“Villafuente ba ang apelyido ng may-ari ng ospital?” tanong ni Lucas sa kaniya.Agad namang tumango si Annie at medyo nagulat. “Kilala mo ba sila?” tanong niya rito.“Hindi ko sila kilala personally.” sagot nito sa kaniya at pagkatapos ay bahagyang napaisip. “Pero marami na akong narinig tungkol sa pamilya nila at sinasabi ko na sayo na dapat ay lumayo ka sa pamilyang iyon.” sabi nito sa kaniya.Agad naman na tumango si Annie. Sa totoo lang ay kapapasok niya lang naman sa ospital na iyon at hindi pa siya nagkakaroon ng pagkakataong humawak ng kahit isa man lang na scalpel kaya malamang na hindi siya makakalapit sa mga ito kaya napaka-imposible na mapalapit siya rito.Napakunot naman ang noo ni Lucas dahil sa pagtango niya at pagkatapos ay hinawakan ang magkabilang braso nito upang ulitin sa kaniya ang sinabi niya kanina. “Annie narinig mo ba ang sinabi ko? Layuan mo ang lalaking iyon at ang pamilya niya lalo na kung wala naman silang kailangan sayo.” sabi niya kay Annie. “Tandaan mo a
Nang matapos ang shift niya ay mabilis na nagpalit si Annie ng kanyang damit at dali-daling tinungo ang elevator upang pumunta sa opisina ni Reid. agad siyang kumatok bago siya pumasok.Samantala, napa-angat ang ulo ni Reid upang tingnan kung sino ang kumatok at pumasok ng kanyang opisina at agad niyang nakita ang mukha ni Annie at bigla siyang natulala sandali at mabilis na tinapunan ito ng malamig na mga mata. “Anong kailangan mo rito?” tanong niya kaagad rito.Tumingin naman ito sa kaniya at sinalubong ang kanyang mga mata. “Hindi ko alam kung saan ang bahay mo at maging ang number mo kaya dito na lang ako sa opisina mo nagpunta.” sabi ni Annie rito. Pero sa totoo lang ay walang alam si Reid kung bakit siya nagpunta doon, ang akala nito ay gagantihan siya nito nang sinabi niya rito sa dinner party na hindi niya ito magugustuhan lalo na nang ilang beses siya nitong binunggo doon.Agad na napasandal sa kanyang upuan si Reid at napatingin muli kay Annie. “So anong masamang hangin ang
Tahimik na natulala si Reid nang maiwan siya sa kanyang opisina. Pagkatapos ng sampung minuto na dumaan habang nakatulala siya ay hindi pa rin niya matanggap ang mga sinabi nito sa kaniya. Sinabi nito sa kaniya na mali ang akala niya. Paano nangyari iyon? Parang tinapakan ang ego niya sa mga sinabi nito at hindi niya maiwasang hindi mainis. Sa huli ay siya pala ang mali at hindi ito.Ilang sandali pa nga ay muling nahulog ang kanyang mga mata sa mga perang nasa kanyang mesa at doon niya pa lang naalala na tawagan ang kanyang ina.“Oh, anak…” bungad nito sa kaniya kaagad nang sagutin nito ang kanyang tawag.“Binigyan mo ng pera si Annie?” diretsong tanong niya rito at hindi na nagpaligoy-ligoy pa.“Oo, paano mo nalaman?” sagot naman nito na hindi itinanggi ang ginawa nito.Dahil rito ay napahilot na lamang si Reid sa kanyang sentido. Sumasakit ang kanyang ulo dahil doon. “Ma, hindi porque sinabi ko sayo na manatili ka sa abahy ar gawin mo ang gusto mo ay hahantong pa sa ganito. Bakit b
Nang pumasok si Annie sa mall ay dumiretso na siya kaagad sa hotpot restaurant. Habang iniikot niya ang kanyang ulo upang maghanap ng kanyang mauupuan ay bigla na lamang na may kumaway sa kaniya. Agad na kumunot ang noo niya nang makita niya doon si Olivia kung saan ay naka-ready na ang mesa at muhang hinihintay na lamang siya.“Annie, dito!” sabi nito habang kinakawayan siya. Agad naman siyang lumapit rito at pagkatapos ay agad niyang nakita ang mga ulam na naroon at halos lahat ay paborito niya. Parang hinaplos ang puso niya ng mga oras na iyon at pagkatapos ay tinitigan ito. “Salamat, Via.” sabi niya.Agad naman siya nitong nginitian at hinawakan ang kamay niya. “Ano ka ba. Umupo ka na at kumain na tayo.” sabi nito sa kaniya. Dahil rito ay agad din naman siyang umupo sa harap nito at pagkatapos ay nilingon siya nito at tinitigan tyaka nagtanong. “Wala na siya?” tanong nito sa kaniya. Nakatitig si Annie sa mga pagkaing nasa mesa nila ng mga oras na iyon kaya nang marinig niya ang
Pagkatapos nilang kumain ni Olivia ay agad na silang nag-umpisang mag-shopping para kahit papano ay bumaba na ang kinain nila lalo pa at medyo naparami ang kain nila pareho. Isa pa ay medyo nagpaka-busy na lamang din siya para kahit papano ay makalimutan niya rin ang mga problema niya. Habang namimili sila ni Olivia ay masayang masaya siya.Tinulungan siya ni Olivia na pumili ng mga magagandang damit at pinicturan pa siya nito habang nagsusukat siya ng damit at ipinadala nito ang mga iyon kay Lucas.“Ikaw ang nag-send sa kaniya ng mga larawang ito?” tanong ni Annie nang makita niyang may mga chat si Lucas sa kaniya.Agad namang tumango sa kaniya si Olivia at hindi itinanggi ang sinabi niya. “Syempre, gusto ko na isipin ka niya habang nasa byahe siya para habang tinititigan niya ang larawan mo ay bigla a niyang ma-miss at para na rin hindi na siya makapaghintay pa na bumalik sayo kaagad.” mabili nitong sabi sa kaniya.“Hmm, e hindi naman ako maganda e.” sabi niya naman rito.“Ano ban
Napasimangot si Tristan dahil sa tanong niya. “Siya ba talaga ang gusto mong tanungin o gusto mong itanong kung bakit ako nandito?” sabi nito sa kaniya.Bigla namang napaisip bigla si Annie dahil sa naging tanong nito. “Ibig bang sabihin ay alam nito ay alam mo na nandito rin si Via? Ibig bang sabihin ay pumunta a rito at sinundan mo siya para aminin mo na ang pagakamali mo?” tanong niya rito ngunit mabilis itong umiling sa kaniya.“Bakit naman ako ang aamin ng pagkakamali ko e wala naman akong ginagawa. Siya lang naman ang—” natigilan si Tristan nang makita niyang lumabas mula sa fitting room si Olivia at hindi na niya naituloy pa ang kanyang sasabihin sana kay Annie dahil napako na ang mga mata niya rito. Totoo ba ang nakikita niya? Nakasuot ito ng kulay pink tulle dress at sa likod nito ay may isang magandang trail na mukha namang normal sa likod, bumagay ito sa maputi nitong balat at ang palda nito ay napakanipis ng telang ginamit at halos mandalim ang kanyang mga mata nang makita
ILANG sandali pa nga ay kaagad na narinig ni Via na tumunog ang kanyang cellphone kung saan ay aabutin niya sana iyon sa kanyang bulsa ngunit aksidente niyang nahawan ang braso ni TRistan dahil nga maliit nga lang ang loob ng fitting room. Dahil rito ay agad niyang binawi ang kanyang kamay na tila ba napapaso.Dahil naman sa inakto nito ay bigla na lamang nalungkot si Tristan bigla at pagkatapos ay nagtanong sa kaniya. “Ganyan ka na ba talaga? Ayaw mo bang makasama ako at ni ang madikit man lang sa balat ko ay iwas na iwas ka?” tanong niya agad rito. Sa halip na sagutin siya nito ay yumuko lamang ito at doon na sumiklab ang galit niya. “Ano Olivia? Napipi ka na ba? Magsalita ka!” galit na sabi niya rito ngunit nanatili pa rin itong tahimik.“Olivia…” sa pagkakataong iyon ay galit na galit na siyang tinawag ang pangalan nito at mabilis niyang inabot ang kamay nito at pinisil iyon at natitiyak niya na dahil sa higpit ng ginawa niyang pagpisil doon ay namula iyon.Nang mga oras na iyon a
Agad na nagsalubong ang mga kilay ni TRistan nang marinig niya ang sinabi nito ngunit pinilit niya pa ring kumalma. “Ang ganda ng damit na yan at bagay yan sa yo. Makinig ka nga sa akin. Isuot mo na yan.” sabi niya rito.Samantala, pagkatapos na sabihin iyon sa kaniya ni Trista ay hindi nasiyahan si Olivia. “Ang kulay nito au makaluma at ang pangit ng estilo. Tristan naman, alam mo naman kung ano ang trabaho ko at baka mamaya ay may makakilala sa akin? Makikita nila na ganito ang suot ko?” bulalas niya rito.“Ikuha mo ako ng iba pa.” sabi nito sa kaniya. Napaisip din naman siya at tama nga naman ito aya mabilis siyang nag-ikot sa loob ng shop upang mamili ng damit. Ilang sandali pa ay wala siyang nahanap na damit dahil halos pare-pareho lang ang mga design at ang iba ay ang iikli na at mababa ang leeg at halos kita na ang dibdib. Hindi naman siya pumayag na ang mga iyon ang isuot nito. Sa huli ay tiningnan niya ito ng may banta.“Wala na akong ibang damit na mahanap maliban sa damit n
Isang taon ang mabilis na lumipas, nang araw na iyon ay unang kaarawan na nang triplets. Sina Kian at Liliane ay magkakaanak na rin.“Happy birthday!” bati ni Kenna sa kanyang mga anak at pagkatapos ay isa-isa nitong hinalikan ang mga ito. Napakabilis ng araw, parang kahapon lang ay kapapanganak niya lang pagkatapos ngayon ay isang taon na kaagad ang mga anak niya.May lungkot at saya siyang nararamdaman ng mga oras na iyon dahil sa bilis ng pagdaan ng mga araw, baka mamaya hindi niya namamalayan ay malalaki na ang mga baby niya kaagad samantalang hindi pa niya nasusulit ang pag-aalaga sa mga ito lalo na at bumalik na siya ulit sa ospital. Sa katunayan, napagplanuhan nila ni Lucas na magtayo na siyang sarili niyang ospital which is inuumpisahan na ngang itayo ngunit hanggang hindi pa ito natatapos ay doon na muna siya sa ospital na pinapasukan niya dati pa.Marami siyang bisita ng mga oras na iyon, ang mga kasamahan niya sa trabaho at ang ilang kakilala ni Lucas. Ilang sandali pa ay lu
Mabilis nga na lumipas ang isang buwan kung saan ay mas naging tahimik na ang buhay ni Annie at Lucas. Nang araw na iyon ay maagang nagsigising ang lahat at ang ilan ay halos hindi pa nakakatulog. Dumating na kasi ang pinakahihintay ng lahat, ang kasal nina Annie at Lucas. Sa labas ng simbahan ay tumutunog na ang napakalakas na tugtog. Nang mga oras na iyon ay nakasakay siya sa kanyang bridal car. Masaya siya dahil ikakasal na siya sa wakas sa taong mahal niya kung saan ay mahal na mahal din siya nito, kaya nga lamang ay hindi niya maiwasang hindi malungkot dahil ni wala man lang siyang isang magulang na naroon para saksihan ang isa sa pinakamahalagang araw sa buong buhay niya.Napangiti siya ng mapait habang nakatanaw sa labas ng bintana. Sayang Nay, wala ka rito ngayon… bulong niya sa kanyang isip. Agad siyang tumingala at pagkatapos ay agad na pinunasan ang kanyang luha upang hindi ito bumagsak mula sa kanyang mga mata dahil baka masira ang make up niya. Kailangan niyang maging mag
Kinabukasan, dumating ang box na ipinakuha ni Liliane mula sa kanyang mga tauhan at agad itong binuksan ni Beth. ang box ay naglalaman ng mga sulat, papeles at ilang mga titulo ng mga pag-aari nito. Hindi niya alam kung bakit nito ibinigay ang mga iyon sa kaniya. Habang naghahalungkat siya ay may isang sobre siyang nakita. Iyon lang ang sobre sa loob dahil ang iba ay puro ng mga papel.Nang buksan niya iyon ay tumambad sa kaniya ang isang sulat na naka-address talaga sa kaniya. “Beth, kung nababasa mo man ito ay tiyak na wala na ako. Pasensiya na kung nawala ako ng hindi man lang nakikipag-usap sa inyo o ni kumontak man lang sa inyo. Masyado akong maraming iniisip at maraming akong ginustong gawin sa buhay ko at naabot ko naman ang mga iyon kaya nga lang ay may isang bagay ang pinagsisihan, ang abanduhin ang babaeng minahal ko. Buntis siya noon at alam kong anak ko ang dinadala niya ngunit pinili ko pa rin ang talikuran siya at iyon ang labis kong pinagsisisihan sa buong buhay ko. Sin
“Anong ibig mong sabihin Liliane?” tanong ni Beth sa kanyang panganay na anak.Napabuntung-hininga ito at pagkatapos ay umupo sa tabi niya. Hinawakan nito ang kanyang kamay. “Si Tito Vic Ma, wala na siya.” sabi nito sa kaniya.Nang marinig niya naman ito ay bigla na lamang siyang nalungkot bigla. Sa mga taong nakalipas ay halos nawalan siya ng komunikasyon sa kanyang bayaw. Ito ang kapatid ng yumao niyang asawa. Sinubukan nila itong hanapin noon ngunit ni hindi man lang ito nagpakita sa kanila.“Kung kailan wala na siya ay tyaka siya nagpakita. Bakit hindi pa siya noon nagpakita? Ano raw ang ikinamatay niya?” sunod-sunod na tanong niya rito.“Dahil daw sa malalang sakit Ma.” sagot naman nito sa kaniya. Dahil doon ay napabuntung-hininga siya. Mabuti na lamang siya at kahit papano ay gumaling sa sakit niya dahil na rin sa tulong ni Annie. Ilang buwan na rin ang nakalipas noong huli niyang nakita ito at ang balita niya mula ay buntis na daw di umano ito at mukhang malapit na ring ikasal
Kinabukasan ay pormal nang nagpaalam si Reid sa ospital na aalis na nga ito at sa ibang bansa na maninirahan. Madaming mga tanong ang nabuo sa mga isip ng kanyang kasamahan ngunit pinili na lamang niya na huwag nang makisawsaw pa, isa pa ay ayaw niya nang madawit pa sa tsismis tungkol nga sa mga ito. Sa sumunod na araw ay tuluyan na ngang nakaalis ng bansa ang mga ito at doon ay tuluyan na siyang nakahinga ng maluwag dahil rito.~~~“Sir may report ako tungkol kay Trisha.” sabi ni Kian na humahangos papasok ng opisina ni Lucas. Dahil doon ay bigla niyang itinigil ang kanyang ginagawa. Sa mga oras na iyon ay ito pa ang bumabagabag sa kaniya. Kahit na wala na si Reid kung naroon pa rin ito ay tiyak na maaari pa rin silang magkaproblema, lalo na at hindi niya alam ang likaw ng bituka nito. Mamaya ay may maisip na naman ito at saktan na naman si Annie, lalo pa ngayon at buntis ito. Hindi niya ito papayagang madaplisan ng kamay nito si Annie.Nilingon niya si Kian. “anong tungkol sa kaniya
“Anong kailangan mo?” malamig na tanong ni Lucas kay Reid. tinawagan siya nito at pinakiusapan siya na kung pwede ay magkita sila dahil may importante daw itong sasabihin sa kaniya. Dahil doon ay umuoo na lamang siya at nagpunta sa sinabi nitong lugar kung saan sila magkikita.Tiningnan siya nito. “Hanggang ngayon ba naman ay napakalamig pa rin ng pakikitungo mo sa akin?” tanong nito sa kaniya.Agad naman na tumaas ang sulok ng labi niya dahil sa sinabi nito. E anong gusto nito? Maging close sila sa kabila ng lahat na ginawa nito kay Annie? Isa pa ay noon pa man ay mainit na talaga ang dugo niya rito dahil kung hindi sa kaniya at sa nanay nito ay hindi nasira ang pamilya nila, bagamat pinili pa rin sila ng kanyang ama ay nagkalamat na ang relasyon nito at ng kanyang ina na hindi na naibalik pa sa dati kahit na ilang taon na ang lumipas.“Talaga? May gana ka pang sabihin sa akin yan pagkatapos ng lahat ng ginawa mo? You know what? Wala akong oras para makipagtalo sayo dahil madami akon
Sa kabilang banda, pag uwi ni Reid sa bahay nila ay naabutan niyang umiiyak ang kanyang ina. “Anak, ano nakagawa ka ba ng paraan? Sinabi ko na sa tatay mo pero wala lang siyang pakialam.” sabi nito sa kaniya. Malamig ang mukha ni Reid na sinulyapan niya ito at pagkatapos ay seryosong nagsalita. “Ma may tinatago ka ba sa akin? Sabihin mo sa akin ang totoo, ano ang sinasabi ni Annie na kinidnap mo siya at binantaan? Wala akong alam doon.” sabi ni Reid rito.Dahil sa wala na ngang choice si Veron ay sinabi na niya nag totoo rito. “Anak, ang totoo ay hindi sinasadya ni Mommy at hindi naman grabeng kidnapping iyon at isa pa ay inimbitahan ko lang siya na magkape at hiniling ko sa kaniya na huwag niyang pakasalan si Lucas at ikaw ang pakasalan niya.” sabi niya rito.Nang mga oras na iyon ay hindi naman makapagsalita si Reid. hindi siya makapaniwalang napatingin sa kanyang ina at hindi nagsalita ng ilang sandali. Pagkaraan ng mahabang pananahimik ay huminga siya ng malalim at walang magawa
“Mangarap ka hanggang gusto mo.” malamig na sabi ni Lian bago tuluyang umalis doon.Samantala, si Veron naman ay itinali ng mga tauhan ni Lian bago sila umalis at hinayaan lang sa sahig. Nasa palabas na sila nang bahay nang makasalubong ni Lian si Reid, ang bastardo ni Alejandro.Nang makita sila nito ay nanlalaki ang mga mata nito na tumingin sa kanila. “Anong ginawa mo sa Mommy ko?” tanong nito sa kaniya.Malamig naman siyang sinulyapan ni Lian. “kung ayaw mong mamatay ang nanay mo ay payo ko sayo na huwag na huwag mo na siyang hayaan pang gumawa ng ikasisira ng pamilya namin. Lubayan niyo kami at siguruhin mo na hinding-hindi ko na kayo makikita pa dahil kung hindi, baka kung ano pa ang magawa ko sa inyong dalawa lalo na sa ina mo.” malamig na sabi ni Lian at pagkatapos ay tuluyan nang umalis.Napasunod si Reid sa likod nito at habang nakakuyom ang kanyang mga kamao at kanyang mga ngipin ay nagkikiskisan. Nang maalala niya ang tungkol sa kanyang ina ay nagmamadali siyang pumasok sa
Nang dumating si Lian sa villa ay wala ni isa sa mga tauhan ni Lucas ang umalis at nanatili silang lahat doon at hinihintay siya. Pagdating niya sa loob ay agad niyang nakita si Veron. Ito ay nakatali sa makapal na lubid at nakahiga ito sa may sahig na punong-puno ng kahihiyan.Nang makita niya si Lian na pumasok ay aaminin niya na natakot siya bigla.Walang balak na makipag-usap si Lian rito kaya direkta niya itong tiningnan ata pagkatapos ay nilapitan. “Veron hindi mo alam kung paano ako magalit. Hindi ako mahilig makipag-usap, isa pa ay nasaan ang original na kopya ng video.” tanong niya rito.“Wala na, sinira ng anak mo ang laptop kung nasaan ang original na video.” sabi nito ngunit ang mukha nitong nakakaawa habang sinasabi iyon ay hindi pwedeng linlangin si Lian.Dahil sa sinabi nito ay tinapakan niya ang kamay nito na nasa sahig. “Ako na ang nagsasabi sayo na huwag kang magsinungaling sa akin kung ayaw mo na mas malala pa ang gawin ko sayo.” sabi ni Lian rito at diniinan ang ka