All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 311 - Chapter 320

เสียงกระดูกแตกที่ดังชัดเจน เรียวกับเสียงเข็มตกท่ามกลางความเงียบ!ทำเอาคนของตระกูลกงตกใจขวัญกระเจิงจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง“หัวของคุณชาย! หัว...”ศีรษะของเขาเสียรูปไปหมด ยุบเป็นรูเลือดขนาดใหญ่ ช่างน่าตกใจเหลือเกิน!อย่าลืมว่าคุณชายเป็นถึงปรมาจารย์แรงในเลยนะ!จะมาถูกไอ้สวะตีจนกลายเป็นสภาพแบบนี้ได้ไง?กงอู๋ตี๋ถึงกับช็อกไปในทันที ใบหน้าของเขาโกรธจัด พร้อมพูดขึ้นว่า“ปล่อยลูกชายฉันเดี๋ยวนี้! มิฉะนั้นฉันจะฆ่าล้างโคตรแก!”ใบหน้าของเย่ซิงชางบิดเบี้ยวไปหมด พร้อมพูดว่า“หลิงเฟิง อย่าหาว่าฉันไม่ช่วยแกเลย! แกละเมิดกฎและทำร้ายคนของตระกูลเย่และตระกูลกงก่อนเองต่อให้วันนี้แกถูกฆ่าตายที่นี่ หลี่ห่าวกรุ๊ปของเราก็จะไม่เก็บศพให้แก! และไม่มีทางจ่ายเงินค่าชดเชยให้ครอบครัวแกในกรอบของประกันอุบัติเหตุจากการทำงานแน่นอน!”คนของตระกูลกงทนไม่ไหว และด่าด้วยคำหยาบคายเช่นกันมีเพียงเสียงที่เยือกเย็นเสียงดังขึ้นไปทั่วทั้งบริเวณ พร้อมกับเสียงปรบมือดังกึกก้อง“ทำได้ดี! หลิงเฟิง!”ทุกคนหันไปตามเสียง พบว่าเป็นเย่อวี่หลิวเธอยืนอยู่บนเวทีสีแดงด้วยสายตาที่มุ่งมั่นและเอ่ยปากพูดว่า“หลิงเฟิง ฉันสนับสนุนนาย!

“ผิดแล้ว! ที่ตระกูลกงของผมมาถึงจุดนี้ได้ ก็เพราะเรามีภูมิหลังระดับจังหวัดต่างหาก!”กงอู๋ตี๋ที่โกรธจัดตะโกนสั่งคนในตระกูลกงทันที“ไป! ไปเชิญรองผู้ว่าเจียงมา!”“รองผู้ว่าประจำจังหวัด? อย่าบอกนะว่าคือท่านเจียงกวงติ่ง รองผู้ว่าการประจำจังหวัด?”คำพูดนี้เหมือนค้อนหนักกระแทกลงบนศีรษะ ทำเอาสีหน้าของตัวแทนทั้งสามตระกูลเปลี่ยนไปทันที!ผู้มีอำนาจสูงสุดในมณฑลเจียงหนานคือตำแหน่งผู้ว่าการเมืองหลวงผู้ว่าการเมืองหลวง เน้นไปที่การควบคุมด้านการทหาร แต่ในเรื่องอื่นๆ อำนาจการตัดสินใจสูงสุดยังอยู่ที่หน่วยงานรัฐประจำจังหวัดผู้นำสูงสุดของหน่วยงานรัฐประจำจังหวัดคือผู้ว่าประจำจังหวัด ซึ่งมีรองผู้ว่าห้าคนที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชา เรียกได้ว่ามีอำนาจล้นฟ้าและอาณาเขตที่เจียงกวงติ่งดูแลอยู่ ก็รวมไปถึงเมืองชางไห่ด้วย!แม้แต่จ้าวมู่จือ นายกเทศมนตรีเมืองชางไห่ ยังต้องเก็บหางไว้ในกระเป๋าเมื่ออยู่ต่อหน้าท่านเจียง คำพูดเดียวของท่านก็สามารถทำให้เขาต้องลาออกได้!แม้แต่ตระกูลจ้าวที่ขึ้นชื่อในเรื่องการสร้างสัมพันธ์กับวงการการเมือง ยังต้องค้อมหัวต่อหน้าท่านรองผู้ว่า!“ฉันไม่เชื่อ! ตระกูลกงก็แค่ตระกูลพ่อค้าธรร

“มีอะไรเหรอ? พี่?”กงอู๋ตี๋เห็นสีหน้าของอีกฝ่ายแล้วรู้สึกไม่ชอบมาพากลจึงรีบเอ่ยถามเจียงกวงติ่งในตอนนี้เหมือนคนที่ถูกถอนวิญญาณออกไปครึ่งหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น เขายืนนิ่งอยู่กับที่ สายตาไร้ซึ่งอารมณ์ เหงื่อเย็นไหลพรากไม่สนใจคำถามของกงอู๋ตี๋เลยแม้แต่นิด!“ไอ้ขยะ แกทำอะไรพี่ชายฉันกับเจียงกวงติ่งรองผู้ว่าประจำจังหวัดกันแน่?”หลิงเฟิงตอบกลับอย่างไม่สบอารมณ์ “อยากรู้ก็ไปถามเขาเองสิ”“ไอ้กระจอก ฉันจะฆ่าพวกแกแน่!”กงอู๋ตี๋สติแตกทันใดแต่ทว่าวินาทีต่อมา จู่ๆ เจียงกวงติ่งที่อยู่ข้างๆ ก็ได้สติแล้วฟาดฝ่ามือไปที่กงอู๋ตี๋ทีหนึ่ง“หุบปาก! ไอ้ตัวถ่วงชอบหาเรื่องใส่ตัว!”ฝ่ามือนี้กระทบลงบนใบหน้าของกงอู๋ตี๋ผู้เป็นมหาปรมาจารย์นั้นไม่เจ็บเลย แต่กลับทำให้เขามีความรู้สึกเหมือนอวัยวะภายในจะแลกสลายอย่างไรอย่างนั้นเสียหายไม่มาก แต่ถูกหยามอย่างแรง!“พี่ พี่ตบผมทำไมเนี่ย? ไอ้กระจอกนั้นมันพูดอะไรกับพี่กันแน่?!”กงอู๋ตี๋โกรธจบแทบเป็นบ้าแล้วทว่าเขายังไม่ทันได้รับคำตอบ ก็มีรถพอร์เชอปรากฏขึ้นข้างนอกหลายคันนับไม่ถ้วน ล้อมที่แห่งนี้จนไม่มีช่องว่างเลยแม้แต่น้อย!ตัวอักษร ซู ตัวใหญ่ๆ ปรากฏออกมาให้เห็นอย่า

เห็นกงอู๋ตี๋ตายต่อหน้าต่อตาแบบนี้ แต่คนตระกูลกงก็ทำได้เพียงกัดฟันแน่น แล้วกลืนความโกรธนี้ไว้ที่ท้องเพราะพวกเขาบาดหมางต่อตระกูลแห่งศิลปะการต่อสู้โบราณทั้งสามนี้ไม่ได้!เมื่อคนตระกูลเย่ที่ฟื้นจากความตายเห็นหลิงเฟิงแล้ว ก็พูดด้วยน้ำเสียงทั้งโกรธทั้งเกลียดว่า“ไอ้สารเลว! ครั้งนี้ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลซู พวกฉันต้องถูกฝังเป็นเพื่อนแกแล้ว!”แม้แต่เย่ซิ่งชางเองก็มองอีกฝ่ายด้วยสายตามืดครึ้ม อยากจะกลืนกินเฉือนเนื้ออีกฝ่ายทั้งเป็น!หลิงเฟิงกล่าวยิ้มแย้ม“พวกคุณพูดว่าอะไรนะ ผมไม่ได้ยิน? พวกคุณลองพูดอีกทีซิ?”ดุจสายฟ้าอันน่าสะพรึงกลัว ทำเอาฝูงชนหน้าซีดเซียว เงียบปากในทันใดโดยเฉพาะเย่เจิ้งหมิงที่ตัวสั่นเครื่องร่อน กล้ามเนื้อใบหน้าตกใจจนชักเกร็ง!ไอ้เด็กนี่เป็นคนที่สามารถบีบกะโหลกของกงจื่อเจินด้วยมือเปล่าเชียวนะ! ใครจะกล้าเอาหัวไปจ่อปากปืนรอความตายกัน!แต่เย่อวี่หลิวในขณะนี้ได้หลุดพ้นจากพันธนาการของคนตระกูลเย่ แล้ววิ่งไปกอดซูเหยียนไว้อย่างตื้นตัน“เหยียนเหยียน! ฮือๆๆ! ไม่คิดเลยว่าเธอจะมาช่วยฉัน ฉันซาบซึ้งใจมาก!”ซูเหยียนคลี่ยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า“จึ กับฉันยังเกรงใจอีก! เราสองคนเป็นเพื่อนซี

“รางวัล?”หลิงเฟิงหรี่ตาลงเล็กน้อย “รางวัลคือคุณเหรอ?”“ฟังดูน่าสนใจมาก”“แต่ว่าต้องขออภัย ผมไม่สนใจในตัวคุณด้วยเหมือนกัน”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เหล่าผู้ติดตามประจำตระกูลเหยาที่อยู่ในรถต่างก็นั่งไม่ติดก้น แล้วพ่นคำด่าออกมา“ไอ้ระยำ! บังอาจไร้มารยาทแบบนี้!”“ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมไปก่อนล่ะ”หลิงเฟิงยักไหล่ แล้วตอบอย่างเฉยเมย แต่ในใจกลับกังวลมาก!อยู่กับคู่หมั้นไม่เป็นทางการคนนี้นานเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งจะเผยไต่ให้อีกฝ่ายรู้ง่ายเท่านั้น อันตรายมาก!เหยาหยุนหลานกล่าวยิ้มๆ ด้วยสีหน้าปกติ“ถ้าฉันบอกว่าในมือฉันมีเบาะแสบุคคลนิรนามที่ร่วมมือกับหลิงเป้าตอนนั้นล่ะ นายจะยอมคุยกับฉันดีๆ ไหม?”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิงเฟิงก็ประดุจถูกฟ้าผ่า เขาหยุดชะงักลง แล้วหันกลับไปมองอีกฝ่าย“คุณรู้ได้ยังไง?”อีกฝ่ายรู้เรื่องนี้ของตระกูลหลิง?! แถมยังรู้เรื่องที่พ่อของตนถูกลอบฆ่าด้วย!“ไร้สาระ! ด้วยความสามารถของตระกูลเหยาของฉัน จะสืบหาข้อมูลของคนคนหนึ่งยากแค่ไหนกันเชียว? หลิงเฟิง อย่ามองฉันต่ำไปหน่อยเลย!”เหยาหยุนหลานยิ้มพูดเผยให้เห็นฟันขาวสะอาด“สรุปแล้วได้หรือไม่ได้?”“ได้!”เกี่ยวกับความจริงเรื่อง