บททั้งหมดของ มังกรในตัวฉันตื่นขึ้นมาแล้ว: บทที่ 301 - บทที่ 310

คลับโกลด์โคสต์!คืนนี้ แขกทั้งหมดในคลับแห่งนี้ถูกลูกน้องของหลีหย่วนไล่ออกไปหมดแล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ผู้บริสุทธิ์ได้รับบาดเจ็บตึกคลับที่เคยส่องแสงระยิบระยับ บัดนี้กลับดูมืดมนเหมือนจุดจบที่ใกล้เข้ามาทุกทางเข้าของตึกถูกล้อมไว้ด้วยมือดีจากตระกูลหลี ไม่แม้แต่แมลงวันสักตัวที่จะบินออกไปได้ที่ประตูคลับหลีเทียนกังนำทีมมาด้วยตนเอง พร้อมกับผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของตระกูลหลีมากกว่า 20 คน และลูกน้องกว่า 400-500 คนในกลุ่มผู้เชี่ยวชาญตระกูลหลีเหล่านี้ มีถึง 4 คนที่มีระดับ พลังมืดทมิฬ และคนอื่นๆ ล้วนอยู่ในระดับ พลังแสงสว่างพลังในระดับนี้ หากอยู่ในเมืองถือว่าเป็นความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวคืนนี้ ตระกูลหลีซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลชั้นนำของหยุนเฉิง ได้เผยให้เห็นถึงรากฐานที่แท้จริงของพวกเขา“หลีหย่วน ออกมา!”หลีเทียนกังตะโกนเสียงดัง ฟังดูเต็มไปด้วยพลังและความมั่นใจเขาดูเหมือนกษัตริย์ผู้กำลังจะขึ้นครองบัลลังก์ กลายเป็นเจ้าแห่งโลกใต้ดินคนใหม่ของหยุนเฉิงหลังจากที่ผู้อาวุโสหลีตัดสินใจสนับสนุนเขาแทนที่หลีหย่วน ช่วงนี้หลีเทียนกังก็รู้สึกเหมือนโชคเข้าข้างเขาวางแผนอย่างรอบคอบมาหลายวัน เพื่อให

ซ่งหย่งไท่มองไปทางหลีหย่วน แต่ก็ไม่พบเย่เฟิงในกลุ่มนั้น“อย่าเข้าใจผิด ผมก็แค่แวะมาดูสนุกเท่านั้น! ฮ่าๆ…”เมื่อเห็นว่าเย่เฟิงไม่อยู่ ซ่งหย่งไท่จึงพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายเมื่อได้ยินเช่นนี้ หลีเทียนกังถอนหายใจเบาๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“ถ้าอย่างนั้น คุณชายซ่งมาที่นี่พร้อมคนมากมายขนาดนี้ทำไม? หรือคิดว่าพวกเราทะเลาะกันแล้วคุณจะได้ผลประโยชน์จากเรื่องนี้?ขอบอกไว้เลยนะ แค่หลีหย่วนกับคนของเขา ต่อให้ผมจัดการพวกเขาจนหมดสิ้น ผมก็ไม่ได้เสียอะไรหนักหนา!แต่ถ้าคุณคิดจะฉวยโอกาส ครอบครัวของเราสองฝั่งอาจจะต้องสู้กันจนพินาศไปทั้งคู่ แล้วมันจะเป็นประโยชน์อะไรกับคุณ?”ซ่งหย่งไท่หัวเราะและพูด “ผมบอกแล้ว ผมก็แค่แวะมาดูสนุกเท่านั้น!”พูดจบ เขาหันไปมองหลีหย่วนพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์:“ผมกับคุณชายหลีสู้กันมาตั้งหลายปี วันนี้เห็นเขาจะล้มลงทั้งที ผมก็ต้องมาดูด้วยตัวเองสิ! ฮ่าๆ…”เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลีเทียนกังหัวเราะเยาะ “ก็ดี หวังว่าคุณจะมาดูอย่างเดียวจริงๆ!”ในขณะเดียวกัน ลูกน้องของหลีหย่วนรวมถึงตัวเขาเองต่างเผยสีหน้าไม่พอใจตอนแรก พวกเขาคิดว่าซ่งหย่งไท่ที่นำคนมามากมายเช่นนี้ อาจจะช่วยเปลี่ยนสถ

“ผมเข้าใจครับ ผมไม่ได้พูดว่าคุณฉวยโอกาส แต่แค่ไม่จำเป็นจริงๆ!”เย่เฟิงพยักหน้า น้ำเสียงหนักแน่น จากนั้นเปลี่ยนโทนพร้อมพูดต่อ“แน่นอน ถ้าวันนี้คุณคิดมีแผนร้ายอย่างอื่น ก็เชิญร่วมมือกับหลีเทียนกังจัดการเราได้เลย ผมไม่สน!”เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของซ่งหย่งไท่เปลี่ยนเป็นมืดมน เขาหัวเราะเย็นและพูดเสียงดัง“คุณเย่ คุณนี่มันไม่รู้จักประมาณตนจริงๆ!”อาเป้าข้างกายกัดฟันแน่น พลางพูดเสริม“ยังจะกล้ามาท้าทายเราอีกเหรอ? คุณเย่ คุณมันไม่รู้จักคำว่าตายดี!”หลีเทียนกังที่เห็นสถานการณ์นี้ ยิ้มเย้ยหยันพร้อมพูดว่า“คุณชายซ่ง เย่เฟิงไม่เห็นค่าคุณขนาดนี้ คุณยังจะช่วยเขาทำไม? พาคนของคุณกลับไปซะ!”ตอนแรกหลีเทียนกังกังวลว่าซ่งหย่งไท่จะเข้ามาแทรกแซงจริงๆ เขาคิดเผื่อไว้ว่าถ้าซ่งหย่งไท่ยืนยันที่จะช่วยหลีหย่วนและเย่เฟิง เขาอาจจะต้องถอยและปล่อยหลีหย่วนไปเพราะเขามั่นใจว่าด้วยกำลังของตระกูลหลีในมือ สามารถกวาดล้างพื้นที่อื่นๆ ของหลีหย่วนได้โดยไม่จำเป็นต้องเสียหายมากที่คลับโกลด์โคสต์แต่ตอนนี้ เย่เฟิงกลับปฏิเสธความช่วยเหลือจากซ่งหย่งไท่และยังทำให้เขาไม่พอใจอีก!“ฮ่าๆ ช่างเป็นคนที่ทำลายตัวเองแท้ๆ!”หลี่

เมื่อเผชิญหน้ากับหลีอู่และยอดฝีมือของตระกูลหลีทั้งหมด 24 คนที่พุ่งเข้ามา เย่เฟิงเพียงแค่หัวเราะเยาะเบาๆ ดวงตาเปล่งประกายด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้และความยิ่งใหญ่เขายกเท้าขวาขึ้น ก่อนจะกระแทกลงพื้นด้วยพลังมหาศาลโครม!เสียงดังสนั่นคล้ายสายฟ้าฟาดดังก้อง ทำให้ทุกคนในบริเวณนั้นตะลึงไปตามๆ กันสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาคือภาพที่ไม่คาดคิด!หลีอู่และยอดฝีมือตระกูลหลีคนอื่นๆ ทั้งหมดที่พุ่งตัวเข้ามา ถูกแรงกระแทกจนตัวลอยกลางอากาศ ก่อนจะปลิวกระเด็นออกไปไกล!พรวด! พรวด! พรวด!เสียงเลือดพุ่งออกจากปากดังขึ้นต่อเนื่องแม้แต่หลีอู่และยอดฝีมือระดับ พลังมืดทมิฬ อีกสามคน ก็ไม่สามารถหลบพ้นชะตากรรมนี้ได้ภาพของกลุ่มเลือดสีแดงฉานลอยกระจายกลางอากาศ กลายเป็นเหมือนหมอกเลือดที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณพื้นดินใต้เท้าของเย่เฟิงเต็มไปด้วยรอยแตกร้าวที่แผ่กระจายออกไปเหมือนใยแมงมุมนี่คือพลังของเทคนิค "ปฐพีสะท้านไหว" ที่เย่เฟิงใช้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ!ฟู่...บรรยากาศรอบๆ กลับเข้าสู่ความเงียบงันทันทีเสียงเดียวที่ได้ยินคือเสียงหายใจหนักและกลืนน้ำลายจากฝูงชนตุบ! ตุบ! ตุบ!ร่างของยอดฝีมือตระกูลหลีที่ถูกกระแทกลอยขึ

คฤหาสน์ตระกูลซ่งหลังจากซ่งหย่งไท่และอาเป้ากลับมาถึง สีหน้าของพวกเขายังคงแสดงออกถึงความตกใจและความโล่งอกโล่งอกที่พวกเขาไม่ได้ล้ำเส้นจนทำให้เย่เฟิงไม่พอใจจริงๆในห้องโถง นายท่านซ่ง นางท่านซ่ง เป่ยเหล่า และหลิงเอ๋อร์ นั่งจิบชารอข่าวด้วยความกระวนกระวายใจทุกคนอยากรู้ว่าผลของเหตุการณ์คืนนี้เป็นอย่างไร“หลิงเอ๋อร์ เธอชนะพนันแล้ว!”ซ่งหย่งไท่พูดด้วยรอยยิ้มขมขื่น หลังจากนั่งลงแล้ว“ชนะแล้ว?”หลิงเอ๋อร์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหัวเราะเบาๆ และพูด:“ก็ว่าแล้ว! ฉันบอกแล้วไงล่ะ?”จากนั้นเธอมองซ่งหย่งไท่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นและถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น:“เย่เฟิงคนเดียว จัดการผู้เชี่ยวชาญของตระกูลหลีทั้งหมดได้จริงๆ เหรอ? ตอนสู้กันคงต้องดุเดือดและน่าทึ่งมากแน่ๆ ใช่ไหม?”นายท่านซ่งและเป่ยเหล่าก็หันมองซ่งหย่งไท่เช่นกัน แววตาเต็มไปด้วยความสงสัยเย่เฟิงทำได้จริงๆ หรือ?พวกเขาเองก็อยากรู้รายละเอียดของเหตุการณ์ทั้งหมดซ่งหย่งไท่หัวเราะขมขื่น ก่อนจะส่ายหัวและพูดว่า:“น่าทึ่งน่ะใช่ แต่ดุเดือด? ไม่เลย”พูดจบ เขายกนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้ว“แค่หนึ่งเท้า! เย่เฟิงเพียงแค่กระแทกเท้าลงพื้นครั้งเดียว ก