Saglit na natigilan si Annie nang mga oras na iyon at hindi siya makagalaw dahil nga nakadagan si Lucas sa ibabaw niya. Hindi niya alam kung ano ba ang nangyayari rito ngunit ang kanyang paghinga ay bigla na lamang naging mabilis at ramdam na ramdam niya ang pag-iinit ng katawan niya.Napatitig siya sa pawisang noo ni Lucas na konti na lang ay halos tumulo na sa mukha niya. Pawis na pawis ito at hindi niya maiwasang mag-alala, mukhang nahihirapan ito. Natakot siya bigla dahil baka mamaya ay may malalang sakit na pala ito.“Lucas ano bang nangyayari sayo? Sabihin mo sa akin kung may masakit ba sayo?” tanong niya rito.Bigla naman siyang napakunot ng noo nang bigla na lamang tumawa si Lucas. “Hmm, hindi mo ba talaga alam?” namamaos na tanong nito sa kaniya.Napatitig siya sa mukha nito habang naguguluhan, ano ba ang sinasabi nito? Hindi niya ito maintindihan.…Napalunok siya habang nakatitig sa mga labi ni Annie ng mga oras na iyon. Sobrang pagpipigil ang ginagawa niya sa kanyang sari

Hindi niya pinansin ang mga luhang namuo sa kanyang mga mata dahil sa pagkapahiya kanina, wala na siyang pakialam pa. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at naramdaman na lamang niya ay mahigpit na paghawak ni Lucas sa mga balikat niya at marahan siya nitong itinulak palayo rito.“Annie ano ba!” galit na sabi nito. “Ilang beses ko bang uulitin sayo? Lumabas ka na.” malamig na saad nito habang nag-aapoy ang mga mata.Upang pagtakpan ang labis niyang pagkapahiya ay bigla siyang nagtaas noong tumingin rito. “Paano kung ayokong lumabas?” hamon niyang tanong rito.“Kung ibibigay mo sa akin ang sarili mo paano na ang lalaking sinasabi mong sampung taon mo ng mahal? Isa pa ay hindi ko na kayang lokohin pa si Trisha.” sabi nito sa kaniya.Parang espadang tumarak sa dibdib niya ang mga salitang binitawan nito sa kaniya. Habang nakatitig siya rito ay hindi niya alam kung paano niya ba sasabihin rito na ang lalaking matagal na niyang mahal ay walang iba kundi ito.‘Ikaw yun Lucas, ikaw.’ bulong ni

Kinaumagahan pagkagising ni Annie ay alas-diyes na ng umaga. Tapos na ang kaarawan ng lolo ni Lucas at ngayon na ang napagkasunduan nilang araw upang sabihin sa rito ang paghihiwalay nilang dalawa. Ang una niyang hinanap kaagad ay ang kanyang cellphone at tiningnan kung may missed call ba doon galing kay Lucas ngunit wala kahit na isa.Agad siyang bumaba sa kanyang kama at nagdiretso sa banyo upang maligo. Pagkatapos ay tinawagan niya kaagad si Lucas ngunit walang sumagot. Ganun pa man ay muli niya itong tinawagan, ngayong buo na ang loob niyang hiwalayan ito ay wala ng dahilan pa para maudlot iyon.Ayaw na niyang magmukhang kaawa-awa sa harap nito dahil lang sa hindi siya nito mahal. Hindi niya ipagsisiksikan ang sarili niya rito. Aalis siya pagkatapos na pagkatapos nilang maghiwalay at magsisimula ng panibagong buhay niya mag-isa kasama ang magiging anak niya at sinisiguro niyang kapag nakalayo siya sa piling nito ay baka may pag-asa pang makalimutan niya ito.Sapat na ang sampung t

Kinaumagahan ay inimpake na ni Annie ang kanyang mga gamit at nagpaalam sa kanyang biyenan at sa kanilang lolo na gusto na niyang umuwi sa bahay nila ni Lucas. Kitang-kita niya ang lungkot sa mga mata ng matanda nang magpaalam siya at sa totoo lang ay halos nalungkot din siya.Ngunit alam niya na ang relasyon nila ni Lucas ay tuluyan nang nanlalamig. Nagawa niyang magpanggap na okay lang sila nitong mga nakaraang araw pero habang dumadaan ang araw ay hindi na niya kayang itago pa sa mga ito.Pagkatapos niyang kumain ay agad siyang sumakay sa kotse habang ipinagmamaneho siya ng isang driver ng pamilya. Pagdating niya sa sentro ng siyudad ay kaagad niyang sinabi sa driver na ibaba na lamang siya doon.Agad naman na nag-alinlangan ang driver. “Pero ma’am ang sabi ni Sir ay ihatid ko kayo hanggang sa bahay ninyo.” sabi nito.Agad niya rin naman sinagot ito. “Susunduin ako rito ng driver namin huwag kang mag-alala.” sabi niya rito at pagkasabi nun ay bumaba na sa kotse si Annie. Sa malapi

Napasigaw ang lalaking hawak-hawak ni Greg nang mas hilahin niya pa lalo ang mga kamay nito. “Nasaan ang ninakaw mong hikaw?” malamig na tanong niya rito.“Wala akong alam sa sinasabi mo! Bitiwan mo ako!” pagmamatigas ng lalaki sa kaniya.Mas hinila niya pa ang kamay nito at narinig niya ang pagda*ng nito dahil sa sakit. “Ilabas mo na dahil ayoko ng paulit-ulit. Huwag mong hinataying baliin ko pa itong kamay mo bago mo pa ilabas ang ninakaw mo.” sabi niya rito at sinamaan ito ng tingin.“Ibibigay ko na. Ibibigay ko na…” sumusukong sabi nito. Pagkatapos niyang marinig ito ay bahagya niyang niluwagan ng kaunti ang pagkakahawak sa kamay nito hanggang sa tuluyan niyang binitawan ang isang kamay nito ngunit nakadagan pa rin siya sa likuran nito.Ilang sandali pa ay inabot na sa kaniya nito ang isang hikaw. Nang mailagay nito sa kanyang kamay ang hikaw ay sinenyasan niya ang isa sa mga kasamahan niya na posasan na ang lalaki at pagkatapos ay tumayo na siya. Akmang ibibigay na sana niya ang