All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 441 - Chapter 450

ช่วงนี้อากาศเย็นลง หลานของป้าหวังเป็นหวัดเป็นไข้ เลยลาหยุดสองสามวันแม้ฟู่เจิงจะไม่ใช่ประธานบริหารของฟู่ซื่อ กรุ๊ปอีกต่อไป ทว่าทรัพย์สมบัติที่อยู่ในมือก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว ยังคงต้องตรากตรำทำงานยุ่งทุกวัน ไม่มีเวลามาดูแลฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานจึงอาศัยอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์แสนใหญ่โตโอ่อ่าของเวินเหลียงทั้งอย่างนี้ ทุกวันตอนกลางวันเวินเหลียงจะพาออกไปเที่ยวเล่น ตกกลางคืนก็จะนอนกับเวินเหลียง ใช้ชีวิตผ่านไปในแต่ละวันไม่ต้องพูดเลยว่าดุจดั่งเทพเซียนขนาดไหนกระทั่งมาถึงนี้วันพฤหัสบดี เป็นวันจัดปาร์ตี้รียูเนียนเพื่อนร่วมชั้นสมัยม.ปลายของถังซือซือ เวินเหลียงพาเธอไปด้วยไม่ได้ จึงส่งเธอไปอยู่ที่บ้านใหญ่ บอกเอาไว้ว่าเดี๋ยวจะมารับเธอตอนกลางคืนสถานที่จัดปาร์ตี้รียูเนียนเลือกเป็นในโรงแรมใหญ่ระดับห้าดาวแห่งหนึ่งก่อนไปถังซือซือตั้งใจแต่งหน้าอย่างประณีตให้ตัวเองโดยเฉพาะหลังแต่งหน้าเสร็จ เธอส่องกระจกซ้ายทีขวาที แล้วเงยหน้ามองเวินเหลียงที่อยู่บนโซฟา ก่อนจะชี้ที่หน้าของตน และถามขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “อาเหลียง เป็นยังไงบ้าง?!”แต่งหน้าได้สะอาดหมดจด เขียนคิ้วได้รูปเป็นสัดส่วนชัดเจน เมื่อเลิกช่วงกลางคิ้วขึ้นเล

ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ทั้ง ๆ ที่เป็นสาวสวยกันทั้งคู่ ทว่าทุกคนกลับอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ถังซือซือพูดถึงแค่เรื่องการแต่งหน้า ทั้งสองคนสูสีกัน เพียงแต่ถังซือซือในฐานะช่างแต่งหน้ามืออาชีพ รู้จุดเด่นจุดด้อยของตัวเองเป็นอย่างดี เมื่อเน้นจุดแข็ง เลี่ยงจุดอ่อน จึงยิ่งขับบุคลิกของเธอให้เด่นขึ้น!ถังซือซือเงยหน้าขึ้นมามองเหยาจิ้งอวี่สองสามที พร้อมทั้งแสร้งยิ้ม “เธอยั่วยุฉันในกลุ่มขนาดนี้ ขืนฉันไม่มา ก็ไม่เท่ากับว่ากลัวเธอหรอกเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น คนรอบข้างต่างก็พากันอิหลักอิเหลื่อไปเล็กน้อยไม่นึกเลยว่าผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ฝีมือถังซือซือก็ยังเหมือนแต่ก่อนเป๊ะ ๆปีนั้นทุกคนต่างเชียร์เยี่ยนหวยและเหยาจิ้งอวี่กันทั้งนั้น คนหนึ่งที่หนึ่ง คนหนึ่งที่สองไม่มีใครคิดเลยว่าเยี่ยนหวยจะคบกับถังซือซือคนหนึ่งอันดับหนึ่งของชั้นปี คนหนึ่งลำดับสุดท้ายของชั้นคนหนึ่งสุขุมนุ่มลึกชอบทำหน้าอมทุกข์ คนหนึ่งชอบแสดงออกเป็นจุดสนใจตอนนั้นในชั้นเรียนไม่มีใครต่อต้านถังซือซือได้ ทุกคนจึงตั้งฉายาให้ว่าปรมาจารย์แห่งการทำลายล้างทว่าต่อหน้าเยี่ยนหวย ปรมาจารย์แห่งการทำลายล้างกลายเป็นลูกแกะตัวน้อยเหยาจิ้งอ

เงาเบื้องหลังของถังซือซือเดินโซเซ จังหวะก้าวระส่ำระสายอยู่เป็นระยะเยี่ยนหวยยืนอยู่ที่เดิม สีนัยน์ตาภายใต้แว่นลึกซึ้ง มองเงาเบื้องหลังเธออย่างเหม่อลอยในหัวอดไม่ได้ที่จะหวนนึกไปถึงตอนม.ปลาย เธอทำท่าทางเป็นคุณหนูใหญ่ ขวางเขาเอาไว้ในทางเดิน “เยี่ยนหวย ฉันชอบนาย นายมาเป็นแฟนฉันโอเคไหม?”ตอนนี้นิสัยเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไร แต่กลับพูดว่าเขาคือขยะเธอไม่รู้ ที่เขาบอกเป็นนัยให้เหยาจิ้งอวี่จัดปาร์ตี้รียูเนียน ก็เป็นเพราะเขาจงใจยั่วยุความชอบเอาชนะคนของเหยาจิ้งอวี่ เขารู้ว่าเหยาจิ้งอวี่ต้องอดไม่ได้ที่จะยั่วยุเธอแน่ เขาเองก็รู้จักนิสัยไม่ยอมแพ้ของเธอดี หลังถูกเหยาจิ้งอวี่ยั่วยุ จะต้องมาร่วมงานปาร์ตี้รียูเนียนอย่างแน่นอนตอนมาเขายืนอยู่ตรงประตูห้องรับรอง เมื่อได้ยินเสียงของเธอ เขาต้องใช้เรี่ยวแรงอย่างมหาศาลในการควบคุม ถึงรักษาท่าทางนิ่งสงบแบบนั้นได้ท้ายที่สุดถังซือซือก็เดินมาถึงหน้าประตูห้องรับรอง ก่อนจะผลักประตูเข้าไปคนเต็มห้องรับรองหยุดพูดคุยกัน และพร้อมใจกันจ้องมาที่เธอถังซือซือไม่รู้สึกตัวอย่างสมบูรณ์ กระทั่งเห็นว่าบนโต๊ะว่างเปล่าไม่มีอะไรตั้งอยู่ ข้างโต๊ะเองก็ว่างไม่มีใคร ในตอนนี

เมื่อบรรดาคนที่กำลังซุบซิบนินทาอยู่รอบ ๆ ได้ยินประโยคนี้ ต่างก็พากันทอดสายตามาภายใต้ความสนใจของทุกคน เวินเหลียงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าชืด ๆ “โจวอวี่เป็นเพื่อนของเราค่ะ”เหล่าเพื่อนร่วมชั้นต่างเผยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาออกมา ก่อนจะพูดกับเวินเหลียงว่า “งั้นคุณเวิน ซือซือ ขอร้องล่ะพวกคุณช่วยขอลายเซ็นของโจวอวี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม?”“ฉันก็อยากได้เหมือนกัน ขอร้องพวกคุณล่ะ...”“ฉันด้วย ฉันก็อยากได้ ขอบคุณนะซือซือ ขอบคุณนะเวินเหลียง!”“ฉันก็อยากได้เหมือนกัน ซือซือ...”เวินเหลียงยังไม่ทันได้พูดอะไร ถังซือซือก็ตบอกพร้อมตอบตกลง “ได้สิ! ไม่มีปัญหา!”“ซือซือ เธอช่างดีจริง ๆ!”“ขอบคุณนะซือซือ!”“ซือซือ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโจวอวี่คงดีมากใช่ไหม? เขาถึงมาส่งเธอโดยเฉพาะน่ะ”นัยน์ตาของเยี่ยนหวยดำมืดเพื่อนร่วมชั้นมากมายมาล้อมพูดคุยกับถังซือซือเมื่อเหยาจิ้งอวี่เห็นภาพนี้ นัยน์ตาก็ประกายความอิจฉาออกมา เธอกำหมัดแน่นทำไมกันนะ?!ทำไมถังซือซือถึงได้รับการต้อนรับมากกว่าเธอตลอด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นหรือว่าเยี่ยนหวย?!เธอเทียบถังซือซือไม่ได้ตรงไหน?ยังมีคนถามขึ้นอีกว่า “ซื

เวินเหลียงลากฟู่ซือฝานและถังซือซือออกมาจากลิฟต์พร้อมกันขณะรอเวินเหลียงเปิดประตู ถังซือซือก็อดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ “ฉันจะบอกเธอให้นะ คนอย่างอีตามืดบอดฟู่กับอีตาขยะเยี่ยน มีคุณสมบัติถูกคนตามจีบ แต่ก็เปลี่ยนเป็นสารเลวได้ง่าย ๆ ถึงยังไงก็มีคนอีกถมเถที่รอพวกเขาอยู่”เวินเหลียงเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป “เธอพูดถูก”“จริงสิ เธอกับเมิ่งเซ่อเป็นยังไงบ้าง? ฉันว่าเมิ่งเซ่อก็ดูค่อนข้างเหมาะสมกับเธอดี ถ้าเขากล้านอกใจ ก็เตะเขาออกไปเลย” ถังซือซือล้มตัวนอนลงบนโซฟา“ยังติดต่อกันอยู่ อาทิตย์นี้เขายุ่งนิดหน่อย” เวินเหลียงเอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบข้าง ๆ ฟู่ซือฝานนั่งอยู่บนโซฟาอย่างเชื่อฟัง รอพวกเธอหยุดคุยกัน ถึงได้กัดนิ้วชี้พลางเงยหน้าขึ้น ใบหน้าน้อย ๆ ถามขึ้นอย่างสงสัย “คุณป้าคะ อีตามืดบอดฟู่คือคุณลุงเหรอคะ?”“เอ่อ...”เวินเหลียงพลันอิหลักอิเหลื่อ“ทำไมถึงเรียกคุณลุงว่าอีตามืดบอดล่ะคะ?”ถังซือซือเอ่ย “ฝานฝาน น้าจะอธิบายให้เธอฟังนะ เพราะคุณลุงของเธอหูเบาเชื่อคำพูดใส่ร้ายของผู้หญิงคนอื่น อย่างกับอีตามืดบอดสมัยโบราณ เข้าใจหรือไหม?”ฟู่ซือฝานพยักหน้าอย่างเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ ทีแรกคิดจะพูดแก้ตัวแทนฟู่เจิง