All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 361 - Chapter 370

“และคาถาเม่าเฉิง ก็คือศัตรูโดยธรรมชาติของคาถามนต์ดำ!”ทุกคนต่างพากันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจไอ้เด็กคนนี้ดันรู้จักคาถาเม่าเฉิงที่สูญหายไปแล้ว!หลิงเฟิงมุ่งหน้าไปหาเจียหลัวด้วยความใจเย็น เขาพูดด้วยท่าทีจริงจังว่า“ถ้าอยากรอดชีวิต ก็จงบอกแผนการชั่วร้ายของตระกูลกงให้หมด”เจียหลัวที่มีใบหน้าอัปลักษณ์ตอกกลับเขาด้วยความโกรธแค้นว่า “บัดซบ! ผมบอกว่าผมพ่ายแพ้ตั้งแต่เมื่อไร? ผมยังไม่แพ้!”เขาคำรามออกมาอย่างดัง โพล๊ะ!ทันใดนั้นเขาก็พ่นเลือดออกมา พร้อมควักลูกตาข้างหนึ่งของตัวเองออกมาและขยี้ให้กลายเป็นก้อน!ในชั่วพริบตา!ร่างของเจียหลัวกลายเป็นงูยักษ์ตัวใหญ่ที่อ้าปากกว้าง มันกลืนกินหลิงเฟิงเข้าไปในคำเดียว!“ตายแล้ว!”ทั้งสนามต่างแตกตื่นขึ้นมาอีกครั้ง!เว่ยอู๋เซี่ยนเป็นคนแรกที่แสดงปฏิกิริยาอย่างชัดเจน เขาหัวเราะเยาะออกมาว่า“ฮ่าๆๆๆ! ฉันรู้จักวิทยายุทธนี้ นี่คือวิชามนุษย์งูในคาถามนต์ดำ! เมื่อใดก็ตามที่ถูกเจียหลัวกลืนกินเข้าไป กรดในกระเพาะของมันจะย่อยร่างกายของอีกฝ่ายจนกลายเป็นเนื้อเน่า!”ซูชิ่งก็พูดเสริมด้วยความสะใจว่า “ใช่แล้ว!”“กรดในกระเพาะของมันมีความเป็นกรดสูงกว่ากรดกำมะถันพันเท่า

บอกความจริงกับเขาเกี่ยวกับการตายที่แท้จริงของพ่อ!ทุกคนมองหลิงเฟิงที่เดินจากไปพร้อมกับคนของตระกูลเหยาซูเหยี่ยนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้ชม ในที่สุดก้อนหินที่อยู่บนอกก็ถูกยกออก ความรู้สึกหลายอย่างปะปนกันในใจ“ไม่นึกเลยว่าคุณหนูเหยาจะดีกับเขาขนาดนี้ ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”ส่วนซูติ้งลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและพูดว่า “เหยี่ยนเหยี่ยน คนคนนี้ ต่อไปอย่าไปยุ่งกับเขาอีก!”“ปู่รู้ว่าเธอชอบเขา แต่ตอนนี้เขาตกเป็นเป้าสายตาของเหยาหยุนหลานแล้ว!”“คุณหนูใหญ่แห่งเป่ยเจียงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ไอ้หมอนั่นคงมีโอกาสรอดตายเพียงหนึ่งในสิบเท่านั้น!”ซูเหยี่ยนพูดด้วยความตกตะลึง “คุณปู่...ทำไม...คุณหนูเหยาดีกับเขามาก! ท่านอคติชัดๆ!”หลายครั้งที่ตกอยู่ในอันตราย เหยาหยุนหลานก็ยืนหยัดปกป้องเขาอย่างกล้าหาญ!ซูติ้งพูดด้วยน้ำเสียงลึกซึ้ง“เธอยังอ่อนเยาว์เกินไป! ต่อให้ปู่จะอคติกับเขา แต่เมื่อเห็นเขาเอาชนะเจียหลัวได้ ปู่ก็อดชื่นชมเขาไม่ได้”“สำหรับคุณหนูเหยาแล้ว ตอนนั้นเธออาจเห็นหลิงเฟิงเป็นแค่หมาแมวตัวน้อยที่ไร้กำลังต้านทาน”“แต่ตอนนี้ อายุแค่ยี่สิบต้นๆ เขาก็สามารถเอาชนะเจียหลัวที่เป็นผู้เชี่ยวชาญคาถ

“ดังนั้นพวกเขาจึงวางแผนร่วมกับคนของตระกูลหลิงอย่างลับๆ และสร้างเรื่องอุบัติเหตุนั้นขึ้นมา!”เมื่อหลิงเฟิงได้ฟังเรื่องราวจากเหยาหยุนหลานเขาก็เข้าใจในทันที ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมก่อนที่พ่อของเขาจะเกิดเหตุ พ่อได้พาน้องสาวหลิงเยว่ไปโรงพยาบาลเพื่อเปลี่ยนวันเดือนปีเกิดก่อนเพราะหลีกเลี่ยงหายนะครั้งนี้นี่เอง!และตามคำสั่งเสียของพ่อ น้องสาวหลิงเยว่ถูกส่งไปอยู่กับญาติที่ต่างเมืองตั้งแต่อายุเพียงสามขวบ ปีหนึ่งกลับมาเพียงไม่กี่ครั้งแม้ตอนนี้เธอจะโตเป็นสาวและเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว แต่ก็กลับบ้านนับครั้งได้!หรือว่านี่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย?!หลิงเฟิงสูดหายใจลึกและถามว่า “ขุนนางใหญ่จากราชสำนักในตอนนั้นคือใคร?”เหยาหยุนหลานส่ายหัวอย่างตื่นตระหนกและพูดว่า“เรื่องนี้ฉันไม่รู้จริงๆ เรื่องทั้งหมดนี้ฉันก็ได้ยินมาจากลุงคนหนึ่งในเป่ยเจียงที่พึ่งกลับมาจากราชธานีท เขาพูดขึ้นมาทีเผลอในตอนที่เขาเมา!”เรื่องมันผ่านมานานแล้ว คิดจะพลิกคดีเก่าเป็นเรื่องยากดั่งปีนสวรรค์นะ!หลิงเฟิงจึงได้แต่ยอมแพ้และพูดว่า “ก็ได้ จุดที่ผมสะกดคุณไว้จะคลายออกเองในอีกสองชั่วโมง ผมไปก่อนแล้วนะ”เขาตัดสินใจกระโดดออกทางหน้าต

เย่อวี่หลิวทำหน้าขรึมและพูดว่า “ถ้านายกล้าทำอะไรไม่ดี ฉันก็จะไม่เกรงใจนายแล้วเหมือนกัน!”ทันทีที่พูดจบ หลิงเฟิงก็หมุนตัวไปล็อกประตู เขายิ้มพลางพูดว่า“ประธานเย่ ผมไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะ! นี่เป็นความต้องการที่สำคัญต่างหาก ผมขอให้คุณช่วยแก้ปัญหานี้ให้หน่อย!”“แน่นอน นี่เป็นความลับสุดยอด ดังนั้นเราต้องคุยเรื่องนี้กันสองต่อสองเท่านั้น...”“เรื่องเกี่ยวกับการสร้างชีวิตครั้งใหญ่เลยล่ะ...”ในขณะที่เย่อวี่หลิวนอนหลับพักผ่อนอยู่นั้น เธอได้ถอดเสื้อโค้ทสีดำออก เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวรัดรูป ซึ่งกระดุมเม็ดบนสุดยังไม่ได้ติดดี ทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของเรือนร่างที่สมบูรณ์แบบ!นอกจากนี้ ร่องเสื้อที่เว้าแหว่งตรงหน้าอกยังเผยให้เห็นลูกไม้สีขาวอยู่รำไร ชวนให้คนเกิดความปรารถนาที่จะฉีกและกอดรัดหลิงเฟิงพยายามยื่นมือออกไปโอบเอวของเธอแต่ดันถูกเย่อวี่หลิวขัดจังหวะซะก่อน เธอโกรธจัดและพูดว่า“นายปีกแข็งแล้วใช่ไหม? แม้แต่คำพูดฉันก็ไม่ฟังแล้ว? ออกไปเดี๋ยวนี้!”แต่การกระทำของหลิงเฟิงกลับยิ่งบ้าบิ่นขึ้น เขาอุ้มเย่อวี่หลิวขึ้นมาแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานของเธอทันทีสะโพกกลมกลึงของเย่อวี่หลิวจึงมาอยู่บนตักข

หลิวเชี่ยนเผยโฉมหน้าที่แท้จริง เธอยิ้มเยาะแล้วพูดว่า“ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอนาย ฉันก็รู้แล้วว่านายไม่ใช่คนธรรมดา!”“จะโทษก็โทษที่ฉันเกิดความสงสารขึ้นมา ไม่ได้ฆ่านายตั้งแต่แรก!”เมื่อเห็นอีกฝ่ายยอมรับตรงๆ หลิงเฟิงกลับรู้สึกเสียใจเล็กน้อย แล้วพูดว่า“พี่หลิว ในสายตาของผมแล้ว พี่เป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอด! ในฐานะที่พี่เป็นคนของประเทศมังกร ทำไมถึงช่วยเหลือคนชั่วและเข้าร่วมองค์กร V ได้ล่ะ!”ที่แท้ หัวหน้าแผนกที่อ่อนโยนอย่างพี่หลิว ที่คอยเข้าใจในตัวเขามาโดยตลอด ก็เป็นแค่การเสแสร้งแกล้งทำนี่เอง!หลิวเชี่ยนขมวดคิ้วแล้วพูดอย่างเย็นชา“สำหรับคนของประเทศมังกรที่ถูกล้างสมองอย่างพวกแกอ่ะนะ ฉันไม่มีอะไรจะพูด!”“การทำลายล้างประเทศมังกรโดยองค์กร V เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ตอนนี้ก็แค่ดิ้นรนอยู่บนความตายเท่านั้น!”เมื่อหลิงเฟิงเห็นท่าทีบ้าคลั่งของหลิวเชี่ยนแล้ว จึงรู้ว่าพูดไปก็ไร้ประโยชน์ เขาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย“พี่หลิว เห็นแก่ความสัมพันธ์เก่าๆ ของเรา ผมไม่อยากฆ่าพี่”“ตอนนี้พี่ไปมอบตัวซะ แล้วเปิดเผยแผนการขององค์กร V กับเรา บางทีพี่อาจจะยังได้รับการลดโทษอยู่บ้าง”เมื่อ