เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 802
บทที่เกี่ยวข้อง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 803
เวินเหลียงเงยหน้ามองสองคนที่อยู่ข้าง ๆ ทีหนึ่งเห็นผู้หญิงโครงหน้าเอเชียสองคน ในเมื่อมองออกว่าเป็นภาษาจีน ก็น่าจะเป็นคนจีนโพ้นทะเล ฉะนั้นถึงได้รู้จักคนจีนโพ้นทะเลในพื้นที่เป็นอย่างดีเวินเหลียงไม่ได้สนใจ เธอพูดคุยกับถังซือซือต่อเธอไม่เคยเห็นโลกมาก่อนจริง ๆ และไม่เคยเห็นคฤหาสน์ที่ใหญ่ขนาดนี้ผู้หญิงทั้งสองคนหยุดคุยกันในตอนที่เวินเหลียงหันหน้ามา ทว่าเมื่อเวินเหลียงหันกลับไป ผู้หญิงสองนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไปแล้ว“เบลล่า”ผ่านไปสองสามนาที จู่ ๆ ผู้หญิงชาวจีนโพ้นทะเลข้าง ๆ ก็ตะโกนเรียกขึ้น และลุกขึ้นยืนไปรับหน้าพร้อมกับเพื่อนที่อยู่ข้าง ๆเมื่อเวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นเบลล่าเดินมาทั้งถือกระโปรงเจ้าหญิงเบลล่าหยุดฝีเท้า ก่อนจะเอ่ยว่า “อลิซ แอนนา ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ?”อลิซและแอนนามองหน้ากันทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยอาการประหลาดใจที่ถูกใส่ใจ “ตรงนั้นค่อนข้างเสียงดังน่ะ แต่เธอวันนี้เธอยุ่งขนาดนั้น ยังมาหาด้วยตัวเองอีก เดี๋ยวเราจะเดินเข้าไปเอง”“งั้นพวกเธอพักอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน”เบลล่าเดินผ่านทั้งสองคนมายังตรงหน้าเวินเหลียง “เฟย์”นัยน์ตาของเวินเหลียงประกายความตกตะลึง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 804
หลังจากนั้น บริกรก็เข็นเค้กก้อนมหึมาก้อนหนึ่งออกมาเบลล่าประคองคุณสมิธลงมา ทุกคนเข้ามาล้อมกันจนเป็นวงกลมโดยอัตโนมัติเพื่ออวยพรให้คุณสมิธ คุณสมิธเป็นคนตัดเค้กคนเยอะมาก เข้ามาโอบล้อมจนเบียดเสียดกันในงานครึกครื้นเป็นอย่างมากแต่เวินเหลียงมองอะไรไม่เห็นเลยเธอมองไปทางอื่นโดยไม่ได้คิดอะไร ทว่าบังเอิญชำเลืองไปเห็นเงาร่างแสนคุ้นเคยอย่างไม่ได้ตั้งใจเยี่ยนหวย?ขณะกำลังเพ่งสายตามองไป เงาร่างสายนั้นก็หายลับไปแล้วเธอตาฝาดไปหรือว่าเยี่ยนหวยกลับมาเมืองฟิลาเดลเฟียแล้ว?ในเมื่อเยี่ยนหวยเป็นเพื่อนของฮั่วตงเฉิง งั้นก่อนหน้านี้เขาก็ต้องอยู่ที่เมืองฟิลาเดลเฟียอยู่แล้ว กลับมาก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไรใครจะไปรู้ได้กันเวินเหลียงชักสายตากลับหลังตัดเค้กเสร็จ คุณสมิธก็แกะของขวัญสองสามชิ้นในงานเลย เป็นของขวัญของเหล่าเพื่อนเก่าหลังแกะของขวัญเสร็จก็มีคนขึ้นไปทำการแสดงทว่าคุณสมิธไปทักทายกับคนอื่นแล้วเดิมทีคิดจะพาเบลล่าไปด้วย ทว่าเบลล่ากลับแอบหนีไปแล้วเธอลากเวินเหลียงและบรรดาเพื่อนไปห้องเล่นเกมชั้นสามการไปครั้งนี้เวินเหลียงถึงได้รู้ว่า ทั้งสามชั้นเป็นโซนพักผ่อนและศูนย์รวมความบันเทิงทั้งหล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 805
ที่ลูกค้าต้องการก็คือสไตล์ยุคปัจจุบันทันสมัย เสื้อผ้าที่เลือกมาเรียบง่ายและมีสไตล์ แม้บนใบหน้าจะมีตำหนิ ทว่าโครงกระดูกใบหน้ามีความเป็นมุมมนและชัดเจน มีความรู้สึกเป็นมิติ มีความสวยงามที่ดูเท่และทรงพลังเวินเหลียงถ่ายรูปบุคคลคล่องมือขึ้นเรื่อย ๆเธอชำนาญการสังเกตใบหน้าและโครงกระดูกหน้าของลูกค้า วิเคราะห์การแต่งหน้า ทรงผมและมุมที่เหมาะสมของลูกค้าออกมา แล้วนำมารวมกับความชอบและบุคลิกของลูกค้าได้เป็นอย่างดี พร้อมกับดึงศักยภาพที่ดีที่สุดของลูกค้าออกมาเมื่อเวินเหลียงเห็นลูกค้ามาแล้ว ก็เรียกให้เธอมานั่งตรงหน้าฉากหลัง อยากจะถ่ายออกมารูปหนึ่งก่อน เพื่อตรวจสอบเส้นแสงและพารามิเตอร์ของกล้องถ่ายรูปทว่าใครจะไปรู้หลังลูกค้าเห็นแล้ว ก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาสไลด์สองที “เปลี่ยนฉากหลังได้ไหมคะ? ฉันอยากได้แบบนี้ เมื่อวานลืมส่งให้คุณดูน่ะค่ะ”เธอเอารูปที่เซฟไว้ในโทรศัพท์ให้เวินเหลียงดูเวินเหลียงขยับเข้ามาดูภาพใกล้ ๆ เป็นรูปยามค่ำคืนในเมืองที่สลับซับซ้อนและสวยงาม ตึกอาคารสูงที่เบียดแน่นกับแสงไฟเป็นดวง ๆ มีความสวยงามของความเจริญรุ่งเรืองแห่งเมืองหลวงอย่างหนึ่งเวินเหลียงทำความเข้าใจในตอนอ่านข้อมูลมาบ้างแล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 806
แน่นอนว่านี่คือข้อความที่เอาไปพูดต่อทีหลังในขณะที่เวินเหลียงกำลังตั้งใจแต่งภาพอยู่นั้น เบลล่าก็มายังสตูดิโอสลีลในตอนนี้มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ กำลังพูดคุยอยู่กับพี่สาวที่ทำหน้าที่ต้อนรับลูกค้าที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ทั้งสองคนเมื่อเห็นลูกค้าเดินเข้ามา ชายหนุ่มก็มองเบลล่าทีหนึ่ง จากนั้นก็เป็นอันต้องชะงักไปพี่สาวพนักงานต้อนรับหนึ่งในนั้นเป็นฝ่ายเดินเข้ามาเชิญเบลล่าไปนั่งรอที่โซนรับรองแขกที่ห้องโถงข้าง ๆชายหนุ่มพูดคุยกับพี่สาวพนักงานต้อนรับอีกคนต่อพี่สาวพนักงานต้อนรับหน้าเคาน์เตอร์ตั้งใจแนะนำธุรกิจและแพ็กเกจทั้งหมดของสตูดิโอให้เบลล่าฟังอย่างละเอียด และยังเอารูปภาพของช่างภาพระดับเทพของสตูดิโอให้เบลล่าดูมากมายเบลเลือกถ่ายชุดฮั่นฝูของแพ็กเกจที่ราคาแพงที่สุดอย่างไม่ลังเล พร้อมกับจ่ายเงินมัดจำเลยพี่สาวต้อนรับหน้าเคาน์เตอร์บันทึกเบลล่าเข้าสู่ระบบเลย ก่อนจะเอ่ยว่า “ช่วงก่อนวันที่ยี่สิบ มิถุนายนสองสามวันนี้ช่างภาพระดับอาจารย์ของเรามีคิวเต็มหมดแล้ว เร็วที่สุดนัดให้คุณได้วันที่ยี่สิบเอ็ดมิถุนายน คุณว่าได้ไหมคะ?”เบลล่าเอ่ย “ระบุช่างภาพได้ใช่ไหมคะ?”พี่สาวต้อนรับหน้าเคาน์เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 807
ตอนค่ำก่อนเลิกงาน อีวานเข้าระบบไปดูโดยเฉพาะสตูดิโอมีระบบเว็บไซต์ของตัวเอง ผู้จัดการ เคาน์เตอร์ ช่างภาพ ห้องแต่งตัว ผู้ช่วยเป็นต้น ทุกคนจะมีบัญชีเป็นของตัวเองหน้าเคาน์เตอร์รับรองมีหน้าที่รับผิดชอบบันทึกข้อมูลของลูกค้าที่จ่ายเงินมัดจำแล้วเข้าสู่ระบบข้อมูลของลูกค้าทุกคนจะถูกรวบรวมอยู่ที่ลิเลียนผู้จัดการ ก่อนเลิกงานตอนค่ำ ลิเลียนจะแจกจ่ายงานให้กับช่างภาพ ช่างแต่งหน้าและทางผู้ช่วยแต่ละคนโหลดหน้าเว็บออกมา อีวานเห็นช่องบัญชีของตัวเองในวันที่ยี่สิบเอ็ดยังคงว่างเปล่าหรือว่าลิเลียนยังไม่ได้แจกจ่ายงาน?รอจนกระทั่งเช้าวันต่อมา อีวานเปิดเว็บไซต์ดู พบว่าช่องวันที่ยี่สิบเอ็ดของตัวเองก็ยังไม่มีการจัดแจงตารางงานใด ๆนี่มันเรื่องอะไรกัน?ข้าง ๆ มีเพื่อนร่วมงานกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะพอดี อีวานจึงถามขึ้นว่า “ตารางานของนายอัปเดตหรือยัง?”เพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้าง ๆ ก็เป็นช่างภาพระดับอาจารย์เหมือนกัน มีชื่อเสียงในเมืองฟิลาเดลเฟียอยู่เล็กน้อย มีลูกค้ามากมายมาระบุให้เขาถ่ายให้โดยเฉพาะ ตารางงานยาวไปจนถึงวันที่ยี่สิบห้าเมื่อเห็นอีวานถามเขา เขาก็ลงชื่อเข้าใช้บัญชีเข้าไปดู “อัปเดตแล้ว”ตัวเขาถูกจัดสร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 808
นอกจากภาพถ่ายส่วนบุคคลส่วนหนึ่งแล้ว ลูกค้ายังอยากจะถ่ายภาพวิวเพิ่มอีกส่วนหนึ่งด้วย เพิ่มสัดส่วนวิวถนนของเมืองฟิลาเดลเฟียในภาพนี่เป็นจุดแข็งของเวินเหลียงเก้าโมงครึ่งตอนเช้า เวินเหลียงแบกกล้องถ่ายรูปไปรอที่ศาลากลางผ่านไปไม่กี่นาที ลูกค้าก็มาถึงตรงตามเวลาที่นัดเอาไว้ เป็นผู้หญิงหน้ากลม เธอเรียกเวินเหลียงอย่างสนิทสนมหลังจากนั้นก็เริ่มถ่ายรูปกันอย่างเป็นทางการหญิงสาวที่เป็นลูกค้าเดินมุ่งหน้ามาทางเวินเหลียง เธอค่อนข้างเชื่อใจในมุมมองต่อความงามและระดับการถ่ายรูปของเวินเหลียง เนื่องจากความทุ่มเทอย่างเต็มที่ของเวินเหลียง การร่วมงานของทั้งสองคนจึงมีความสุขเป็นอย่างมากเมื่อถึงตอนเที่ยง หญิงสาวที่เป็นลูกค้าก็พาเวินเหลียงไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ที่สแควร์ใกล้ ๆ และแนะนำอาหารจานเด็ดของร้านอาหารแห่งนี้ให้เวินเหลียงทั้งสองคนนั่งอยู่บนที่นั่งริมหน้าต่าง พูดคุยไปด้วยกินข้าวกันไปด้วยข้างร้านอาหารเป็นศูนย์การค้าขนาดใหญ่ ผู้คนพลุกพล่านในตำแหน่งของเวินเหลียงสามารถมองเห็นประตูของศูนย์การค้าได้กินข้าวเที่ยงไปได้ครึ่งหนึ่ง เวินเหลียงก็ชำเลืองมองไปด้านนอกโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเห็นเงาร่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 809
วันจันทร์ แปดโมงยี่สิบนาที เวินเหลียงออกจากบ้านตรงเวลาอะพาร์ตเมนต์ค่อนข้างอยู่ใกล้กับที่ทำงาน อยู่ห่างกันโดยเดินแค่ไม่กี่นาทีผ่านทางแยกหนึ่ง สัญญาณไฟให้คนข้ามเป็นสีเขียว เวินเหลียงรีบข้ามไปด้วยความรวดเร็วทว่าจู่ ๆ ก็มีเสียงบีบแตรยาว ข้าง ๆ มีรถยนต์คันน้อยพุ่งออกมา...ในวินาทีนั้น หัวของเวินเหลียงพลันว่างเปล่า เธอรีบหลบไปข้าง ๆ อย่างรวดเร็วทว่าช้าไปก้าวหนึ่งรถยนต์เฉี่ยวร่างของเวินเหลียง ทำเธอล้มลงไปในทันใดเวินเหลียงกลิ้งไปบนพื้นตลบหนึ่ง กระเป๋ากล้องกระเด็นออกไปไกลสองสามเมตร ฝ่ามือถลอก ตรงข้อเท้ามีความเจ็บปวดทิ่มแทงแผ่ขึ้นมาทว่ารถยนต์กลับแล่นผ่านออกไปเลยโดยไม่แม้แต่จะหยุดตรงท้องน้อยของเวินเหลียงผุดความเจ็บปวดขึ้นมาสายหนึ่ง ทว่าไม่นานก็สลายไป เธอไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจเธอต่อสายหาเบอร์ตำรวจ ไม่นานตำรวจก็มาถึงและส่งเวินเหลียงไปโรงพยาบาลหมอดูข้อเท้าของเวินเหลียง ก่อนจะจ่ายยาช่วยกระตุ้นการไหลเวียนเลือดและสลายเลือดคั่งให้เธอเล็กน้อย เวินเหลียงล้วงกล้องในกระเป๋าออกมาตรวจสอบ กลับพบว่ากล้องถูกกระทบกระเทือนจนเปิดไม่ติดไปเลยซวยจริง ๆ!!!วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินโหราศาสตร
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 810
เวินเหลียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก “ขอโทษนะ เบลล่า ฉันถูกรถชนระหว่างทางมาน่ะ ข้อเท้าเคล็ด กล้องก็พัง การถ่ายรูปวันนี้ทำได้แค่ต้องเลื่อนออกไปแล้ว”เบลล่า “ลิเลียนบอกฉันแล้ว จะถ่ายเมื่อไรก็ได้ ฉันมีเวลาเหลือเฟือ สุขภาพร่างกายของเธอสำคัญกว่า ตอนนี้เธออยู่ที่โรงพยาบาลหรือที่บ้านน่ะ ฉันจะไปเยี่ยมเธอ”“เธอไปที่บ้านฉันเลยแล้วกัน กุญแจอยู่ในกระถางต้นไม้หน้าประตู ฉันกำลังไปส่งกล้องซ่อม เดี๋ยวก็กลับแล้ว”“โอเค”หลังเบลล่าวางสาย เธอก็ลุกขึ้นออกจากโต๊ะเครื่องแป้งและพูดกับช่างแต่งหน้าว่า “วันนี้ถ่ายไม่ได้แล้ว ค่อยนัดเวลาอีกทีแล้วกัน ฉันมีธุระต้องขอตัวกลับก่อน”ขณะที่เวินเหลียงกลับถึงบ้าน ดันพบว่าเบลล่ารออยู่ล่างตึกเมื่อเห็นเวินเหลียงลงมาจากรถแท็กซี่ เบลล่าก็รีบรุดหน้าไปประคองเวินเหลียงทันที และขึ้นไปด้านบนอย่างระมัดระวัง“ขอโทษจริง ๆ นะเบลล่า ทำให้เธอต้องมาเสียเที่ยวแล้ว”“นี่จะมีอะไรกัน? ฉันมีเวลาเหลือเฟือไป” เบลล่าประคองเวินเหลียงให้นั่งลงบนโซฟา“จริงสิ จับตัวคนที่ขับรถชนเธอได้หรือยัง?”“ยังเลย เขาหลบหนีไป ตำรวจบอกว่าถ้าได้เรื่องจะโทรหาฉันทันที”“ไม่เป็นไร ฉันจะให้พ่อฉันช่วยเอง ต่อให้เธอ
บทล่าสุด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 945
อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 944
แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 943
อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 942
เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 941
“เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 940
เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 939
“มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 938
“เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 937
เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง
