All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 801 - Chapter 810

หลังจากแก้ปัญหาเรื่องงานเสร็จ เวินเหลียงยังต้องแก้ปัญหาเรื่องที่อยู่อาศัยอีกแม้ในมือของเธอจะมีเงินออมที่แน่นอนอยู่แล้วก็ตาม ตอนนี้ยังไม่มีแพลนจะซื้อบ้าน เธอแพลนจะอยู่ใกล้ ๆ แถวที่ทำงานสักหน่อย เช่าอะพาร์ตเมนต์หนึ่งห้องนอนหนึ่งห้องนั่งเล่นสักห้องแปดโมงเช้า เฉินจิ้งหย่วนและเบลล่ามารับเวินเหลียงไปดูห้องด้วยกันเมื่อได้ยินว่าเวินเหลียงจะเข้าทำงานที่สตูดิโอถ่ายภาพแห่งหนึ่ง เบลล่าก็ดีใจแทนเวินเหลียงเป็นอย่างมาก“ดีมากจริง ๆ เฟย์ วันนั้นฉันโพสต์รูปภาพที่เธอถ่ายให้ฉันลงอินสตาร์แกรม พวกเพื่อนสนิทของฉันมีแต่คนคิดว่าฉันไปถ่ายรูปโดยเฉพาะ ถามว่าช่างภาพเป็นใคร”เวินเหลียงฉีกยิ้ม “เธอสวย ถ่ายยังไงก็สวย”“เฟย์ เธอถ่อมตัวเกินไปแล้ว ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยถ่ายรูปส่วนบุคคลมาสองสามครั้ง กลับกันรูปที่เธอถ่ายไปเรื่อยเปื่อยทำให้ฉันพอใจมากที่สุด”“เธอชอบก็ดี สตูดิโอที่ฉันเข้าไปทำงานมีบริการถ่ายรูปชุดฮั่นฝูพอดีเลย ถ้าเธอชอบจะไปลองดูก็ได้นะ”ตอนสัมภาษณ์ เวินเหลียงทำความเข้าใจกับลิเลียนมาแล้ว ช่างภาพของสตูดิโอแบ่งออกเป็นสองสามระดับ แบ่งกันรับผิดชอบลูกค้าในแพ็กเกจที่ต่างกันไปช่างภาพพื้นฐานที่เพิ่งเข้ามาทำ

เวินเหลียงเงยหน้ามองสองคนที่อยู่ข้าง ๆ ทีหนึ่งเห็นผู้หญิงโครงหน้าเอเชียสองคน ในเมื่อมองออกว่าเป็นภาษาจีน ก็น่าจะเป็นคนจีนโพ้นทะเล ฉะนั้นถึงได้รู้จักคนจีนโพ้นทะเลในพื้นที่เป็นอย่างดีเวินเหลียงไม่ได้สนใจ เธอพูดคุยกับถังซือซือต่อเธอไม่เคยเห็นโลกมาก่อนจริง ๆ และไม่เคยเห็นคฤหาสน์ที่ใหญ่ขนาดนี้ผู้หญิงทั้งสองคนหยุดคุยกันในตอนที่เวินเหลียงหันหน้ามา ทว่าเมื่อเวินเหลียงหันกลับไป ผู้หญิงสองนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไปแล้ว“เบลล่า”ผ่านไปสองสามนาที จู่ ๆ ผู้หญิงชาวจีนโพ้นทะเลข้าง ๆ ก็ตะโกนเรียกขึ้น และลุกขึ้นยืนไปรับหน้าพร้อมกับเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆเมื่อเวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นเบลล่าเดินมาทั้งถือกระโปรงเจ้าหญิงเบลล่าหยุดฝีเท้า ก่อนจะเอ่ยว่า “อลิซ แอนนา ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ?”อลิซและแอนนามองหน้ากันทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยอาการประหลาดใจที่ถูกใส่ใจ “ตรงนั้นค่อนข้างเสียงดังน่ะ แต่เธอวันนี้เธอยุ่งขนาดนั้น ยังมาหาด้วยตัวเองอีก เดี๋ยวเราจะเดินเข้าไปเอง”“งั้นพวกเธอพักอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน”เบลล่าเดินผ่านทั้งสองคนมายังตรงหน้าเวินเหลียง “เฟย์”นัยน์ตาของเวินเหลียงประกายความตกตะลึง

ที่ลูกค้าต้องการก็คือสไตล์ยุคปัจจุบันทันสมัย เสื้อผ้าที่เลือกมาเรียบง่ายและมีสไตล์ แม้บนใบหน้าจะมีตำหนิ ทว่าโครงกระดูกใบหน้ามีความเป็นมุมมนและชัดเจน มีความรู้สึกเป็นมิติ มีความสวยงามที่ดูเท่และทรงพลังเวินเหลียงถ่ายรูปบุคคลคล่องมือขึ้นเรื่อย ๆเธอชำนาญการสังเกตใบหน้าและโครงกระดูกหน้าของลูกค้า วิเคราะห์การแต่งหน้า ทรงผมและมุมที่เหมาะสมของลูกค้าออกมา แล้วนำมารวมกับความชอบและบุคลิกของลูกค้าได้เป็นอย่างดี พร้อมกับดึงศักยภาพที่ดีที่สุดของลูกค้าออกมาเมื่อเวินเหลียงเห็นลูกค้ามาแล้ว ก็เรียกให้เธอมานั่งตรงหน้าฉากหลัง อยากจะถ่ายออกมารูปหนึ่งก่อน เพื่อตรวจสอบเส้นแสงและพารามิเตอร์ของกล้องถ่ายรูปทว่าใครจะไปรู้หลังลูกค้าเห็นแล้ว ก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาสไลด์สองที “เปลี่ยนฉากหลังได้ไหมคะ? ฉันอยากได้แบบนี้ เมื่อวานลืมส่งให้คุณดูน่ะค่ะ”เธอเอารูปที่เซฟไว้ในโทรศัพท์ให้เวินเหลียงดูเวินเหลียงขยับเข้ามาดูภาพใกล้ ๆ เป็นรูปยามค่ำคืนในเมืองที่สลับซับซ้อนและสวยงาม ตึกอาคารสูงที่เบียดแน่นกับแสงไฟเป็นดวง ๆ มีความสวยงามของความเจริญรุ่งเรืองแห่งเมืองหลวงอย่างหนึ่งเวินเหลียงทำความเข้าใจในตอนอ่านข้อมูลมาบ้างแล

ตอนค่ำก่อนเลิกงาน อีวานเข้าระบบไปดูโดยเฉพาะสตูดิโอมีระบบเว็บไซต์ของตัวเอง ผู้จัดการ เคาน์เตอร์ ช่างภาพ ห้องแต่งตัว ผู้ช่วยเป็นต้น ทุกคนจะมีบัญชีเป็นของตัวเองหน้าเคาน์เตอร์รับรองมีหน้าที่รับผิดชอบบันทึกข้อมูลของลูกค้าที่จ่ายเงินมัดจำแล้วเข้าสู่ระบบข้อมูลของลูกค้าทุกคนจะถูกรวบรวมอยู่ที่ลิเลียนผู้จัดการ ก่อนเลิกงานตอนค่ำ ลิเลียนจะแจกจ่ายงานให้กับช่างภาพ ช่างแต่งหน้าและทางผู้ช่วยแต่ละคนโหลดหน้าเว็บออกมา อีวานเห็นช่องบัญชีของตัวเองในวันที่ยี่สิบเอ็ดยังคงว่างเปล่าหรือว่าลิเลียนยังไม่ได้แจกจ่ายงาน?รอจนกระทั่งเช้าวันต่อมา อีวานเปิดเว็บไซต์ดู พบว่าช่องวันที่ยี่สิบเอ็ดของตัวเองก็ยังไม่มีการจัดแจงตารางงานใด ๆนี่มันเรื่องอะไรกัน?ข้าง ๆ มีเพื่อนร่วมงานกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะพอดี อีวานจึงถามขึ้นว่า “ตารางานของนายอัปเดตหรือยัง?”เพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้าง ๆ ก็เป็นช่างภาพระดับอาจารย์เหมือนกัน มีชื่อเสียงในเมืองฟิลาเดลเฟียอยู่เล็กน้อย มีลูกค้ามากมายมาระบุให้เขาถ่ายให้โดยเฉพาะ ตารางงานยาวไปจนถึงวันที่ยี่สิบห้าเมื่อเห็นอีวานถามเขา เขาก็ลงชื่อเข้าใช้บัญชีเข้าไปดู “อัปเดตแล้ว”ตัวเขาถูกจัดสร

วันจันทร์ แปดโมงยี่สิบนาที เวินเหลียงออกจากบ้านตรงเวลาอะพาร์ตเมนต์ค่อนข้างอยู่ใกล้กับที่ทำงาน อยู่ห่างกันโดยเดินแค่ไม่กี่นาทีผ่านทางแยกหนึ่ง สัญญาณไฟให้คนข้ามเป็นสีเขียว เวินเหลียงรีบข้ามไปด้วยความรวดเร็วทว่าจู่ ๆ ก็มีเสียงบีบแตรยาว ข้าง ๆ มีรถยนต์คันน้อยพุ่งออกมา...ในวินาทีนั้น หัวของเวินเหลียงพลันว่างเปล่า เธอรีบหลบไปข้าง ๆ อย่างรวดเร็วทว่าช้าไปก้าวหนึ่งรถยนต์เฉี่ยวร่างของเวินเหลียง ทำเธอล้มลงไปในทันใดเวินเหลียงกลิ้งไปบนพื้นตลบหนึ่ง กระเป๋ากล้องกระเด็นออกไปไกลสองสามเมตร ฝ่ามือถลอก ตรงข้อเท้ามีความเจ็บปวดทิ่มแทงแผ่ขึ้นมาทว่ารถยนต์กลับแล่นผ่านออกไปเลยโดยไม่แม้แต่จะหยุดตรงท้องน้อยของเวินเหลียงผุดความเจ็บปวดขึ้นมาสายหนึ่ง ทว่าไม่นานก็สลายไป เธอไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจเธอต่อสายหาเบอร์ตำรวจ ไม่นานตำรวจก็มาถึงและส่งเวินเหลียงไปโรงพยาบาลหมอดูข้อเท้าของเวินเหลียง ก่อนจะจ่ายยาช่วยกระตุ้นการไหลเวียนเลือดและสลายเลือดคั่งให้เธอเล็กน้อย เวินเหลียงล้วงกล้องในกระเป๋าออกมาตรวจสอบ กลับพบว่ากล้องถูกกระทบกระเทือนจนเปิดไม่ติดไปเลยซวยจริง ๆ!!!วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินโหราศาสตร