All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 291 - Chapter 300

ในตอนนี้คนตระกูลซูเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่ข้างๆ ซูเหยี่ยนพวกเขายกคิ้วอย่างดูถูกแล้วถามว่า “แกเป็นใคร?”ซูเหยี่ยนหน้าซีดเป็นเถ้าถ่านทันทีพลางเอ่ยว่า “หลิงเฟิง...”“ชู่! เรื่องนี้คุณอย่าแทรก!”หลิงเฟิงพูดอย่างเด็ดขาด“พวกคุณทุกคนใช้นามสกุลซูกันหมดเหรอ? แล้วพวกคุณเคยถามซูชางหรือยังว่าเขาแพ้ได้ยังไง?”ทุกคนมองหน้ากันและแค่นเสียงเย็นชา“ซูชางทำให้ชื่อเสียงตระกูลซูเสื่อมเสีย แปดเปื้อนศักดิ์ศรี! แต่นั่นก็เป็นเรื่องในตระกูลเรา! คนกระจอกต่ำต้อยอย่างแกไม่มีสิทธิ์มาวิจารณ์!”ในความเป็นจริงแล้ว เมื่อซูชางกลับไปถึงตระกูลซู เขาปกปิดความล้มเหลวของตัวเองไว้และโยนความผิดทุกอย่างไปให้องค์กร V โดยไม่เอ่ยถึงหลิงเฟิงเลยสักคำทำให้คนของตระกูลซูยังไม่รู้ว่าหลิงเฟิงคือใคร“ฉันไม่มีสิทธิ์งั้นเหรอ?” หลิงเฟิงยิ้มเล็กน้อย“ดูเหมือนพวกคุณจะยังไม่รู้เรื่อง แต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงพวกคุณก็เอาตัวเธอกลับไปไม่ได้อยู่ดี!”“ล้อเล่นหรือไง? เราตระกูลซูเป็นถึงตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง อย่าว่าแต่เลขาเล็กๆคนหนึ่งของบริษัทแกเลย ต่อให้พานายกเมืองชางไห่ไป ก็ทำได้ในเวลาไม่กี่นาที!”คนตระกูลซูเริ่มโมโห“นักปร

“คุณหลิง? หลิงเฟิงเหรอ?”ซูเยว่รู้สึกขนลุกไปทั้งตัว...เป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆ คนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรไปสั่งการโลกใต้ดินและบนดินของเมืองชางไห่ได้?“ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าเขาจะมีอำนาจมากถึงขนาดนั้นได้? ตระกูลซูของเราก็มีความสัมพันธ์ในกองทัพอยู่บ้างเหมือนกัน! เราจะเรียกให้คนในกองทัพมารับพวกเราเอง!”ซูเยว่พูดอย่างเหี้ยมเกรียม“ไป แจ้งให้พลเอกไช่ที่มีความสัมพันธ์อันดีกับพวกเรา ให้ส่งรถทหารมารับพวกเรา!”“รับทราบ!” คนของตระกูลซูโทรหาเบอร์ของพลเอกไช่โดยทันทีเสียงโทรศัพทร์ ตู๊ดๆ ดังขึ้นไม่กี่ครั้งจากนั้นก็มีเสียงหยาบๆ ดังขึ้น “นี่ผู้จัดการซูเยว่ใช่ไหม? ผมคือผู้พันไช่เจิ้นหมิง!"“พลเอกไช่ ผมเจอพวกนักเลงหัวไม้ก่อเรื่องในเมืองชางไห่ ตอนนี้คุณช่วยส่งรถทหารมารับพวกเราหน่อยได้ไหม?”ซูเยว่กล่าว“ไม่มีปัญหา! ก็แค่พวกกระจอกไม่กี่คนเอง ฉันจะส่งทหารทั้งกองและรถทหารสามคันไปทันที เดี๋ยวจะถึงแล้ว! ไอ้พวกไม่มีศาสนาหน้าไหนก็ไม่กล้าขวางรถของกองทัพแน่!”อีกฝ่ายตอบกลับอย่างดีซูเยว่ยิ้มอย่างดีใจ “วันหลังผมจะเชิญท่านไปดื่มชาที่บ้านแน่นอน!”หลังจากพูดจบ เขาเชิดหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่จางกังติงด้วยความเหยีย

“เลขาซู อย่ามัวแต่ยืนนิ่งอยู่สิ! นอนลงซะ ไม่งั้นเสียเงินสามร้อยหยวนของผมไปเปล่าๆ!”ในขณะที่หรี่ตาลง หลิงเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆซูเหยี่ยนหน้าแดงร้อนผ่าวแล้วพูดว่า“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ! หลิงเฟิง นายคิดว่าฉันเป็นอะไร?”แม้ว่าเธอจะชอบแสดงท่าทีว่าเจ้าชู้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยตัวให้ผู้ชายได้ตัวเธอไปง่ายๆ แบบนี้!โดยเฉพาะกับหลิงเฟิงที่ดูเหมือนจะไม่เข้าใจความคิดของผู้หญิงเอาซะเลยอะไรก็ตามที่ทำต้องค่อยเป็นค่อยไปสิ จะมาลุยตรงๆแบบนี้ได้ยังไง!หลิงเฟิงหัวเราะออกมา“ไม่ใช่สิ แค่จะนอนหลับ คุณคิดอะไรมาก? แค่นอนลงแล้วหลับพักผ่อนก็พอแล้วนี่?”ซูเหยี่ยนถึงกับตกตะลึง “ที่นายพูดถึงการนอนหลับ หมายถึงแค่นอนหลับพักผ่อนจริงๆเหรอ?”การนอนหลับที่เขาหมายถึง ไม่ใช่หมายถึงเรื่องของชายหญิงงั้นหรือ?!“ไม่อย่างนั้นจะหมายถึงอะไรหล่ะ?” หลิงเฟิงเอานิ้วแคะหูแล้วพูดอย่างไม่แยแส“ถ้าไม่ทำแบบนี้ จะหลอกพวกคนแก่ในตระกูลซูได้ยังไง? ตอนนี้พวกเขาน่าจะแยกย้ายกันกลับเกือบหมดแล้ว แต่ว่าจะให้เสียเงินไปเปล่าๆก็ไม่ได้ อย่างน้อยก็ควรนอนพักสักหน่อยก่อนค่อยกลับไป”ซูเหยี่ยนโมโหจนแทบระเบิด “หลิงเ

เย่อวี่หลิวได้ยินดังนั้น ก็เครียดจนความดันขึ้น เธอหายใจเข้าลึกๆ แล้วกล่าวว่า“แล้วคุณปู่ต้องการอะไรกันแน่? อย่าลืมนะคะว่าตอนนั้นพวกคุณปู้อยากให้หนูแต่งกับคุณชายหู่เหมิน แต่ตอนนี้หู่เหมินถูกกำจัดแล้ว! หลี่ป้าก็ไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง ลูกชายของเขาหลี่หู่ก็ตายอยู่ในโรงพยาบาลแล้วด้วย!”เย่ซิ่งชางหัวเราะ“เวลานี้ต่างจากเวลาที่ผ่านมาแล้วอวี่หลิว! เกรงว่าเธอเองก็คงได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในเมืองชางไห่นี้มาบ้างแล้วใช่ไหม!”“ตระกูลเฉินศิลปะการต่อสู้โบราณที่คอยแข่งขันกับตระกูลเรามาโดยตลอดถูกกำจัดทั้งตระกูลโดยผู้มีอำนาจนิรนาม!”“สี่ตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณเหลือเพียงสามตระกูลใหญ่ในบัดดล!”“นอกจากนี้ในอำนาจขนาดใหญ่ที่แท้จริงนี้ มีตระกูลหนึ่งที่มีโอกาสที่จะเติบโต นั่นก็คือตระกูลกง!”กงอวี่กรุ๊ปภายใต้ตระกูลกงก็เป็นบริษัทที่เติบโตได้เร็วที่สุดในเมืองชางไห่เช่นกัน!“ไม่เพียงเท่านั้น ว่ากันว่าบรรพบุรุษของตระกูลกงยังบรรลุระดับมหาปรมาจารย์ระดับสูงได้ในคราวเดียวด้วย เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียวก็สามารถกดอีกสามตระกูลใหญ่แห่งศิลปะการต่อสู้โบราณลงทันที!”เย่ซิ่งชางยิ้ม แต่ภายในไม่เป็นอย่างนั้น“

ในความสิ้นหวังหลิงเฟิงจำต้องยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องของเธออย่างโดดเดี่ยว ตะโกนว่า“ประธานเย่ ผมรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ คุณออกมาตอบผมได้ไหม”“ทำไมถึงอยากหย่า บอกมาให้ชัดเจน! ถ้าผมไม่ดีตรงไหน ผมจะยอมรับผิดและแก้ไข!”“ถ้าคุณเกลียดผม ก็ออกมาอธิบายให้ผมฟังตรงๆ! คุณโทรหาบอกว่าต้องการหย่า แต่ไม่บอกเหตุผลอะไรเลย คุณจะทำให้ผมยอมรับได้ยังไง”“ถึงจะฆ่าคน ก็ต้องระบุความผิด! จะปล่อยให้ผมตายแบบไม่ทราบสาเหตุไม่ได้?”หลิงเฟิงถามคำถามติดๆ กันแต่เย่อวี่หลิวดูเหมือนจะหูหนวก ทำเหมือนไม่ได้ยิน และไม่มีแม้แต่การตอบกลับด้วยซ้ำ!ปล่อยให้หลิงเฟิงพูดอยู่ข้างนอกจนปากแห้ง แต่ก็ปิดประตูไม่ยอมออกมา!หลิงเฟิงจึงไม่สนใจอะไรอีก หยุดดูอย่างนิ่งเฉยและพูดว่า“ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่บุกเข้าไปในบ้านของคุณหรอก! ผมจะรออยู่ที่นี่ รอจนกว่าคุณจะออกมาตอบผม! หากไม่ได้คำตอบ ผมจะไม่ออกจากที่นี่แม้แต่ครึ่งก้าว!”เย่อวี่หลิวที่กำลังเฝ้าดูจากด้านหลังม่านบนระเบียง ถอนหายใจอย่างเงียบๆ “หลิงเฟิงผู้ไร้เดียงสาเอ๋ย ถึงนายจะรู้ความจริงแล้วนายจะทำอะไรได้ นายเป็นแค่เสมียนธรรมดาๆ ทำอะไรได้ล่ะ?”“ช่างเถอะ ปล่อยเขาเถอะ ฉันปล่อยไว้แบบนี้แหล