Lahat ng Kabanata ng One Rebellious Night: Kabanata 61 - Kabanata 70

Caroline's POV Nagising ako nang narinig ko ang tunog ng alarm clock. Iminulat ko ang aking mga mata at bumangon. Pinatay ko ang alarm clock saka hinanap sa loob ng bag ang cellphone ko. Napahawak ako sa ulo ko, himala at hindi ito gaanong masakit. Nakita ko ang sampung missed calls galing kay Daddy at limang missed calls naman galing kay Alexander. Pagod akong umupo sa kama at isa-isang tiningnan ang sandamakmak na mensahe galing sa pamilya ko. From: Daddy I know you're still mad at me. I want you to take a break muna. Huwag ka munang pumasok ngayong araw dahil naka-on leave ka ng isang linggo. Anyway, sa susunod na araw na ang kasal ng pinsan mong si Julia baka gusto mong magbakasyon muna sa kanila ng isang linggo. Namimiss ka na raw ng mga pinsan mo sa Cebu. Hindi mo rin daw sila pinapansin sa social media mo kahit online ka kaya tinawagan nila ako kahapon. Bumuntong hininga muna ako bago nag-reply kay Daddy ng OK. Mabuti naman at naisip niya ang kapakanan ng sarili ko kung pip

Pinunasan ko ang aking mukha at nag-iwas ng tingin sa kaniya. Sinubokan kong pigilan ang mga luha ko pero ayaw nilang tumigil sa pagpatak. Binuksan niya ang pinto at pumasok. Umupo siya sa passenger's seat habang nasa akin ang paningin niya. "M-May kailangan kaba?" tanong ko. "Ako ba dapat ang tinatanong mo nga ganiyan?" tanong niya pabalik sa akin gamit ang malamig niyang boses. "I just want to say sorry kung ano man ang nagawa ko at nasabi ko sa 'yo kagabi. That's it." I smiled. "'Yan lang ba?" Tumango ako. "Yes, Miguel." Kinuha ko ang cellphone ko nang biglang may tumawag sa akin. Mabilis kong pinatay ang cellphone nang nakita ang pangalan ni Mommy. "Why are you here? Binabantayan mo ang Mama mo, 'diba?"tanong ko sa kaniya. "Bakit ka umiiyak?" tanong niya. Napalunok ako, nangangapa ng isasagot sa kaniya. "Bakit mo naman tinatanong? Pati ba naman sa tuwing umiiyak ko pinapakialaman mo?" "Yes, Caroline. Nangingialam talaga ako kung bakit ka umiiyak. I care for you. Alam mo 'y

"Stop it, Miguel!" pabulong na saway ko sa kaniya sabay iwas ng tingin ko. Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito. Luminga-linga ako sa paligid baka may nakakita sa amin at nakakakilala sa akin. Nakahinga ako ng maluwang nang napansin na kakaunti lang ang kumakain tapos nasa pagkain lang sila nakatingin. Hindi rin nagtagal ay natapos na akong kumain. Hindi ko na lang pinansin ang malalagkit na pagtitig niya sa akin. Hindi naman bago sa akin ang ganito pero para akong naninibago. Dahil ba pareho kaming may nararamdaman sa isa't isa? "Mukhang malalim ang iniisip mo," biglang tanong ni Miguel habang naglalakad kami patungo sa kwarto ng Mama niya. "Wala naman. Masaya lang ako," saad ko. Ipinulupot ko ang aking isang kamay sa baywang niya at isinandal ang ulo sa balikat niya. "May problema ba?" tanong ni Miguel. Huminto ako sa paglalakad. "Baka isang linggo akong mawawala. Kasal kasi ng pinsan ko. Pupunta ako ng Cebu. Binigyan kasi ako ni Daddy ng one week vacation. Sayang dahil h

Tumayo ako at pinulot ang bag ko na nasa sahig. Maingat ko itong inilagay sa maliit na mesa. "Ano naman kung anak ako sa labas, Ate? Nagpapasalamat nga ako dahil nalaman ko ang totoo." Inayos ko ang suot kong damit. "Wow! Ibang klase ka rin." Pumalakpak si Ate. "Proud na proud ka pa nang nalaman mong anak ka sa kabit ni Daddy," dagdag niya. Kumuyom ang mga kamao ko. Gustong-gusto ko na siyang sabunotan ng buhok pero pinipigilan ko lang ang sarili ko. Kailangan kong kumalma dahil pagmamay-ari ko ang condo. "Kuya Jay, palabasin mo nga 'tong kapatid ko," utos ko. Tumingin ako kag Kuya Jay nang napansin na hindi siya gumagalaw sa kinatatayoan niya. "Papalabasin niyo po ba siya o gusto mong mawalan ng trabaho?" pagbabanta ko. "Huy, Caroline! Hindi mo ako pwedeng palabasin dahil pagmamay-ari ko rin 'to!" galit na sigaw ni Ate nang hawakan siya ni Kuya Jay. "Caroline, ganiyan ba kalaki ang galit mo kay Cecile? Gusto niya lang manatili rito ng isang gabi -" "Huwag kang makisali rito,

Buong maghapon akong nakakulong sa kwarto ko. Palagi akongkinukulit ng iba kong pinsan na lumabas at makipaglaro sa kanila dahil hindi gaanong masakit ang sikat ng araw. Tinatanaw ko lang sila habang masayang naglalaro sa dagat. "Caroline, pagbigyan mo naman ako. Ikakasal na ako tapos ayaw mong makipaglaro sa amin," sabi ni Julia pagpasok niya sa kwarto ko. "Gusto ko munang magpahinga. Mamaya na lang ako lalabas," saad ko habang inaayos ang mga damit ko. "Promise? Magtatampo talaga ako sa 'yo kung hindi ka lalabas." Ngumiti ako at tumango. "Promise." Humiga ako sa kama nang lumabas na si Julia sa kwarto ko. Sa totoo lang tinatamad akong lumabas at makipaghalubilo sa mga pinsan ko mula nang nalaman kong anak ako sa labas. Natatakot ako sa posibleng sasabihin nila kapag nalaman nilang hindi ako anak ni Mommy. Nag-download ako ng mga video games sa cellphone ko para may pagkakaabalahan ako. Hindi rin nagtagal ay nababagot na ako sa paglalaro. Nanuod ako ng mga palabas at iba pang