Lahat ng Kabanata ng BITTER SWEET LOVE STORY OF US: Kabanata 11 - Kabanata 20

Brianna"Ouch! Dahan-dahan lang naman, Bryle. Ang hapdi kaya," reklamo ko sa kapatid ko habang nilalagyan niya ng gamot ang mga kalmot ko sa braso, leeg at mukha. "Nakaramdam ka na ngayon ng sakit? Habang nakikipagkalmutan ka kanina ay hindi mo naisip na mahapdi kapag ginamot ang mga kalmot mo?" nakataas ang kilay na tanong niya sa akin. Napa-aray ulit ako nang bigla niyang diniinan ang paglalagay ng betadine sa leeg ko."Hindi ko na naisip 'yon kanina. Ang mahalaga lamang sa akin ay maipagtanggol ko ang sarili ko," nakangusong sagot ko. Napailing na lamang siya at ipinagpatuloy ang paglalagay ng betadine sa mga sugat ko. Mayamaya ay biglang dumating ang humahangos kong best friend."Brianna, okay lang ba?" agad na tanong nito pagkapasok sa sala namin. Lumapit siya sa akin at umupo sa aking tabi habang sinisipat ang aking mga sugat.Napairap ako sa kanya. "Mukha ba akong okay?"Tumayo si Bryle at nagpaalam. "Mabuti at nandito ka Peter. Pakigamot naman ang mga sugat ng ate ko't kaila

Brianna"Brianna! Hindi ka pa ba babangon diyan? Late ka na sa school."Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang malakas na boses na iyon ng mommy ko. Napuyat kasi ako sa kakapanuod ng paborito kong Chinese drama. Sa inis ko kasi kay Dean ay mas itinuon ko ang isip ko sa panunuod ng mga Asian drama. Mabuti pa ang manuod ng drama dahil may happy ending. Sinisiguro ko kasi na may happy ending ang drama na papanuorin ko. Ayoko kasi ng walang happy ending dahil nakakalungkot. Palabas na nga lang ay wala pang happy ending. Kami naman ni Dean ay wala pang kasiguraduhan kong may happy ending ba o wala.Pagkatapos ng nangyaring away namin ni Ivy kasama ang mga kaibigan niya ay pinilit ko silang iwasan. Kapag nakikita kong naroon ang grupo niya sa pupuntahan ko ay mabilis akong umiiwas. Mahirap na at baka ma-guidance ulit kami at tuluyan nang maipatawag ang parents ko sa school. Si Dean naman ay ganoon pa rin. May pagka-aloof pa rin siya sa akin. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko pa

BriannaNasa loob na ako ng classroom namin at nakaupo na sa upuan ko ay hindi pa rin maipinta ang mukha ko. Hanggang ngayon ay naiinis pa rin kasi ako kay Dean. Hindi na nga niya ako ipinagtanggol noong nag-away kami ni Ivy ay siya pa ang naging dahilan para mahuli at maparusahan ako ngayon. Hay naku, kung hindi ko lamang siya crush ay baka nakatikim na siya sa akin ng medyo maanghang na mga salita. Medyo lang naman. Hindi naman kasi ako masyadong nagsasalita ng mga salitang hindi kanais-nais pakinggan. Hindi naman kasi ako mahilig magsalita ng ganoon dahil maayos ang pagpapalaki sa amin ng mga magulang namin."Tapos na ang parusa mo ay nakasimangot ka pa rin, Brianna? Move on ka na," puna sa akin ni Peter na biglang umupo sa katapat na upuan ko. Hindi pumasok ang subject teacher namin para sa oras na ito kaya wala kaming ginagawa. Mabuti na nga lang at hindi pumasok dahil kung pumasok ay siguradong absent ang magiging record ko dahil natagalan ako bago ko natapos ang aking punishment

BriannaKanina pa ako nagpapalakad-lakad sa loob ng aking kuwarto. Hindi ako mapakali. Mayamaya lang kasi ay darating na si Dean para turuan ako. Ang usapan namin ay seven ng gabi siya pupunta rito sa bahay namin. Excited ako na kinakabahan. Dati-rati ay hanggang sa tingin lamang ako sa kanya pero ngayon ay nakakausap ko na siya at magiging tutor ko pa. Hindi ko alam kung ano ang ikikilos ko sa kanyang harapan ngayon."Nandito na si Dean, Brianna," malakas na boses ni Mommy mula sa labas ng aking kuwarto. Biglang kumabog ang dibdib ko at hindi ko malaman ang sking gagawin. "Brianna, gising ka pa?" tanong ni Mommy nang hindi ako sumagot."Yes, Mom. Papasukin n'yo na lang po rito sa kuwarto ko," sagot ko. Baka kasi isipin ni Mommy na tulog na ako at pauwiin si Dean ay wala pang magtuturo sa akin. Huminga ako ng malalim at inayos ang sarili ko bago naupo sa harapan ng aking study table. Hinintay ko na lamang ang pagpasok ni Dean sa loob ng aking kuwarto."Good evening, Bry," mahinang ba

BriannaWalang imik lamang ako habang nagbibiyahe ang bus na sinasakyan namin patungo sa talampas ng Anaruta sa Bulacan. Hindi gaanong mataas ang talampas na iyon at malawak ang patag na lupa sa tuktok. Perfect para sa mga taong nais mag-camping lamang ngunit nais maranasan ang malamig na klima sa gabi. Para daw kasing nasa Baguio ang pakiramdam kapag nasa itaas ng talampas ng Anaruta. Nakaka-relax daw ng pakiramdam at nakakawala ng stress ang malamig na hangin sa itaas ng talampas.Pinabaunan ako ni Mommy ng makapal na kumot at jacket kaya tuloy medyo malaki ang bag pack na dala ko. Siguradong mahihirapan ako nito mamaya sa paglalakad lalo pa at paakyat kami. Naputol ang pag-iisip ko nang biglang nagsalita si Ivy st kinausap si Dean."Dean, malaki kasi ang bag na dala ko kaya siguradong mahihirapan ako mamaya sa pag-akyat. Puwede bang tulungan mo ako sa pagdadala ng bag ko?" narinig ko ang malambing na pakiusap ni Ivy kay Dean. Gusto ko sanang lumingon sa kanila para taasan siya ng