Mag-log inShare
Chapter 61
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
One Rebellious Night Chapter 62
Pagpasok ko sa loob ng kwarto, dinial ko ulit ang numero ni Miguel. Umupo ako sa swivel chair at tiningnan ang repleksiyon ng sarili ko sa malaking salamin. "Hello?" Napatayo ako nang sagotin niya ang tawag ko. Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita. "Yes, Miguel? Nasaan ka ngayon? Kanina pa kita hinahanap pero wala ka rito sa condo," pagkukunwaring tanong ko. Umupo ulit ako sa swivel chair. "Nasa hospital ako ngayon. Kung may iuutos ka sa akin sabihan mo lang si Kuya Jay. Baka hindi agad ako makakabalik mamaya. Kailangan kong bantayan si Mama." "Saang hospital ba dinala si Tita Mary? Pupuntahan kita riyan. Total wala naman akong trabaho buong linggo dahil gusto ni Daddy na mag-leave muna ako.' "Nandito ako ngayon sa hospital kung saan naka-confine si Michelle. Huwag ka ng pumunta rito. Magpahinga ka na lang muna." malamig na sagot niya. Para akong binubosan ng isang baldeng tubig na may lamang yellow. "Galit ka ba sa akin? Sorry kagabi. Lasing ako at hindi ko alam kung ano
One Rebellious Night Chapter 63
Pinunasan ko ang aking mukha at nag-iwas ng tingin sa kaniya. Sinubokan kong pigilan ang mga luha ko pero ayaw nilang tumigil sa pagpatak. Binuksan niya ang pinto at pumasok. Umupo siya sa passenger's seat habang nasa akin ang paningin niya. "M-May kailangan kaba?" tanong ko. "Ako ba dapat ang tinatanong mo nga ganiyan?" tanong niya pabalik sa akin gamit ang malamig niyang boses. "I just want to say sorry kung ano man ang nagawa ko at nasabi ko sa 'yo kagabi. That's it." I smiled. "'Yan lang ba?" Tumango ako. "Yes, Miguel." Kinuha ko ang cellphone ko nang biglang may tumawag sa akin. Mabilis kong pinatay ang cellphone nang nakita ang pangalan ni Mommy. "Why are you here? Binabantayan mo ang Mama mo, 'diba?"tanong ko sa kaniya. "Bakit ka umiiyak?" tanong niya. Napalunok ako, nangangapa ng isasagot sa kaniya. "Bakit mo naman tinatanong? Pati ba naman sa tuwing umiiyak ko pinapakialaman mo?" "Yes, Caroline. Nangingialam talaga ako kung bakit ka umiiyak. I care for you. Alam mo 'y
One Rebellious Night Chapter 64
Hinawakan ko ang manobela nang sasakyan habang nakatingin ako sa labas ng bintana. Gusto kong umiyak ulit pagkatapos kong aminin sa kaniya na may nararamdaman din kay Miguel. Gusto kong kainin na lang ako ng lupa dahil sa sobrang hiya. Buong akala niya ay totoong ni-reject ko siya tapos ngayon inaamin ko ng harap-harapan na may gusto ako sa kaniya. "I have to go," sabi ko para basagin ang katahimikan. Binuhay ko ang makina ng sasakyan. "Lumabas ka na kung gusto mo. Nasabi ko na lahat ang mga gusto kon sabihin. I don't care kung pagtatawanan mo ako dahil inamin kong may gusto ako sa 'yo." "Do you mean it?" tanong niya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa tanong niya o mapipikon. Ang hirap niya talagang kausapin. Ang tagal niyang makaintindi sa mga sinasabi ko. Hinila ko ang kwelyo niya at siniil ng halik ang labi niya. "Yes, Miguel," bulong ko pagkatapos ko siyang halikan. "Does it mean -" I kissed him again. "Stop courting me. You're my boyfriend starting today." "The real on
One Rebellious Night Chapter 65
"Stop it, Miguel!" pabulong na saway ko sa kaniya sabay iwas ng tingin ko. Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito. Luminga-linga ako sa paligid baka may nakakita sa amin at nakakakilala sa akin. Nakahinga ako ng maluwang nang napansin na kakaunti lang ang kumakain tapos nasa pagkain lang sila nakatingin. Hindi rin nagtagal ay natapos na akong kumain. Hindi ko na lang pinansin ang malalagkit na pagtitig niya sa akin. Hindi naman bago sa akin ang ganito pero para akong naninibago. Dahil ba pareho kaming may nararamdaman sa isa't isa? "Mukhang malalim ang iniisip mo," biglang tanong ni Miguel habang naglalakad kami patungo sa kwarto ng Mama niya. "Wala naman. Masaya lang ako," saad ko. Ipinulupot ko ang aking isang kamay sa baywang niya at isinandal ang ulo sa balikat niya. "May problema ba?" tanong ni Miguel. Huminto ako sa paglalakad. "Baka isang linggo akong mawawala. Kasal kasi ng pinsan ko. Pupunta ako ng Cebu. Binigyan kasi ako ni Daddy ng one week vacation. Sayang dahil h
One Rebellious Night Chapter 66
"Iniisip ko lang ang kapakanan mo, Miguel. Kaibigan mo ako. Hindi naman sa nangingialam ako sa relasyon niyo. Pero maling-mali ang mahalin mo ang anak ng amo mo!" Gusto kong murahin si Love Rein ngunit walang kahit isang salita na lumalabas sa bibig ko. Binitawan ko ang kamay ni Miguel at hinarap siya. "Hindi ba pangingialam ang ginagawa mo ngayon, Love Rein? Bakit ba napaka-big deal sa 'yo nang nalaman mo ang tungkol sa relasyon namin? Alam ko naman na ayaw mo sa akin. Hindi ako bulag para hindi mapansin ang panliliksik ng mga mata mo sa tuwing nakikita mo ako." "Mag-isip-isip ka nga, Caroline! Nilalagay mo sa kapahamakan ang buhay ng kaibigan ko. Sinisira mo ang buhay niya!" singhal ni Love Rein sa akin. "She's not ruining my life!" Napatingin kaming dalawa kay Miguel. Umiigting ang panga niya at diretsong nakatingin kay Love Rein. "She's not ruining my life, Love Rein," pag-uulit niya gamit ang kalmadong boses. "Kung wala kang ibang sasabihin, ang mabuti pa ay umuwi ka na lan
One Rebellious Night Chapter 67
Tumayo ako at pinulot ang bag ko na nasa sahig. Maingat ko itong inilagay sa maliit na mesa. "Ano naman kung anak ako sa labas, Ate? Nagpapasalamat nga ako dahil nalaman ko ang totoo." Inayos ko ang suot kong damit. "Wow! Ibang klase ka rin." Pumalakpak si Ate. "Proud na proud ka pa nang nalaman mong anak ka sa kabit ni Daddy," dagdag niya. Kumuyom ang mga kamao ko. Gustong-gusto ko na siyang sabunotan ng buhok pero pinipigilan ko lang ang sarili ko. Kailangan kong kumalma dahil pagmamay-ari ko ang condo. "Kuya Jay, palabasin mo nga 'tong kapatid ko," utos ko. Tumingin ako kag Kuya Jay nang napansin na hindi siya gumagalaw sa kinatatayoan niya. "Papalabasin niyo po ba siya o gusto mong mawalan ng trabaho?" pagbabanta ko. "Huy, Caroline! Hindi mo ako pwedeng palabasin dahil pagmamay-ari ko rin 'to!" galit na sigaw ni Ate nang hawakan siya ni Kuya Jay. "Caroline, ganiyan ba kalaki ang galit mo kay Cecile? Gusto niya lang manatili rito ng isang gabi -" "Huwag kang makisali rito,
One Rebellious Night Chapter 68
Napabalikwas ako nang nakita ko si Julia na naglalakad patungo sa akin. Sumisimsim siya ng kape. "Ayos ka lang ba? May problema ba? Kanina ko pa napapansin ang pagiging tahimik mo." Inilagay niya sa mesa ang baso na may lamang kape. Ngumiti ako at umiling. "Napagod lang ako sa biyahe," pagdadahilan ko. Tinaasan niya ako ng kilay. "Wala akong problema, Jul. Pagod lang talaga ako." Sa totoo lang ay hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pagkatapos tumawag ni Mommy. Hindi ko alam kung bakit siya tumawag at humihingi ng kapatawaran sa lahat ng mga nagawa niya sa akin. First kong narinig galing sa kaniya ang salitang sorry. "Kumusta ka na pala? Wala na akong balita tungkol sa 'yo. Sabi ni Tita Glenda busy ka raw sa kompanya niyo. Hindi mo naman sinabi sa amin na sinagot mo na pala si Alexander." Muli siyang sumimsim ng kape. "Akala ko ba ayaw mo sa lalaking 'yon. Alam mo na, ang pangit ng life background niya." "I had no choice, Juls. Hindi rin ako ang nagdesisyon na sagotin si Alexande
One Rebellious Night Chapter 69
Buong maghapon akong nakakulong sa kwarto ko. Palagi akongkinukulit ng iba kong pinsan na lumabas at makipaglaro sa kanila dahil hindi gaanong masakit ang sikat ng araw. Tinatanaw ko lang sila habang masayang naglalaro sa dagat. "Caroline, pagbigyan mo naman ako. Ikakasal na ako tapos ayaw mong makipaglaro sa amin," sabi ni Julia pagpasok niya sa kwarto ko. "Gusto ko munang magpahinga. Mamaya na lang ako lalabas," saad ko habang inaayos ang mga damit ko. "Promise? Magtatampo talaga ako sa 'yo kung hindi ka lalabas." Ngumiti ako at tumango. "Promise." Humiga ako sa kama nang lumabas na si Julia sa kwarto ko. Sa totoo lang tinatamad akong lumabas at makipaghalubilo sa mga pinsan ko mula nang nalaman kong anak ako sa labas. Natatakot ako sa posibleng sasabihin nila kapag nalaman nilang hindi ako anak ni Mommy. Nag-download ako ng mga video games sa cellphone ko para may pagkakaabalahan ako. Hindi rin nagtagal ay nababagot na ako sa paglalaro. Nanuod ako ng mga palabas at iba pang
Pinakabagong kabanata
One Rebellious Night Author's Note
Hi, everyone! I just uploaded the epilogue. Balak ko sanang dagdagan ng special chapters, pero baka huwag na lang. Gusto niyo? HAHAHAHA I'm planning to write a novel sa mga anak kasi nila. Kung sisipagin, gagawan ko ng story sina Kalix, Marco, Morgan, at Maximo. So, bali naka-series po siya. What do you think? Kindly comment below your suggestions. Thank you!🥹🤍 To all my readers who read this book until the end, maraming salamat sa pagsubaybay ng kwentong pag-ibig nina Miguel at Caroline. Sana patuloy ninyo pa rin akong susuportahan sa mga susunod ko pang mga libro. Pasensiya na po sa mga typographical at grammatical errors. Love, Deigratiamimi 🤍
One Rebellious Night Epilogue
Abot langit ang sayang nararamdaman ko nang tumugma ang DNA Test Results naming dalawa ni Kalix. Lahat ng hinanakit ko para sa bata ay biglang naglaho. Mas lalo akong naging pursigidong makuha uli ang loob ni Caroline. I want to win her heart again. Itatama ko ang lahat ngayong alam kong may anak pala kami. Worth it lahat ng mga pagtitiis ko. Kaya siguro ako baliw na baliw sa kaniya dahil may koneksiyon pa rin kami sa isa't isa. At 'yon ay ang anak namin. Pinagmasdan ko si Caroline na nakikipagkulitan sa anak namin. Hindi ko mapigilang matawa sa tuwing naaalala ko kung paano ako nag-propose sa kaniya. Sa tindi ng selos ko ay hindi ko mapigilang mag-propose sa kaniya kahit nasa ganoong sitwasyon kami. Gusto kong patunayan sa buong mundo na pagmamay-ari ko lang siya. Wala akong pakialam kung obsess ako sa kaniya. "Dahan-dahan baka mabinat ka," saad ko pagpasok niya sa loob ng kotse. She's six months pregnant. I made sure she would get pregnant right after our wedding. I never expecte
One Rebellious Night Chapter 159
She's happy with someone else now. Hindi ko kayang sirain ang pamilya niya. Nakita ko lang siyang masaya kasama ang ibang tao, bigla akong natakot. Umatras lahat ng katapangan kong bawiin siya. Pakiramdam ko, kapag binawi ko siya uli, sisirain ko lang ang binuo niyang pamilya. "Babalik na ako sa Pilipinas. Bantayan niyo siya ng maigi. Masaya na ako kapag alam kong nasa mabuti siyang kalagayan," mapait kong saad kay Seb bago siya tinalikuran. Years had passed. Hindi ko pa rin siya nakakalimutan kahit ilang babae naang naka-date ko. Araw-araw ko pa rin tinatanong sa mga tauhan ko ang tungkol sa buhay niya. I'm madly in love with her. I helped her family regain the popularity and increase their sales. Nag-invest ako sa kompanya nila ayon sa plano. Napag-alaman ko kasi na pagmamay-ari pala ng ina niya ang Brooks Industries. Nakasulat ito sa last will ng yumaong ama ni Tita Roxanne. Pero binago nila ang pangalan ng kompanya. Abala ako sa pagbabasa ng mga reports nang bigla na lang puma
One Rebellious Night Chapter 158
Simula nang nakita ko ang sekretong kwarto na 'yon sa CR nila. Halos araw-araw ko ng binibisita si Cecile. Mas lalo ko pang ginalingan ang pagpapanggap na interesado ako sa kaniya para hindi niya mahalata na iba pala ang pakay ko. "Seb, I need your help," diretsong sabi ko nang sagotin niya ang tawag ko. "Mamayang gabi. Sabayan mo akong pumunta sa bahay nila Cecile. Gusto kong tingnan ang laman ng sekretong kwarto na 'yon. Baka nandoon si Caroline. Ikaw na ang bahala kung papaano mo patutulogin ang mga tauhan nila." Desidido na akong makita at mapasok ang kwarto na 'yon. Pakiramdam ko nandoon si Caroline. Baka itinago nila sa loob. Pagsapit ng gabi, dumiretso na ako sa bahay nila Cecile. Doon na ako naghaponan. Habang abala siya sa kinakain niya, palihim ko namang inilagay ang gamot pangpatulog sa juice niya. "How's the food?" tanong niya at inilagay sa mesa ang cellphone niya. Ininom niya ang juice niya. "Delicious," tipid kong sagot at hinawakan ang kamay niya. Hinaplus-haplos
One Rebellious Night Chapter 157
Miguel's POV I am holding her hands habang naglalakad kami patungo sa puntod ni Mama. It's been five years since she passed away, pero parang kahapon lang nangyari ang lahat. Mula nang nawala siya, halos araw-araw ko siyang binibisita. "Bakit hindi mo sinabi sa akin ns matagal na pa lang patay si Tita Mary?" tanong ni Caroline pagkatapos niyang ayosin ang mga bulaklak. Humiga naman sa damohan si Kalix. "You never ask," tipid kong sagot. Napabuntong-hininga si Caroline at umupo sa tabi ko. "Can you tell me what happened?" Saglit akong napatitig sa kaniya. Hinawakan niya ang kamay ko at pinaglaruan ito. "It was a long story, Caroline. But to make the story short, before she died she kept looking for you because she want to give you the last will of your grandfather. Ang buong akala kasi ni Mama, matagal na ring patay si Tita Roxanne. Sa kaniya kasi iniwan ang last will bago siya kinidnap ng sarili niyang kapatid. When I woke up, wala na si Mama. So, I promised her to find you no m
One Rebellious Night Chapter 156
I glanced inside his room impatiently when I realized he had no plan of letting me in after we escorted Kalix to Don Ernesto's room."Aren't you going to let me in?" He looked pained as he opened the door wider. I glared at him, slightly offended that it seemed to pain him to let me in. I entered his room and sat on the bed. I furrowed my brow when I caught him staring at me."Why does it seem like you're forcing yourself to let me in here?" I couldn't hide my disappointment. I crossed my arms and walked towards him. Mas lalong kumunot ang noo niya habang palapit ako. The way he looked at me, even in his dimmed lights, made me realize that he was desiring something so much. He is fighting it so hard. He swallowed and open his mouth to speak but he didn't continue. "Miguel?" I probed. I saw how his eyes tore off from my body painfully. I smirked and started walking towards him. Pakiramdam ko gusto niyang umatras, pero nang nakita ang pagngiti ko, alam niyang gagamitin ko ang pag-at
One Rebellious Night Chapter 155
"Isasama ko si Kalix sa opisina. Doon na rin kami kakain ng breakfast," sabi ni Miguel pagkatapos niyang ayosin ang necktie niya. Sinilip ko si Kalix sa kaniyang likuran. Nakapagbihis na rin ito. "Kalix, stay here. Your Dad won't be able to work properly if you go with him.""Mommy, I'll go with Dad," Kalix rolled her eyes. "No. Hindi ka pwedeng sumama sa kaniya," pag-uulit ko at inilagay sa ibabaw ng mesa ang gatas. "Drink your milk." "Drink your milk first, Kalix, so we can go," saad ni Miguel pagkatapos niyang ubosin ang kape niya. "Yes, Dad," tugon ni Kalix. Umupo siya sa harapan ko pero nasa kay Miguel pa rin ang paningin niya. "Miguel, baka makaabala si Kalix sa 'yo -" "Never siyang nakakaabala sa akin, Caroline. Gusto niya rin namang sumama," malamig niyang saad. Ngumiti na lang ako ng pilit at nilingon ang anak namin. "Huwag kang malikot doon. Pupuntahan kita roon mamaya para sabay na tayong mag-lunch." "Sa labas kami kakain ni Kalix. Huwag kang mag-aksaya ng oras para
One Rebellious Night Chapter 154
Huminga ako ng malalim pagkatapos kong ligpitin ang mga gamit ko. Pasado alas sais na ng gabi pero hindi pa rin tumatawag si Miguel sa akin. Umuwi na rin ang ibang mga empleyado. Kinuha ko ang cellphone ko at dinial ang numero niya. Ring lang ito nang ring. Nag-text na lang ako sa kaniya na magta-taxi na lang ako pauwi sa condo ko. Hindi ako pwedeng gabihin sa pag-uwi dahil naghihintay ang anak namin sa bahay. Hindi kakain ng haponan si Kalix ng wala ako o hindi niya kami kasama. Papasok na ako sa loob ng elevator nang pag-vibrate ang cellphone ko. Agad kong sinagot ang tawag nang nakita ang pangalan ni Ate Norma. "Mommy, where are you?" tanong agad ni Kalix sa akin. "I'm on my way home, Kal," I replied and pressed the ground floor button."Make it quick, Mom. I'm hungry," Kalix said."Yes, Kalix. If you can't wait any longer, go ahead and eat first. You might get a stomach ache again. I'll end the call now. I love you," I said. Napatingin ako sa labas nang napansing marami pang t
One Rebellious Night Chapter 153
Isinubsob ko ang mukha ko sa dibdib ni Miguel matapos kong basahin ang liham ni Daddy para sa akin. Paulit-ulit siyang humihingi ng kapatawaran sa akin. Para akong nawalan ng tinik sa puso nang mabasa ko sa liham niya ang salitang mahal niya ako. Gusto niya lang ako bigyan ng magandang kinabukasan pero sa maling paraan niya ito nagawa. Hindi niya inisip kung ano ang mararamdaman ko. Nagsisisi siya dahil mas binigyan niya ng atensiyon si Cecile. Hindi ko rin siya masisisi dahil pareho naming hindi alam ang totoo na anak pala sa labas si Cecile. Bumuhos lalo ang mga luha ko nang naramdaman ang mahigpit na yakap ni Miguel habang hinahaplos niya ang likod ko. "At last, nakita ka niya bago siya namatay, Caroline," bulong ni Miguel at hinalikan ang buhok ko. "Baka ikaw lang ang hinihintay niya. Sa ngayon, makakapagpahinga na siya ng maayos. Hindi na siya masasaktan pa at magtitiis sa sakit niya. He died peacefully because you forgave him." "Ang hirap tanggapin. Hindi ko aakalain na 'yon n
