เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 374
บทที่เกี่ยวข้อง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 375
ในที่สุด เย่เฟิงก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมเจียงหว่านถึงต้องยืมเงินจากเขาที่แท้แม่ของเธอป่วยและต้องเข้ารับการผ่าตัด?หลังจากที่เย่เฟิงเคยผ่านประสบการณ์อันเลวร้ายในตอนที่นั่วนั่วป่วยหนัก รวมถึงได้สัมผัสกับความใจดำของผู้คน เขาจึงไม่ลังเลที่จะยื่นมือช่วยเจียงหว่านอีกครั้งในเวลานี้ เจียงหว่านเองก็ดูเหมือนคนที่กำลังสับสนและสิ้นหวังแม้ในใจจะรู้สึกเกรงใจ แต่ครั้งนี้เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธความช่วยเหลือจากเย่เฟิงบนรถ เย่เฟิงถามเจียงหว่านถึงอาการป่วยของแม่เธอ และรายละเอียดของโรคเจียงหว่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเล่าให้เขาฟัง"ไม่ต้องห่วงนะ อาการของคุณน้า ฉันรักษาได้! เธออย่ากังวลไปเลย"หลังจากได้ฟัง เย่เฟิงก็ยิ้มบางๆ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจเจียงหว่านเหลือบมองเขาด้วยสายตาแปลกใจ แต่ในใจไม่ได้คาดหวังอะไรเย่เฟิงรักษาโรคได้ด้วยเหรอ? เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยเธอคิดในใจว่าเย่เฟิงอาจแค่พูดปลอบเธอเท่านั้นเย่เฟิงขับรถด้วยความรวดเร็ว ตามที่เจียงหว่านบอกทาง จนมาถึงอพาร์ตเมนต์ระดับกลางแห่งหนึ่งเดิมทีบ้านของเจียงหว่านเคยมีฐานะค่อนข้างดี พ่อของเธอเคยทำงานในหน่วยงานราชการ ส่วนแม่เปิดร้านขาย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 376
เจียงหยางถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะมองเย่เฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร "นายเป็นพ่อคนแล้ว ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้? แกไปหลอกลวงพี่สาวฉันได้ยังไง?"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วทันที ส่วนนั่วนั่วก็แสดงสีหน้ารู้สึกผิดและเสียใจเจียงหว่านกระทืบเท้า "พูดอะไรกันน่ะ! ฉัน…ฉันกับเย่เฟิงเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดาเท่านั้น!""เพื่อนธรรมดาอะไรล่ะ? ก็เห็นชัดๆ ว่าหมอนั่นสนใจแกเพราะแกสวย คิดอยากจีบแกไม่ใช่เหรอ?""นังเด็กโง่ เพื่อเงินสี่ล้าน อย่าให้ผู้ชายที่มีลูกติดมาหลอกได้สิ!"แม่เจียงพูดด้วยความโมโหในความคิดของเธอ ลูกสาวควรได้แต่งงานกับคนที่ดีกว่านี้แต่ถ้าตอนนี้ยังไปพัวพันกับผู้ชายที่มีลูกแล้ว แล้วข่าวแพร่ออกไป ชื่อเสียงของลูกสาวคงพังแน่ๆในวินาทีถัดมา ใบหน้าของแม่เจียงก็กลายเป็นสีแดงก่ำอย่างกะทันหัน เธอทุบหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดท่าทางของเธอดูน่ากลัวทีเดียว!"ที่รัก คุณเป็นอะไร?""แม่!""แม่!"พ่อเจียงและเจียงหว่านกับเจียงหยางต่างตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเย่เฟิงรีบขยับเข้าไปใกล้ ใบหน้าเคร่งขรึม "หลบไป!""นายจะทำอะไร?"เจียงหยางถ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 377
นั่วนั่วที่เห็นว่ามีคนดูถูกพ่อของตัวเอง ก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาทันทีเจียงหยางและพ่อเจียงอ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเด็กแต่ในใจของพวกเขา ยังเต็มไปด้วยความดูแคลนและไม่ไว้วางใจเย่เฟิงอยู่ดีเพียงแต่สถานการณ์ของแม่เจียงดูเหมือนจะดีขึ้นจริง พวกเขาจึงไม่หยุดห้ามแต่ในใจคิดว่าเย่เฟิงคงมีทักษะการปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่ช่วยบรรเทาอาการของแม่เจียงได้เท่านั้นผ่านไปสักพัก...“เรียบร้อยแล้ว!”เย่เฟิงถอนเข็มเงินออกจากข้อมือของแม่เจียง ก่อนจะใช้พลังลมปราณในการฆ่าเชื้อและเก็บเข็มกลับไป“ที่รัก รู้สึกยังไงบ้าง?”พ่อเจียงถามภรรยาด้วยความกังวลแม่เจียงที่ตอนนี้ใบหน้าเปล่งปลั่งขึ้นเล็กน้อย ส่ายหัวและตอบว่า “ไม่เป็นอะไรแล้ว! ฉันไม่เคยรู้สึกสบายแบบนี้มาก่อนเลย”พูดจบ เธอก็หันไปมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย “พ่อหนุ่ม มีทักษะการปฐมพยาบาลจริงๆ ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย!”ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม่เจียงไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นได้ทรงพลังแบบนี้มาก่อน“ไม่ใช่แค่บรรเทา แต่โรคหัวใจของคุณน้าหายแล้วต่างหาก! พรุ่งนี้ไปตรวจที่โรงพยาบาลได้เลย”เย่เฟิงพูดด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 378
“เฮียปาเท่านั้นเหรอที่คู่ควรกับพี่สาวนาย? เด็กน้อย นายมีความคิดที่ผิดเพี้ยนไปหน่อยนะ แถมยังเอาคนไร้ค่ามาเป็นไอดอลอีก?”ใช่ เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกว่าเจียงหยางไร้เดียงสาและเด็กเกินไป…เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจียงหยางเปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนด้วยความโกรธ “นายว่าอะไรนะ? นายกล้าด่าเฮียปาว่าเป็นคนไร้ค่าเหรอ? นายอยากตายหรือไง? ถ้าคำพูดนี้หลุดออกไปข้างนอก นายโดนตัดแขนตัดขาแน่!”พูดจบ เจียงหยางรีบหันไปบอกพี่สาว “พี่ อยู่ห่างจากไอ้คนบ้านี่เลยนะ อย่าให้มันมาพัวพันกับครอบครัวเรา!”พ่อและแม่เจียงเองก็จ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นชา “พ่อหนุ่ม รู้จักคำว่าหายนะเกิดจากปากไหม? กินอะไรก็ได้ แต่อย่าพูดอะไรสะเพร่า เฮียปาน่ะอิทธิพลขนาดไหน นายไม่รู้หรือไง?”เจียงหว่านเองก็ดึงแขนเย่เฟิงเบาๆ “เย่เฟิง เรื่องพวกนี้พูดในบ้านยังพอได้ แต่ข้างนอกอย่าพูดแบบนี้อีกนะ!”แม้เธอจะเคยเห็นเฮียเฉวียนทำตัวเคารพเย่เฟิงมาก แต่เฮียเฉวียนเป็นแค่ลูกน้องของเย่เฟิงในโกลด์เดนรอยัลเท่านั้นแต่เฮียปาไม่เหมือนกัน!เขาเป็นนักเลงตัวจริงในหยุนเฉิง และเป็นคนที่โหดมาก!มีข่าวว่าไม่นานมานี้ เขายึดอำนาจจากหัวหน้าแก๊งอีกคนมาได้โด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 379
แม้เจียงหยางจะชื่นชมเฮียปา และคิดว่าพี่สาวของเขาควรหาผู้ชายแบบเฮียปาแต่ไม่ได้หมายความว่า เขาจะอยากให้เจียงหว่านไปยุ่งเกี่ยวกับเฮียปาจริงๆเขารู้ดีว่าเฮียปาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้าถ้าพี่สาวของเขาต้องไปอยู่กับเฮียปา ก็คงกลายเป็นแค่ของเล่นเท่านั้น!เจียงหยางไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า “เพื่อน” ที่เขาไว้ใจ จะเอาความสวยของพี่สาวเขาไปเสนอให้เฮียปาและไม่อาจนึกภาพเมื่อพี่สาวของเขาตกเป็นเป้าหมายของเฮียปา เขายิ่งหวาดกลัว“ไอ้เวร! กูช่วยมึงอยู่นะเว้ย มึงควรขอบคุณกูด้วยซ้ำ!”ไอ้หัวเขียวเตะเข้าไปที่ท้องของเจียงหยาง พร้อมหัวเราะเยาะหลังจากที่เขาส่งรูปของเจียงหว่านไปให้เฮียปาดู เฮียปาถึงกับตกตะลึงในความสวยตอนนั้นเอง เฮียปาก็สั่งให้ไอ้หัวเขียวไปดูแลคาสิโนแห่งหนึ่ง พร้อมแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าเล็กๆ ใต้บังคับบัญชาไอ้หัวเขียวดีใจแทบคลั่ง คิดว่าตัวเองช่างฉลาดเหลือเกินส่วนเรื่องที่พี่สาวของเจียงหยางจะถูกเฮียปาเล่นสนุกจนหมดค่า?แล้วไงล่ะ?ต่อให้เฮียปาเล่นจนตาย มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาบางทีเฮียปาเบื่อเมื่อไหร่ อาจจะโยนเจียงหว่านมาให้พวกมันสนุกต่อก็ได้หลังจากเห็นเจียงหว่านตัวจริง ไอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 380
“ไอ้เวร! ให้หน้า แต่ไม่เอาใช่ไหม?”“เฮียปา ได้โปรดปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ!”“อย่าจับลูกสาวฉันไปนะ! ไม่งั้นฉันจะสู้กับพวกแกให้ถึงตาย!”แม่เจียงร้องไห้อ้อนวอน ส่วนพ่อเจียงคว้าถาดที่เขี่ยบุหรี่มาไว้ในมือ เตรียมพร้อมจะสู้กับลูกน้องของเฮียปาเจียงหว่านทั้งหวาดกลัวและโกรธจัด เธอจ้องมองเฮียปาด้วยสายตาแข็งกร้าว “พวกแกไม่มีความยุติธรรมในใจเลยหรือไง?”“ความยุติธรรม? ฉัน เตาปา ก็คือความยุติธรรม! ยัยหนู ถ้าเธอมาคบกับฉัน ฉันจะไม่ให้เธอหรือครอบครัวลำบากแน่นอน ถ้าฉลาดก็ยอมรับซะดีๆ แล้วดูแลฉันให้ดี!แต่ถ้าไม่...”เขาแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม“ถ้าไม่แล้วจะทำไม?”ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้นเย่เฟิงที่กำลังจูงมือนั่วนั่ว เดินออกมาจากมุมห้อง แล้วมายืนอยู่ตรงหน้าเจียงหว่านเขาจ้องเฮียปาด้วยสายตาคมกริบราวกับคมดาบ“ห๊ะ!?”เฮียปาที่ก่อนหน้านี้ยังกร่างสุดๆ ถึงกับร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเห็นหน้าเย่เฟิงทั้งร่างของเขาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต สั่นสะท้านจนเห็นได้ชัด“คุณเย่...! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?”เฮียปาถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก“ฉันมาได้ไง? เจียงหว่านเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของฉัน!”เย่เฟิงพูดพร้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 381
เมื่อเห็นเฮียปาคุกเข่าก้มหัวขอชีวิตต่อหน้าเย่เฟิง โลกทั้งใบของเจียงหยางพลิกคว่ำในพริบตา!เฮียปา — ชายผู้ที่เป็นคนมีอิทธิพลและทรงอำนาจในหยุนเฉิงในสายตาของเขากับอีกคนหนึ่ง — ผู้ชายที่เขาเคยดูถูกเมื่อครู่ ว่าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่มีลูกติดแต่ตอนนี้ คนที่เขายกย่องว่าเป็น "พี่ใหญ่" กลับคุกเข่าขอชีวิตจากชายคนนี้ที่เขาเคยดูถูก!ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เจียงหยางคงคิดว่าเย่เฟิงจ้างตัวปลอมมาแสดงละครแน่ๆเมื่อเห็นเฮียปากลัวจนฉี่ราดต่อหน้าผู้ชายที่พี่สาวเขาคบหา เจียงหยางรู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!ตื่นเต้นถึงขีดสุด!พี่ไปหาคนที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!ส่วนเจียงหว่าน พ่อ และแม่เจียง ต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กันไม่แปลกใจเลยที่เย่เฟิงพูดว่าเฮียปาเป็นแค่พวกไร้ค่าดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย!ไอ้หัวเขียวและลูกน้องของเฮียปาหลายคน ต่างก็หน้าเสียและมึนงงไปหมด“เฮียปา! นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”“ไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่?”ไอ้หัวเขียวถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว ขณะจ้องมองเย่เฟิง“นี่พี่เขยฉันเอง ไอ้หัวเขียว มึงจบเห่แน่!”“มึงกล้าเอาพี่สาวกูไปขายให้เฮียปาเนี่ยนะ? พี่เขย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 382
“คุณเย่...ไอ้หัวเขียวมันเป็นคนหลอกผมเองครับ!”“ขอร้องล่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะ! ครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ...”“ผมสัญญาว่าจากนี้จะอยู่แบบสงบเสงี่ยม ไม่ทำเรื่องเลวๆ อีกแล้วครับ...”“ได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ...ได้โปรดเถอะ...”เย่เฟิงจ้องมองเฮียปาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเย็นชา จากนั้นเขายกเท้าขึ้นถีบไปที่หว่างขาของเฮียปาอย่างแรง“อ๊ากกก!” เฮียปาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มือกุมจุดสำคัญเอาไว้ ร่างของเขาห่อตัวเหมือนกุ้ง ใบหน้าบิดเบี้ยว และดวงตาเบิกโพลงจนแทบถลนออกมา“คำสัญญาของนาย ฉันไม่เชื่อหรอก แค่นี้ก็สมควรแล้ว”“รอบนี้ฉันแค่ทำลายนาย แต่ถ้าฉันเจอนายทำเรื่องชั่วอีกล่ะก็ นายเตรียมตัวไปพบยมบาลได้เลย!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเฮียปาฝืนยิ้มที่ดูน่าเวทนาเสียยิ่งกว่าร้องไห้ “ครับ...ขอบคุณครับคุณเย่...ขอบคุณที่ไว้ชีวิตผม...”“พาคนของนาย แล้วก็ไอ้หัวเขียว ไปให้พ้นซะ!”เย่เฟิงโบกมือด้วยความรำคาญเพราะนั่วนั่วยังอยู่ข้างๆ เขาจึงเลือกที่จะไม่ฆ่าคนต่อหน้าลูก“ครับ...ครับ...”เฮียปากุมหว่างขาของตัวเองแน่น ก่อนจะลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลโดยมีลูกน้องช่วยพยุงจากนั้น พวกเขาก็ลากไ
บทล่าสุด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 489
หวังหยวนป้าได้ยินเย่เฟิงถามเช่นนั้น จึงรีบพูดว่า “ถึงแม้ผมจะมีความกล้า มีร้อยชีวิต ผมก็ไม่กล้าเกลียดคุณชายเย่! ยิ่งไปกว่านั้น ลูกคนเลวคนนั้นก็จะทำร้ายผม ถึงแม้ว่าคุณชายเย่จะไม่ฆ่ามัน ผมก็ต้องฆ่ามันอยู่ดี!ฆ่าได้ดี คุณชายเย่ฆ่าได้ดี!ขอบคุณคุณชายเย่ ที่ช่วยกำจัดคนชั่วในบ้านของผม!”ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยพ่อลูกตระกูลหวัง แสดงท่าทางที่น่าเกลียด เผยให้เห็นความต่ำทรามของมนุษยชาติอย่างถึงที่สุดเพื่อเอาชีวิตรอด คนหนึ่งผลักภาระความรับผิดชอบ โยนทุกอย่างให้พ่อของเขาอีกคนหนึ่ง ลูกชายถูกฆ่าตาย กลับตะโกนว่าฆ่าได้ดี!เย่เฟิงหัวเราะเยาะ เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะฆ่าหวังหยวนป้า แต่เมื่อจะลงมือ เขาก็นึกถึงเจียงหว่านขึ้นมา“ผมสามารถปล่อยคุณไปได้ แต่หุ้นของคุณในบริษัทเหล้าหวังป้า ต้องโอนให้เจียงหว่านโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ไม่มีปัญหาใช่ไหม?”“ไม่มีปัญหา! ไม่มีปัญหา! วันนี้คุณหนูเจียงตกใจ ผมควรชดเชยความเสียหายทางจิตใจให้แก่คุณหนูเจียง!”ได้ยินดังนั้น หวังหยวนป้าก็พยักหน้าอย่างรัวๆไม่เพียงแต่ไม่ลังเลหรือสงสาร แต่กลับตื่นเต้นอย่างสุดขีดเขารู้ว่าเมื่อเย่เฟิงตั้งเงื่อนไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 488
ใครจะคิดว่า หวังว่านเป่าเพื่อที่จะผลักภาระความรับผิดชอบของเขาต่อหน้าเย่เฟิง กลับไปกล่าวโทษพ่อของตัวเองเย่เฟิงหัวเราะเยาะ ดวงตาเต็มไปด้วยความเย็นชา “อภัยให้คุณ? ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้ผมเคยให้โอกาสคุณ แต่คุณกลับไม่เห็นคุณค่า!”พูดจบ เขาก็ลูบแก้มตัวเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้า“อย่างนี้ดีกว่า คุณให้เฮยเซียตบผมสามที งั้นผมก็ตบคุณสามที!”“ถ้าคุณทนได้สามทีโดยไม่ตาย ผมจะปล่อยคุณไป เป็นไง?”หวังว่านเป่าเมื่อได้ยินดังนั้น ก็ตัวสั่น มองไปที่ศพของเฮยเซีย แสดงออกถึงความหวาดกลัวเฮยเซียถูกเย่เฟิงฆ่าตายด้วยหมัดเดียว เขาจะทนต่อหมัดของเย่เฟิงได้ถึงสามทีหรือ?แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือก“ได้! ได้…”“ผมไม่ควรสั่งเฮยเซียให้ตบคุณ ผมควรตบ ควรตบ!”“เฮียเย่ โปรด…โปรดเมตตาด้วย!”หวังว่านเป่าพยักหน้าอย่างสั่นเทา ยังพยายามยิ้มเพื่อเอาใจเย่เฟิงเดินออกไป รอยยิ้มเจ้าเล่ห์และโหดเหี้ยมปรากฏบนใบหน้าเพี้ยะ!ต่อมา ก็ตบหน้าหวังว่านเป่าหลังจากเสียงดังกรอบ ร่างของหวังว่านเป่าก็หมุนไปพร้อมกับฟันที่เปื้อนเลือดหลายซี่!“อ๊า!”หลังจากที่หวังว่านเป่าล้มลง เขาก็ลุกขึ้นอย่างเซๆ ใบหน้าบวมเบี้ยว
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 487
ตอนนี้ใบหน้าของพ่อลูกตระกูลหวังเต็มไปด้วยความตกตะลึง และดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว!เมื่อเห็นฉู่อันเจียงสั่งให้คนนำของขวัญที่มีค่ามหาศาลมาให้เย่เฟิง พวกเขารู้สึกเหมือนฟ้ากำลังถล่มลงมา!คนที่คุณฉู่จะมอบของขวัญให้ นั่นก็คือเย่เฟิง!ก่อนหน้านี้พวกเขาพยายามเอาใจ “บุคคลสำคัญ” คนนี้ แต่ไม่เคยรู้เลยว่า “บุคคลสำคัญ” คนนี้กลับอยู่ตรงหน้ายิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้พ่อลูกตระกูลหวังตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ดูเหมือนว่าฉู่อันเจียงไม่ได้แค่ส่งของขวัญ แต่กำลังขอโทษเย่เฟิงด้วยแม้แต่เย่เฟิงบอกว่าจะฆ่าลูกชายของเขา เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ยอมอ่อนน้อมถ่อมตนอย่างมาก!เพื่อนร่วมชั้นเก่าของเจียงหว่านคนนี้ เป็นใครกันแน่?ถึงสามารถทำให้คนสำคัญของตระกูลฉู่ อดกลั้นได้ขนาดนี้!!ฟึบ!ในขณะนั้น ปรากฏว่าเฮยเซียกระโจนขึ้นมา ใช้ความเร็วสูงสุดในชีวิต พยายามหนีออกจากที่นี่หนี!ฆาตกรผู้นี้ ตอนนี้มีเพียงความคิดเดียวนี้ในใจ!ไม่ต้องพูดถึงว่าฉู่อันเจียงจะช่วยเย่เฟิงจัดการกับเขาหรือไม่ เพียงแค่พลังที่เย่เฟิงแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถต่อกรได้ตัวประกันเจียงหว่านไม่เหลือแล้ว อีกฝ่ายจึงไม่ลังเลที่จะ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 486
แต่ฉากต่อไปกลับทำให้ทั้งสามคนต่างตกตะลึงปรากฏว่าฉู่อันเจียงส่งสายตาให้ลูกน้อง ชี้ไปที่เย่เฟิงอีกฝ่ายก็อุ้มเจียงหว่าน เดินไปหาเย่เฟิง “คุณชายเย่ ส่งคนคืนให้กับคุณแล้ว!”ตั้งแต่ฉู่อันเจียงมาถึง เย่เฟิงก็ยืนนิ่งเงียบอยู่ตลอดตอนนี้อุ้มเจียงหว่านมาแล้ว เขาจึงพยักหน้าให้ฉู่อันเจียง “ขอบคุณครับ!”“คุณชายเย่ไม่ต้องเกรงใจครับ! ผมเชื่อว่าแม้ผมจะไม่มา คุณก็มีวิธีจัดการเองได้”ฉู่อันเจียงหัวเราะกล่าวณ เวลานี้ พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียต่างก็ตกใจ!“คุณฉู่! คุณ… คุณนี่…”หวังหยวนป้ามองฉู่อันเจียง แล้วพูดอย่างงงงวยว่า“คุณฉู่ คุณทำไม… ทำไมถึงส่งเจียงหว่านให้เย่เฟิง?”หวังว่านเป่าก็อึ้งไปจนพูดไม่ออก“คุณชายเย่คือคนที่ผมจะส่งของขวัญให้ ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกคุณเตรียมไว้ ผมส่งให้คุณชายเย่ไม่ถูกต้องหรือ?”ฉู่อันเจียงหัวเราะเยาะ ถามอย่างเยาะเย้ย“อ้า!”ได้ยินดังนั้น พ่อลูกตระกูลหวังและเฮยเซียก็อึ้งไปสีหน้าแสดงความประหลาดใจอย่างสุดขีด!อะไรนะ?ที่คุณฉู่บอกว่าจะมาส่งของขวัญ คนๆนั้น…คือเย่เฟิงเหรอ?นี่…นี่เกิดอะไรขึ้น?ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เป็นไปได้ยังไง?คุณฉู่กำลังล้อเล่นอยู่ใช่ไหม?
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 485
หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าเย่เฟิงเปลี่ยนไป คิดว่าเขากลัวดังนั้น จึงรีบข่มขู่เย่เฟิงอีกครั้งแต่ไม่คิดว่า เย่เฟิงจะพูดอย่างนั้น!“เย่เฟิง มึงไม่รู้กลัวตายจริงๆ! ถึงกับไม่แคร์ชีวิตตัวเองเพื่อเจียงหว่านเลยใช่ไหม?”หวังว่านเป่ากัดฟันพูดเย่เฟิงหัวเราะเยาะ กำลังจะพูดอะไรบางอย่างติ๊ด! ติ๊ด! ติ๊ดๆ…แต่ในขณะนั้น เสียงแตรรถดังขึ้นเห็นรถ SUV และรถตู้ 7 ที่นั่งหลายคัน วิ่งเข้ามาทางประตูโรงเหล้าที่เย่เฟิงทำลายอย่างเร็วจากป้ายทะเบียน“เจียง A” เห็นได้ชัดว่ามาจากเมืองเจียงหยาง เมืองเอกรถเหล่านี้จอดลง มีคนลงจากรถชายวัยกลางคนผู้มีอำนาจ คือฉู่อันเจียง!!“เกิดอะไรขึ้น?”ฉู่อันเจียงขมวดคิ้ว มองดูสถานการณ์ แล้วถามด้วยความสงสัยเขามองไปที่พ่อลูกตระกูลหวังที่จับผู้หญิงสวย แล้วมองไปที่เฮยเซียและเย่เฟิงตอนนั้น เย่เฟิงก็มองมา สายตาของทั้งสองก็ปะทะกันเมื่อฉู่อันเจียงเห็นใบหน้าของเย่เฟิง ก็ตกตะลึงบุคคลสำคัญของตระกูลฉู่ ดวงตาเป็นประกาย ใจก็คิดไปต่างๆนานาแล้วก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยังไม่แสดงท่าทีอะไร“คุณฉู่ คุณมาถึงแล้วเหรอครับ?”หวังหยวนป้าเห็นฉู่อันเจียง จึงรีบทักทายด้วยความอ่อนน้อมหวัง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 484
“กูไม่เชื่อหรอกนะ!”“อ๊าก! อ๊าก!”เฮยเซียตะโกนด้วยความไม่พอใจ ใช้มีดพับแทงอย่างบ้าคลั่งไปที่ส่วนที่อ่อนแอของเย่เฟิง เช่นท้อง!กระทั่งสุดท้าย มีดพับในมือก็งอ แต่ก็ยังไม่เห็นว่ามีเลือดออก“ฆ่าคนยังไม่มีแรง ยังอยากจะเป็นคนเลวอีกเหรอ?”เย่เฟิงเยาะเย้ยตอนนี้ เฮยเซียอึ้งไป!พ่อลูกตระกูลหวังก็แสดงสีหน้าตกตะลึง!แม้แต่เจียงหว่าน ก็มองเย่เฟิงเหมือนมองปีศาจความกังวลและความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอหายไป ใจก็โล่งขึ้น“ไอ้หนุ่ม มึงเป็นใครกันแน่?”หวังหยวนป้าใบหน้ากระตุก ถามด้วยความสงสัย“ผมบอกอีกครั้ง ปล่อยเจียงหว่าน ผมจะไม่ฆ่าพวกคุณ!”“ไม่งั้น ปีหน้าวันนี้ จะเป็นวันครบรอบการตายของพวกคุณพ่อลูก!”เย่เฟิงพูดด้วยเสียงเย็น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความดุร้ายเมื่อได้ยินเช่นนั้น หวังหยวนป้าก็จับเจียงหว่านแน่น กัดฟันพูดว่า “ไอ้หนุ่ม อย่ามาพูดจาขู่กรรโชก!ฉันเตือนมึง ตอนนี้เรายังฆ่ามึงไม่ได้ ไปให้พ้นซะ!ไม่งั้นเฮยเซียฆ่ามึงไม่ได้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาฆ่ามึง!”เขามองเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ไม่กลัวที่จะบอกมึง เจ้าหนูคนนี้ เป็นของขวัญที่กูจะให้กับบุคคลสำคัญคนหนึ่ง! เธอไม่ใช่เมียของมึง อย่ามายุ่ง อย่าไป
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 483
“ฮ่าๆๆๆ…สะใจไหม?”หวังว่านเป่าหัวเราะอย่างพึงใจหวังหยวนป้าอุ้มเจียงหว่าน พูดเยาะเย้ย “ถูกต้องแล้ว เป็นอย่างนั้นแหละ! อย่าขยับ ไม่งั้นz,จะฆ่าเจ้าหนูคนนี้!”เย่เฟิงหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาเปล่งประกายความเย็นชาพูดตามตรง ฝ่ามือของเฮยเซียที่ตบหน้าเขา ไม่เจ็บเลยแค่ฝีมือระดับกลาง ไม่สามารถทำร้ายเย่เฟิงได้!แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเจ็บหรือไม่เจ็บ แต่เป็นการดูหมิ่น!แต่เจียงหว่านอยู่ในมือของพ่อลูกตระกูลหวัง ปืนจ่ออยู่ที่หัวเธอ เย่เฟิงไม่กล้าลงมือแม้จะถูกตบ ก็รู้สึกอึดอัด แต่เมื่อเทียบกับความปลอดภัยของเจียงหว่าน มันไม่สำคัญเลย!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!ต่อมา เฮยเซียตบหน้าเย่เฟิงอีกสองครั้งด้วยความแค้นและความสะใจ เมื่อครู่ถูกไอ้หนุ่มนี่เตะจนพ่นเลือด เขาก็เก็บความแค้นเอาไว้ ตอนนี้รู้สึกได้ถึงการระบายความแค้น“อู้อู…”เมื่อเห็นเช่นนั้น เจียงหว่านดิ้นรนอย่างแรง เสียงกระวนกระวายดังออกมาจากลำคอดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความโกรธแค้นและความรู้สึกผิด“ฮ่าๆๆ…คันจังเลย!”เย่เฟิงหัวเราะ พูดราวกับไม่ใส่ใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น พ่อลูกตระกูลหวังก็โกรธ“ไอ้เวร! ยังกล้าเยาะเย้ยอีกเหรอ? ลุงเซีย ตบมันให้ตาย! ดูเห
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 482
เฮยเซียยิ้มเยาะแชะ!แต่ในพริบตา เย่เฟิงแค่สะบัดมือ มีดพับในมือของเฮยเซียก็หลุดออกไป!มือที่จับมีดของเฮยเซีย บริเวณโคนนิ้วมือฉีกขาดเลือดไหลรู้สึกถึงแรงที่น่ากลัว ทำให้มือชาทั้งข้าง!สีหน้าของเฮยเซียเปลี่ยนไปทันที แสดงความตกใจตอนนี้ การถอยหลังหนีไปก็สายเกินไป เขาจึงต้องใช้พลังของวิชาเสื้อเกราะเหล็กอย่างไม่ลังเลปัง!พร้อมกับเสียงทึบ เขาก็ถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไปหลังจากล้มลง เขาก็พ่นเลือดออกมา แล้วลุกขึ้นอย่างเซๆ!เย่เฟิงเลิกคิ้ว ดวงตาแสดงความประหลาดใจแม้ว่าเขาจะเตะออกไปแบบไม่ตั้งใจ แต่แรงก็รุนแรงมาก โดยปกติแล้วอีกฝ่ายน่าจะตายหรือบาดเจ็บสาหัสแต่กลับลุกขึ้นได้?ดูเหมือนว่าคนคนนี้ จะเป็นนักรบที่ฝึกฝนการป้องกันร่างกาย?ตอนนั้น หวังว่านเป่าเห็นเฮยเซียถูกเย่เฟิงเตะกระเด็นออกไป และยังพ่นเลือดออกมา จึงแสดงความหวาดกลัวและตกใจ“ไอ้เวร!”หลังจากด่าไปคำหนึ่ง เขาก็หันหลังวิ่งเข้าไปในวิลล่าเย่เฟิงเห็นดังนั้น ก็จะวิ่งตามไปแต่ในขณะนั้น เห็นคนอีกคนลากผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งออกมาไม่ใช่หวังหยวนป้ากับเจียงหว่าน จะเป็นใครได้อีก?“หยุดเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นผมจะยิงเธอให้ตาย!”หวังหยวนป้าเ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 481
แน่นอน ฉู่อันเจียงจะไม่พูดมากกับหวังหยวนป้ายิ่งจะไม่บอกว่าตัวเองมาขอโทษให้คนอื่น อย่างนั้นจะเสียหน้าแค่บอกอีกฝ่ายว่า ตัวเองมาส่งของขวัญ!“อ๋อ? คุณฉู่จะส่งของขวัญให้ใครเหรอครับ? ฝ่ายนั้นเป็นชายหรือหญิง?”หวังหยวนป้าอึ้งไป แล้วถาม“ชาย แล้วไง? อีกฝ่ายเป็นใคร ผมต้องรายงานให้คุณฟังด้วยเหรอ?”ฉู่อันเจียงถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“ไม่ๆๆๆ แน่นอนว่าไม่…ฮ่าๆๆ!”หวังหยวนป้าหัวเราะแห้งๆหลังจากวางสายแล้ว ใบหน้าของเขาก็แสดงความประหลาดใจ ต่อมาคือสีหน้าที่ตื่นเต้นยิ่งขึ้น“พ่อ เป็นอะไรเหรอครับ?”หวังว่านเป่าเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องของพ่อ จึงถามด้วยความไม่เข้าใจหวังหยวนป้าหัวเราะว่า “รู้ไหม คุณฉู่มาส่งของขวัญให้คนอื่น!เชื่อหรือเปล่า?ด้วยสถานะของคุณฉู่ ถึงกับมาส่งของขวัญให้คนอื่นด้วยตัวเอง อีกฝ่าย…นั่นต้องเป็นบุคคลสำคัญขนาดไหน!”พูดพลาง ดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น “แน่นอน ที่สำคัญที่สุดคือ บุคคลสำคัญคนนี้เป็นผู้ชาย! ฮ่าๆๆ เป็นผู้ชายก็ดี! เป็นผู้ชายก็ดี!คราวนี้ เราอาจจะได้รู้จักกับคนที่เจ๋งกว่านี้!”“ฮ่าๆ จริงเหรอครับ? คนที่ทำให้คุณฉู่ต้องมาส่งของขวัญเพื่อ
