Chapter 158.5

Pagkasakay niya ng kotse ay bigla na lamang siyang nakatanggap ng tawag mula sa biyenan niyang babae. Hindi niya alam kung bakit pero nang mga sandaling iyon ay bigla na lamang siyang nalungkot. “Ma…” sabi niya agad nang sagutin niya ang tawag nito.

Nang sagutin niya ang tawag nito ay bigla na lamang siyang nagkaroon ng pagnanasa na umiyak. “Nasaan ka? Gusto kitang makausap. Ipapasundo kita.” malumanay na sabi nito sa kaniya.

“Ako na lang ang pupunta diyan ma, tutal naman ay nakasakay na ako.” sabi niya rito.

“Sige, hihintayin na lang kita dito kung ganun.” sabi nito at pagkatapos ay ibinaba na ang telepono.

Pagkatapos nun ay muli na naman niyang sinearch ang tungkol sa maling balita na ipinakalat ng mga ito. Gusto niyang burahin ang ngiti sa labi ng walang hiyang babae na iyon at nakikita pa lang niya ang mukha nito ay gusto na niyang masuka. Sobra-sobrang pagkasuklam ang nararamdaman niya ng mga oras na iyon.

Ilang sandali pa ay muli na namang tumunog ang cellphone niya, nang tingn