Pagkatapos nilang kumain ni Olivia ay agad na silang nag-umpisang mag-shopping para kahit papano ay bumaba na ang kinain nila lalo pa at medyo naparami ang kain nila pareho. Isa pa ay medyo nagpaka-busy na lamang din siya para kahit papano ay makalimutan niya rin ang mga problema niya. Habang namimili sila ni Olivia ay masayang masaya siya.Tinulungan siya ni Olivia na pumili ng mga magagandang damit at pinicturan pa siya nito habang nagsusukat siya ng damit at ipinadala nito ang mga iyon kay Lucas.“Ikaw ang nag-send sa kaniya ng mga larawang ito?” tanong ni Annie nang makita niyang may mga chat si Lucas sa kaniya.Agad namang tumango sa kaniya si Olivia at hindi itinanggi ang sinabi niya. “Syempre, gusto ko na isipin ka niya habang nasa byahe siya para habang tinititigan niya ang larawan mo ay bigla a niyang ma-miss at para na rin hindi na siya makapaghintay pa na bumalik sayo kaagad.” mabili nitong sabi sa kaniya.“Hmm, e hindi naman ako maganda e.” sabi niya naman rito.“Ano ban
Napasimangot si Tristan dahil sa tanong niya. “Siya ba talaga ang gusto mong tanungin o gusto mong itanong kung bakit ako nandito?” sabi nito sa kaniya.Bigla namang napaisip bigla si Annie dahil sa naging tanong nito. “Ibig bang sabihin ay alam nito ay alam mo na nandito rin si Via? Ibig bang sabihin ay pumunta a rito at sinundan mo siya para aminin mo na ang pagakamali mo?” tanong niya rito ngunit mabilis itong umiling sa kaniya.“Bakit naman ako ang aamin ng pagkakamali ko e wala naman akong ginagawa. Siya lang naman ang—” natigilan si Tristan nang makita niyang lumabas mula sa fitting room si Olivia at hindi na niya naituloy pa ang kanyang sasabihin sana kay Annie dahil napako na ang mga mata niya rito. Totoo ba ang nakikita niya? Nakasuot ito ng kulay pink tulle dress at sa likod nito ay may isang magandang trail na mukha namang normal sa likod, bumagay ito sa maputi nitong balat at ang palda nito ay napakanipis ng telang ginamit at halos mandalim ang kanyang mga mata nang makita
ILANG sandali pa nga ay kaagad na narinig ni Via na tumunog ang kanyang cellphone kung saan ay aabutin niya sana iyon sa kanyang bulsa ngunit aksidente niyang nahawan ang braso ni TRistan dahil nga maliit nga lang ang loob ng fitting room. Dahil rito ay agad niyang binawi ang kanyang kamay na tila ba napapaso.Dahil naman sa inakto nito ay bigla na lamang nalungkot si Tristan bigla at pagkatapos ay nagtanong sa kaniya. “Ganyan ka na ba talaga? Ayaw mo bang makasama ako at ni ang madikit man lang sa balat ko ay iwas na iwas ka?” tanong niya agad rito. Sa halip na sagutin siya nito ay yumuko lamang ito at doon na sumiklab ang galit niya. “Ano Olivia? Napipi ka na ba? Magsalita ka!” galit na sabi niya rito ngunit nanatili pa rin itong tahimik.“Olivia…” sa pagkakataong iyon ay galit na galit na siyang tinawag ang pangalan nito at mabilis niyang inabot ang kamay nito at pinisil iyon at natitiyak niya na dahil sa higpit ng ginawa niyang pagpisil doon ay namula iyon.Nang mga oras na iyon a
Agad na nagsalubong ang mga kilay ni TRistan nang marinig niya ang sinabi nito ngunit pinilit niya pa ring kumalma. “Ang ganda ng damit na yan at bagay yan sa yo. Makinig ka nga sa akin. Isuot mo na yan.” sabi niya rito.Samantala, pagkatapos na sabihin iyon sa kaniya ni Trista ay hindi nasiyahan si Olivia. “Ang kulay nito au makaluma at ang pangit ng estilo. Tristan naman, alam mo naman kung ano ang trabaho ko at baka mamaya ay may makakilala sa akin? Makikita nila na ganito ang suot ko?” bulalas niya rito.“Ikuha mo ako ng iba pa.” sabi nito sa kaniya. Napaisip din naman siya at tama nga naman ito aya mabilis siyang nag-ikot sa loob ng shop upang mamili ng damit. Ilang sandali pa ay wala siyang nahanap na damit dahil halos pare-pareho lang ang mga design at ang iba ay ang iikli na at mababa ang leeg at halos kita na ang dibdib. Hindi naman siya pumayag na ang mga iyon ang isuot nito. Sa huli ay tiningnan niya ito ng may banta.“Wala na akong ibang damit na mahanap maliban sa damit n
Habang naglalakad si Annie palayo doon ay puno ng pangamba ang puso ni Annie ngunit sa kabila ng lahat ng iyon ay pinagsasabihan niya pa rin ang sarili niya na manatiling maging kalmado at huwag mag-isip ng kung ano-ano. Napatingala siya sa kalangitan at nakita niya ang bilog na bilog na buwan kung saan ay napagtanto niya na miss na niya kaagad si Lucas.Nang makauwi siya sa kanyang apartment ay agad niyang tinext ito at kinamusta. Nang wala itong reply ay muli siyang nagtext rito na nagtitiwala siya rito at hihintayin niya itong bumalik sa kaniya. Pagkahiga niya ay halos hindi siya nakatulog ng maayos dahil sa pag-iisip. Idagdag pa na wala siyang natanggap na reply mula kay Lucas dahil alam niya naman na mahigit sampung oras ang byahe nito papunta sa ibang bansa.Sa kabila ng puyat niya, pinilit pa rin ni Annie na bumangon upang makapasok siya sa ospital. Umaga pa lang ay sobrang busy na niya kaya halos wala din siyang pahinga, hanggang sa nakatanggap siya ng tawag at ipinapatawag da
Hindi mapigilang manginig ni Annie nang palapit na ito ng palapit sa kaniya. “Reid ano ba? Tumigil ka. Diyan ka lang, kung hindi ay sisigaw ako.” banta niya rito.“Tatakutin mo pa ako ngayon? Nagpapatawa ka ba? Kahit na sumigaw ka pa ay hindi ka nila maririnig. Alam mo kung bakit? Nag-iisa lang ang opisina ko sa floor na ito.” bulong nito sa kaniya at pagkatapos ay muling iniharang ang mga kamay nito sa kanyang pagitan at sa pinto. Dahil rito ay mas lalo pang natakot si Annie at pagkatapos ay mas lalo ring bumilis ang tibok ng kanyang puso.“Reid—” bago man niya matapos ang kanyang sasabihin ay bigla na lamang itong gumalaw at hinalikan siya sa kanyang mga labi kung saan ay agad na nanlaki ang kanyang mga mata. Mabilis siyang gumalaw at itinulak ito ng buo niyang makakaya at sinampal ito. Pagkatapos niya itong masampal ay nakakabinging katahimikan ang namagitan sa kanilang dalawa at tanging ang malalim lamang nila na paghinga ang maririnig. Nang mga oras na iyon ay pareho silang natig
Pagkababa ng taway ay unti-unting napadausdos si Annie mula sa kanyang kinauupuan patungo sa sahig at pagatapos ay niyakap niya ang kanyang sarili at napaiyak. Mabuti na lamang at tuluyan na niyang naibaba ang tawag dahil baka kung hanggang sa mga oras na iyon ay magkausap pa rin sila ni Lucas ay baka hindi niya na matiis pa na hindi maiyak sa harap nito. Mabuti na lang din at lunch time na ng mga oras na iyon at siya na lang ang naiwang mag-isa doon.Kung sana naroon lang ito sa harap niya ng mga oras na iyon ay sasabihin niya rito ang nangyari sa kaniya at kung gaano siya katakot pero dahil nga nasa ibang bansa ito ay hindi niya masabi-sabi dahil anong magagawa nito kung sakali? Idagdag pa na kararating lamang nito doon kaya ayaw niyang mas lalo pa itong mag-alala sa kaniya. Ayaw niya na maging pabigat siya rito.Sa totoo lang ay nalulungkot siya na wala ito sa tabi niya ng mga oras na iyon dahil sino ba naman ang may ayaw na nasa tabi nila ang taong mahal nila lalo na at ganun pa a
Napatigil sa pagtakbo si Reid at pinanuod na lamang na makalayo si Annie at pagkatapos napaguhit ang mapait na ngiti sa kanyang mga labi. Sure enough ay takot na takot na ito sa kaniya pero ang totoo ay gusto niya lang sana humingi ng sorry rito dahil sa ginawa. Alam niya kasi sa sarili niya na sobrang mali ang ginawa niya.SA KANYANG pagmamadali ay agad na nakarating si Annie sa kanyang apartment at dali-daling nagtungo sa pinto. Akmang bubuksan na sana niya ang pinto pero napansin niya na bukas na ito dahil nakabukas na ito ng kaunti.“Via? Nandiyan ka ba?” gulat na tanong ni Annie rito at hindi pa pumasok sa loob.Hindi nagsalita si Olivia at naglakad palapit sa kaniya at pagkatapos ay tuluyang binuksan ang pinto at niyakap siya nito. “Loka. bakit hindi mo ako tinawagan na may kung anong problema ka na pala? Kung hindi pa sinabi sa akin ni Lucas ay hindi mo ko pa malalaman.” sabi nito sa kaniya habang yakap-yakap siya nito.Napakagat-labi naman si Annie at pagkatapos ay yumakap na
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka