All Chapters of The Billionaire's Hidden Heirs : Chapter 71 - Chapter 80

Eumerriah’s Point of View“Mabuti naman naging smooth ang takbo ng trabaho natin ngayon. Good job everyone. Good job Yumi.” Nakangiting bata sa akin ni Manager kim. Sinandal pa niya ang kaniyang ulo sa balikat ko. Ngumiti lang ako sa kaniya. Nasa loob na kami ng van, kasama na namin ang lahat ng crew. Hindi ako nagpapa-treat ng pang-VIP sa kanila. Ayoko lang bumalik sa dating ako na halos hindi mahawakan ng kahit sino. Noong nasa U.S ako, sinubukan ko balikan lahat ng interview, vedio at mga nagawa kong movie. Doon ko napansin na masyado pala akong bini-baby ng lahat. Kaya ang daming bagay ang hindi ko kayang gawin nang mag-isa na lang ako at magiging isang ina.“Saan ka namin ibaba? Diretso ka ba sa inyo?” tanong ni Manager Kim sa akin. Medyo pagod na din ako, inanaantok na din ngunit nagsabi na ako kay Mommy na ngayon ako bibisita. Nag-aalala din kasi ako nab aka sa mga susunod na araw mas dumami ang trabaho kaya baka hindi ko na sila mabisita pa. “Dyan sa kanto, ‘yong mga gamit ko

Eumerriah's Point of View "Let's talk! Mag-usap tayo ng matino!" Oras na din siguro para makausap siya tungkol sa kompanya namin. Hindi ko alam kung worth it ba ito pero naisip kong baka matulungan niya kami sa ibang bagay. "About what?" Takang tanong niya. "About the company!" Simpleng sagot ko. "Ayoko! Bumababa ka na. Hindi ako interesadong magtrabaho. Not working hours." Bwisit. "Ano bang gusto mong pag-usapan?" "Talaga? Pag-uusapan natin ang gusto ko?" Ulit niya. "Yes, pero in one condition! Sasagot mo lahat ng tanong ko tungkol sa company!" Nagkibit balikat lang siya. "Sasagutin ayon lang sa kaalaman ko. Okay saan tayo mag-uusap?" Tanong niya. "Sa tahimik at tayo lang dalawa." Sagot ko. Kahit pagod na pagod na ako nagawa ko pa din ang bagay na ito. Sobrang nakakapagod ang araw na ito anong magagawa ko kung ito na lang ang pagkakataon ko, baka sa susunod na araw ay wala ng chance. Naisip ko kasing alamin kay Gabrielle kung anong balak ng mga magulang

Eumerriah’s Point of ViewIt’s sunny day today. Wala kaming masyadong trabaho. Nasa bahay lang kaming lahat dahil wala pang pasok ang mga bata. Hindi pa kasi sila nakakapag-enrol. Gusto ko sanang sumama kaso mas gusto ng mga bata na si Jayson ang kasama, si Jayson ang mag-enrol sa kanila. Hinayaan ko na lang kasi nagbibinata na din sila at mas gusto nilang lalaki ang makakasama.“Sigurado ka bang kaya ni Jayson ang dalawang bata? Sobrang kulit pa naman ni Justine. Alam mo naman iyon sobrang kulit.” Nag-aalalang tanong ni Shaira sa akin.“Nagbibinata na si Jastine. Pagkatiwalaan natin siya total request niya ito. Pasalamat na lang tayo na school activities niya gustong makasama ang dalawa. Kasi kung ibang boys out na siguradong mas mag-aalala ka ng ganyan.” Pabiro kong sagot kay Shaira.“Hoy! Gaga, hindi pa ako handa na magbinata si Justine at Dustineeeee.” Maiyak-iyak na biro ni Shaira. May paghawak pa

Eumerriah’s Point of View “Bakit ko babawiin? Totoo naman di ba? Namatay ang anak ko kasi pinabayaan mo? Tapos ano? Gumawa ka ng anak muli para lang makalimutan siya at magbuhay dalaga?!” pinipigilan ko ang sarili ko. Nakakagat ko na ang pang-ibabang labi ko dahil sa sobrang pagpipigil.“Jaysooon! Omayghad!”“Stop it! Shutup! Stoooop sabi e! Ano ba? Para kayong mga bata.” Pumagitan ako sa dalawang nag-aaway at suntukan. Si Jayson ang isa at ang isa naman ay hindi pamilyar sa akin.“Gago ka pala e.”“Ikaw ang gago. Bwisit ka. Manyakis! Bastos!”“Ano ba? Hindi ba sinabing manahimik kayong dalawa.” Sigaw ko sa dalawng naggigerian pa din. Si Jayson ay hawak ni Shaira at Gabrielle. Habang ang bouncer ay nasa paligid lang namin. Ang isang lalaki naman ay hawak na din ng mga kaibigan niya.“Kung hindi po kayo magbabati, sa presinto natin ito pag-usapan.” May isang babae ang pumagitna. Tiningnan ko si Gabrielle pero tahimik lang din siyang nagmamanman. Hindi man lang pumagitna sa awayan. Aya

Eumerriah’s Point of View“Ano?! Bakit naman biglaan?” singhal ni Manager Kim sa akin.“Magulang ko pa din kasi sila e, bawasan mo lang ng kaunti ang trabaho ko. Magtitraining kasi ako.” Patawa-tawang sagot ko kay Manager Kim.Nagpaalam kasi ako sa kaniya na kung pwedeng mag-resign. Hindi naman daw pwede dahil kahit magkaibigan kami ay may kontrata pa ding sinusunod. Nakiusap ako kung maari bawasan na lang ang trabaho ko para makapag-training pa din ako at may oras sa mga bata. Medyo hesitant pa siya dahil isa ako sa may malaking talent ng company.“Ay nako, kaya kita pinabalik dito para maging business partner. Ikaw ang talent ko at ako naman ang manager mo. Ay siya, ano pa nga ba ang magagawa ko kung iyan ang gusto mo. Siya’s good luck sa iyo kung hindi ka mas ma-stress sa business industry.”“Kailangan. Hindi na pabata ang mga parents ko, isa pa para sa future ng mga bata. Hindi na rin ako pabata baka sa susunod na taon hindi ko na kayaning umarte pa.” napatango na lang si Manager