All Chapters of มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว: Chapter 371 - Chapter 380

ถ้าเขาสามารถซื้อขวดในมือเย่เฟิงได้ นอกจากจะเก็บไว้กินเองแล้ว ถ้าขายต่อก็จะได้กำไรมหาศาล"ไม่ต้องถึงสี่ร้อยล้านหรอก นายให้ฉันสองร้อยห้าสิบล้านก็พอ แต่ฉันมีเงื่อนไขเพิ่มเติม ถ้าไม่ตกลง เฮอะ! อย่าหวังว่าจะได้ไปแม้แต่เม็ดเดียว!"เย่เฟิงพูดพลางส่ายหัวคุณชายหวังรีบพยักหน้า "ได้! ได้! มีเงื่อนไขอะไรบอกมาได้เลย ขอแค่ฉันทำได้ ไม่มีปัญหาแน่นอน!"เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหันไปมองเจียงหว่าน "เจียงหว่าน เธอพูดสิ เธออยากได้เงื่อนไขอะไร?""ห๊ะ? ฉันเหรอ?"เจียงหว่านชะงักไปเล็กน้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ"ใช่ พูดมาเลย ไม่ต้องเกรงใจ"เย่เฟิงส่งยิ้มให้เธอ พร้อมพยักหน้าอย่างมั่นใจเจียงหว่านมองเย่เฟิงด้วยสายตาซับซ้อนและรู้สึกซาบซึ้ง ก่อนจะหยุดคิดฟุ้งซ่านและพูดออกมาวินาทีต่อมา เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะหันไปทางคุณชายหวัง "คุณชายหวัง ต่อไป ฉันอยากทำงานในบริษัทอย่างสงบสุข ไม่ต้องถูกคุกคามหรือถูกรบกวนจากใครอีก!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น คุณชายหวังก็เข้าใจในทันทีแม้ในใจจะเต็มไปด้วยความเสียดายและความโลภ แต่เขาก็ยังมองเจียงหว่านด้วยสายตาหยาบโลน เขาพยักหน้า"ได้! ฉันเข้าใจแล้ว! เธอวางใจได้เลย

สี่ล้านบาท ถ้าเธอตั้งใจทำงานไปเรื่อยๆ สักหลายปี เธอน่าจะหาเงินมาคืนได้แต่หนี้บุญคุณนี้ ทำให้เจียงหว่านรู้สึกอึดอัดจนไม่รู้จะทำอย่างไรดีเย่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขายักไหล่แล้วยิ้มบางๆ "ยานั่น สำหรับฉันมันไม่ได้มีค่าอะไรขนาดนั้นหรอก อีกอย่าง ระหว่างเราสองคนยังต้องมาพูดเรื่องบุญคุณอะไรกันด้วยเหรอ? ตอนเรียน เธอยังทนคำซุบซิบนินทาแล้วคอยช่วยฉันอยู่เลย ฉันยังจำบุญคุณนั้นได้นะเขาเรียกว่า หยดน้ำตอบแทนด้วยน้ำพุ ใช่ไหม? อ้อ ภาษาอังกฤษเขาพูดกันยังไงนะ?"เย่เฟิงทำท่าคิดหนัก ก่อนจะพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มทะเล้น "อ้อ! ใช่แล้ว! You ติ๊กๆๆ me, I ซู่ซ่าๆ You ใช่ไหม?""ฮ่าๆๆ!"เจียงหว่านได้ยินก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่ "แหม ภาษาอังกฤษนายก็ยังห่วยเหมือนเดิมเลยนะ!"คำพูดตลกของเย่เฟิงทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลง เจียงหว่านไม่รู้สึกอึดอัดหรือเกรงใจเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปแต่ในขณะที่เธอมองเย่เฟิง ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อนและแฝงความน้อยใจที่โรงเรียนตอนนั้น นายคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวลือเหรอ?นายไม่รู้เลยใช่ไหมว่าฉันเคยชอบนายจริงๆ!เจียงหว่านพาเย่เฟิงและนั่วนั่วไปกินกุ้งมังกรเล็กเผาด้วยฐานะข

เจียงหยางถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะมองเย่เฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร "นายเป็นพ่อคนแล้ว ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้? แกไปหลอกลวงพี่สาวฉันได้ยังไง?"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วทันที ส่วนนั่วนั่วก็แสดงสีหน้ารู้สึกผิดและเสียใจเจียงหว่านกระทืบเท้า "พูดอะไรกันน่ะ! ฉัน…ฉันกับเย่เฟิงเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดาเท่านั้น!""เพื่อนธรรมดาอะไรล่ะ? ก็เห็นชัดๆ ว่าหมอนั่นสนใจแกเพราะแกสวย คิดอยากจีบแกไม่ใช่เหรอ?""นังเด็กโง่ เพื่อเงินสี่ล้าน อย่าให้ผู้ชายที่มีลูกติดมาหลอกได้สิ!"แม่เจียงพูดด้วยความโมโหในความคิดของเธอ ลูกสาวควรได้แต่งงานกับคนที่ดีกว่านี้แต่ถ้าตอนนี้ยังไปพัวพันกับผู้ชายที่มีลูกแล้ว แล้วข่าวแพร่ออกไป ชื่อเสียงของลูกสาวคงพังแน่ๆในวินาทีถัดมา ใบหน้าของแม่เจียงก็กลายเป็นสีแดงก่ำอย่างกะทันหัน เธอทุบหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดท่าทางของเธอดูน่ากลัวทีเดียว!"ที่รัก คุณเป็นอะไร?""แม่!""แม่!"พ่อเจียงและเจียงหว่านกับเจียงหยางต่างตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเย่เฟิงรีบขยับเข้าไปใกล้ ใบหน้าเคร่งขรึม "หลบไป!""นายจะทำอะไร?"เจียงหยางถ

“เฮียปาเท่านั้นเหรอที่คู่ควรกับพี่สาวนาย? เด็กน้อย นายมีความคิดที่ผิดเพี้ยนไปหน่อยนะ แถมยังเอาคนไร้ค่ามาเป็นไอดอลอีก?”ใช่ เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกว่าเจียงหยางไร้เดียงสาและเด็กเกินไป…เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจียงหยางเปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนด้วยความโกรธ “นายว่าอะไรนะ? นายกล้าด่าเฮียปาว่าเป็นคนไร้ค่าเหรอ? นายอยากตายหรือไง? ถ้าคำพูดนี้หลุดออกไปข้างนอก นายโดนตัดแขนตัดขาแน่!”พูดจบ เจียงหยางรีบหันไปบอกพี่สาว “พี่ อยู่ห่างจากไอ้คนบ้านี่เลยนะ อย่าให้มันมาพัวพันกับครอบครัวเรา!”พ่อและแม่เจียงเองก็จ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นชา “พ่อหนุ่ม รู้จักคำว่าหายนะเกิดจากปากไหม? กินอะไรก็ได้ แต่อย่าพูดอะไรสะเพร่า เฮียปาน่ะอิทธิพลขนาดไหน นายไม่รู้หรือไง?”เจียงหว่านเองก็ดึงแขนเย่เฟิงเบาๆ “เย่เฟิง เรื่องพวกนี้พูดในบ้านยังพอได้ แต่ข้างนอกอย่าพูดแบบนี้อีกนะ!”แม้เธอจะเคยเห็นเฮียเฉวียนทำตัวเคารพเย่เฟิงมาก แต่เฮียเฉวียนเป็นแค่ลูกน้องของเย่เฟิงในโกลด์เดนรอยัลเท่านั้นแต่เฮียปาไม่เหมือนกัน!เขาเป็นนักเลงตัวจริงในหยุนเฉิง และเป็นคนที่โหดมาก!มีข่าวว่าไม่นานมานี้ เขายึดอำนาจจากหัวหน้าแก๊งอีกคนมาได้โด

“ไอ้เวร! ให้หน้า แต่ไม่เอาใช่ไหม?”“เฮียปา ได้โปรดปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ!”“อย่าจับลูกสาวฉันไปนะ! ไม่งั้นฉันจะสู้กับพวกแกให้ถึงตาย!”แม่เจียงร้องไห้อ้อนวอน ส่วนพ่อเจียงคว้าถาดที่เขี่ยบุหรี่มาไว้ในมือ เตรียมพร้อมจะสู้กับลูกน้องของเฮียปาเจียงหว่านทั้งหวาดกลัวและโกรธจัด เธอจ้องมองเฮียปาด้วยสายตาแข็งกร้าว “พวกแกไม่มีความยุติธรรมในใจเลยหรือไง?”“ความยุติธรรม? ฉัน เตาปา ก็คือความยุติธรรม! ยัยหนู ถ้าเธอมาคบกับฉัน ฉันจะไม่ให้เธอหรือครอบครัวลำบากแน่นอน ถ้าฉลาดก็ยอมรับซะดีๆ แล้วดูแลฉันให้ดี!แต่ถ้าไม่...”เขาแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม“ถ้าไม่แล้วจะทำไม?”ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้นเย่เฟิงที่กำลังจูงมือนั่วนั่ว เดินออกมาจากมุมห้อง แล้วมายืนอยู่ตรงหน้าเจียงหว่านเขาจ้องเฮียปาด้วยสายตาคมกริบราวกับคมดาบ“ห๊ะ!?”เฮียปาที่ก่อนหน้านี้ยังกร่างสุดๆ ถึงกับร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเห็นหน้าเย่เฟิงทั้งร่างของเขาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต สั่นสะท้านจนเห็นได้ชัด“คุณเย่...! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?”เฮียปาถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก“ฉันมาได้ไง? เจียงหว่านเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของฉัน!”เย่เฟิงพูดพร้