All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 541 - Chapter 550

ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ หลินเฟยไม่อยากจะเข่นฆ่าใคร ที่สำคัญก็คือ สถานะของอู๋เทียนนั้นมันชัดเจนอยู่แล้วถ้าหลินเฟยฆ่าเขาแล้ว เจียงเฉินหยู่จะต้องพลอยมารับเคราะห์ไปด้วยอย่างแน่นอนก่อนหน้านี้เขาเป็นคนตัวคนเดียว จึงไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้อยู่แล้วแต่ทว่าในเมื่อเขามีแผนจะรับเจียงเฉินหยู่เข้ามาแล้ว หลินเฟยก็ต้องคิดให้รอบคอบ ครั้งนี้จึงปล่อยให้เขาไป"มองไม่ออกจริงๆ เลยนะครับว่า ปรมาจารย์หลินยังหนุ่มแน่น แต่ฝีมือนั้นไร้ที่เปรียบเสียจริงๆ... ""หรือว่าปรมาจารย์หลินได้ฝึกมือเหล็กมา?""ไม่อย่างนั้นจะบดขยี้ปืนได้อย่างไรกัน?""ฉันว่าน่าจะระฆังทองและเสื้อเหล็กมากกว่า ทั้งๆ ที่ปรมาจารย์หลินถูกยิง แต่เขากลับไม่ได้เป็นอะไรเลย!"หลังจากที่อู๋เทียนได้พาคนออกไปแล้วนั้น คนงานกลุ่มนั้นที่ตกตะลึงอยู่ ก็ค่อยๆ กลับมามีสติ และคาดเดากันไปต่างๆ นานาว่าหลินเฟยได้มีวิชากังฟูอะไรหรือเปล่าหากไม่มีเจียงเฉินหยู่อยู่ด้วยแบบนี้พวกเขาก็คงจะวิ่งมารุมล้อมหลินเฟยตั้งนานแล้ว!"หลินเฟย คุณ...คุณไม่เป็นอะไรจริงๆ เหรอ?""หรือว่าคุณได้ฝึกวิชาระฆังทองและเสื้อเหล็กจริงๆ?"เจียงเฉินหยู่รีบเดินเข้ามาหาหลินเฟยเพื่

"เสี่ยวเฉินแก...แกมีความเพียรมันเป็นสิ่งที่ดี แต่นิสัยของแกมันมุทะลุและโหดเหี้ยมเกินไป แม้ว่าจะให้โอกาสแก แกก็คว้าเอาไว้ไม่อยู่หรอก""ก็เพราะว่าแกเป็นแบบนี้ ดังนั้นคุณท่านก็เลยให้พี่สาวของแกเข้าไปรับช่วงต่องานเหมือนแร่หยกนี้ไงล่ะ""ในเมื่อเรื่องราวมันได้เกิดขึ้นมาแล้ว ในส่วนที่ไม่จำเป็น พ่อก็จะไม่พูดมาก รอให้แกกลับมาแล้ว คุณท่านได้ตัดสินใจให้แกเริ่มทำงานจากระดับล่างของตระกูลเจียงขึ้นมา ภายในสิบปี หากแกมีผลงานเป็นที่น่าพอใจ คุณท่านก็ยังจะให้โอกาสแกเข้ามาในบ้านของตระกูลเจียงอีกครั้ง"เจียงเจี้ยนหลินพูดพร้อมถอนหายใจหนักๆ ออกมา"พ่อครับ ผมไม่เชื่อหรอกนะว่าคุณปู่จะใจดีขนาดนั้น เป็นเพราะพ่อได้ทำข้อตกลงอะไรกับเขาหรือเปล่า?"เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว เจียงเฉินก็ขมวดคิ้วแน่นยิ่งขึ้นตระกูลเจียงมีธุรกิจขนาดใหญ่ ลูกหลานมากมาย และบทลงโทษนั้นจะรุนแรงอย่างหากที่เปรียบไม่ได้ เขาทำเรื่องแบบนี้ลงไป คงไม่ได้รับโทษแค่นี้อย่างแน่นอนแม้ว่าสิบปีฟังดูแล้วมันจะเนิ่นนาน แต่ในตัวของเขายังไงก็มีเลือดของตระกูลเจียงไหลอยู่ หากมีตระกูลเจียงอยู่เบื้องหลัง ใครบ้างที่จะไม่ร่วมมือด้วยขอแค่มีโอกาสเล็กน้อย เขาก็จะส

ที่แท้ หลังจากที่รู้ว่าหลินเฟยและเจียงเฉินหยู่ได้มีชีวิตรอดกลับมาแล้วนั้น เจียงเฉินก็ได้เตรียมแผนรองรับเอาไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วซึ่งเขารีบเตรียมการป้องกันหลินเฟยและเจียงเฉินหยู่กลับมาคิดบัญชีกับตัวเอง โดยวางแผนร้ายที่สุดเท่าที่จะทำได้และสาเหตุที่เขาได้หลบซ่อนอยู่ที่ประตูเหมืองแร่ในเวลานั้นนั่นก็เป็นเพราะว่า เขาเพิ่งจะแอบวางกับดักระเบิดไว้ที่ปากถ้ำถึงแปดลูกนั่นเอง!หากหลินเฟยและเจียงเฉินหยู่ไม่ได้กลับมาเร็วขนาดนี้ เขาคงจะวางกับดักระเบิดได้มากกว่านี้เป็นแน่!และเหตุผลที่เขาเลือกสถานที่แห่งนี้นั่นเป็นเพราะว่า พื้นที่ด้านหน้าปากถ้ำถูกจัดไว้สำหรับวางหินหยกหยาบ และเขาก็คาดว่าเจียงเฉินหยู่และหลินเฟยจะต้องเข้ามาอย่างแน่ๆตามคาด ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้!ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีการระวังตัวใดๆ!กับดักระเบิดได้ระเบิดขึ้นพร้อมกัน และปากถ้ำก็ถล่มลงมาทับร่างเจียงเฉินหยู่และหลินเฟยไว้อย่างแน่นหนา โดยฝังพวกเขาให้ตายทั้งเป็นอยู่ในนั้นและนี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมหลินเฟยถึงได้รู้สึกว่าพื้นที่ส่วนนี้ถึงร่วนกว่าพื้นที่ในบริเวณอื่นๆแต่น่าเสียดายที่ว่า หลินเฟยคิดไม่ถึงว่าเจียงเฉิ

ในส่วนของคนงานเหมืองแร่หยก หลินเฟยก็คิดทบทวนแล้วว่า การระเบิดนี้ทำให้หินพังทลายมาปิดปากถ้ำไว้เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น พวกเขาไม่ได้มีอันตรายถึงแก่ชีวิตแต่อย่างใดขอแค่ขุดหินที่ปิดปากถ้ำเอาไว้ออกไป พวกเขาก็จะสามารถมีชีวิตรอดได้ตอนนี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการช่วยชีวิตของเจียงเฉินหยู่!หลินเฟยอุ้มเจียงเฉินหยู่เอาไว้และวิ่งไปตลอดทาง ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะค้นหาสมุนไพรที่จะนำมาทำยาฟื้นคืนชีพในป่าใหญ่นี้แม้ว่าจะมีวิธีรักษาเจียงเฉินหยู่แล้วแต่วัตถุดิบยานั้นช่างหายากเสียเหลือเกินและหลินเฟยก็ไม่มั่นใจว่า ตัวเองจะตามหาได้ครบหรือไม่ถ้าหากว่าเขาไม่สามารถรวบรวมวัตถุดิบยาได้ในระยะเวลาอันสั้นแล้วละก็ เจียงเฉินหยู่ก็คงจะต้องตายไปอยู่ดี!เมื่อคิดได้ดังนั้น หลินเฟยก็รู้สึกร้อนใจขึ้นมาอีกครั้ง!เพราะนี่คือบริเวณขอบสุดของสายแร่หยก ก้อนหินใต้ดินนั้นถูกขุดจนว่างเปล่าแล้ว และไม่มีร่องรอยของมนุษย์แต่อย่างใด เกรงว่าคงจะไม่มีวัตถุดิบยาอะไรหลงเหลืออยู่เลย!หลินเฟยต้องการค้นหาวัตถุดิบยา ดังนั้นเขาจึงต้องเข้าไปในป่าลึกเท่านั้น!"หลินเฟย…หลินเฟย…""ฉันตายไปแล้วงั้นเหรอ? ดีจริงๆ ตายไปแล้วยังมีคุณคอ

ในเวลาเดียวกันนี้ เจียงเฉินหยู่ไม่มีการเต้นของหัวใจแล้ว แต่ทว่าจู่ๆ หัวใจของเธอก็ค่อยๆ เต้นขึ้นมาอีกครั้งแม้ว่าเริ่มแรกมันจะเต้นช้ามาก แต่เมื่อลูกปัดสีเงินได้เคลื่อนไหวไปมาในร่างกาย อัตราการเต้นก็มั่นคงและเป็นจังหวะมากขึ้นเรื่อยๆและการหายใจก็เริ่มกลับคืนมาได้อย่างมั่นคงด้วยแบบนี้ เจียงเฉินหยู่จึงพ้นขีดอันตรายได้อย่างสิ้นเชิง"วัตถุดิบยาพวกนี้ไม่เลวเลยทีเดียว"ด้วยวิธีนี้ มันก็เรียกได้ว่าแย่งคนมาจากเงื้อมมือของมัจจุราชได้แล้วแต่ทว่าสีหน้าของธิดามังกรกลับไม่ได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด แต่สายตาของเธอก็ชำเลืองไปมองวัตถุดิบยาห้าต้นที่หลินเฟยเก็บมาวางไว้ไม่เห็นว่าเธอได้เคลื่อนไหวแบบไหน เพียงแต่เมื่อเธอหยิบวัตถุดิบยามาไว้ในมือ และวัตถุดิบยาห้าต้นก็เหี่ยวเฉาไปอย่างเห็นได้ชัดด้วยตาเปล่าและฤทธิ์ของยาที่มีอยู่ในนั้น ก็ได้ถูกธิดามังกรซึมซับเข้าไปแล้ว"คนฉันได้ช่วยเอาไว้แล้ว อย่าลืมคำสัญญาที่มีไว้ในกับฉันก็แล้วกัน"ธิดามังกรสะบัดมือ และลูกปัดสีเงินนั้นก็ได้ออกจากร่างกายของเจียงเฉินหยู่ แล้วกลับไปที่ร่างกายของหลินเฟยในทันทีหลังจากเสียงที่เย็นชาและเคร่งขรึมได้ดังขึ้นมา หลินเฟยก็ฟื้นคืน