Lahat ng Kabanata ng แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Kabanata 141 - Kabanata 150

"หลินเฟย?!"หลังจากที่จางซินเยว่ได้ยินเสียงนั้นแล้ว เธอก็ลืมตาขึ้นและเห็นหลินเฟยกระโจนเข้ามา เธอจึงร้องเรียกด้วยความยินดี!"พี่ซินเยว่ไม่ต้องกลัวนะ ผมมาช่วยพี่แล้ว!"หลังจากที่เสียงนั้นได้ดังออกมา หลินเฟยก็กระโจนเข้าไปหาเกาอู่เฟิงทันที พร้อมกับคว้ามือที่เขากำลังยกขึ้นมาเอาไว้แน่น!ความเร็วนั้นมันเร็วมาก จนเกิดเป็นแรงลมที่รุนแรงขึ้นมาได้!"นี่หนุ่มน้อย แกเป็นใคร กล้าดียังไงถึงได้มายุ่งเรื่องของคนอย่างเกาอู่เฟิง"ต่อหน้าผู้คนจำนวนมาก เขากลับถูกหลินเฟยต่อว่าแบบนี้ได้ ใบหน้าของเกาอู่เฟิงจึงเสแสร้งเอาไว้ไม่อยู่ และก็ถามหลินเฟยด้วยใบหน้าที่มืดมนมือของหลินเฟยราวกับคีมเหล็กขนาดนั้นที่ทรงพลัง เกาอู่เฟิงพยายามอย่างสุดแรงเกิด แต่ก็ยังไม่สามารถบิดหลุดออกมาจากมือของหลินเฟยที่อายุยังไม่มากมาได้เลยทันใดนั้นเกาอู่เฟิงก็ยิ่งละอายใจและโกรธมากขึ้น"คุณน่ะเหรอ เกาอู่เฟิง!" หลินเฟยอดไม่ได้ที่จะมองสำรวจไปทางเขา และพูดด้วยรอยยิ้มที่เยาะเย้ยกลับไปเช่นกัน"ซินเยว่เป็นเพื่อนสนิทของฉัน คุณกล้าดีอย่างไรถึงมาตีเธอได้?""ตาแก่ แกกล้ามากเลยนะ!"เสียงดังเพี๊ยะเลยทีเดียว ขณะที่หลินเฟยได้คลายมือออกจากเกาอ

"ไอ้หนุ่ม ฉันพูดชัดเจนแล้วนะ""นายไปรุกรานคนที่ไม่ควรรุกราน และคนคนนี้ยิ่งรุกรานไม่ได้ด้วย""หากนานไม่คุกเข่าขอโทษ เราก็ยังมีวิธีอีกมากมายที่จะทำให้นายคุกเข่าลงได้!"ผู้อำนวยการโรงพยาบาลผมหงอกหัวเราะอย่างเหยียดหยามเขารู้จักคนมีเงินมีอำนาจในเมืองนี้เกือบจะทั้งหมดแล้วแต่หลินเฟยที่อยู่ตรงหน้ากลับไม่คุ้นเคย ซึ่งเขาคิดว่ามันก็คงจะเป็นคนที่ไร้สมองก็เท่านั้น หากจัดการหลินเฟยให้เกาอู่เฟิงได้เห็น เขาก็คงไม่มีอะไรที่จะต้องลำบากใจอีกแล้ว"พวกคุณจะรังแกกันเกินไปแล้วนะ ทำไมไม่มีเหตุผลอะไรเลย!"น้ำเสียงของจางซินเยว่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ!"ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลกับพวกคุณ!"ผู้อำนวยการหัวเราะเบาๆทันทีที่เขาโบกมือ กลุ่มแพทย์ที่อยู่ด้านหลังก็กรูเข้าไปบังคับให้หลินเฟยนั่งลง!"ตาแก่ไร้ยางอาย แกไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะให้ฉันคุกเข่าลงแบบนี้ได้!""ในเมื่อแกต้องการให้ฉันคุกเข่าลง งั้นฉันก็จะให้แกรู้รสชาติของการคุกเข่าเสียก่อนว่าเป็นอย่างไร!"หลินเฟยขุ่นเคืองกับท่าทางแบบนี้ของผู้อำนวยการของโรงพยาบาลมาตั้งนานแล้ว!เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว และกระโจนเข้าใส่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่อยู่ข้างหน้าทันที

"ไอ้หนุ่ม ขอแค่นายสามารถยืนยันได้ว่าเรื่องที่นายพูดเป็นเรื่องจริง เราก็ยินดีที่จะเป็นพยานให้!"เมื่อเห็นว่าหลินเฟยพูดได้อย่างน่าเชื่อถือ ผู้คนที่อยู่โดยรอบก็หยิบมือถือขึ้นมาและเตรียมที่จะบันทึก"อย่าไปฟังมันพูดเพ้อเจ้อ... คนอย่างเกาอู่เฟิงไม่เคยฆ่าใครเลย…""มันจงใจใส่ร้ายฉัน!"เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นแบบนี้แล้ว เกาอู่เฟิงก็ปกปิดความประหม่าในใจเอาไว้ และตะโกนต่อหน้าทุกคน!"ฉันจะใส่ร้ายคุณหรือไม่ เดี๋ยวความจริงก็จะปรากฏออกมาแล้ว!"ใบหน้าของหลินเฟยมืดลง และเขาก็หยิบเข็มเงินออกมาและเตรียมที่จะสะกดจิตเกาอู่เฟิง"ฮึ่ม คนอย่างฉันทำอะไรซื่อตรงอยู่แล้ว ไม่ได้คิดคด ไม่ได้ทำเรื่องที่ผิดๆ แกไม่มีหลักฐาน แล้วจะมากล่าวหากันได้อย่างไร!"เกาอู่เฟิงไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป เขาจึงจงใจแกล้งทำเป็นไร้เดียงสาและตะโกนเสียงดังออกมา"ฮึ่ม ฉันล่ะขี้เกียจที่จะต่อปากต่อคำกับคุณแล้วล่ะ!"หลินเฟยไม่ได้ลังเลอีกต่อไป เขาอาศัยตอนที่ทุกคนเกือบจะยกมือถือเพื่อเตรียมบันทึกแล้วนั้น สอดเข็มเงินเข้าไปในจุดฝังเข็มบนศีรษะของเกาอู่เฟิงหลายจุด!"แก...แกคิดจะทำอะไรน่ะ..."ก่อนที่เกาอู่เฟิงจะพูดจบ หลินเฟยก็ทิ้งเข็มเง

"ท่านประธานไม่ต้องกังวลใจไปนะครับ ผมจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย!""เรื่องราวในวันนี้ จะไม่มีใครสามารถป่าวประกาศออกไปได้อย่างแน่นอน!"เหล่าเฉินเป็นหนึ่งในฆาตกรในตอนนั้น และก็เป็นนักฆ่าที่เกาอู่เฟิงเลี้ยงดูเอาไว้โดยเฉพาะเมื่อได้ยินคำพูดของเกาอู่เฟิง เขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เขาโบกมือแล้วขอให้น้องชายปิดฉากและคว้าโทรศัพท์เพื่อลบวิดีโอ!"พวกคุณดูให้ดีๆ!""หากให้ผมรู้ว่า เรื่องราวพวกนี้ได้ถูกป่าวประกาศไปด้านนอกแล้วละก็!""พวกคุณก็ดูสองคนนี้เป็นตัวอย่างก็แล้วกัน!"ดวงตาของเขาเย็นยะเยือก หลังจากที่ตะโกนเสียงดังออกมาแล้ว เขาก็ถือมีดเอาไว้แน่นและกระโจนเข้ามาหาหลินเฟยทันที!"อ๊าก... อย่าฆ่าฉัน ฉันจะลบวิดีโอเดี๋ยวนี้เลย ฉันไม่เห็นอะไรเลย!"ผู้คนส่วนใหญ่ที่ได้บันทึกวิดีโอ เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว พวกเขาก็หวาดกลัวจนขาอ่อน จากนั้นก็ยื่นส่งโทรศัพท์มือถืออย่างเชื่อฟัง!"เหล่าเฉิน... สับเด็กคนนี้เป็นชิ้นๆ แล่ออกมาทีละชิ้นๆ!"ในที่สุด เกาอู่เฟิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก มองหลินเฟยอย่างดุร้ายและหัวเราะออกมา!"วางใจได้เลยครับท่านประธาน!" เหล่าเฉินหัวเราะอย่างดุร้าย และกระโจนเข้าไปใน

"ทำไปเพื่อปกป้องตัวเอง แล้วคนจะต้องตายเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?!"ตำรวจสายตรวจผู้ชายที่ถือปืนเอาไว้นั้น สีหน้ายังคงแย่อยู่ และมองมาที่หลินเฟยอย่างระมัดระวังมากยิ่งขึ้นเมื่อสายตาของเขากวาดไปที่เกาอู่เฟิงที่เต็มไปด้วยเลือดนั้น รูม่านตาของเขาก็หดลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าทั้งสองรู้จักกันมาก่อน!และเมื่อเขามองเห็นความปีติยินดีของเกาอู่เฟิงแล้วนั้น เขาก็สังเกตเห็นเกาอู่เฟิงทำปากขมุบขมิบ และดูจะมีความหมายว่า สองร้อยห้าสิบล้าน ช่วยฉันด้วย!แต่อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครค้นพบการส่งสัญญาณนี้เลยแม้แต่น้อย"สิ่งที่ผมพูดเป็นความจริงทั้งหมด เป็นเพราะเกาอู่เฟิงพาคนมาจะฆ่าผม ผมเลยต้องต่อต้านไปแบบนั้น..."ขณะที่หลินเฟยกำลังจะอธิบาย จู่ๆ เกาอู่เฟิงก็อดทนต่อความเจ็บปวด และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัว!"สารวัตรหลินครับ... ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว ผู้ชายคนนี้มันบ้า... อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของมันเลยนะครับ...""เขาต้องการที่จะฆ่าคน ที่ผมเรียกคนมา...ก็เพื่อปกป้องตัวเองเท่านั้นนะครับ...""ถ้าคุณไม่เชื่อก็สามารถถามเหล่าเฉินได้เลยนะครับ..."หลินชิงซานเจ้าหน้าที่ตำรวจสายตรวจแสร้งทำเป็นประหลาดใจ และมองไปยังเหล่าเ