Mag-log inShare
บทที่ 379
Kaugnay na kabanata
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 380
“ไอ้เวร! ให้หน้า แต่ไม่เอาใช่ไหม?”“เฮียปา ได้โปรดปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ!”“อย่าจับลูกสาวฉันไปนะ! ไม่งั้นฉันจะสู้กับพวกแกให้ถึงตาย!”แม่เจียงร้องไห้อ้อนวอน ส่วนพ่อเจียงคว้าถาดที่เขี่ยบุหรี่มาไว้ในมือ เตรียมพร้อมจะสู้กับลูกน้องของเฮียปาเจียงหว่านทั้งหวาดกลัวและโกรธจัด เธอจ้องมองเฮียปาด้วยสายตาแข็งกร้าว “พวกแกไม่มีความยุติธรรมในใจเลยหรือไง?”“ความยุติธรรม? ฉัน เตาปา ก็คือความยุติธรรม! ยัยหนู ถ้าเธอมาคบกับฉัน ฉันจะไม่ให้เธอหรือครอบครัวลำบากแน่นอน ถ้าฉลาดก็ยอมรับซะดีๆ แล้วดูแลฉันให้ดี!แต่ถ้าไม่...”เขาแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม“ถ้าไม่แล้วจะทำไม?”ทันใดนั้น เสียงเย็นชาดังขึ้นเย่เฟิงที่กำลังจูงมือนั่วนั่ว เดินออกมาจากมุมห้อง แล้วมายืนอยู่ตรงหน้าเจียงหว่านเขาจ้องเฮียปาด้วยสายตาคมกริบราวกับคมดาบ“ห๊ะ!?”เฮียปาที่ก่อนหน้านี้ยังกร่างสุดๆ ถึงกับร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเห็นหน้าเย่เฟิงทั้งร่างของเขาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต สั่นสะท้านจนเห็นได้ชัด“คุณเย่...! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงครับ?”เฮียปาถามด้วยเสียงตะกุกตะกัก“ฉันมาได้ไง? เจียงหว่านเป็นเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของฉัน!”เย่เฟิงพูดพร้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 381
เมื่อเห็นเฮียปาคุกเข่าก้มหัวขอชีวิตต่อหน้าเย่เฟิง โลกทั้งใบของเจียงหยางพลิกคว่ำในพริบตา!เฮียปา — ชายผู้ที่เป็นคนมีอิทธิพลและทรงอำนาจในหยุนเฉิงในสายตาของเขากับอีกคนหนึ่ง — ผู้ชายที่เขาเคยดูถูกเมื่อครู่ ว่าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่มีลูกติดแต่ตอนนี้ คนที่เขายกย่องว่าเป็น "พี่ใหญ่" กลับคุกเข่าขอชีวิตจากชายคนนี้ที่เขาเคยดูถูก!ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เจียงหยางคงคิดว่าเย่เฟิงจ้างตัวปลอมมาแสดงละครแน่ๆเมื่อเห็นเฮียปากลัวจนฉี่ราดต่อหน้าผู้ชายที่พี่สาวเขาคบหา เจียงหยางรู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!ตื่นเต้นถึงขีดสุด!พี่ไปหาคนที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!ส่วนเจียงหว่าน พ่อ และแม่เจียง ต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กันไม่แปลกใจเลยที่เย่เฟิงพูดว่าเฮียปาเป็นแค่พวกไร้ค่าดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย!ไอ้หัวเขียวและลูกน้องของเฮียปาหลายคน ต่างก็หน้าเสียและมึนงงไปหมด“เฮียปา! นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”“ไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่?”ไอ้หัวเขียวถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว ขณะจ้องมองเย่เฟิง“นี่พี่เขยฉันเอง ไอ้หัวเขียว มึงจบเห่แน่!”“มึงกล้าเอาพี่สาวกูไปขายให้เฮียปาเนี่ยนะ? พี่เขย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 382
“คุณเย่...ไอ้หัวเขียวมันเป็นคนหลอกผมเองครับ!”“ขอร้องล่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะ! ครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ...”“ผมสัญญาว่าจากนี้จะอยู่แบบสงบเสงี่ยม ไม่ทำเรื่องเลวๆ อีกแล้วครับ...”“ได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ...ได้โปรดเถอะ...”เย่เฟิงจ้องมองเฮียปาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเย็นชา จากนั้นเขายกเท้าขึ้นถีบไปที่หว่างขาของเฮียปาอย่างแรง“อ๊ากกก!” เฮียปาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มือกุมจุดสำคัญเอาไว้ ร่างของเขาห่อตัวเหมือนกุ้ง ใบหน้าบิดเบี้ยว และดวงตาเบิกโพลงจนแทบถลนออกมา“คำสัญญาของนาย ฉันไม่เชื่อหรอก แค่นี้ก็สมควรแล้ว”“รอบนี้ฉันแค่ทำลายนาย แต่ถ้าฉันเจอนายทำเรื่องชั่วอีกล่ะก็ นายเตรียมตัวไปพบยมบาลได้เลย!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเฮียปาฝืนยิ้มที่ดูน่าเวทนาเสียยิ่งกว่าร้องไห้ “ครับ...ขอบคุณครับคุณเย่...ขอบคุณที่ไว้ชีวิตผม...”“พาคนของนาย แล้วก็ไอ้หัวเขียว ไปให้พ้นซะ!”เย่เฟิงโบกมือด้วยความรำคาญเพราะนั่วนั่วยังอยู่ข้างๆ เขาจึงเลือกที่จะไม่ฆ่าคนต่อหน้าลูก“ครับ...ครับ...”เฮียปากุมหว่างขาของตัวเองแน่น ก่อนจะลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลโดยมีลูกน้องช่วยพยุงจากนั้น พวกเขาก็ลากไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 383
เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนส่ายหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “เปล่าหรอก ฉันเข้าใจดี ฉันไม่มีทางดูถูกเธอหรอก”หลังผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและความแปรปรวนของผู้คน เย่เฟิงได้มองโลกในแง่ที่เข้าใจมากขึ้นปฏิกิริยาของครอบครัวเจียงหว่าน เขาเข้าใจได้ทั้งหมด“อืม งั้นเรื่องเงินสี่ล้าน ฉันคืนให้นายนะ”เจียงหว่านพูดขึ้นตอนนี้เธอเริ่มเชื่อแล้วว่าที่เย่เฟิงบอกว่าโรคหัวใจของแม่เธอหายดีจริงๆ“ไม่ต้องรีบคืนหรอก เธอเก็บไว้ใช้ก่อนก็ได้ จะเอาไปซื้อบ้านใหม่เพื่อแยกตัวออกมาจากพ่อแม่และน้องชายก็ได้นะ”เย่เฟิงโบกมือสำหรับเย่เฟิง การตอบแทนผู้มีพระคุณที่เคยช่วยเหลือเขาในอดีต เป็นสิ่งที่เขาไม่ลังเลเลยที่จะทำเจียงหว่านเม้มริมฝีปาก ก่อนจะพูดแซวด้วยน้ำเสียงล้อเล่น “นี่นายคิดจะเลี้ยงดูฉันเหรอ?”“เอ่อ...ไม่! ไม่ใช่อย่างนั้น! คิดซะว่าฉันแค่ให้เธอยืมไปก่อน แล้วค่อยๆ คืนฉันก็ได้”เย่เฟิงเหงื่อแตก รีบโบกมือแก้ตัวกลัวเจียงหว่านจะเข้าใจตนผิดเมื่อได้ยินคำตอบนี้ เจียงหว่านก็แสร้งทำเป็นส่งเสียง “อ้อ” แล้วจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาตัดพ้อเธอมองออกว่าเย่เฟิงไม่ได้ช่วยเธอเพราะหวังอะไรตอบแทน ไม่เหมือนผู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 384
ผู้อาวุโสหลีมองบุตรชายคนรองด้วยสายตาลึกล้ำ แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาแต่เธอก็ไม่ได้บอกหลีเทียนกังว่าเย่เฟิงไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลยในช่วงนี้“เทียนกัง...แม่รู้สึกว่าตัวเองคงอยู่ได้อีกไม่นาน...อีกไม่กี่วันก็คงจะไปแล้ว...”ผู้อาวุโสหลีพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและอ่อนล้า“แม่! ไม่หรอกครับ ไม่จริง! แม่ต้องมีอายุยืนยาวแน่นอน!”หลีเทียนกังพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าสร้อยและกล่าวต่อ “แม่ต้องดูแลสุขภาพดีๆ นะครับ ถ้าแม่เป็นอะไรไป...ตระกูลหลีจะทำยังไง? แม่จากไป ตระกูลหลีก็จะไม่มีใครเป็นผู้นำแล้วนะครับ...”ขณะที่พูด เขาแอบชำเลืองมองผู้อาวุโสหลีด้วยแววตาคาดหวังยายแก่นี่ ใกล้ตายแล้วยังไม่ยอมเลือกผู้นำคนใหม่อีก…เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่ชื่อเดินทางมาหาเย่เฟิงที่สวนจักรพรรดิ เพื่อรับหยางหยวนตันชุดใหม่ในห้องรับแขก เย่เฟิงนั่งทานอาหารเช้ากับนั่วนั่วอย่างสบายใจ ก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “อาชื่อ...ยาหมดแล้วเหรอ?”หลี่ชื่อพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ใช่ครับ หมดแล้ว! ขายดีสุดๆ เลยล่ะ”“หืม? ห้าล้านบาทต่อเม็ดยังขายดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”เย่เฟิงยกถ้วยโจ๊กขึ้นจิบ พลางถามด้วยท่าทีไม
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 385
ช่วงบ่าย เย่เฟิงอยู่ในห้องทำงานของหลีเอียน เขากำลังนวดศีรษะให้กับประธานสาวคนสวยหลีเอียนงานยุ่งมากในช่วงนี้ แต่ทุกครั้งที่เย่เฟิงมานวดให้ เธอก็พบว่าร่างกายรู้สึกสดชื่นขึ้นทันทีเธอรู้สึกได้ด้วยซ้ำว่า สุขภาพร่างกายของเธอดีขึ้นมากในช่วงที่ผ่านมาเย่เฟิงเหลือบมองนาฬิกา เขาคิดว่าคงได้เวลาไปรับนั่วนั่วที่โรงเรียนแล้ว แต่ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นสายจากนายท่านซ่ง“เสี่ยวเย่ ตอนเย็นมีเวลามาที่บ้านฉันหน่อยไหม? มากินข้าวด้วยกัน”เสียงของนายท่านซ่งเต็มไปด้วยความเป็นมิตร“เอ่อ…ได้ครับ ในเมื่อท่านเชิญ ผมก็คงต้องไป”เย่เฟิงตอบรับ แม้จะประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลแม้ครั้งก่อนที่หลีหย่วนมีปัญหา ซ่งหย่งไท่จะแสดงท่าทีเหมือนจะฉวยโอกาสอยู่บ้างแต่เย่เฟิงไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาคิดมาก และไม่ได้มีความบาดหมางใด ๆ กับนายท่านซ่งตระกูลซ่งเคยช่วยเขาหลายครั้ง โดยเฉพาะในงานประชุมธุรกิจครั้งนั้น ถ้าไม่มีซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ย หลีเอียนคงโดนเถียนอวี่เซวียนใส่ร้ายจนเสียชื่อเสียงไปแล้วเย่เฟิงไม่ใช่คนใจแคบ และเขาจำบุญคุณของคนอื่นได้เสมอ“ดีเลย อาเปาไปรับหยวนหยวนที่โรงเรียนแล้ว เดี๋ย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 386
นั่วนั่วได้ยินดังนั้นจึงรีบหันไป พร้อมบ่นพึมพำว่า: "พ่อฉันไม่ใช่ตัวตลกอย่างจูปาเจี๋ยสักหน่อย พ่อฉันเป็นวีรบุรุษเก่งกาจอย่างซุนหงอคงต่างหาก!""อ้าว! พ่ออยู่ไหนล่ะ?"นั่วนั่วกระพริบตาปริบๆเธอยังไม่รู้ตัว ในขณะนั้นเอง หยวนหยวนก็แอบเข้ามาอย่างเงียบๆบนใบหน้ากลมๆ น่ารักของหยวนหยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงอยู่ ขณะที่กำลังจะคว้าตัวนั่วนั่ว เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นปัง!จู่ๆ นั่วนั่วที่เมื่อกี้ยังดูปกติดี ก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดยิ่งกว่านั้น เลือดยังไหลออกมาจากปาก จมูก และหูของนั่วนั่วเหตุการณ์นี้ช่างน่าตกใจและไม่คาดฝันเหลือเกิน!หยวนหยวนตาโต หน้าซีดเผือด ร้องไห้เสียงดัง: "โอ๊ย!""นั่วนั่ว! นั่วนั่ว เป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆ...คุณปู่ทวด คุณยายทวด! นั่วนั่วเลือดออก!""ลุงรอง น้า! รีบมาเร็ว นั่วนั่วเป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆๆ..."หยวนหยวนร้องเสียงหลงหยวนหยวนเป็นหลานสาวของลูกชายคนโตของนายท่านซ่ง นั่นคือลูกสาวของพี่ชายคนโตของซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยดังนั้นจึงเรียกซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยว่าลุงรองและน้า...เจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 387
พลังอำมหิตที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายออกมาจากตัวเย่เฟิงเมื่อเห็นนั่วนั่วกลายเป็นเช่นนี้ในบ้านตระกูลซ่ง เขาก็เหมือนสิงโตบ้า จ้องมองคนตระกูลซ่งด้วยสายตาที่ดุร้าย ราวกับว่าจะทำให้ทุกคนต้องเลือดตกยางออกได้ทุกเมื่อคนตระกูลซ่งต่างก็หน้าซีดเผือด หยวนหยวนยิ่งร้องไห้โฮออกมาด้วยความกลัว!"เสี่ยวเย่ พวกเราไม่รู้เหมือนกันว่านั่วนั่วเป็นอะไร เมื่อครู่ยังเล่นสนุกกับหยวนหยวน อยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ขึ้นมา"นายท่านซ่งอธิบาย"จะเป็นไปได้ยังไง? ลูกสาวฉันปกติดี พวกคุณไม่ได้ทำอะไร ทำไมนั่วนั่วถึงเป็นแบบนี้?""บอกมา! พวกคุณทำอะไร? ลงยาพิษหรือเปล่า? เอายาแก้พิษออกมา!"เย่เฟิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ เหมือนกับเสียสติไปแล้วในตอนนี้นั่วนั่วมีพลังมืดปกคลุมทั่วตัว เย่เฟิงไม่รู้จะทำอย่างไร การส่งพลังมังกรก็ไม่ได้ผล เขาสับสนไปหมดแล้ว"เย่เฟิง อย่าใส่ร้ายป้ายสี! พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย!""ลูกสาวของคุณเป็นแบบนี้ พวกเราก็งงเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น"ซ่งมู่เสวี่ยดึงหยวนหยวนมาข้างกาย พูดด้วยความไม่พอใจ"ดี! ดี!"“พวกคุณอย่าได้ทำอะไรเลย ไม่งั้นถ้าลูกสาวฉันเป็นอะไรไป ฉันสาบานว่าจะฆ่าล้างตระกูลซ่งทั้งตระกูล!”เย่เฟ
Pinakabagong kabanata
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 389
คืนนั้น เย่เฟิงนอนไม่หลับทั้งคืน!เขาค้นคว้าความทรงจำในสมองอย่างละเอียดถี่ถ้วน รวมถึงวิธีการต่างๆ แม้กระทั่งวิธีการที่ผิดปกติหวังเพียงแค่ จะหาทางออก!แต่ก็ไร้ผลดังนั้นเขาจึงออกไปที่ลานบ้าน ฝึกฝนวิชาลับอย่างบ้าคลั่งเย่เฟิงรู้ว่า ไม่ว่าจะเป็น “วิญญาณมังกรมุ่งมั่นสู่เส้นทางเซียน” หรือ “คัมภีร์จักรพรรดิมังกร” หรือ “วิชาการแอบมองนภามังกร” ในสมองของเขานั้น ถูกปลดปล่อยออกมาเพียงบางส่วนเท่านั้นขั้นสูงกว่านั้น จะค่อยๆ ได้รับรู้เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้น!อาจถึงเวลานั้น เขาจะสามารถรักษาโรคของลูกสาวได้ และทำให้นั่วนั่วไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคภัยอีกต่อไปเวลาเที่ยงคืน โทรศัพท์ของเขาสั่นขึ้นเมื่อดูแล้ว เป็นวิดีโอที่ซ่งหย่งไท่ส่งมาในเวลานี้ เย่เฟิงรู้แล้วว่า เขาเข้าใจผิดกับตระกูลซ่งอาการของนั่วนั่ว น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซ่งเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกผิดอย่างมากกับปฏิกิริยาและคำพูดของตนเองในตอนนั้นเมื่อเปิดดูวิดีโอ ปรากฏเป็นภาพของหยวนหยวนและนั่วนั่วกำลังเล่นกันเด็กหญิงทั้งสองกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน นั่วนั่วก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันเย่เฟิงถอนหายใจ แล้วโทรหาซ่งหย่งไท
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 388
นายท่านซ่งมองภรรยาของตนเอง แล้วถอนหายใจ สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรอีก……เย่เฟิงอุ้มนั่วนั่ววิ่งกลับบ้านอย่างรวดเร็ว ตลอดทางก็พุ่งพลังมังกรเข้าไปในตัวนั่วนั่วไม่หยุดแต่ก็ไม่มีผลอะไรเลย!“นั่วนั่ว! นั่วนั่ว... อย่าทำให้พ่อตกใจสิ...”“เป็นอะไรไปเนี่ย?”“ใครทำอะไรกับลูก?”น้ำตาเย่เฟิงไหลออกมา เมื่อเห็นลูกสาวเป็นเช่นนี้ เขารู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมา!นั่วนั่วตอนนี้ อยู่ในสภาพหมดสติแม้แต่ในขณะที่หมดสติ ใบหน้าเล็กๆ ก็ยังแสดงความเจ็บปวด นึกภาพออกว่านั่วนั่วกำลังทนทุกข์ทรมานขนาดไหนในฐานะพ่อ เย่เฟิงคงจะรู้สึกแย่มากแค่ไหน“พระเจ้า! ทำไม ทำไมถึงทำกับลูกสาวฉันแบบนี้?”“ลูกสาวฉันไม่เคยเป็นอะไรเลย! ทำไม? ทำไม?”ถ้าหากเขาสามารถแบกรับความทุกข์ทรมานนี้แทนลูกสาวได้ เย่เฟิงยินดีที่จะให้ความเจ็บปวดนี้ทวีคูณขึ้นร้อยเท่า และให้มันลงโทษเขาขอเพียงแค่นั่วนั่วมีสุขภาพแข็งแรงและมีชีวิตอยู่ต่อไปหลังจากกลับมา เย่เฟิงไม่สนใจคำถามของลุงหลิว วางนั่วนั่วลงบนโซฟาอย่างทะนุถนอม พูดว่า “อย่าขยับ” แล้วรีบวิ่งเข้าไปในครัวเริ่มต้นด้วยความหวังริบหรี่ ต้มยาสมุนไพรพลังมังกรไม่ได้ผลแล้ว เย่เฟิงหวังว่าตำรับยาบางอ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 387
พลังอำมหิตที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ขยายออกมาจากตัวเย่เฟิงเมื่อเห็นนั่วนั่วกลายเป็นเช่นนี้ในบ้านตระกูลซ่ง เขาก็เหมือนสิงโตบ้า จ้องมองคนตระกูลซ่งด้วยสายตาที่ดุร้าย ราวกับว่าจะทำให้ทุกคนต้องเลือดตกยางออกได้ทุกเมื่อคนตระกูลซ่งต่างก็หน้าซีดเผือด หยวนหยวนยิ่งร้องไห้โฮออกมาด้วยความกลัว!"เสี่ยวเย่ พวกเราไม่รู้เหมือนกันว่านั่วนั่วเป็นอะไร เมื่อครู่ยังเล่นสนุกกับหยวนหยวน อยู่ดีๆ ก็เป็นแบบนี้ขึ้นมา"นายท่านซ่งอธิบาย"จะเป็นไปได้ยังไง? ลูกสาวฉันปกติดี พวกคุณไม่ได้ทำอะไร ทำไมนั่วนั่วถึงเป็นแบบนี้?""บอกมา! พวกคุณทำอะไร? ลงยาพิษหรือเปล่า? เอายาแก้พิษออกมา!"เย่เฟิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ เหมือนกับเสียสติไปแล้วในตอนนี้นั่วนั่วมีพลังมืดปกคลุมทั่วตัว เย่เฟิงไม่รู้จะทำอย่างไร การส่งพลังมังกรก็ไม่ได้ผล เขาสับสนไปหมดแล้ว"เย่เฟิง อย่าใส่ร้ายป้ายสี! พวกเราไม่ได้ทำอะไรเลย!""ลูกสาวของคุณเป็นแบบนี้ พวกเราก็งงเหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น"ซ่งมู่เสวี่ยดึงหยวนหยวนมาข้างกาย พูดด้วยความไม่พอใจ"ดี! ดี!"“พวกคุณอย่าได้ทำอะไรเลย ไม่งั้นถ้าลูกสาวฉันเป็นอะไรไป ฉันสาบานว่าจะฆ่าล้างตระกูลซ่งทั้งตระกูล!”เย่เฟ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 386
นั่วนั่วได้ยินดังนั้นจึงรีบหันไป พร้อมบ่นพึมพำว่า: "พ่อฉันไม่ใช่ตัวตลกอย่างจูปาเจี๋ยสักหน่อย พ่อฉันเป็นวีรบุรุษเก่งกาจอย่างซุนหงอคงต่างหาก!""อ้าว! พ่ออยู่ไหนล่ะ?"นั่วนั่วกระพริบตาปริบๆเธอยังไม่รู้ตัว ในขณะนั้นเอง หยวนหยวนก็แอบเข้ามาอย่างเงียบๆบนใบหน้ากลมๆ น่ารักของหยวนหยวน รอยยิ้มเจ้าเล่ห์แฝงอยู่ ขณะที่กำลังจะคว้าตัวนั่วนั่ว เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นปัง!จู่ๆ นั่วนั่วที่เมื่อกี้ยังดูปกติดี ก็ล้มลงไปกับพื้นอย่างกะทันหันตัวสั่นเทาอย่างรุนแรง ใบหน้าเล็กๆ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดยิ่งกว่านั้น เลือดยังไหลออกมาจากปาก จมูก และหูของนั่วนั่วเหตุการณ์นี้ช่างน่าตกใจและไม่คาดฝันเหลือเกิน!หยวนหยวนตาโต หน้าซีดเผือด ร้องไห้เสียงดัง: "โอ๊ย!""นั่วนั่ว! นั่วนั่ว เป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆ...คุณปู่ทวด คุณยายทวด! นั่วนั่วเลือดออก!""ลุงรอง น้า! รีบมาเร็ว นั่วนั่วเป็นอะไรไปเนี่ย?""ฮือๆๆๆ..."หยวนหยวนร้องเสียงหลงหยวนหยวนเป็นหลานสาวของลูกชายคนโตของนายท่านซ่ง นั่นคือลูกสาวของพี่ชายคนโตของซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยดังนั้นจึงเรียกซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ยว่าลุงรองและน้า...เจ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 385
ช่วงบ่าย เย่เฟิงอยู่ในห้องทำงานของหลีเอียน เขากำลังนวดศีรษะให้กับประธานสาวคนสวยหลีเอียนงานยุ่งมากในช่วงนี้ แต่ทุกครั้งที่เย่เฟิงมานวดให้ เธอก็พบว่าร่างกายรู้สึกสดชื่นขึ้นทันทีเธอรู้สึกได้ด้วยซ้ำว่า สุขภาพร่างกายของเธอดีขึ้นมากในช่วงที่ผ่านมาเย่เฟิงเหลือบมองนาฬิกา เขาคิดว่าคงได้เวลาไปรับนั่วนั่วที่โรงเรียนแล้ว แต่ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นสายจากนายท่านซ่ง“เสี่ยวเย่ ตอนเย็นมีเวลามาที่บ้านฉันหน่อยไหม? มากินข้าวด้วยกัน”เสียงของนายท่านซ่งเต็มไปด้วยความเป็นมิตร“เอ่อ…ได้ครับ ในเมื่อท่านเชิญ ผมก็คงต้องไป”เย่เฟิงตอบรับ แม้จะประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ลังเลแม้ครั้งก่อนที่หลีหย่วนมีปัญหา ซ่งหย่งไท่จะแสดงท่าทีเหมือนจะฉวยโอกาสอยู่บ้างแต่เย่เฟิงไม่ได้เก็บเรื่องนี้มาคิดมาก และไม่ได้มีความบาดหมางใด ๆ กับนายท่านซ่งตระกูลซ่งเคยช่วยเขาหลายครั้ง โดยเฉพาะในงานประชุมธุรกิจครั้งนั้น ถ้าไม่มีซ่งหย่งไท่และซ่งมู่เสวี่ย หลีเอียนคงโดนเถียนอวี่เซวียนใส่ร้ายจนเสียชื่อเสียงไปแล้วเย่เฟิงไม่ใช่คนใจแคบ และเขาจำบุญคุณของคนอื่นได้เสมอ“ดีเลย อาเปาไปรับหยวนหยวนที่โรงเรียนแล้ว เดี๋ย
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 384
ผู้อาวุโสหลีมองบุตรชายคนรองด้วยสายตาลึกล้ำ แววตาเต็มไปด้วยความเย็นชาแต่เธอก็ไม่ได้บอกหลีเทียนกังว่าเย่เฟิงไม่ได้มาเหยียบที่นี่เลยในช่วงนี้“เทียนกัง...แม่รู้สึกว่าตัวเองคงอยู่ได้อีกไม่นาน...อีกไม่กี่วันก็คงจะไปแล้ว...”ผู้อาวุโสหลีพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและอ่อนล้า“แม่! ไม่หรอกครับ ไม่จริง! แม่ต้องมีอายุยืนยาวแน่นอน!”หลีเทียนกังพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าสร้อยและกล่าวต่อ “แม่ต้องดูแลสุขภาพดีๆ นะครับ ถ้าแม่เป็นอะไรไป...ตระกูลหลีจะทำยังไง? แม่จากไป ตระกูลหลีก็จะไม่มีใครเป็นผู้นำแล้วนะครับ...”ขณะที่พูด เขาแอบชำเลืองมองผู้อาวุโสหลีด้วยแววตาคาดหวังยายแก่นี่ ใกล้ตายแล้วยังไม่ยอมเลือกผู้นำคนใหม่อีก…เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่ชื่อเดินทางมาหาเย่เฟิงที่สวนจักรพรรดิ เพื่อรับหยางหยวนตันชุดใหม่ในห้องรับแขก เย่เฟิงนั่งทานอาหารเช้ากับนั่วนั่วอย่างสบายใจ ก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ “อาชื่อ...ยาหมดแล้วเหรอ?”หลี่ชื่อพยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ใช่ครับ หมดแล้ว! ขายดีสุดๆ เลยล่ะ”“หืม? ห้าล้านบาทต่อเม็ดยังขายดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”เย่เฟิงยกถ้วยโจ๊กขึ้นจิบ พลางถามด้วยท่าทีไม
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 383
เย่เฟิงหัวเราะเบาๆ ก่อนส่ายหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “เปล่าหรอก ฉันเข้าใจดี ฉันไม่มีทางดูถูกเธอหรอก”หลังผ่านประสบการณ์ชีวิตที่เต็มไปด้วยความเย็นชาและความแปรปรวนของผู้คน เย่เฟิงได้มองโลกในแง่ที่เข้าใจมากขึ้นปฏิกิริยาของครอบครัวเจียงหว่าน เขาเข้าใจได้ทั้งหมด“อืม งั้นเรื่องเงินสี่ล้าน ฉันคืนให้นายนะ”เจียงหว่านพูดขึ้นตอนนี้เธอเริ่มเชื่อแล้วว่าที่เย่เฟิงบอกว่าโรคหัวใจของแม่เธอหายดีจริงๆ“ไม่ต้องรีบคืนหรอก เธอเก็บไว้ใช้ก่อนก็ได้ จะเอาไปซื้อบ้านใหม่เพื่อแยกตัวออกมาจากพ่อแม่และน้องชายก็ได้นะ”เย่เฟิงโบกมือสำหรับเย่เฟิง การตอบแทนผู้มีพระคุณที่เคยช่วยเหลือเขาในอดีต เป็นสิ่งที่เขาไม่ลังเลเลยที่จะทำเจียงหว่านเม้มริมฝีปาก ก่อนจะพูดแซวด้วยน้ำเสียงล้อเล่น “นี่นายคิดจะเลี้ยงดูฉันเหรอ?”“เอ่อ...ไม่! ไม่ใช่อย่างนั้น! คิดซะว่าฉันแค่ให้เธอยืมไปก่อน แล้วค่อยๆ คืนฉันก็ได้”เย่เฟิงเหงื่อแตก รีบโบกมือแก้ตัวกลัวเจียงหว่านจะเข้าใจตนผิดเมื่อได้ยินคำตอบนี้ เจียงหว่านก็แสร้งทำเป็นส่งเสียง “อ้อ” แล้วจ้องเย่เฟิงด้วยสายตาตัดพ้อเธอมองออกว่าเย่เฟิงไม่ได้ช่วยเธอเพราะหวังอะไรตอบแทน ไม่เหมือนผู้
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 382
“คุณเย่...ไอ้หัวเขียวมันเป็นคนหลอกผมเองครับ!”“ขอร้องล่ะครับ ปล่อยผมไปเถอะ! ครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆ...”“ผมสัญญาว่าจากนี้จะอยู่แบบสงบเสงี่ยม ไม่ทำเรื่องเลวๆ อีกแล้วครับ...”“ได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะครับ...ได้โปรดเถอะ...”เย่เฟิงจ้องมองเฮียปาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก ก่อนจะส่งเสียงหัวเราะเย็นชา จากนั้นเขายกเท้าขึ้นถีบไปที่หว่างขาของเฮียปาอย่างแรง“อ๊ากกก!” เฮียปาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด มือกุมจุดสำคัญเอาไว้ ร่างของเขาห่อตัวเหมือนกุ้ง ใบหน้าบิดเบี้ยว และดวงตาเบิกโพลงจนแทบถลนออกมา“คำสัญญาของนาย ฉันไม่เชื่อหรอก แค่นี้ก็สมควรแล้ว”“รอบนี้ฉันแค่ทำลายนาย แต่ถ้าฉันเจอนายทำเรื่องชั่วอีกล่ะก็ นายเตรียมตัวไปพบยมบาลได้เลย!”เย่เฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเฮียปาฝืนยิ้มที่ดูน่าเวทนาเสียยิ่งกว่าร้องไห้ “ครับ...ขอบคุณครับคุณเย่...ขอบคุณที่ไว้ชีวิตผม...”“พาคนของนาย แล้วก็ไอ้หัวเขียว ไปให้พ้นซะ!”เย่เฟิงโบกมือด้วยความรำคาญเพราะนั่วนั่วยังอยู่ข้างๆ เขาจึงเลือกที่จะไม่ฆ่าคนต่อหน้าลูก“ครับ...ครับ...”เฮียปากุมหว่างขาของตัวเองแน่น ก่อนจะลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลโดยมีลูกน้องช่วยพยุงจากนั้น พวกเขาก็ลากไ
มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว บทที่ 381
เมื่อเห็นเฮียปาคุกเข่าก้มหัวขอชีวิตต่อหน้าเย่เฟิง โลกทั้งใบของเจียงหยางพลิกคว่ำในพริบตา!เฮียปา — ชายผู้ที่เป็นคนมีอิทธิพลและทรงอำนาจในหยุนเฉิงในสายตาของเขากับอีกคนหนึ่ง — ผู้ชายที่เขาเคยดูถูกเมื่อครู่ ว่าเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่มีลูกติดแต่ตอนนี้ คนที่เขายกย่องว่าเป็น "พี่ใหญ่" กลับคุกเข่าขอชีวิตจากชายคนนี้ที่เขาเคยดูถูก!ถ้าไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง เจียงหยางคงคิดว่าเย่เฟิงจ้างตัวปลอมมาแสดงละครแน่ๆเมื่อเห็นเฮียปากลัวจนฉี่ราดต่อหน้าผู้ชายที่พี่สาวเขาคบหา เจียงหยางรู้สึกว่าเลือดในกายเดือดพล่านด้วยความตื่นเต้น!ตื่นเต้นถึงขีดสุด!พี่ไปหาคนที่เก่งขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย!ส่วนเจียงหว่าน พ่อ และแม่เจียง ต่างก็ตกตะลึงไม่แพ้กันไม่แปลกใจเลยที่เย่เฟิงพูดว่าเฮียปาเป็นแค่พวกไร้ค่าดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย!ไอ้หัวเขียวและลูกน้องของเฮียปาหลายคน ต่างก็หน้าเสียและมึนงงไปหมด“เฮียปา! นี่มันเรื่องอะไรกันครับ?”“ไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่?”ไอ้หัวเขียวถามด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว ขณะจ้องมองเย่เฟิง“นี่พี่เขยฉันเอง ไอ้หัวเขียว มึงจบเห่แน่!”“มึงกล้าเอาพี่สาวกูไปขายให้เฮียปาเนี่ยนะ? พี่เขย
