All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 331 - Chapter 340

“เล่นกับฉันงั้นเหรอ?”เหล่าเตาได้ยินดังนั้นเหมือนได้ยินเรื่องตลกแห่งปี เขาหลุดหัวเราะออกมาสมาชิกองค์กรมีดเลือดคนอื่นๆ เองก็อดหัวเราะเยาะออกมาไม่ได้ พวกเขาหัวเราะจนหงายหลัง“ไม่รู้อะไรซะแล้ว…”“เล่นปืนลูกโม่งั้นเหรอ เขาไม่รู้อะไรซะแล้ว ว่าแต่ก่อนลูกพี่ใหญ่ของเราอยู่ในวงการนี้มาก่อน!”“ในบ่อนการพนันใต้ดิน เขาเป็นถึงราชาแห่งปืนไร้เทียมทานที่แม้แต่ยมทูตก็ไม่กล้าเอาชีวิตไปเชียวนะ เอาความกล้ามาเล่นเรื่องนี้จากไหนกัน?”เสียงหัวเราะดังลั่นดังไม่ขาดสายเหมือนเส้นด้ายหลิงเฟิงส่ายหน้าอย่างหมดหนทาง“เป็นแมลงฤดูร้อน อย่าคิดจะอยู่ในน้ำแข็ง เป็นกบในบ่อ อย่าคิดออกสู่ทะเล”ประโยคนี้ ทำเอาสมาชิกองค์กรมีดเลือดหยุดหัวเราะในทันที แล้วเปลี่ยนเป็นสีหน้าฉุนเฉียวแทนเหล่าเตาเองก็ไม่หัวเราะแล้วด้วยเช่นกัน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า“ได้! แต่ขอบอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าแกตาย คนที่อยู่ที่นี่ ไม่รอดสักคน!”ประโยคนี้ ทำเอาคนอื่นๆ ในที่เกิดเหตุตกใจขวัญกระเจิงเหล่าศิลปินที่ชื่นชมและทาบทามหลิงเฟิงก่อนหน้านี้ ต่างก็เปลี่ยนสีหน้า“ที่แท้คุณก็เป็นท่านเหล่าเตาที่สะท้านทั้งมณฑลเจียงหนานในตอนนั้นเองเหรอเนี่ย! อ

“เหนี่ยวปืนสิ! เก่งจริงก็เหนี่ยวไกเลยสิ ฮ่าๆ! ดูซิว่าท่านยมทูตจะรับแกไปไหม!”ใบหน้าของเหล่าเตากระตุกไหว แล้วพูดโวยวาย“หลิงเฟิงรับปืนลูกโม่มาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ท่านยมทูตงั้นเหรอ? เขาไม่กล้าปล่อยให้ฉันตายหรอก”เพราะเขาคือราชาแห่งความมืดราชาแห่งความมืดเป็นผู้ควบคุมการเวียนว่ายตายเกิดของทั้งหกภพ แม้แต่ยมทูตก็เป็นลูกน้องของอีกฝ่ายเขาหัวเราะเยาะออกมา แล้วยกปืนขึ้นจ่อที่หัวสมอง จากนั้นตามด้วยเสียงแคร่ก!วินาทีนั้น หัวใจของทุกคนพลันตกอยู่ที่ตาตุ่มผ่านไป 0.1 วินาที ทุกคนต่างส่งเสียงดังราวคลื่นยักษ์ออกมา!ไม่มีเสียงปืน!รอดชีวิตไปอีกแล้ว ทั้งๆ ที่มีโอกาสรอดเพียงแค่หนึ่งในหกเท่านั้น แต่เขาดวลสำเร็จ!แต่ในขณะที่เหล่าเตากำลังอ้ำอึ้งอยู่นั้น หลิงเฟิงกลับยกปืนขึ้นอีกครั้ง แล้วหมุนปอกเก็บกระสุน พร้อมจ่อไปที่ใต้คางแล้วยิง!ไม่เป็นอะไรเหมือนเดิม!โว้!ทุกคนเริ่มส่งเสียงดังขึ้น!“ไอ้เด็กนี่บ้าไปแล้วหรือไง? ครั้งแรกเพิ่งรอดไปอย่างหวุดหวิด แล้วยังจะลองเสี่ยงครั้งที่สองอีก!”“แต่ครั้งที่สอง เขาก็ดวลสำเร็จเหมือนกัน ไม่มีเสียงปืนดังขึ้น!”แม้กระทั่งสมาชิกองค์กรมีดเลือดเองก็ถูกความกล้าของ

“เดี๋ยวก่อน! พวกคุณฆ่าผิดคนแล้ว!”จ้าวมู่เสวี่ยรีบวิ่งเข้าไปดู พบว่าผู้ตายเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งไม่เกี่ยวข้องอะไรกับองค์กรมีดเลือดเลย!“หัวหน้าทีมจ้าว จะทำยังไงดีครับ? เรายังต้องบุกเข้าไปในหลี่ห่าวกรุ๊ปไหมครับ?”เหล่าลูกน้องต่างก็พูดอย่างเป็นกังวลเพื่อต่อกรกับองค์กรมีดเลือด พวกเขาถึงกับยืมอาวุธหนักมาใช้โดยไม่ลังเลแต่ยิ่งเข้าใกล้ที่นี่เท่าไหร่ พวกเขาที่สัมผัสได้ถึงอารมณ์โกรธที่รุนแรงก็กลัวจนขนหัวลุกจ้าวมู่เสวี่ยเองก็สับสน และตัดสินใจไม่ได้“ยังมีคนอีกนับพันคนอยู่ข้างในด้วย ถ้าหากลงมือ แล้วเกิดลูกหลงทำร้ายผู้บริสุทธิ์ขึ้นมาจะทำยังไง?”ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เธอไม่มีความมั่นใจว่าจะเอาชนะเหล่าเตาได้เลยในช่วงเวลาสำคัญ จู่ๆ ก็มีฝีเท้าที่เต็มไปด้วยพลังก้าวออกมาจากข้างใน“ออกมาแล้ว! ใครน่ะ?” หัวใจของทุกคนหยุดเต้น แล้วชักปืนออกมาโดยสัญชาตญาณจ้างมู่เสวี่ยกลับเบิกตาคู่งามกว้าง “หลิงเฟิง!”เรือนร่างของอีกฝ่ายเต็มไปด้วยคราบเลือด ทว่าสีหน้ากับเรียบนิ่ง เดินมือไขว้หลังออกมาโดยไม่สะทกสะท้านใดๆ“นาย…เกิดอะไรขึ้น? องค์กรมีดเลือดเริ่มฆ่าแล้วเหรอ?”จิตใจของจ้าวมู่เสวี่ยดำดิ่งลงสู่เหวลึก

เมื่อได้ยินแบบนั้น เย่อวี่หลิวก็กัดฟันแน่น“คราวก่อนบอกว่าผ่านมาตรฐานแล้วไม่ใช่เหรอคะ?”ก่อนหน้านี้ คณะกรรมการบริหารที่นำโดยเย่ซิงชาง เพื่อต้องการจะร่วมมือกับตระกูลกง เขาได้ลงทุนบ้านและที่ดินเป็นเงินจำนวนมหาศาลลับหลังเธอและปัญหาเรื่องโครงสร้างนี้ ก็ต้องเกี่ยวโยงไปถึงคนของกรมโยธาธิการด้วยปัญหาคือก่อนหน้านี้เธอจ่ายไปสามล้านแล้วได้รับเอกสารอนุมัติผ่านมาตรฐานจากกรมโยธาธิการแล้วด้วย แต่ทำไมคนพวกนี้ถึงได้ออกมาคัดค้านล่ะ?“เหอะๆ! ประธานเย่ มีบางเรื่องที่คุณไม่รู้ เมื่อสองวันก่อนหน้านี้ หัวหน้ากรมโยธาธิการถูกจับเพราะทุจริต หัวหน้าคนใหม่ที่ขึ้นมาแทนนั้นมีความกระหายมากยิ่งกว่า!”แต่ละคนทำหน้าเป็นเสือใต้หน้ากากยิ้ม“พวกผมเองก็แค่ช่วยเดินเท้าสักหน่อยเท่านั้น พอได้รับผลประโยชน์แล้ว ส่วนใหญ่ก็จะมอบให้ผู้สูงส่งคนใหม่”ที่แท้ก็คนใหม่นี่เอง…ถึงว่าโลภมากขนาดนี้!เย่อวี่หลิวได้แต่พูดอย่างหมดหนทางว่า “ทุกท่านต้องการเท่าไหร่?”แต่ละคนมองหน้ากัน แล้วยิ้มตอบ“ประธานเย่อย่าเข้าใจผิดนะครับ พวกผมไม่ได้ขอสินบนกับคุณเลย แบบนี้ไม่ถูกกฎหมายบ้านเมืองด้วย!”“เพียวแต่ว่าหัวหน้าคนใหม่นี้ตั้งใจจะทำความรู้จ

“ไม่ได้นะ! นั่นเป็นของที่หลานสาวให้ฉันนะ!”ลุงกงที่นิสัยดีมาโดยตลอด ทนไม่ไหว ตาแดงก่ำในทันที เขาลุกขึ้นคิดจะแย่งกลับมาตนเหลือแค่หลานสาวเพียงคนเดียวแล้ว ของที่เธอมอบให้ ลุงกงปกป้องรักษาเหมือนลูกรักหมดจะยอมปล่อยให้คนอื่นแย่งไปแบบนี้ได้ยังไง!คนกลุ่มหนึ่งตกใจสะดุ้ง “ทำไม? จะตีคนหรือไง! ยาม เรียกยามมาเร็ว!”“เย่อวี่หลิว เธอทำงานอะไรของเธอ? หมาของเธอกัดพวกฉันเนี่ย ยังไม่รีบห้ามเขาอีก!”เย่อวี่หลิวโมโหจนหน้าเปลี่ยน “พวกคุณทำเกินไปแล้วนะ!”อีกฝ่ายไม่สน“เย่อวี่หลิว ไม่อยากได้เอกสารรับรองแล้วใช่ไหม? เชื่อไหมว่าแค่ประโยคเดียวจากหัวหน้าใหม่ของเรา ต่อไปหลี่ห่าวกรุ๊ปของพวกเธอก็จะทำอะไรในเมืองชางไห่ไม่ได้อีก!”“ยาม!”เย่อวี่หลิวกำมือแน่น แล้วพูดด้วยสีหน้าดูน่าเกรงขามยามหลายคนรีบวิ่งเข้ามาจับตัวลุงกงไว้เย่อวี่หลิวพูดอย่างรู้สึกผิดว่า“ลุงกงคะ หนูขอโทษนะคะ หนู…”“ไม่เป็นไรครับ ประธานเย่ ผมเข้าใจความลำบากใจของคุณดี! จะโทษก็ต้องโทษผมที่โชคไม่ดีเอง ถึงได้ไปมีเรื่องกับพวกเดรัจฉานได้!”ลุงกงตะโกน “พวกแกต้องตกนรก กรรมจะตามสนองพวกแกแน่!”กลุ่มคนปั้นหน้าเย็นชา “ตาแก่สมควรตาย!”ไม่พูดพร่ำ