“Ano aasarin mo pa ba ako?” tanong nito sa kaniya. Mabilis siyang umiling ng wala sa oras.“Hindi. Hindi na.” sabi niya rito. “Itigil mo na yan.” dagdag pa niyang sabi rito at dahil doon ay mabilis siyang binitawan na ni Lucas ng wala sa oras. Ilang sandali pa ng ay napatitig si Lucas sa kanyang mga paa kung saan ay hindi siya nakasuot ng tsinelas at nakayapak lang siya. Mabilis siyang binuhat ni Lucas at pagkatapos ay pinaupo sa sofa.“Bakit hindi ka nagsuot ng tsinelas? Alam mo namang malamig ang sahig at baka magkakaroon ka ng sipon.” sabi nito sa kaniya habang hinipo nito ang mga iyon. Napailing na lamang ito nang maramdaman nito na napalamig ng mga paa nito. Marahil ay sa pagtayo nito sa sahig ng ilang minuto.Mabilis nitong ikinulong ang kanyang mga paa sa mga palad nito at pagkatapos ay tinitigan siya. “Palagi kang magsuot ng tsinelas.” sabi niya rito. “Nasaan ang tsinelas mo? Kukunin ko.” sabi niya rito.“Nasa kwarto.” mabilis na sagot niya rito at may isang masayang ngiti na

Lunes ng tanghali. Ibababa na sana ni Annie ang kanyang suot na puting coat para kumain nang bigla na lamang niya narinig ang usap-usapan ng mga ka-trabaho niya. “Ang gwapo.” sabi ng isa.“Oo nga, matagal na akong hindi nakakakita ng ganyang gwapong lalaki at hindi ko alam kung sino ang pinuntahan nito rito. Kakainggit talaga.” sabi naman ng isa. Pinakinggan lamang ni Annie ito at hindi niya ito masyadong pinansin. Agad na nga siyang naghubad ng coat niya at kinuha na ang kaning maliit na wallet upang lumabas para na rin syempre kumain. Paglabas niya ay bigla na lamang siyang natulala nang makita ang pigurang nasa harapan niya. Napakurap siya ng ilang beses dahil hindi siya makapaniwala sa kanyang nakikita. Ang paalam kasi nito sa kaniya ay isang linggo siyang hindi makakauwi dahil may business trip ito pero habang tumatagal na tinititigan niya ito ay nasiguro niyang hindi siya nagkakamali ang paningin niya. Nakabalik na nga ito.Kaagad siyang nagtatakbo patungo kay Lucas at ilang san

Nang umalis si Kendra ay pareho silang natahimik ni Lucas, ngunit ilang sandali lamang ay naramdaman ni Annie na tila ba may mali lalo pa at sobrang napaka-tahimik ni Lucas ng mga oras na iyon. Akmang ibubuka pa lamang sana ni Annie ang kanyang bibig upang tawagin si Lucas nang bigla na lamang itong humakbang paalis nang wala man lang binibitawang kahit na anumang salita.Dahil rito ay agad siyang humakbang upang habulin ito. Mabilis ang mga naging hakbang nito kaya kinailangan na niyang tumakbo, lalo pa at mas mahaba ang mga biyas nito sa kaniya. “Lucas hintayin mo ako!” sigaw niya rito habang hinahabol niya ito ngunit hindi ito tumigil o ni lumingon man lang sa kaniya.“Lucas! Hintayin mo ako!” muli niyang sigaw at mas binilisan pa ang kanyang pagtakbo. Sa huli ay bumagal din naman ang paglalakad ni Lucas kaya naabutan niya rin ito sa wakas. Nang maabutan niya ito ay kaagad niyang hinawakan ang braso nito at pagkatapos ay dali-daling nagtanong. “Lucas, ano bang problema mo?” tanong

Nang matapos ang shift niya ay mabilis na nagpalit si Annie ng kanyang damit at dali-daling tinungo ang elevator upang pumunta sa opisina ni Reid. agad siyang kumatok bago siya pumasok.Samantala, napa-angat ang ulo ni Reid upang tingnan kung sino ang kumatok at pumasok ng kanyang opisina at agad niyang nakita ang mukha ni Annie at bigla siyang natulala sandali at mabilis na tinapunan ito ng malamig na mga mata. “Anong kailangan mo rito?” tanong niya kaagad rito.Tumingin naman ito sa kaniya at sinalubong ang kanyang mga mata. “Hindi ko alam kung saan ang bahay mo at maging ang number mo kaya dito na lang ako sa opisina mo nagpunta.” sabi ni Annie rito. Pero sa totoo lang ay walang alam si Reid kung bakit siya nagpunta doon, ang akala nito ay gagantihan siya nito nang sinabi niya rito sa dinner party na hindi niya ito magugustuhan lalo na nang ilang beses siya nitong binunggo doon.Agad na napasandal sa kanyang upuan si Reid at napatingin muli kay Annie. “So anong masamang hangin ang