagsimula ang relasyon niyo ni Annie pero nakikita k

Tumayo si Lucas at niyakap niya si Annie. Masigabong nagpalakpakan ang mga tao at pagkatapos ay bigla na lamang nagsalita ang mga tao sa kanilang paligid. “Maging masaya sana kayong dalawa!”“Wala akong ibang hiling para kay Dr.Annie kundi ang magkaroon ng masayang pagsasama at magkaroon ng malusog na mga anak.” sabi ng iba.Napayakap naman ng mahigpit si Annie kay Lucas kung saan ay naririnig niya ang bawat pagtibok ng puso nito. Nang mga oras na iyon, pakiramdam ni Annie ay siya na ang pinakamsayang babae sa balat ng lupa. “Salamat, Lucas.” bulong niya rito at hindi pa rin niya napigilan ang pagluha.Ilang sandali pa ay nag-out na si Annie at pagkatapos ay inaya siya ni Lucas na kumain sa labas. Pagkatapos nilang kumain, ang nasa isip ni Annie ay ihahatid na siya ni Lucas pauwi. Ngunit bigla na lamang lumiko ang sasakyan sa kabilang parte ng daan.“Hindi ba dapat ay ihahatid mo na ako?” tanong ni Annie sa kay Lucas nang lingunin niya ito.“Mamaya na, pupunta muna tayo sa isang lug

Pagkasakay niya ng kotse ay bigla na lamang siyang nakatanggap ng tawag mula sa biyenan niyang babae. Hindi niya alam kung bakit pero nang mga sandaling iyon ay bigla na lamang siyang nalungkot. “Ma…” sabi niya agad nang sagutin niya ang tawag nito.Nang sagutin niya ang tawag nito ay bigla na lamang siyang nagkaroon ng pagnanasa na umiyak. “Nasaan ka? Gusto kitang makausap. Ipapasundo kita.” malumanay na sabi nito sa kaniya.“Ako na lang ang pupunta diyan ma, tutal naman ay nakasakay na ako.” sabi niya rito.“Sige, hihintayin na lang kita dito kung ganun.” sabi nito at pagkatapos ay ibinaba na ang telepono.Pagkatapos nun ay muli na naman niyang sinearch ang tungkol sa maling balita na ipinakalat ng mga ito. Gusto niyang burahin ang ngiti sa labi ng walang hiyang babae na iyon at nakikita pa lang niya ang mukha nito ay gusto na niyang masuka. Sobra-sobrang pagkasuklam ang nararamdaman niya ng mga oras na iyon.Ilang sandali pa ay muli na namang tumunog ang cellphone niya, nang tingn

Aaminin niya na bagamat napakatagal nang panahon ay para bang wala man lang iniwan na marka rito ang panloloko ni Alejandro rito dahil nananatili pa rin itong napakaganda hanggang sa mga oras na iyon. Bigla tuloy niyang inisip ang kanyang itsura, mayroon siyang kulay abong buhok at may mga wrinkles na rin sa mukha at ang kanyang itsura nang mga oras na iyon ay hindi na kasing ganda katulad ng dati. Idagdag pa na nakasuot siya ng maluwag na pajama. Dahil doon ay mas nagalit pa siya lalo sa babaeng kaharap niya.Habang sinusuyod naman ni Lian ng tingin ito mula ulo hanggang paa ay hindi niya lubos mapagtanto kung paano nakuhang magustuhan ni Alejandro ang babaeng katulad nito na sobrang napakalayo sa kaniya. Siya ay hamak na mas maganda at elegante rito. Gayunpaman ay hindi na iyon mahalaga pa. Malamig niyang tiningnan ito at naglakad sa sofa at umupo at sabay tingin sa nakatayong si Veron. “Bakit mo ginagawa ang lahat ng ito? Dahil ba sa hindi kita pinapansin nitong mga nakaraang taon?