“Oo.” sagot niya dahil magiging asawa naman na niya ang lalaking sinasabi niya na nagugustuhan niya sa matagal na panahon. Pero ngayon ay tila siya nagising sa kanyang panaginip. Kung nagsasabi man ito ng totoo ibig sabihin lang ay una pa lang ay nagsinungaling na sa kaniya si Lucas. Tatlong taon? Napakuyom ang kanyang mga kamay. Gusto niyang matawa dahil sa ginawa niya. Isa lang siyang panakip butas. Halos maiyak pa siya noon sa labis na tuwa dahil tuluyan ng tinanggap ni Lucas na kalimutan na si Trisha at gusto nitong magsimula ng bagong buhay kasama siya ngunit isa lang pala iyong palabas. Napakatanga niya talaga. “You are so naive Annie.” sabi ni Trisha at napailing. “Paano ka niya pakakasalan kung ako ang mahal niya? Isa pa ay alam mo ba kung bakit ka niya binigyan ng kasunduan na magsasama kayo ng tatlong taon pagkatapos ay mag-file ng divorce? Dahil para magkasama kaming

Nang marinig ito ni Trisha ay bakas sa mukha nito ang gulat at pagkataranta. Agad nitong inabot si Lucas at humawak sa laylayan ng damit nito. “Pasensiya na Lucas hindi ko sinasadya.” malungkot na paghingi nito ng pasensiya. “Dapat ay hindi ko na ito inopen pa ulit dahil tapos naman na natin itong pag-usapan. Natatakot lang kasi ako, natatakot ako na baka sa dulo ay hindi pa rin tayo maging magkasama at ang isiping iyon ay tila ba unti-unting papatay sa akin.” mahinang sabi nito at inabot ang kamay nito at hindi nagdalawang isip na hilahin ito upang yakapin sa harap niya mismo. Hindi siya makapniwala, kung kanina ay napalampas niya ito ngayon ay tila ba gusto na niyang sumabog. Ang lakas ng loob nitong yakapin ito sa harap niya samantalang alam naman nito na asawa pa rin siya ni Lucas. Hindi na siya nito inirespeto. Sa kanyang gulat ay may malamig na boses silang narinig na dahilan kung bakit gulat na naghiwalay ang mga ito. “Kailan ka pa nagkaroon ng lakas ng loob na yumakap sa i

Agad naman na sumagot si Lucas. “Mom bakit ba pinipilit mo kaming gumawa ng bagay na hindi pa kami handa para lang hindi ka mapahiya? Sapat na ba iyong dahilan?” kunot na kunot ang noong tanong nito sa ina. “Wala kang magagawa at ipipilit ko kung ano ang gusto ko. Pagkatapos ng tatlong buwan at wala pa rin ay pupunta tayo sa ospital.” sabi nito at mabilis siyang binalingan. “Bantayan mo siya at kung hindi siya gumawa ng paraan para hindi makipagkooperasyon sa pagkakaroon niya ng anak sa lalong madaling panahon ay sabihin mo lang sa akin at ako ang bahala sa kaniya.” sabi nito. Nang mga oras na iyon ay pakiramdam niya ay kasing pula na ng hinog na kamatis ang kanyang mukha at mabilis siyang tumango rito. Samantala si Trisha ay hiyang-hiya na ng mga oras na iyon dahil tila ba sinadya ng ina ni Lucas na sabihin ang mga iyon sa harap niya para insultuhin siya. Kuyom na kuyom ang mga kamay nito ng mga oras na iyon. Nagtiis siyang marinig ang mga iyon kahit na kating-kati na ang kanyang

“Pasensiya na kayo Mommy hindi ko sinasadya. Medyo sumama lang ang sikmura ko bigla.” paghingi niya rito ng paumanhin at pagkatapos ay nag-angat ng ulo.Ngumiti ito ng bahagya. “Okay lang.” sagot nito at pagkatapos ay bahagyang imwinestra nito na maupo siya at nag-atubiling sumunod siya rito.Hindi niya alam kung ano ang dahilan ng pagpunta nito roon pero nang mga oras na iyon ay masama na ang kutob niya at bahagyang kinakabahan na siya. Isa pa ay ang ikinakatakot niya ay baka tanungin siya nito tungkol sa kanyang pagsusuka, baka mamaya ay hindi ito maniwala sa idinahilan niya.Ilang sandali pa ay nagsalita ito.“Sigurado ka bang okay ka lang at ayaw mo bang magpadala sa ospital?” tanong nito sa kaniya.Ito na nga ang sinasabi niya. Sa klase nito ay tiyak na mahihirapan siyang paniwalain ito ngunit gagawin niya pa rin ang lahat ng kanyang makakaya upang makalusot rito.“Okay lang po ako Mommy huwag kayong mag-alala. Epekto lang siguro ito ng allergy ko dahil sa hindi ko sinasadyang pa

“Mas pinapaboran mo ang babaeng iyon ngayon samantalang noong una ay tinalikuran ka niya tapos ngayon ay bumabalik siya para sirain kayo ng asawa mo? Alam mo ba kung ano ang totoong pakay niya?”Dahil sa labis na inis ay hindi na niya ito sinagot pa at tumayo na lamang basta bago nagmartsa paalis sa silid ng kanyang ina. Habang naglalakad ay hindi niya maiwasang hindi magtanong sa kanyang isip kung paano nito nalaman ang tungkol sa mga bagay na iyon.Iisa lang ang pwede niyang pagbintangan at walang iba kundi si Annie. Napakuyom ang kanyang mga kamat at padabog na pumasok sa kotse.PAGKARATING ni Lucas sa bahay nila ay humahangos siyang bumaba ng kotse at kaagad na hinanap si Annie.Kapapasok pa lamang niya sa kanilang bahay nang bigla na lamang siya sumigaw.“Annie!” ang kanyang tinig ay umalingawngaw sa buong kabahayan.NAALIMPUNGATAN si Annie dahil sa malakas na sigaw ng kanyang pangalan. Napakusot siya ng kanyang mga mata at dahan-dahang bumangon sa sofa. Lumingon sa kanyang likod