บทที่ 1089

ซึ่งความแข็งแกร่งในตัวของหลินเฟยจริงๆ มันไม่พอที่จะเอาชนะโอวหยางชงได้เสียด้วยซ้ำ

และหลินเฟยก็อยากที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองอย่างรวดเร็วเป็นธรรมดา

และในตอนนี้ การฝึกแบบคู่กับโอวหยางหยวนหยวน มันก็เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดอยู่แล้ว

ซึ่งไม่รู้ว่าถ้าโอวหยางชงที่รออยู่ด้านนอกห้องผ่าตัดได้มารับรู้ความคิดของหลินเฟยแบบนี้เข้า เขาจะเดือดจนควันออกหูเลยหรือเปล่า?

"เมื่อเด็กสาวตื่นขึ้นมา ต่อให้เจ้าจะอยากฝึกแบบคู่กับนางมากแค่ไหน ก็ต้องรอให้อาการบาดเจ็บของนายหายดีก่อนค่อยว่ากัน"

ในขณะที่หลินเฟยจมอยู่กับความคิด เสียงของหลงอู่ก็ได้ดังขึ้นมาในใจของหลินเฟยอีกครั้ง

เมื่อได้ยินแบบนี้แล้ว หลินเฟยก็รีบดึงสติกลับและตรวจสอบสถานการณ์ของโอวหยางหยวนหยวนต่อไป โดยที่พบว่าใบหน้าละเอียดอ่อนซึ่งเดิมทีซีดเผือดนั้น

เมื่อหลินเฟยได้ป้อนเลือดและถ่ายโอนเลือดให้เธอแล้วนั้น ในที่สุดใบหน้านั้นก็กลับมาเปล่งปลั่งอีกครั้ง

แม้แต่สัญญาณชีพก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

"คุณพ่อ...คุณปู่..."

"หยวนหยวนเจ็บหน้าอกหรือเกิน…"

โอวหยางหยวนหยวนยังคงอ่อนแอ เธอพยายามที่จะลืมตาขึ้นมา และพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง

"แย่แล้ว แม้ว่าหมอในโรงพยาบาล