All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 341 - Chapter 350

กลุ่มคนหัวร้อนจนระเบิด ขณะที่กำลังจะพูดจาวิจารณ์เย่อวี่หลิวอยู่นั้นเสียงโทรศัพท์พลันดังขึ้นกลุ่มคนตั้งใจดู หัวใจพลันเกร็งแน่นทันที “นี่มัน…หัวหน้าใหม่โทรมา?”พวกเขารีบรับสายอย่างร้อนรน“หัวหน้ากรมเผิง ครับ ตอนนี้พวกผมอยู่ที่หลี่ห่าวกรุ๊ปครับ”ผ่านไปหลายวินาที พวกเขาก็วางโทรศัพท์ลง แล้วพูดยิ้มๆ ว่า“ประธานเย่ เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ตอนนี้หัวหน้ากรมเผิง หัวหน้าคนใหม่ของเราอยากพบคุณ ตอนนี้เขาได้จัดงานเลี้ยงที่โรงแรมปี้เหวินเรียบร้อยแล้ว อยากจะเชิญคุณไปทานข้าวร่วมกัน?”เย่อวี่หลิวตกใจ “ทำไมหัวหน้ากรมคนใหม่ถึงอยากเจอฉันคะ?”“เรื่องนี้พวกผมไม่รู้เหมือนกัน แต่เหมือนว่าหัวหน้ากรมเผิงจะถูกใจผู้หญิงสวยๆ มาก ดังนั้นคุณต้องคว้าโอกาสไว้ให้ดี___”กลุ่มคนพูดอย่างมีเลศนัยเย่อวี่หลิวเลืกคิ้ว กำลังจะปฏิเสธแต่เมื่อตระหนักได้ว่าชีวิตของตนอยู่ในกำมือของหัวหน้ากรมคนใหม่คนนี้แล้ว เย่อวี่หลิวจึงทำได้เพียงฝืนตอบตกลง“โอเคค่ะ! ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย”เพราะยังไงก็ไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวอยู่แล้ว อีกฝ่ายเป็นถึงหัวหน้ากรมโยธาธิการ เย่อวี่หลิวไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะทำอะไรบ้าๆ ได้กลุ่มคนพูดยิ้มๆ “ฮ่าๆ! ประธาน

“ประธานเย่ เกิดอะไรขึ้น?”หลิงเฟิงเดินเข้าไปข้างกายเย่อวี่หลิว โดยไม่สนใจคนอื่นๆฝูงชนตกใจขวัญกระเจิง “แก…แกเข้ามาได้ยังไง?”เพื่อป้องกันสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น พวกเขาได้จัดแจงนักเลงให้ไล่เขาออกแล้วไม่ใช่เหรอ?ทำไมถึงบุกเข้ามาได้ล่ะ!“ไม่ต้องตกใจไป พวกที่มาขวางฉัน ถูกยัดโถส้วมไปหมดแล้ว ถ้าอยากตามหาพวกเขา ก็เดินออกไปเลี้ยวซ้าย อยู่ในห้องน้ำผู้หญิงน่ะ”หลิงเฟิงเผยรอยยิ้มชั่วร้ายบริสุทธิ์ออกมาเพราะเขาเป็นผู้ชาย ‘อ่อนโยน’ ไงล่ะ!แต่กลับทำให้คนเหล่านั้นตกใจจนตาแทบทะลักออกมาเผิงเหวินเต๋อทำหน้าบึ้ง“นายคือคนขับรถของเย่อวี่หลิว? รู้จักมารยาทไหม สถานที่แบบนี้เป็นที่ที่นายเข้าออกได้ตามใจหรือไง?”แต่หลิงเฟิงกลับทำเหมือนหูทวนลม เขานั่งลงแล้วหยิบตะเกียบคีบอาหารกินทันที“พวกคุณคุยของพวกคุณไป ผมกินของผม”เผิงเหวินเต๋อโกรธจนหน้าเสีย“ประธานเย่ สั่งให้คนของคุณออกไปซะ! ไม่งั้นเรื่องนี้เป็นโมฆะ!”เย่อวี่หลิวกัดฟันแน่น “หลิงเฟิง นายออกไป!”“ไม่ออก” หลิงเฟิงปฏิเสธหน้าซื่อการกระทำนี้ ทำเอาฝูงชนอึ้งไปตามกันนี่มันบรรถบุรุษจากไหนกัน! แม้แต่คำสั่งของบอสก็ไม่ฟัง“ฉันเป็นบอสของนายนะ!” เย่อวี่ห

บรรยากาศแปลกๆเย่อวี่หลิวทำเหมือนมองไม่เห็นมีเพียงหลิงเฟิงเท่านั้นที่เชิดคางขึ้น แล้วพูดเยาะว่า “ได้ยินว่านายอยากเห็นฉันโดนตัดแขนมากนี่? ใช่ไหม?”สีหน้าของเผิงเหวินเต๋อเดี๋ยวเขียวเดี๋ยวซีด “ฉันเป็นหัวหน้ากรมโยธาธิการนะ!”“ถึงแกจะเป็นลูกชายแท้ๆ ของจักรพรรดิก็ไม่มีประโยชน์!”หลิงเฟิงเตะอีกฝ่าย เขาอาเจียนเหล้าและของบำรุงกายออกมาทันที“แค่กๆ!”เผิงเหวินเต๋อกุมท้องแล้วกลิ้งไปมาสุดชีวิตพร้อมตีโพยตีพายว่า“เร็วเข้า! แจ้งตำรวจ! ฆ่าข้าราชการ โทษหนักมากนะ!”“โทรหาหน่วยบังคับใช้กฎหมาย! ให้คนของหน่วยบังคับใช้กฎหมายมาจัดการพวกมัน!”เขาพูดด้วยความโมโหคนจากกรมโยธาธิการไม่กี่คนรีบโทรศัพท์อย่างลนลานทันทีไม่นาน คนจากหน่วยบังคับใช้กฎหมายกลุ่มหนึ่งก็มาถึงโรงแรม แล้วล้อมรอบเอาไว้แนบแน่นเพราะเจียงปี้เหวินได้สั่งให้คนแยกย้ายไปก่อนแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ถูกขัดขวางใดๆ และเข้ามาข้างในได้ทันที“หัวหน้าทีมจ้าว! พระผู้ช่วยของผม! ในที่สุดคุณก็มาสักที!”ทันทีที่เผิงเหวินเต๋อเห็นจ้าวมู่เสวี่ยที่กล้าหาญและเท่เดินเข้ามาก็เสมือนเจอท่อนไม้ขณะจมน้ำ เขารีบคลานเข้าไปร้องทุกข์ต่อเธอ“มีคนวางแผนใส่ร้ายผ

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง คนสำคัญของตระกูลเย่ อย่างเย่ซิงชางประธานกรรมการ และเย่เจิ้งหมิงผู้อำนวยการฝ่ายการเงินแต่ละคนล้วนมีตำแหน่งสูงส่งในบริษัท และยังผูกขาดทรัพยากรสำคัญมากมายทั้งสิ้น“ดังนั้น ถ้าอยากโค่นล้มพวกเขา ก้าวแรกคือต้องเลื่อนตำแหน่งเป็นประธานบริษัทอย่างเต็มตัวใช่ไหม?” หลิงเฟิงถามอย่างสงสัย“ประมาณนั้น ถึงแม้ว่าพ่อของฉันจะเป็นคนแย่แค่ไหนก็ตาม ยังไงเขาก็ได้รับการแต่งตั้งโดยคุณปู่ของฉันโดยตรง จึงเป็นเรื่องยากที่จะถอดถอนเขา!”เย่อวี่หลิวกล่าวด้วยแววตาจริงจัง “และผลงานของฉันในตอนนี้ยังไม่มากพอที่จะท้าทายบอร์ดบริหารทั้งหมดได้”“ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็ไม่มีโอกาสเลยเหรอ?” หลิงเฟิงถาม“จริงๆ แล้ว ตอนนี้มีโอกาสอยู่ รัฐบาลเมืองร่วมกับรัฐบาลจังหวัด กำลังวางแผนที่จะปรับปรุงถนนเก่าให้กลายเป็น ‘เมืองที่ไม่เคยหลับใหล’ เพื่อพัฒนาศักยภาพของเศรษฐกิจในเวลากลางคืน”เย่อวี่หลิวอธิบาย“แต่ที่ดินบริเวณถนนเก่านั้น อยู่ภายใต้การครอบครองของบลูเอนแชนเทรสบาร์ ฝ่ายนั้นคงไม่ยอมปล่อยที่ดินอันอุดมสมบูรณ์นี้ให้กับบริษัทของเราอย่างง่ายๆ หรอกใช่ไหม?”หลิงเฟิงได้ยินดังนั้นก็หัวเราะ“บลูเอนแชนเทรสบาร์? ให้เวลาผ

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม ขอแค่หาคนมารักษาลูกสาวผมได้ ผมจะยอมรับทุกเงื่อนไข!”ทันทีที่ได้ยินคำพูดของเอเลน่า ไป๋เต๋อโย่วก็เหมือนถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง เขารีบตอบตกลงทันทีเอเลน่ายิ้มบางๆ แล้วพูดว่า“ดี งั้นรบกวนให้คุณหนูไป๋ ไปที่บลูเอนแชนเทรสบาร์พร้อมใส่ชุดบันนี่เกิร์ล และเต้นท่าเซ็กซี่ต่อหน้าลูกค้าทุกคนในบาร์ด้วย!”ชั่วพริบตา ผู้คนรอบๆ ต่างโกลาหลไปหมด“อะไรนะ? ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีใครที่ไหนบ้างที่มีวิธีการรักษาแบบนี้?”“ไร้สาระ! นี่เรียกว่าวิธีรักษาคนหรือไง? หรือเป็นวิธีดูถูกตระกูลไป๋กันแน่!”“ฉันว่านะ เอเลน่า เธอคงไม่ได้มีเจตนาดีอะไรหรอก! ถ้าต้องการหาเรื่องก็บอกกันมาตรงๆ เลยกว่า!”ไป๋เต๋อโย่วทำหน้าขรึม เขาสั่งให้ทุกคนในครอบครัวหยุดพูดทันที “หุบปากเดี๋ยวนี้!”“ราชินีเอ ผมเชื่อว่าคุณมีเจตนาดีต่อครอบครัวเรา แต่คนที่คุณแนะนำมานี่ คุณได้ตรวจสอบความน่าเชื่อถือแล้วหรือยัง?”ไป๋เต๋อโย่วขมวดคิ้ว “เงื่อนไขแบบนี้ มันไม่เหมือนจะมารักษาโรคลูกสาวผม กลับกันมันดูเหมือนต้องการจะลวนลามลูกสาวผมมากกว่า!”เพราะเอเลน่าจะมีอิทธิพลมาก ไป๋เต๋อโย่วจึงไม่กล้าแสดงความขัดแย้งอย่างเปิดเผยหากเป็นคนธรรมดาพู