Share
บทที่ 441
Related chapters
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 442
ช่วงนี้อากาศเย็นลง หลานของป้าหวังเป็นหวัดเป็นไข้ เลยลาหยุดสองสามวันแม้ฟู่เจิงจะไม่ใช่ประธานบริหารของฟู่ซื่อ กรุ๊ปอีกต่อไป ทว่าทรัพย์สมบัติที่อยู่ในมือก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว ยังคงต้องตรากตรำทำงานยุ่งทุกวัน ไม่มีเวลามาดูแลฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานจึงอาศัยอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์แสนใหญ่โตโอ่อ่าของเวินเหลียงทั้งอย่างนี้ ทุกวันตอนกลางวันเวินเหลียงจะพาออกไปเที่ยวเล่น ตกกลางคืนก็จะนอนกับเวินเหลียง ใช้ชีวิตผ่านไปในแต่ละวันไม่ต้องพูดเลยว่าดุจดั่งเทพเซียนขนาดไหนกระทั่งมาถึงนี้วันพฤหัสบดี เป็นวันจัดปาร์ตี้รียูเนียนเพื่อนร่วมชั้นสมัยม.ปลายของถังซือซือ เวินเหลียงพาเธอไปด้วยไม่ได้ จึงส่งเธอไปอยู่ที่บ้านใหญ่ บอกเอาไว้ว่าเดี๋ยวจะมารับเธอตอนกลางคืนสถานที่จัดปาร์ตี้รียูเนียนเลือกเป็นในโรงแรมใหญ่ระดับห้าดาวแห่งหนึ่งก่อนไปถังซือซือตั้งใจแต่งหน้าอย่างประณีตให้ตัวเองโดยเฉพาะหลังแต่งหน้าเสร็จ เธอส่องกระจกซ้ายทีขวาที แล้วเงยหน้ามองเวินเหลียงที่อยู่บนโซฟา ก่อนจะชี้ที่หน้าของตน และถามขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “อาเหลียง เป็นยังไงบ้าง?!”แต่งหน้าได้สะอาดหมดจด เขียนคิ้วได้รูปเป็นสัดส่วนชัดเจน เมื่อเลิกช่วงกลางคิ้วขึ้นเล
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 443
ถังซือซือได้รับความนิยมสุด ๆ เธอพูดคุยหัวเราะเฮฮากับบรรดาเพื่อนร่วมชั้นเก่าทันใดนั้นจู่ ๆ ผู้หญิงที่ชื่อหยางเสวี่ยก็พูดขึ้นว่า “จริงสิ ซือซือ เธอได้ยินหรือยัง เหมือนว่าเยี่ยนหวยจะกลับประเทศแล้วนะ วันนี้เห็นว่าเขาก็จะมาด้วย”เมื่อจับชื่อนี้ได้ เวินเหลียงก็มองไปที่ถังซือซือทันทีเยี่ยนหวย คงเป็นผู้ชายที่ถังซือซือและศัตรูคู่อาฆาตแข่งกันจีบถังซือซือชะงักไป ก่อนจะตอบกลับชืด ๆ ว่า “งั้นเหรอ? มาก็มาสิ”สายตาของเธอมองไปที่ที่หนึ่งบนพื้นตรงหน้าอย่างเหม่อลอย ในหัวอดไม่ได้ที่จะวาบใบหน้าหล่อเหลาหมดจดทว่าอมทุกข์นั่นขึ้นมาที่แท้ความทรงจำบางอย่างมันไม่ได้ค่อย ๆ เลือนรางและจางไปตามกาลเวลาที่ล่วงเลย ทว่ากลับกันยิ่งจำได้ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆหยางเสวี่ยพูดขึ้นอีกว่า “พวกเธอคงไม่ได้เจอกันนานแล้วใช่ไหม? ตอนแรกเธอกับเหยาจิ้งอวี่แข่งกันจีบดุเดือดขนาดนั้น ฉันยังคิดว่าเธอกับเยี่ยนหวยจะได้เดินไปด้วยกันจนสุดทางซะอีก ได้ยินมาว่าหลังเยี่ยนหวยไปต่างประเทศ เหยาจิ้งอวี่ก็ไปต่างประเทศเหมือนกัน ได้ยินว่าปาร์ตี้ครั้งนี้เหยาจิ้งอวี่ก็เป็นคนจัด เห็นว่าเยี่ยนหวยจะมาด้วย”“จริงเหรอ?” เพื่อนร่วมชั้นผู้หญิงอีกคนที่อยู
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 444
ทั้งสองคนยืนอยู่ด้วยกัน ทั้ง ๆ ที่เป็นสาวสวยกันทั้งคู่ ทว่าทุกคนกลับอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ถังซือซือพูดถึงแค่เรื่องการแต่งหน้า ทั้งสองคนสูสีกัน เพียงแต่ถังซือซือในฐานะช่างแต่งหน้ามืออาชีพ รู้จุดเด่นจุดด้อยของตัวเองเป็นอย่างดี เมื่อเน้นจุดแข็ง เลี่ยงจุดอ่อน จึงยิ่งขับบุคลิกของเธอให้เด่นขึ้น!ถังซือซือเงยหน้าขึ้นมามองเหยาจิ้งอวี่สองสามที พร้อมทั้งแสร้งยิ้ม “เธอยั่วยุฉันในกลุ่มขนาดนี้ ขืนฉันไม่มา ก็ไม่เท่ากับว่ากลัวเธอหรอกเหรอ?”เมื่อได้ยินดังนั้น คนรอบข้างต่างก็พากันอิหลักอิเหลื่อไปเล็กน้อยไม่นึกเลยว่าผ่านมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ฝีมือถังซือซือก็ยังเหมือนแต่ก่อนเป๊ะ ๆปีนั้นทุกคนต่างเชียร์เยี่ยนหวยและเหยาจิ้งอวี่กันทั้งนั้น คนหนึ่งที่หนึ่ง คนหนึ่งที่สองไม่มีใครคิดเลยว่าเยี่ยนหวยจะคบกับถังซือซือคนหนึ่งอันดับหนึ่งของชั้นปี คนหนึ่งลำดับสุดท้ายของชั้นคนหนึ่งสุขุมนุ่มลึกชอบทำหน้าอมทุกข์ คนหนึ่งชอบแสดงออกเป็นจุดสนใจตอนนั้นในชั้นเรียนไม่มีใครต่อต้านถังซือซือได้ ทุกคนจึงตั้งฉายาให้ว่าปรมาจารย์แห่งการทำลายล้างทว่าต่อหน้าเยี่ยนหวย ปรมาจารย์แห่งการทำลายล้างกลายเป็นลูกแกะตัวน้อยเหยาจิ้งอ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 445
ที่นั่งตรงอื่นมีคนนั่งหมดแล้ว เหล่าเพื่อนร่วมชั้นจงใจเว้นที่ว่างข้างเหยาจิ้งอวี่เอาไว้เยี่ยนหวยเม้มปาก ในแววตาที่อยู่ใต้แว่นตาขอบทองประกายความไม่พอใจออกมา ก่อนจะนั่งลงข้างเหยาจิ้งอวี่โดยไม่พูดไม่จาพนักงานเริ่มเสิร์ฟอาหารแล้วเหยาจิ้งอวี่พูดกับเยี่ยนหวยว่า “ไม่รู้ว่านายชอบอาหารพวกนี้หรือเปล่า ถ้าไม่ชอบสั่งใหม่อีกก็ได้นะ”นัยน์ตาของเยี่ยนหวยลึกซึ้ง เขาก็ยังไม่ยอมพูด จนมีเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายคนหนึ่งหยอกล้อ “แล้วถ้าฉันไม่ชอบ สั่งใหม่อีกได้ไหม?”“นายไสหัวไปเลย!” เหยาจิ้งอวี่ยิ้มพลางเอ่ยขณะกินข้าว เหยาจิ่งอวี่พูดคุยกับเยี่ยนหวยที่อยู่ข้าง ๆ ตลอด พร้อมทั้งมองถังซือซืออย่างยั่วยุอยู่เป็นระยะถังซือซือคร้านจะสนใจเธอ จึงพูดคุยกับเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆในสายตาของเพื่อนร่วมชั้นทั่วไป ถังซือซือได้รับการต้อนรับมากกว่ามีเพื่อนร่วมชั้นผู้ชายสองสามคนชวนถังซือซือคุยอย่างตั้งใจแต่ก็ทำเหมือนไม่ตั้งใจอย่างแรกคือตอนม.ปลาย คะแนนของถังซือซืออยู่ในลำดับสุดท้าย ทำเอาครูประจำชั้นปวดหัวเป็นอย่างมาก จึงย้ายที่นั่งของเธอไปไว้แถวสุดท้ายแถวสุดท้ายมีแค่เธอคนเดียวที่เป็นผู้หญิง นิสัยของเธอมีชีวิตชีวาชอบ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 446
เงาเบื้องหลังของถังซือซือเดินโซเซ จังหวะก้าวระส่ำระสายอยู่เป็นระยะเยี่ยนหวยยืนอยู่ที่เดิม สีนัยน์ตาภายใต้แว่นลึกซึ้ง มองเงาเบื้องหลังเธออย่างเหม่อลอยในหัวอดไม่ได้ที่จะหวนนึกไปถึงตอนม.ปลาย เธอทำท่าทางเป็นคุณหนูใหญ่ ขวางเขาเอาไว้ในทางเดิน “เยี่ยนหวย ฉันชอบนาย นายมาเป็นแฟนฉันโอเคไหม?”ตอนนี้นิสัยเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไร แต่กลับพูดว่าเขาคือขยะเธอไม่รู้ ที่เขาบอกเป็นนัยให้เหยาจิ้งอวี่จัดปาร์ตี้รียูเนียน ก็เป็นเพราะเขาจงใจยั่วยุความชอบเอาชนะคนของเหยาจิ้งอวี่ เขารู้ว่าเหยาจิ้งอวี่ต้องอดไม่ได้ที่จะยั่วยุเธอแน่ เขาเองก็รู้จักนิสัยไม่ยอมแพ้ของเธอดี หลังถูกเหยาจิ้งอวี่ยั่วยุ จะต้องมาร่วมงานปาร์ตี้รียูเนียนอย่างแน่นอนตอนมาเขายืนอยู่ตรงประตูห้องรับรอง เมื่อได้ยินเสียงของเธอ เขาต้องใช้เรี่ยวแรงอย่างมหาศาลในการควบคุม ถึงรักษาท่าทางนิ่งสงบแบบนั้นได้ท้ายที่สุดถังซือซือก็เดินมาถึงหน้าประตูห้องรับรอง ก่อนจะผลักประตูเข้าไปคนเต็มห้องรับรองหยุดพูดคุยกัน และพร้อมใจกันจ้องมาที่เธอถังซือซือไม่รู้สึกตัวอย่างสมบูรณ์ กระทั่งเห็นว่าบนโต๊ะว่างเปล่าไม่มีอะไรตั้งอยู่ ข้างโต๊ะเองก็ว่างไม่มีใคร ในตอนนี
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 447
คนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ดูเป็นคนใจหมา ไม่แน่ว่าอาจคิดฉวยโอกาสเอาเปรียบซือซือก็ได้!ถังซือซือคว้าเสื้อผ้าของโจวอวี่เอาไว้ พลางเอ่ยว่า “โจวอวี่ไม่ใช่คนธรรมดาซะหน่อย โจวอวี่เป็นเพื่อนฉันต่างหาก!”โจวอวี่มองเยี่ยนหวย พลางเลิกคิ้วแล้วย้อนถามว่า “นายได้ยินหรือยัง?”เยี่ยนหวยเองก็มองโจวอวี่ “เธอเมาแล้ว ถึงขั้นจำห้องรับรองผิด และอาจจำเพื่อนผิดได้เหมือนกัน!”สายตาคมของทั้งสองคนสบกัน ราวกับในอากาศค่อย ๆ มีกลิ่นประกายไฟหลังเกิดเขม่าดินปืน คละคลุ้งออกมาสายหนึ่งไม่มีใครยอมถอยเพียงแต่ยังมีแขกอยู่ในห้องรับรอง ไม่ดีที่โจวอวี่จะออกมานานเกินไป เขาชักสายตากลับ ก่อนจะเบือนศีรษะไปถามถังซือซือว่า “คุณมากับใคร?”“อาเหลียงล่ะ อาเหลียงไปไหน ทำไมเธอไม่รอฉัน?” นัยน์ตาทั้งสองของถังซือซือไร้เดียงสาและงุนงง เธอเอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยเยี่ยนหวยมองไปที่ถังซือซือ “ฉันรู้ว่าเวินเหลียงอยู่ไหน ฉันจะพาเธอไปหาเวินเหลียงเป็นยังไง?”เมื่อโจวอวี่ได้ยินดังนั้น เขาก็ถามขึ้นทันทีว่า “เวินเหลียงอยู่ห้องรับรองห้องไหน ฉันจะพาเธอไปส่งเอง!”จะให้ผู้ชายตรงหน้าพาถังซือซือที่เมาแอ๋ไปส่ง เขาก็ไม่วางใจเยี่ยนหวยมองเขาทีหนึ่ง ก่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 448
เมื่อบรรดาคนที่กำลังซุบซิบนินทาอยู่รอบ ๆ ได้ยินประโยคนี้ ต่างก็พากันทอดสายตามาภายใต้ความสนใจของทุกคน เวินเหลียงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าชืด ๆ “โจวอวี่เป็นเพื่อนของเราค่ะ”เหล่าเพื่อนร่วมชั้นต่างเผยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาออกมา ก่อนจะพูดกับเวินเหลียงว่า “งั้นคุณเวิน ซือซือ ขอร้องล่ะพวกคุณช่วยขอลายเซ็นของโจวอวี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม?”“ฉันก็อยากได้เหมือนกัน ขอร้องพวกคุณล่ะ...”“ฉันด้วย ฉันก็อยากได้ ขอบคุณนะซือซือ ขอบคุณนะเวินเหลียง!”“ฉันก็อยากได้เหมือนกัน ซือซือ...”เวินเหลียงยังไม่ทันได้พูดอะไร ถังซือซือก็ตบอกพร้อมตอบตกลง “ได้สิ! ไม่มีปัญหา!”“ซือซือ เธอช่างดีจริง ๆ!”“ขอบคุณนะซือซือ!”“ซือซือ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโจวอวี่คงดีมากใช่ไหม? เขาถึงมาส่งเธอโดยเฉพาะน่ะ”นัยน์ตาของเยี่ยนหวยดำมืดเพื่อนร่วมชั้นมากมายมาล้อมพูดคุยกับถังซือซือเมื่อเหยาจิ้งอวี่เห็นภาพนี้ นัยน์ตาก็ประกายความอิจฉาออกมา เธอกำหมัดแน่นทำไมกันนะ?!ทำไมถังซือซือถึงได้รับการต้อนรับมากกว่าเธอตลอด ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นหรือว่าเยี่ยนหวย?!เธอเทียบถังซือซือไม่ได้ตรงไหน?ยังมีคนถามขึ้นอีกว่า “ซื
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 449
หากไม่ใช่เพราะปาร์ตี้รียูเนียนครั้งนี้ ประสบการณ์แสนคลุมเครือช่วงนั้น คงถูกเธอฝังกลบไว้ในมุมมืดของหัวใจตลอดไปตอนนี้เวินเหลียงเพิ่งจะเข้าใจว่า ทำไมถังซือซือถึงชอบเก็บรวบรวมรูปภาพของไอดอลชายบนอินเทอร์เน็ต ชอบให้เด็กเสิร์ฟผู้ชายมาดื่มเหล้าและร้องเพลงเป็นเพื่อน แต่ไม่เคยมีแฟนเลยอาจเป็นเพราะส่วนลึกในใจของเธอยังไม่เคยลืมเยี่ยนหวย อาจเป็นเพราะเธอถูกทำร้ายจนบาดเจ็บไปทั่วทั้งหัวใจ ถึงขั้นไม่กล้าเชื่อในความรักอีกแล้ว“...ตอนแรกฉันต้องกล้ำกลืนฝืนทนเพื่อไม่ให้บัวช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นขนาดนั้น...เพื่อหวังว่าเขาจะอยู่ที่นี่ เขาก็ยังไป...ไปได้ตั้งเจ็ดปี ยังกลับมาทำอะไรอีก?!” ถังซือซือเอ่ยขึ้นทั้งสะอึกสะอื้นน้ำเสียงสั่นเครือในขณะพูดปนร้องไห้ทำเอาในใจของเวินเหลียงเองก็เจ็บปวดเป็นอย่างมากเช่นกันเธอเคยเห็นถังซือซือทุกข์ใจขนาดนี้มาก่อนที่ไหนเจ็ดปีก่อน ซึ่งเป็นตอนที่ถังซือซือเพิ่งจบมหาวิทยาลัย“อาเหลียง เธอไม่รู้หรอกตอนแรกฉันรักเขามากแค่ไหน...ทีแรกพ่อแม่ฉันหวังให้ฉันไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศ แต่ฉันตัดใจไปจากเขาไม่ได้ พูดเกลี้ยกล่อมจนพ่อแม่ยอมให้อยู่ที่นี่...แต่ว่า จู่ ๆ เขากลับไปซะอย่างนั้น...ไม
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 709
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 708
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 707
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
