All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 1081 - Chapter 1090

"หมอหลิว เกิดอะไรขึ้นกันแน่ คุณลุกขึ้นก่อนเถอะ ค่อยๆ พูด อย่าเพิ่งร้อนใจไป"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่กะทันหันแบบนี้หลินเฟยก็สงบสติอารมณ์ และดึงหลิวเชี่ยนเชี่ยนให้ลุกขึ้นในเวลานี้ สายตาของทุกคนที่อยู่ในวอร์ดต่างก็พุ่งความสนใจมายังหลิวเชี่ยนเชี่ยนที่กำลังตื่นตระหนกพร้อมกันเมื่อเห็นว่าจู่ๆ หลิวเชี่ยนเชี่ยนก็ได้พรวดพราดเข้ามาแบบนี้ เจียงกั๋วลี่ก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่จะให้ของขวัญกับหลินเฟยต่อ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้คนนอกมารับรู้"หลินเฟย ถ้านายไม่รับปากที่จะช่วยพ่อของฉัน ฉันก็จะไม่ลุกขึ้น ขอร้องนายล่ะนะ…"หลิวเชี่ยนเชี่ยนที่เพิ่งจะถูกหลินเฟยดึงให้ลุกขึ้นจู่ๆ เธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าหลินเฟยอีกครั้ง พร้อมกำชายเสื้อของหลินเฟยเอาไว้แน่น และพูดขอร้องอ้อนวอนออกมาซึ่งท่าทางแบบนี้ มันทำให้เจียงเฉินหยู่อดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้เพราะท้ายที่สุดแล้ว ในตอนนี้เธอได้ยืนยันความสัมพันธ์กับหลินเฟยอย่างเป็นทางการแล้วเมื่อเห็นว่าหลิวเชี่ยนเชี่ยนแทบจะสัมผัสถูกตัวของหลินเฟยแบบนี้ เธอก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อยนอกจากนี้ เจียงเฉินหยู่ยังรู้สึกว่าพฤติกรรมของหลิวเชี่ยนเชี่ยนแบบนี้ มันดูเห

"นายพูดอะไรน่ะ? ไอ้หนุ่ม ฉันว่านายกำลังรนหาที่ตายชัดๆ!"เมื่อได้ยินคำพูดของหลินเฟยแบบนี้แล้ว ชายวัยกลางคนที่อารมณ์ฉุนเฉียวเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ได้ระเบิดเสียงคำรามออกมาทันที"หมัดทลายหิน!"หลังจากที่ปล่อยตัวของหลิวเชี่ยนเชี่ยนไปแล้วเขาก็ได้คำรามออกมาด้วยความโกรธ และหมัดทลายหินก็ได้กระหน่ำมาทางศีรษะของหลินเฟยราวกับห่าฝนที่บ้าคลั่ง!"ว้าย...หลินเฟย ระวัง!" หลิวเชี่ยนเชี่ยนกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก!เพราะเมื่อไม่นานมานี้ เธอได้เห็นชายวัยกลางคนคนนั้นสามารถโต้ตอบเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสิบกว่าคนด้วยกระบวนท่านี้มาแล้ว!"หมอหลิว คุณไม่ต้องเป็นห่วงหลินเฟยหรอก เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเฟยเสียด้วยซ้ำ"เจียงเฉินหยู่ดูมั่นอกมั่นใจ และพูดอย่างแน่วแน่ขึ้นมาว่า"หมอหลิว รีบมาหาพวกเราเร็วเข้า คุณจะได้ไม่ต้องถูกลูกหลงเอาได้"ถังรั่วเสวี่ยพูดกระตุ้นด้วยความร้อนใจ"แต่คนคนนี้แข็งแกร่งมากจริงๆ หลินเฟยเขา…"หลิวเชี่ยนเชี่ยนได้เห็นความแข็งแกร่งของชายวัยกลางคนมาแล้ว และเธอก็ไม่อยากจะเชื่อเลยเสียด้วยซ้ำ"เอะอะก็จะฆ่าคน!""หรือว่าในสายตาของคุณ ชีวิตคนมันไร้ค่าขนาดนั้นเลยเหรอ?"ในเวลาเดี

"คือว่า...สหายน้อง เจ้าแน่ใจหรือว่าสามารถช่วยชีวิตหลานสาวของข้าได้จริงๆ?""ขนาดหมอในโรงพยาบาลยังไม่สามารถช่วยชีวิตของเธอได้"เมื่อได้ยินแบบนี้ สองพ่อลูกก็รู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมากทันใดนั้น พวกเขาก็พูดกับหลินเฟยด้วยน้ำเสียงที่หยั่งเชิงออกมาประเด็นก็คือด้วยอายุของหลินเฟยแบบนี้ พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความสงสัยขึ้นมา"จะมั่นใจหรือไม่ ฉันก็ไม่กล้ารับประกันเหมือนกัน ไม่ลองก็ไม่รู้""และถ้าฉันช่วยเด็กผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ได้ ฉันอยากให้พวกคุณช่วยตอบคำถามของฉันอีกสักข้อ"หลินเฟยคิดอยู่ครู่หนึ่ง พร้อมพูดออกมา"ไม่มีปัญหา ขอเพียงสหายน้องสามารถช่วยชีวิตลูกสาวของข้าได้ อย่าว่าแต่จะตอบคำถามของสหายน้องเลย""ต่อให้ข้าจะต้องเป็นวัวเป็นควายคอยรับใช้สหายน้อง คนอย่างโอวหยางชงก็จะยอมทุกอย่าง!"โอวหยางชงรีบกำหมัดและพูดกับหลินเฟยในทันที"อ้อ? นี่คุณพูดจริงๆ เหรอ?"หลินเฟยปิ๊งไอเดียและพูดขึ้นมาเดิมทีเขาต้องการรับสมัครกลุ่มคนที่มีพลังแข็งแกร่งเพื่อใช้ในการป้องกันผู้คนในองค์กรแบล็คโกลฟส์ตอนนี้ดูเหมือนว่าโอวหยางชงที่ทั้งอยู่ในฐานะจอมยุทธ์โบราณและทาสของลูกสาวคนนี้ จะเป็นคนที่เขากำลังตามหาอยู่พอด

"เสน่ห์โดยกำเนิด?"หลังจากที่ได้ยินเสียงของหลงอู่ ความทรงจำในหัวของหลินเฟยก็ได้ผุดบันทึกที่เกี่ยวกับเสน่ห์โดยกำเนิดขึ้นมาทันทีและมันก็เป็นอย่างที่หลงอู่พูดเอาไว้จริงๆผู้หญิงที่มีเสน่ห์โดยกำเนิดนั้น พวกเธอล้วนมีเสน่ห์ในแบบเฉพาะที่ทำให้ผู้ชายหลงจนหัวปักหัวปำได้มาตั้งแต่กำเนิด!ตัวอย่างเช่น อ๋องโจวโยวที่จุดไฟสัญญาณล้อเล่นกับพวกเจ้าหัวเมืองทั้งหลาย เพียงเพื่ออยากจะได้เห็นรอยยิ้มนางเปาซื่อและเมื่อนางเปาซื่อเห็นแบบนี้ เธอก็ดีใจเป็นอย่างยิ่งโดยที่อ๋องโจวโยวก็ยิ่งมีความสุข และทำการจุดไฟสัญญาณล้อเล่นกับเจ้าหัวเมืองเพื่อเอาใจนางเปาซื่ออยู่เป็นนิจในที่สุด เจ้าหัวเมืองต่างๆ ก็ไม่เชื่อในตัวของอ๋องโจวโยวอีกต่อไปเมื่อศัตรูโจมตีเข้ามาจริงๆ อ๋องโจวโยวก็ได้จุดไฟสัญญาณขึ้นมาอีกครั้ง แต่ไม่มีใครเข้ามาช่วยและบ้านเมืองก็พังพินาศไปด้วยเหตุนี้และตัวหายนะที่สำคัญที่สุดในการทำให้บ้านเมืองล่มสลายในครั้งนี้ก็คือ นางเปาซื่อที่มีเสน่ห์มาตั้งแต่กำหนดนั่นเองไม่อย่างนั้นแล้ว เธอก็คงไม่สามารถทำให้อ๋องโจวโยวหลงจนหัวปักหัวปำแบบนั้นได้เช่นเดียวกับโอวหยางหยวนหยวนในตอนนี้แม้ว่าเธอจะอยู่ในสภาวะหมดสติและ

อันที่จริง เข็มที่อยู่ในมือของหลินเฟยเป็นเพียงแค่เข็มเงินธรรมดาๆ และมันก็บางแค่เส้นผมเพียงเท่านั้นซึ่งเหตุผลที่เขาพูดแบบนี้ออกไป นั่นก็เป็นเพราะเขาต้องการเบี่ยงเบนความสนใจของโอวหยางหยวนหยวน เพื่อให้เธอไม่ต้องเป็นกังวลกับอาการบาดเจ็บของเธอมากเกินไป"พี่หมอ...พี่นี่ช่างตลกเสียจริงๆ...""ฉันเชื่อว่าพี่จะต้องรักษาฉันให้หายดีได้อย่างแน่นอน..."และโอวหยางหยวนหยวนก็รู้สึกขบขันขึ้นมาจริงๆ โดยใบหน้าที่ละเอียดอ่อนของเธอได้เผยรอยยิ้มที่ชวนหลงใหลขึ้นมา"แหะๆ เธอเชื่อก็ดีแล้ว ทักษะทางการแพทย์ของฉัน ไม่ใช่ว่าฉันจะคุยนะ มันเป็นสุดยอดของโลกแล้วล่ะ!"พลังของร่างกายที่มีเสน่ห์โดยกำเนิดนั้น มันช่างแตกต่างออกไปจริงๆเมื่อได้เห็นรอยยิ้มของโอวหยางหยวนหยวนแบบนี้แล้ว กระทั่งหลินเฟยสามารถสัมผัสได้ถึงความสุขราวกับได้อาบน้ำท่ามกลางแสงแดดที่แสนจะอบอุ่นในฤดูหนาวที่หนาวเหน็บอะไรแบบนั้นพอพูดจบ เข็มเงินในมือของหลินเฟยก็ได้สอดเข้าไปในตำแหน่งรอบๆ รอยบาดแผลของโอวหยางหยวนหยวนได้อย่างแม่นยำในเวลาเดียวกัน หลินเฟยก็ได้ฉีดพลังจิตที่มีอยู่ในตัวส่วนหนึ่งไปตามเข็มเงิน เพื่อถ่ายโอนไปในร่างกายของโอวหยางหยวนหยวนโดยตรง