LOGINShare
บทที่ 373
Related chapters
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 374
สี่ล้านบาท ถ้าเธอตั้งใจทำงานไปเรื่อยๆ สักหลายปี เธอน่าจะหาเงินมาคืนได้แต่หนี้บุญคุณนี้ ทำให้เจียงหว่านรู้สึกอึดอัดจนไม่รู้จะทำอย่างไรดีเย่เฟิงได้ยินเธอพูดแบบนั้น เขายักไหล่แล้วยิ้มบางๆ "ยานั่น สำหรับฉันมันไม่ได้มีค่าอะไรขนาดนั้นหรอก อีกอย่าง ระหว่างเราสองคนยังต้องมาพูดเรื่องบุญคุณอะไรกันด้วยเหรอ? ตอนเรียน เธอยังทนคำซุบซิบนินทาแล้วคอยช่วยฉันอยู่เลย ฉันยังจำบุญคุณนั้นได้นะเขาเรียกว่า หยดน้ำตอบแทนด้วยน้ำพุ ใช่ไหม? อ้อ ภาษาอังกฤษเขาพูดกันยังไงนะ?"เย่เฟิงทำท่าคิดหนัก ก่อนจะพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มทะเล้น "อ้อ! ใช่แล้ว! You ติ๊กๆๆ me, I ซู่ซ่าๆ You ใช่ไหม?""ฮ่าๆๆ!"เจียงหว่านได้ยินก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่ "แหม ภาษาอังกฤษนายก็ยังห่วยเหมือนเดิมเลยนะ!"คำพูดตลกของเย่เฟิงทำให้บรรยากาศผ่อนคลายลง เจียงหว่านไม่รู้สึกอึดอัดหรือเกรงใจเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปแต่ในขณะที่เธอมองเย่เฟิง ดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกซับซ้อนและแฝงความน้อยใจที่โรงเรียนตอนนั้น นายคิดว่ามันเป็นแค่ข่าวลือเหรอ?นายไม่รู้เลยใช่ไหมว่าฉันเคยชอบนายจริงๆ!เจียงหว่านพาเย่เฟิงและนั่วนั่วไปกินกุ้งมังกรเล็กเผาด้วยฐานะข
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 375
ในที่สุด เย่เฟิงก็เข้าใจแล้วว่า ทำไมเจียงหว่านถึงต้องยืมเงินจากเขาที่แท้แม่ของเธอป่วยและต้องเข้ารับการผ่าตัด?หลังจากที่เย่เฟิงเคยผ่านประสบการณ์อันเลวร้ายในตอนที่นั่วนั่วป่วยหนัก รวมถึงได้สัมผัสกับความใจดำของผู้คน เขาจึงไม่ลังเลที่จะยื่นมือช่วยเจียงหว่านอีกครั้งในเวลานี้ เจียงหว่านเองก็ดูเหมือนคนที่กำลังสับสนและสิ้นหวังแม้ในใจจะรู้สึกเกรงใจ แต่ครั้งนี้เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธความช่วยเหลือจากเย่เฟิงบนรถ เย่เฟิงถามเจียงหว่านถึงอาการป่วยของแม่เธอ และรายละเอียดของโรคเจียงหว่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเล่าให้เขาฟัง"ไม่ต้องห่วงนะ อาการของคุณน้า ฉันรักษาได้! เธออย่ากังวลไปเลย"หลังจากได้ฟัง เย่เฟิงก็ยิ้มบางๆ ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจเจียงหว่านเหลือบมองเขาด้วยสายตาแปลกใจ แต่ในใจไม่ได้คาดหวังอะไรเย่เฟิงรักษาโรคได้ด้วยเหรอ? เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยเธอคิดในใจว่าเย่เฟิงอาจแค่พูดปลอบเธอเท่านั้นเย่เฟิงขับรถด้วยความรวดเร็ว ตามที่เจียงหว่านบอกทาง จนมาถึงอพาร์ตเมนต์ระดับกลางแห่งหนึ่งเดิมทีบ้านของเจียงหว่านเคยมีฐานะค่อนข้างดี พ่อของเธอเคยทำงานในหน่วยงานราชการ ส่วนแม่เปิดร้านขาย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 376
เจียงหยางถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ก่อนจะมองเย่เฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร "นายเป็นพ่อคนแล้ว ทำไมถึงไร้ยางอายขนาดนี้? แกไปหลอกลวงพี่สาวฉันได้ยังไง?"เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เย่เฟิงก็ขมวดคิ้วทันที ส่วนนั่วนั่วก็แสดงสีหน้ารู้สึกผิดและเสียใจเจียงหว่านกระทืบเท้า "พูดอะไรกันน่ะ! ฉัน…ฉันกับเย่เฟิงเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดาเท่านั้น!""เพื่อนธรรมดาอะไรล่ะ? ก็เห็นชัดๆ ว่าหมอนั่นสนใจแกเพราะแกสวย คิดอยากจีบแกไม่ใช่เหรอ?""นังเด็กโง่ เพื่อเงินสี่ล้าน อย่าให้ผู้ชายที่มีลูกติดมาหลอกได้สิ!"แม่เจียงพูดด้วยความโมโหในความคิดของเธอ ลูกสาวควรได้แต่งงานกับคนที่ดีกว่านี้แต่ถ้าตอนนี้ยังไปพัวพันกับผู้ชายที่มีลูกแล้ว แล้วข่าวแพร่ออกไป ชื่อเสียงของลูกสาวคงพังแน่ๆในวินาทีถัดมา ใบหน้าของแม่เจียงก็กลายเป็นสีแดงก่ำอย่างกะทันหัน เธอทุบหน้าอกด้านซ้ายของตัวเองอย่างแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดท่าทางของเธอดูน่ากลัวทีเดียว!"ที่รัก คุณเป็นอะไร?""แม่!""แม่!"พ่อเจียงและเจียงหว่านกับเจียงหยางต่างตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเย่เฟิงรีบขยับเข้าไปใกล้ ใบหน้าเคร่งขรึม "หลบไป!""นายจะทำอะไร?"เจียงหยางถ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 377
นั่วนั่วที่เห็นว่ามีคนดูถูกพ่อของตัวเอง ก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาทันทีเจียงหยางและพ่อเจียงอ้าปากเหมือนจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็เลือกที่จะไม่ต่อล้อต่อเถียงกับเด็กแต่ในใจของพวกเขา ยังเต็มไปด้วยความดูแคลนและไม่ไว้วางใจเย่เฟิงอยู่ดีเพียงแต่สถานการณ์ของแม่เจียงดูเหมือนจะดีขึ้นจริง พวกเขาจึงไม่หยุดห้ามแต่ในใจคิดว่าเย่เฟิงคงมีทักษะการปฐมพยาบาลเบื้องต้นที่ช่วยบรรเทาอาการของแม่เจียงได้เท่านั้นผ่านไปสักพัก...“เรียบร้อยแล้ว!”เย่เฟิงถอนเข็มเงินออกจากข้อมือของแม่เจียง ก่อนจะใช้พลังลมปราณในการฆ่าเชื้อและเก็บเข็มกลับไป“ที่รัก รู้สึกยังไงบ้าง?”พ่อเจียงถามภรรยาด้วยความกังวลแม่เจียงที่ตอนนี้ใบหน้าเปล่งปลั่งขึ้นเล็กน้อย ส่ายหัวและตอบว่า “ไม่เป็นอะไรแล้ว! ฉันไม่เคยรู้สึกสบายแบบนี้มาก่อนเลย”พูดจบ เธอก็หันไปมองเย่เฟิงด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย “พ่อหนุ่ม มีทักษะการปฐมพยาบาลจริงๆ ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย!”ตลอดหลายปีที่ผ่านมา แม่เจียงไม่เคยรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองเต้นได้ทรงพลังแบบนี้มาก่อน“ไม่ใช่แค่บรรเทา แต่โรคหัวใจของคุณน้าหายแล้วต่างหาก! พรุ่งนี้ไปตรวจที่โรงพยาบาลได้เลย”เย่เฟิงพูดด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 378
“เฮียปาเท่านั้นเหรอที่คู่ควรกับพี่สาวนาย? เด็กน้อย นายมีความคิดที่ผิดเพี้ยนไปหน่อยนะ แถมยังเอาคนไร้ค่ามาเป็นไอดอลอีก?”ใช่ เย่เฟิงได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกว่าเจียงหยางไร้เดียงสาและเด็กเกินไป…เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจียงหยางเปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนด้วยความโกรธ “นายว่าอะไรนะ? นายกล้าด่าเฮียปาว่าเป็นคนไร้ค่าเหรอ? นายอยากตายหรือไง? ถ้าคำพูดนี้หลุดออกไปข้างนอก นายโดนตัดแขนตัดขาแน่!”พูดจบ เจียงหยางรีบหันไปบอกพี่สาว “พี่ อยู่ห่างจากไอ้คนบ้านี่เลยนะ อย่าให้มันมาพัวพันกับครอบครัวเรา!”พ่อและแม่เจียงเองก็จ้องเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นชา “พ่อหนุ่ม รู้จักคำว่าหายนะเกิดจากปากไหม? กินอะไรก็ได้ แต่อย่าพูดอะไรสะเพร่า เฮียปาน่ะอิทธิพลขนาดไหน นายไม่รู้หรือไง?”เจียงหว่านเองก็ดึงแขนเย่เฟิงเบาๆ “เย่เฟิง เรื่องพวกนี้พูดในบ้านยังพอได้ แต่ข้างนอกอย่าพูดแบบนี้อีกนะ!”แม้เธอจะเคยเห็นเฮียเฉวียนทำตัวเคารพเย่เฟิงมาก แต่เฮียเฉวียนเป็นแค่ลูกน้องของเย่เฟิงในโกลด์เดนรอยัลเท่านั้นแต่เฮียปาไม่เหมือนกัน!เขาเป็นนักเลงตัวจริงในหยุนเฉิง และเป็นคนที่โหดมาก!มีข่าวว่าไม่นานมานี้ เขายึดอำนาจจากหัวหน้าแก๊งอีกคนมาได้โด
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 379
แม้เจียงหยางจะชื่นชมเฮียปา และคิดว่าพี่สาวของเขาควรหาผู้ชายแบบเฮียปาแต่ไม่ได้หมายความว่า เขาจะอยากให้เจียงหว่านไปยุ่งเกี่ยวกับเฮียปาจริงๆเขารู้ดีว่าเฮียปาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้าถ้าพี่สาวของเขาต้องไปอยู่กับเฮียปา ก็คงกลายเป็นแค่ของเล่นเท่านั้น!เจียงหยางไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า “เพื่อน” ที่เขาไว้ใจ จะเอาความสวยของพี่สาวเขาไปเสนอให้เฮียปาและไม่อาจนึกภาพเมื่อพี่สาวของเขาตกเป็นเป้าหมายของเฮียปา เขายิ่งหวาดกลัว“ไอ้เวร! กูช่วยมึงอยู่นะเว้ย มึงควรขอบคุณกูด้วยซ้ำ!”ไอ้หัวเขียวเตะเข้าไปที่ท้องของเจียงหยาง พร้อมหัวเราะเยาะหลังจากที่เขาส่งรูปของเจียงหว่านไปให้เฮียปาดู เฮียปาถึงกับตกตะลึงในความสวยตอนนั้นเอง เฮียปาก็สั่งให้ไอ้หัวเขียวไปดูแลคาสิโนแห่งหนึ่ง พร้อมแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าเล็กๆ ใต้บังคับบัญชาไอ้หัวเขียวดีใจแทบคลั่ง คิดว่าตัวเองช่างฉลาดเหลือเกินส่วนเรื่องที่พี่สาวของเจียงหยางจะถูกเฮียปาเล่นสนุกจนหมดค่า?แล้วไงล่ะ?ต่อให้เฮียปาเล่นจนตาย มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาบางทีเฮียปาเบื่อเมื่อไหร่ อาจจะโยนเจียงหว่านมาให้พวกมันสนุกต่อก็ได้หลังจากเห็นเจียงหว่านตัวจริง ไอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 380
“ไอ้เวร! ให้หน้า แต่ไม่เอาใช่ไหม?”“เฮียปา ได้โปรดปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ!”“อย่าจับลูกสาวฉันไปนะ! ไม่งั้นฉันจะสู้กับพวกแกให้ถึงตาย!”แม่เจียงร้องไห้อ้อนวอน ส่วนพ่อเจียงคว้าถาดที่เขี่ยบุหรี่มาไว้ในมือ เตรียมพร้อมจะสู้กับลูกน้องของเฮียปาเจียงหว่านทั้งหวาดกลัวและโกรธจัด เธอจ้องมองเฮียปาด้วยสายตาแข็งกร้าว “พวกแกไม่มีความยุติธรรมในใจเลยหรือไง?”“ความยุติธรรม? ฉัน เตาปา ก็คือความยุติธรรม! ยัยหนู ถ้าเธอมาคบกับฉัน ฉันจะไม่ให้เธอหรือครอบครัวลำบากแน่นอน ถ้าฉลาดก็ยอมรับซะดีๆ แล้วดูแลฉันให้ดี!แต่ถ้าไม่...”เขาแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม“ถ้าไม่แล้วจะทำไม?”ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้นเย่เฟิงที่กำลังจูงมือนั่วนั่ว เดินออกมาจากมุมห้อง แล้วมายืนอยู่ตรงหน้าเจียงหว่านเขาจ้องเฮียปาด้วยสายตาคมกริบราวกับคมดาบ“ห๊ะ!?”เฮียปาที่ก่อนหน้านี้ยังกร่างสุดๆ ถึงกับร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเห็นหน้าเย่เฟิงทั้งร่างของเขาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต สั่นสะท้านจนเห็นได้ชัด“คุณเย่...! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?”เฮียปาถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก“ฉันมาได้ไง? เจียงหว่านเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของฉัน!”เย่เฟิงพูดพร้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 381
เมื่อเห็นเฮียปาคุกเข่าก้มหัวขอชีวิตต่อหน้าเย่เฟิง โลกทั้งใบของเจียงหยางพลิกคว่ำในพริบตา!เฮียปา — ชายผู้ที่เป็นคนมีอิทธิพลและทรงอำนาจในหยุนเฉิงในสายตาของเขากับอีกคนหนึ่ง — ผู้ชายที่เขาเคยดูถูกเมื่อครู่ ว่าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่มีลูกติดแต่ตอนนี้ คนที่เขายกย่องว่าเป็น "พี่ใหญ่" กลับคุกเข่าขอชีวิตจากชายคนนี้ที่เขาเคยดูถูก!ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เจียงหยางคงคิดว่าเย่เฟิงจ้างตัวปลอมมาแสดงละครแน่ๆเมื่อเห็นเฮียปากลัวจนฉี่ราดต่อหน้าผู้ชายที่พี่สาวเขาคบหา เจียงหยางรู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!ตื่นเต้นถึงขีดสุด!พี่ไปหาคนที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!ส่วนเจียงหว่าน พ่อ และแม่เจียง ต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กันไม่แปลกใจเลยที่เย่เฟิงพูดว่าเฮียปาเป็นแค่พวกไร้ค่าดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย!ไอ้หัวเขียวและลูกน้องของเฮียปาหลายคน ต่างก็หน้าเสียและมึนงงไปหมด“เฮียปา! นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”“ไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่?”ไอ้หัวเขียวถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว ขณะจ้องมองเย่เฟิง“นี่พี่เขยฉันเอง ไอ้หัวเขียว มึงจบเห่แน่!”“มึงกล้าเอาพี่สาวกูไปขายให้เฮียปาเนี่ยนะ? พี่เขย
Latest chapter
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 453
หัวหน้าแผนกฉุกเฉินเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ สีหน้าเต็มไปด้วยความหงุดหงิดและร้อนรน!ด้านหลังของเขามีทีมแพทย์และพยาบาลหลายคนกำลังเข็นเตียงคนไข้เข้ามาบนเตียงนั้นมีชายหนุ่มที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดนอนอยู่ สภาพของเขาดูอาการสาหัสมากข้างๆ และด้านหลังเตียงคนไข้มีคนติดตามมาด้วยหลายคน ทุกคนต่างมีสีหน้าเคร่งเครียด“เร็ว! ช่วยคุณชายของพวกเราด้วย!”ชายวัยกลางคนในชุดขาวที่ดูมีภูมิฐานตะโกนด้วยน้ำเสียงร้อนรน“รีบช่วยคุณชายกู่สิ! ทำไมในห้องฉุกเฉินยังมีคนอื่นอยู่? รีบไล่พวกมันออกไป!”เสียงแหลมสูงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหยิ่งผยองและก้าวร้าว“พวกนี้เป็นใครกัน? รีบไล่พวกเขาออกไปซะ! ถ้าการรักษาคุณชายกู่ล่าช้า โรงพยาบาลต้องรับผิดชอบ!”ชายวัยกลางคนในชุดสูทพูดด้วยน้ำเสียงเผด็จการเมื่อได้ยินเสียงอึกทึก เย่เฟิงที่กำลังรักษาหลี่ชื่ออยู่ก็หันกลับไปมองด้วยสายตาเย็นชาดวงตาอันแหลมคมของเขาหรี่ลงเล็กน้อย แววเย็นยะเยือกฉายชัดบนใบหน้าผู้หญิงสวยคนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียงคนไข้ด้วยท่าทีร้อนรนและหวาดกลัวสวี่ซีเหยียน!ผู้หญิงคนนี้!เธอดูโทรม ผมเผ้ายุ่งเหยิง เสื้อผ้าเลอะเปรอะไปด้วยคราบเลือ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 452
"โอเค ลูกรัก ไม่ร้องนะ พ่อจะเข้าไปดู แล้วจะไม่ปล่อยให้คุณลุงหลี่ต้องตายแน่นอน"เย่เฟิงเช็ดน้ำตาบนแก้มนั่วนั่ว จากนั้นรีบเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินหลีเอียนก็รีบตามเขาไปทันทีขณะนั้นเอง หมอที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินเมื่อครู่ได้ยินสิ่งที่เย่เฟิงพูด ก็พากันส่ายหน้าพวกเขาเชื่อว่าเย่เฟิงแค่พูดปลอบใจเด็กเท่านั้น"ถ้าคนไข้แบบนี้ยังช่วยได้ล่ะก็ เขาต้องเป็นเทพเจ้าแล้ว! เราเองยังช่วยไม่ได้ เขาจะเปลี่ยนอะไรได้ล่ะ?"หัวหน้าแผนกฉุกเฉินพูดพลางมองเย่เฟิงด้วยความไม่พอใจภายในห้องฉุกเฉินหลี่ชื่อยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียง เลือดซึมออกมาจากปากและจมูกอุปกรณ์และท่อทุกอย่างถูกถอดออกหมดแล้ว มีเพียงผ้าขาวคลุมร่างไว้!เห็นได้ชัดว่าทางโรงพยาบาลยอมแพ้ในการรักษาและเตรียมจะเก็บศพแต่ในขณะนั้นเอง ราวกับมีบางสิ่งดลใจ หรือไม่ก็เป็นอาการฟื้นตัวชั่วคราวก่อนตายเมื่อเย่เฟิงเข้ามา หลี่ชื่อที่หมดสติไปแล้ว กลับลืมตาขึ้นมาเขามองเห็นเย่เฟิงและนั่วนั่วที่ยืนอยู่ข้างเตียง ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี"คุณ...คุณเย่ คุณช่วย...คุณหนูนั่วนั่ว...กลับมาได้แล้วใช่ไหมครับ?""ผมมันไม่ได้เรื่อง...ทำให้คุณเย่ผิดหวัง...แต่คุ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 451
รถ SUV หลายคันกำลังแล่นอยู่บนถนนมุ่งหน้าจากหยุนเฉิงไปยังเมืองหลวงของมณฑลในรถคันหนึ่ง ฉู่เทียนหลงยกมือขึ้นกุมหน้าที่บวมแดง สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและบิดเบี้ยวดวงตาของเขาแหลมคมและดูป่วยไข้เหมือนกับสภาพจิตใจที่ผิดปกติของเขา“ไอ้แก่บ้า กล้าตบหน้าฉันเพื่อปกป้องคนนอก!”ฉู่เทียนหลงกัดฟันพูดอย่างเจ็บแค้นทันใดนั้น เขาหันไปมองทนายลวีที่นั่งข้างๆ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงโหดร้าย “นาย ลงไปจากรถเดี๋ยวนี้!”ทนายลวีสะดุ้งด้วยความตกใจ รีบพูดด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว “คะ…คุณชายฉู่ เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”“ฉันต้องการให้นายอยู่ที่หยุนเฉิงต่อไป และใช้ภรรยาเก่าของเย่เฟิงสร้างปัญหาระหว่างเขากับหลีเอียน!”ดวงตาของฉู่เทียนหลงเต็มไปด้วยแววเจ้าเล่ห์ทนายลวีได้ยินดังนั้นก็หน้าซีดทันที “คะ…คุณชายฉู่ เย่เฟิงจะฆ่าผมเอาได้นะครับ!”“ไอ้เวร! ฉันไม่ได้ให้นายไปสู้กับเขา! ถ้านายไม่ทำ ฉันจะฆ่านายตอนนี้เลย!”“อย่าคิดว่าไม่ช่วยฉันแล้วเย่เฟิงจะไว้ชีวิตนาย!”ฉู่เทียนหลงดึงผมของทนายลวีแล้วตะโกนใส่ด้วยความโกรธทนายลวีตัวสั่นไปทั้งร่าง “ครับ...ครับ!”ไม่กี่วินาทีถัดมา รถหยุดลง ทนายลวีกระโดดลงจากรถทันทีในใจของเขาทั้งก
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 450
ใบหน้าของเป่ยเหล่าเต็มไปด้วยความรู้สึกละอายและสำนึกผิด เขาพูดอ้อนวอนอย่างจริงใจว่า “ผมปล่อยอาหลงไปแล้ว! ผมรู้ว่าถ้าคุณเย่เจอเขาเข้า จะต้องฆ่าเขาแน่ๆแต่ยังไงเขาก็เป็นหลานชายของผมนะ!คุณเย่ ผมได้ลงโทษเขาอย่างหนักแล้ว ตระกูลฉู่จะชดเชยให้คุณอย่างสาสม!เห็นแก่ที่หลีเอียนและลูกสาวของคุณปลอดภัยไม่เป็นอันตราย เห็นแก่หน้าผมเถอะ ได้ไหมครับ ปล่อยอาหลงไปสักครั้งเถอะ?ถือว่าผมยอมเสียหน้า ขอร้องคุณแล้ว!”หลิงเอ๋อร์กัดริมฝีปากแล้วพูดอ้อนวอนเย่เฟิงด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เย่เฟิง ฉันรับรองว่าพี่เทียนหลงจะไม่ก่อเรื่องอีกแล้ว! เห็นแก่ความสัมพันธ์ของเรา ปล่อยเขาสักครั้งเถอะนะคุณปู่ตั้งใจจะ…”เธอเล่าแผนการที่เป่ยเหล่าวางไว้ให้เย่เฟิงฟัง“พี่เทียนหลงมีปัญหาด้านร่างกายตั้งแต่เด็ก ทำให้จิตใจเขาออกจะสุดโต่ง แต่จริงๆ แล้วเขาน่าสงสารมาก!ครั้งนี้เขาแค่หุนหันพลันแล่นไปหน่อย คุณ...ช่วยอย่าจัดการเขาถึงตายได้ไหม?”หลิงเอ๋อร์กล่าวหลังจากฟังจบ เย่เฟิงหัวเราะเย็นชา สีหน้าบ่งบอกถึงความโกรธ “เขาน่าสงสารงั้นเหรอ? แล้วคนที่ถูกเขาทำร้ายล่ะ ไม่มีใครน่าสงสารหรือไง?ร่างกายมีปัญหา มันคือข้ออ้างให้เขาเป็นคนชั่วได้หร
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 449
เมื่อหลีเอียนเห็นฉู่เทียนหลงถูกคุณปู่ของเขาเองไล่ออกไปอย่างน่าอับอาย ความรู้สึกตกใจในตอนแรกก็เปลี่ยนเป็นความภาคภูมิใจภาคภูมิใจในตัวผู้ชายของเธอ!แม้ว่าเย่เฟิงจะไม่ได้มาเอง แต่ก็เหมือนเขาสามารถปกป้องเธอจากที่ไกลๆ ได้หลีเอียนไม่คาดคิดเลยว่า การที่คุณปู่และน้องสาวของฉู่เทียนหลงมาที่นี่จะเป็นเพราะเรื่องของเย่เฟิง ทั้งยังสั่งสอนฉู่เทียนหลงอย่างหนักพร้อมไล่เขาไปด้วยในขณะเดียวกัน อีกฝั่งหนึ่ง เย่เฟิงขับรถพานั่วนั่วมาถึงที่หมายและค้นหาทุกซอกทุกมุม แต่กลับไม่พบร่องรอยของฉู่เทียนหลงใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเครียดและไม่สบายใจ!เขารู้ตัวว่ามาช้าไป ฉู่เทียนหลงได้ย้ายที่ไปเรียบร้อย!เมื่อคิดว่าหลีเอียนตกอยู่ในมือของสัตว์เดรัจฉานอย่างฉู่เทียนหลง เย่เฟิงก็เริ่มรู้สึกกระวนกระวายถ้าหลีเอียนได้รับบาดเจ็บหรืออันตรายใดๆ เขาไม่มีทางให้อภัยตัวเอง และฉู่เทียนหลงจะต้องตายอย่างโหดเหี้ยม!แม้กระทั่งทั้งตระกูลฉู่ ก็จะต้องถูกกวาดล้างจนไม่เหลือใคร!แต่ในขณะนั้นเอง ก็มีเงาสามร่างเดินเข้ามาเป่ยเหล่าและหลิงเอ๋อร์พาหลีเอียนมาที่นี่!“เย่เฟิง…”หลีเอียนมองเย่เฟิงที่มาตามหาเธอที่นี่ เสียงของเธอสั่นเล็
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 448
แต่ทำไมใบหน้าของเขาถึงกลับมาปกติได้ขนาดนี้??ก่อนหน้านี้ในสายโทรศัพท์ เป่ยเหล่าเคยบอกฉู่เทียนหลงว่า หมอเทวดาได้รักษาใบหน้าที่เสียโฉมของเขาให้กลับมาปกติแต่ฉู่เทียนหลงไม่คิดเลยว่า ผลลัพธ์จะดีขนาดนี้!ทันใดนั้นเขายิ่งคาดหวังที่จะได้เจอกับหมอเทวดาผู้นี้มากขึ้นไปอีก“คุณปู่ พวกเด็กๆ ด้านนอกอาจไม่รู้จักคุณปู่กับหลิงเอ๋อร์ คุณปู่บอกผมสิ ผมจะได้ลงไปรับเอง!”“ทำไมต้องถึงขั้นมีเรื่องกับพวกไร้ประโยชน์นั่นด้วย?”ฉู่เทียนหลงคิดว่าคนพวกนั้นมีตาหามีแววไม่ ที่ขวางทางคุณปู่และหลิงเอ๋อร์ไม่ให้เข้ามา ดังนั้นทั้งสองจึงได้บุกเข้ามาทันทีเขาพูดพร้อมหัวเราะ ก่อนจะมองไปข้างหลังเป่ยเหล่า “คุณปู่ หมอเทวดาคนนั้นอยู่ไหนล่ะครับ?”เพี๊ยะ!ยังไม่ทันพูดจบ เป่ยเหล่าก็ฟาดฝ่ามือลงไปที่หน้าของฉู่เทียนหลงอย่างแรง!ฉู่เทียนหลงถึงกับหมุนตัวไปหนึ่งรอบ ครึ่งหน้าบวมฉึ่ง มองปู่ด้วยความตกตะลึงและไม่เข้าใจ“คุณปู่ ตบหน้าผมทำไมครับ?”ใบหน้าของเป่ยเหล่ามืดครึ้มราวกับพายุ เขาชี้ไปที่หลีเอียนซึ่งถูกมัดอยู่บนเตียง ก่อนตะโกนใส่ฉู่เทียนหลง “ทำไมถึงตบแกน่ะเหรอ? แกมันไอ้สัตว์นรก ใครให้แกจับภรรยาของคุณเย่มาไว้ที่นี่? แกบ้าหรือ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 447
ก่อนหน้านี้เป่ยเหล่าเคยบอกกับฉู่เทียนหลงว่า หมอเทวดาที่จะมารักษาเขานั้นไม่เพียงแค่เก่งเรื่องการแพทย์ แต่ยังมีฝีมือในวิชาต่อสู้ที่น่าทึ่งในสายโทรศัพท์เมื่อครู่ เป่ยเหล่าก็พูดถึงเรื่องนี้กับฉู่เทียนหลงอีกครั้งอย่าง “มีนัย”ทันใดนั้น ฉู่เทียนหลงก็รู้สึกถึงความหวังที่จะกำจัดเย่เฟิงอีกครั้ง!หมอเทวดาที่สามารถต่อกรกับมหาปรมาจารย์ทั้งสี่?คนระดับนี้ การฆ่าเย่เฟิงคงไม่ใช่เรื่องยากอะไรดังนั้นตอนนี้ ฉู่เทียนหลงจึงกลับมามีท่าทีไร้ยางอายอีกครั้ง!เขาถึงขั้นวางแผนว่าหลังจากคุณปู่พาหมอเทวดามาแล้ว จะโทรเรียกเย่เฟิงมาเพื่อจัดการเขาให้ตายตรงนี้ท่าทีบ้าคลั่งและมั่นใจเกินเหตุของฉู่เทียนหลง ทำให้หลีเอียนมองเขาด้วยความไม่แน่ใจและตกใจอะไรนะ?ฉู่เทียนหลงยังมีทางหายอดฝีมือแบบนี้ได้อีกเหรอ?“ฉู่เทียนหลง ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ถ้าแกกล้าทำร้ายเย่เฟิง ฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่ ถึงจะเป็นผีก็ไม่เว้น!”หลีเอียนกัดฟันด่าออกมา“ฮ่าๆๆ รอให้ไอ้หน้าขาวตาย แล้วเธอมาเป็นผู้หญิงของฉัน เธอจะเปลี่ยนใจเอง”ฉู่เทียนหลงยิ้มกว้างด้วยความลำพองใจทันใดนั้น เขากลืนน้ำลายอีกครั้ง มองหลีเอียนด้วยแววตาเร่าร้อนและกระหายคุณชาย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 446
เขาเพิ่งให้คนพาหลีเอียนไปที่ห้องนอน ก็ได้รับโทรศัพท์จากเป่ยเหล่า“คุณปู่ โทรมาหาผมเวลานี้มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เทียนหลงปรับลมหายใจแล้วรับสาย ถามด้วยความแปลกใจ“แกอยู่ไหน? ถึงหยุนเฉิงแล้วใช่ไหม? ฉันจะพาหมอเทวดาไปหาเดี๋ยวนี้เลย!”เป่ยเหล่าพูดเสียงต่ำ พยายามคุมโทนเสียงให้นิ่งที่สุด“ห๊ะ? นี่มันจะตีสี่แล้วนะครับ คุณปู่จะพาหมอเทวดามาตอนนี้?”ฉู่เทียนหลงชะงักไปครู่หนึ่ง ถามด้วยสีหน้าสงสัย“แกไม่เข้าใจหรอก! หมอเทวดาบอกแล้วว่า ข้อบกพร่องด้านนี้ของแก จำเป็นต้องอาศัยการปรับสมดุลหยินหยาง! ดังนั้นจึงต้องรักษาตอนพระอาทิตย์ขึ้น ช่วงเวลาที่กลางวันกับกลางคืนสลับกัน!ถ้าไม่มาช่วงนี้ แล้วจะมาช่วงไหน?แกอยู่หยุนเฉิงหรือยัง? ถ้ายัง ก็รีบออกเดินทางเดี๋ยวนี้เลย เผื่อจะทันเวลา!ไม่งั้นก็ต้องเลื่อนไปอีกวัน!”เป่ยเหล่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดต้องยอมรับว่าเป่ยเหล่าหาเหตุผลมาได้แนบเนียนจนฟังดูน่าเชื่อถือเมื่อฉู่เทียนหลงได้ยินเช่นนั้น ก็ไม่คิดจะสงสัยอะไร นอกจากรู้สึกคาดหวังและตื่นเต้น“ถึงแล้วครับ ถึงแล้ว!”“งั้นปู่รีบพาหมอเทวดามาเลยนะครับ ผมอยู่ที่…”เขารีบให้ที่อยู่กับคุณปู่ของเขาจากนั้นสอง
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 445
เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่เทียนหลง สีหน้าของเย่เฟิงก็เปลี่ยนไปทันทีหลีเอียน!เธอถูกจับตัวไปโดยฉู่เทียนหลงด้วยอย่างนั้นเหรอ?“ไอ้สารเลว! นายจะทำอะไรหลีเอียน?”“ฉันบอกไว้เลย ถ้านายแตะต้องเธอแม้แต่นิดเดียว ฉันจะทำให้นายไม่มีที่ฝังศพแน่!”ฉู่เทียนหลงหัวเราะเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง ความบิดเบี้ยวในจิตใจที่เกิดจากปมด้อยในวัยเด็กทำให้เขามีความต้องการแก้แค้นที่รุนแรงขึ้นแม้จะได้เห็นถึงพลังอันน่าสะพรึงของเย่เฟิงแล้ว แต่แทนที่ฉู่เทียนหลงจะหวาดกลัว เขากลับยิ่งมีความต้องการแก้แค้นที่รุนแรงขึ้นกว่าเดิม“ฮ่าๆๆ...งั้นเหรอ? มาสิ! มาฆ่าฉันเลย!”“นายอยู่ที่ไหน? บอกมา!”เย่เฟิงกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน“นายคิดว่าฉันจะบอกเหรอ? ลองหาเอาเองละกัน!ถ้าหาฉันไม่เจอก่อนที่ฉันจะเล่นสนุกกับหลีเอียน...ก็เสียใจด้วยนะ ฮ่าๆๆ!”ฉู่เทียนหลงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งพูดจบก็วางสายทันทีเย่เฟิงยืนนิ่ง สีหน้าเปลี่ยนไปมาหลายครั้งก่อนจะหันไปจ้องลูกน้องของฉู่เซียวคนหนึ่งที่กำลังร้องโอดครวญเพราะขาหักขาของชายคนนั้นถูกทำลายจนใช้การไม่ได้ เขากำลังร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวด แต่ทันทีที่สายตาเย็นยะเยือกของเย่เฟิงจ้องมาที
