บททั้งหมดของ ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง: บทที่ 731 - บทที่ 740

เพราะเวลาค่อนข้างดึกแล้ว กระทั่งสนามประลองทางนี้ก็ยังเงียบสงบ ดังนั้นที่นี่ต่อให้สู้กันขึ้นมาตอนนี้ ก็ไม่ได้ดึงดูดสายตาใครยิ่งไปกว่านั้น ตลาดมืดก็มีกฏของตลาดมืด คนของตลาดมืดก็มีวิถีการดำรงชีวิตของตนเองเช่นกันในนี้กฏที่ใช้ได้ทั่วไปข้อหนึ่งคือ...อย่ายุ่งเรื่องชาวบ้านดังนั้นพวกเขาต่อให้ตายกันที่นี่ ก็น่าจะไม่ส่งผลกระทบอะไรมากนักตลาดมืดฝังศพเอาไว้แทบทุกที่ นี่คือที่มาของคำพูดนี้ดังนั้นในกลุ่มคนเหล่านี้ หลังจากเข้ามาล้อมซางถิงกับจั๋วซือหรานแล้ว เดิมทีรอบๆ ก็ยังมีคนอยู่อีกส่วนหนึ่งดูจากท่าทางแล้วไม่ธรรมดาเลย ทยอยกันกระจายตัวออกเหมือนสัตว์ ตอนนี้ที่นี่จึงสงบมาก...แทบไม่มีคนเลยคืนเดือนมืดลมพัดแรง ค่ำคืนแห่งการสังหารดูจากเสื้อผ้าคนเหล่านี้ อันที่จริงยังมองไม่ออกถึงตัวตนฐานะแท้จริงของพวกเขาแตว่า ขอแค่คนรู้จริงเรื่องกลุ่มอย่างซางถิง ก็จะมองออกถึงกลุ่มได้อย่างรวดเร็วซางถิงมองกลุ่มออกจากเครื่องมือควบคุมสัตว์ของพวกเขาอย่างรวดเร็วซางถิงเอียงหน้าเล็กน้อย บอกกับจั๋วซือหรานด้านหลังว่า "ระวังด้วย คนพวกนี้ ทั้งหมดเป็นคนของโถงตัดหัวตระกูลซาง"โถงตัดหัว?" จั๋วซือรหานฟังคำนี้แล้วก็เอ่ย

"มันต้องไม่ปกติอยู่แล้ว! นั่นมันวิชาลับสืบทอดของโถงตัดหัว" ซางถิงเอ่ยขึ้น "ตาข่ายแมงมุมของพวกเขาล้วนหลอมขึ้นมา ก็เพราะเอาไว้ควบคุมฝ่ายตรงข้าม""ในเมื่อควบคุมจั๋วซือหรานได้แล้ว" ผู้หญิงเสียงเย็นชานั่นเอ่ยขึ้นมา "ก็เก็บซางถิงเสีย ข้าเห็นตอนที่เขาสู้กับจั๋วซือหรานบนเวที สู้จนหมดเรี่ยวหมดแรงแล้ว ยังไม่รู้ว่าจับแอบเก็บไพ่ตายอะไรที่ไม่อยากให้ใครเห็นไว้หรือเปล่า? ดูแล้วประหลาดๆ"ซางถิงพอได้ยินเนื้อหาคำพูดของซางเชวี่ย สีตาก็เปลี่ยนไปเขากำกำปั้นแน่น เขาซ่อนไพ่ตายความสามารถที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้ไว้จริง เขาสามารถเปิดช่องพลังได้แต่ไม่เหมือนกับเปิดช่องพลังทั่วไป เขาไม่เพียงแต่สามารถเปิดช่องพลัง ยกระดับความสามารถตนเองขึ้นชั่วคราว ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่รู้สึกอ่อนล้าหลังจากที่ใช้พลังเกินตัวอีกด้วยเพราะการเปิดช่องพลังของเขา ไม่ได้เกิดจากใช้พลังงานของตนเองจนหมดแล้วดูดซับพลังวิญญาณฟ้าดินการเปิดช่องพลังของเขา คือใช้พละกำลังของสัตว์ที่ควบคุม ไม้ตายนี้เรียกว่า...วิญญาณเลือดอสูรไขาไม่เพียงแต่สามารถใช้พลังของสัตว์ที่ควบคุมได้ แต่ยังใช้พลังวิญญาณของสัตว์ควบคุมได้ในบางระดับด้วย กระทั่ง ยังสามารถทำให้

"นี่มัน...ไหมกู่?" ซางถิงอยู่ใกล้ๆ จั๋วซือหราน ดังนั้นจึงเห็นเส้นใยเหล่านี้ยิงออกมาจากมือนางและเพราะสามารถมองเห็นได้ชัด ดังนั้นซางถิงจึงมองออกรางๆ ว่าเส้นใยแต่ละเส้นเหล่านี้ กลับไม่เหมือนตาข่ายใยแมงมุมอะไรแต่คล้ายกับ...ไหมกู่ไหมกู่ที่แมลงกู่พ่นออกมาหญิงสาวคนนี้...ใช้วิชากู่ได้ด้วย!ซางถิงก่อนหน้านี้รู้สึกแค่ว่า จั๋วซือหรานถึงแม้จะเก่งกาจ แต่ว่าตนเองก็ออมมือไปบนเวทีด้วยไม่ได้ใช้วิญญาณเลือดอสูรออกมาด้วยซ้ำแต่ตอนนี้ดูแล้ว จั๋วซือหรานที่อยู่บนเวทีเองก็เหมือนจะออมมืออยู่ไม่น้อยเลย ทั้งสองฝ่ายต่างออมมือจนสู้ออกมาเป็นแบบนั้นคนของโถงตัดหัวตระกูลซาง เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าจั๋วซือหรานจะใช้วิชากู่ได้ด้วย!หญิงสาวคนนี้! คิด! จะทำอะไรกันแน่!วิชาแพทย์ วิชาสกัดยา วิชายุทธ์ ตอนนี้วิชาควบคุมสัตว์กับวิชากู่ก็ยัง...!คนของโถงตัดหัวล้วนมองนางอย่างระแวดระวัง หลังจากกันไหมกู่ของนางออกไปแล้ว ก็ยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามแต่ก็มีอยู่สองสามคนที่ไม่ระวังถูกไหมกู่ของนางเปื้อนเข้าไป ล้วนล้มลงพื้นครวญครางเจ็บปวดขึ้นมาสายตาซางเชวี่ยก็จับจ้องที่จั๋วซือหรานเช่นกัน "วิชากู่เจ้าก็เป็นด้วย

ซางถิงสังเกตเห็นถึงสายตาของจั๋วซือหราน เขาไม่รู้เพราะอะไร ตนเองเหมือนจะเข้าใจความหมายบางส่วนในสายตาของจั๋วซือหรานขึ้นมาดวงตาซางถิงเบิกโพลงขึ้นมา ม่านตาหดลง จ้องมองจั๋วซือหราน "เจ้าคิดจะทำอะไร?"เขารู้สึกว่า จั๋วซือหรานกำลังคิดเรื่องที่แปลกใหม่เอามากๆคนปกติไม่มีทางมีความคิดเช่นนี้ แต่นางกลับกำลังคิดอยู่จริงๆ!จั๋วซือหรานเอียงตาเหลือบมองซางถิงผาดหนึ่ง คนผู้นี้ฉลาดจริงๆ มองออกแล้วว่านางคิดจะทำอะไรซางถิงกดเสียงต่ำพูดกับนาง "การโจมตีของงูเพลิงเงินนั้นอหังการมาก การป้องกันเองก็ยอดเยี่ยม เกล็ดหนังสีเงินทั้งตัวก็เหมือนเหล็กที่ไม่มีวันขาด ยิ่งไปกว่นั้นเพลิงเงินของมันก็ร้ายกาจ จะเผาไหม้สิ่งที่สัมผัสโดนมันจนไหม้เป็นจุณ!"จั๋วซือหรานเลิกคิ้ว ตอนนี้เอง งูสีเงินตัวนั้น ก็ถูกแส้ของซางถิงกับไหมกู่ของนางพันเอาไว้แน่นและเป็นอย่างที่ซางถิงพูดเอาไว้เลย เกล็ดหนังของมันพลังป้องกันโดดเด่นมาก ไหมกู่ของนางแทงหนังเกล็ดของมันไม่เข้าเลย ทำอันตรายกับมันไม่ได้และมันก็เหมือนจะโกรธที่ถูกแส้กับไหมกู่พันเอาไว้ด้วย จึงอ้าปาก แล้วพ่นเพลิงเงินลูกหนึ่งออกมาเพลิงเงินลูกหนึ่ง ดูแล้วราวกับเป็นปรอทอย่างไรอย่างนั

ซางถิงมองหลายกระบวนท่าในปางมือของซางเชวี่ยออกสาเหตุที่เขามองออก ก็เพราะในกระบวนท่าบางส่วนในปางมือของซางเชวี่ย มันดูคล้ายกับกระบวนท่าปางมือในวิชา 'วิญญาณเลือดอสูร' ของเขานั่นเองจั๋วซือหรานสังเกตเห็นความเคร่งขรึมในสายตาซางถิงแล้วถามขึ้นว่า "มีอะไรหรือ?""กังวล นางจะเอาจริงแล้ว" เสียงของซางถิงกดต่ำ เอียงหน้าเล็กน้อย บอกกับจั๋วซือหรานที่อยู่ข้างๆ มาคำหนึ่งแล้วเขาก็ผูกถุงเก็บสัตว์ที่เอวไว้แน่น เอ่ยเสียงต่ำกับจั๋วซือหรานว่า "อีกเดี๋ยวถ้าสถานการณ์ไม่ปกติเจ้าก็หนีไปก่อนเลยนะ""อะไรนะ?" จั๋วซือหรานรู้สึกแปลกประหลาดนิดหน่อยซางถิงพยักหน้าช้าๆ สายตากลับไม่วางจากตัวซางเชวี่ย เอ่ยเสียงต่ำพูดกับจั๋วซือหรานว่า "ข้าจะขวางนางไว้เอง เจ้าหนีไปก่อน"จั๋วซือหรานเลิกคิ้วเล็กน้อย ไม่พูดอะไรซางถิงพูดต่อ "ข้ามองออกว่าบนเวทีเจ้าอ่อนข้อให้ข้า ดังนั้นตอนนี้ถือว่าข้าคืนให้เจ้าแล้วกัน เจ้าหนีไปก่อนก็พอ วิชาที่นางกำลังจะใช้ น่าจะตำมือพอควร""วิชาอะไร?" จั๋วซือหรานถามขึ้น"วิชาพวกยกระดับเลือดอสูร แต่แตกต่างกับเปิดช่องพลังทั่วไป สิ่งนี้เนื่องจากสูบเอาพลังและความสามารถจากบนตัวสัตว์ที่ควบคุมตรงๆ ดังนั้นภ