All Chapters of เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ: Chapter 281 - Chapter 290

แม้ความจริงจะอยู่ตรงหน้า แต่ไม่มีปัญญาชนคนใดยอมรับว่าเฉินฝานเก่งกว่าพวกเขา หลังจากผ่านการวิเคราะห์ต่างๆ แล้ว ล้วนรู้สึกว่าเฉินฝานโชคดี เดาถูกก็เท่านั้นเหตุผลที่ว่าเฉินฝานโชคดีเดาคำตอบถูก ทำให้พวกปัญญาชนเหล่านั้นรู้สึกดีขึ้นหลังจากรู้สึกดีขึ้น พวกเขาก็ถอนหายใจและโอดครวญโอดครวญว่าตนโชคร้าย สวรรค์ไม่เห็นใจพวกเขาท่ามกลางเสียงโอดครวญ คนที่ได้คะแนนต่ำกว่าอี๋ปั่ง เก็บสัมภาระของตนเองด้วยความไม่สบอารมณ์ ต่างคนต่างเดินกลับบ้านบางคนก็มีความมั่นใจว่า แม้แต่เฉินฝานยังสอบผ่าน เช่นนั้นปีหน้าตนก็ต้องสอบผ่านบางคนก็เศร้าใจ แม้กระทั่งเฉินฝานยังโชคดี แต่ตนที่พยายามมาหลายปี กลับไม่อาจสอบลำดับเจี๋ยปั่งได้แม้เบื้องหน้าเฉินเจียงจะทำเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับลอบถอนหายใจแม้เขาจะเข้าร่วมการสอบขุนนางเป็นครั้งแรกเหมือนกัน แต่เขาร่ำเรียนในสำนักศึกษานานกว่าสามปี ครั้งนี้ที่เขาสอบได้อันดับสูงๆ เขารู้ดีแก่ใจ ทั้งหมดเป็นเพราะเขามีลูกชายสองคนหากไม่มีลูกชายทั้งสองคน ชื่อของเขาไม่ต่างจากเฉินฝานเฉินเจียงไม่ยอมรับว่า หากไม่ใช่เพราะลูกชายทั้งสองคน เขาอาจจะสอบเจี๋ยปั่งไม่ได้เสียด้วยซ้ำตรงกันข้ามกับเฉินฝาน เ

“ไม่!” นางหลิวร้องตะโกนเสียงดัง กระโดดกอดเถียนเสี่ยวอวี่ ป้องนางเอาไว้ด้านหลัง “เสี่ยวอวี่ ลูกไม่ต้องพูดแล้ว ลูกไม่ต้องพูดแล้ว!”ผิดที่นางดีใจจนเกินไป ลืมไปเสียสนิทว่าแม้จะหย่าร้าง แม้เถียนเทียนหัวจะยอมให้เถียนเสี่ยวอวี่ไปกับนาง แต่ถึงอย่างไรเถียนเสี่ยวอวี่ก็เป็นลูกสาวของเถียนเทียนหัวในราชวงศ์ต้าชิ่งที่เคารพบุรุษและดูหมิ่นสตรีนี้ ลูกสาวขัดคำสั่งบิดา ถือเป็นความผิดร้ายแรงเถียนเทียนหัวนำแส้ออกมา หมายจะลงโทษเถียนเสี่ยวอวี่ด้วยทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ประเด็นสำคัญที่สุดคือในราชวงศ์ต้าชิ่ง บิดาลงโทษลูกสาวด้วยทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้นั้น เป็นเรื่องถูกกฎหมายทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ไม่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ต้องถอดเสื้อผ้าตัวนอก สวมเพียงเสื้อผ้าตัวในท่ามกลางสาธารณชน หญิงสาวยังไม่ออกเรือน สวมเพียงเสื้อตัวใน ชีวิตนี้อย่าคิดที่จะแต่งงานออกเรือนได้เยเพราะหญิงสาวที่เปลื้องผ้าท่ามกลางสาธารณชน แม้จะเป็นบุรุษยากจนที่สุด ก็ไม่มีวันรับนางเป็นภรรยาถูกต้อง ไม่มีทางรับนางเป็นภรรยา แม้กระทั่งตำแหน่งอนุภรรยาก็ไม่มีวันยกให้นางหมดหนทาง ในเมื่อรัชสมัยนี้สตรีมาก ชายน้อย“นายท่าน ข้าขอร้อง ได้โ

สีหน้าของเขาเย็นชาดั่งน้ำแข็ง ดวงตาเฉียบแหลมเขาที่เปิดม่านขึ้น กวาดตามองนายอำเภอด้วยแววตานิ่งสงบไม่กล้าหยุดแม้เพียงเสี้ยววินาที นายอำเภอรีบถอนสายตากลับ“เอาตัวไป!”นายอำเภอสั่งให้คนเอาตัวเถียนเทียนหัวไปไม่นาน ข่าวเถียนเทียนหัวถูกปลดจากตำแหน่ง และหย่าร้างกับนางหลิว ก็ลือออกมาจากศาลาว่าการพวกบุรุษที่ทุบตีทำร้ายภรรยาของตนเองอย่างไร้เหตุผล สงบเสงี่ยมขึ้นมากแต่ว่า เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตอนหลังเฉินฝานและฉินเย่ว์เจียวเพิ่งกลับถึงชั้นสามของเรือนแขกสำราญสุข เห็นนางหลิวพาเถียนเสี่ยวอวี่ยืนรออยู่หน้าห้อง ดูจากท่าทางของพวกนางแล้ว น่าจะกำลังรอพวกเขา“เสี่ยวอวี่ เร็วเข้า รีบกล่าวขอบคุณผู้มีพระคุณของพวกเรา!”เมื่อเห็นเฉินฝาน นางหลิวดึงเถียนเสี่ยวอวี่คุกเข่าให้กับเฉินฝาน“น้าหลิว ไม่ต้องขอรับๆ นายอำเภอเป็นผู้ทวงคืนความยุติธรรมให้ท่าน ผู้มีพระคุณของพวกท่านไม่ใช่ข้า แต่เป็นนายอำเภอขอรับ”เฉินฝานรีบย่อตัวพยุงนางหลิวทันที ฉินเย่ว์เจียวที่ได้รับสัญญาณจากเฉินฝานก็รีบพยุงเถียนเสี่ยวอวี่เช่นเดียวกัน“เสี่ยวฝาน อย่าถ่อมตัวเลย หากไม่ใช่เพราะเจ้าผ่านการสอบระดับอำเภอ นายอำเภอจะผดุงความยุติธรร

คนหมู่บ้านซานเหอสอบผ่านการสอบระดับอำเภอพร้อมกันสองคน นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น นับร้อยปีตั้งแต่ก่อตั้งหมู่บ้านซานเหอขึ้นมา“ดีจริงๆ ตอนนี้ดูสิว่าหมู่บ้านไหนกล้าดูถูกพวกเราอีก!”หลังจากข่าวลือแพร่สะพัด ผู้ใหญ่บ้านดีใจจนน้ำตาไหลตอนนี้ช่างดีจริงๆ ปีหนึ่งสองคน เขาจะดูสิว่า คนพวกนั้นจะกล้าชักสีหน้าให้เขาอีกหรือไม่ผู้ใหญ่บ้านที่กำลังดีใจ ในวันเดียวกันเขาพาเฉินฟู่และจางเหลียนฮวาเดินทางไปยังตัวอำเภอผิงอันงานเช่นนี้ ความจริงจางเหลียนฮวาไม่อาจเข้าร่วมได้ แต่เพราะนางให้กำเนิดบุตรชายสำหรับเฉินฟู่ ลูกชายได้อันดับสามในการสอบระดับอำเภอ ลูกสะใภ้ให้กำเนิดลูกชาย แน่นอนว่าเขาต้องตามมาโอ้อวดผู้ใหญ่บ้านรับผิดชอบค่าใช้จ่ายงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในเรือนแขกสำราญสุขงานเลี้ยงนี้ แทบจะทุกตระกูลใหญ่ในตัวอำเภอผิงอันมาร่วมงานทั้งยังพาคนในครอบครัวมาร่วมงานเลี้ยงด้วย คนในครอบครัวที่สำคัญที่สุด คนที่โดดเด่นที่สุดก็คือบรรดาหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือนมองหญิงสาวแต่งตัวงดงามยืนเรียงรายเหล่านั้นคนฉลาดใช้หัวแม่เท้าคิดก็ดูออกว่า พวกนางถูกพาตัวมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใดหลายปีมานี้ราชวงศ์ต้าชิ่งมีปัญหาสองอย่า

ถึงอย่างไรก็เป็นบิดาของตน อีกทั้งหลังจากหย่าร้างเถียนเทียนหัวก็ดูน่าเวทนายิ่งนัก เถียนเสี่ยวอวี่ไม่อาจทำใจได้ จึงไม่ได้สั่งบ่าวรับใช้ไล่เถียนเทียนหัวไปหลังจากสองพ่อลูกนั่งลง เถียนเทียนหัวไม่ได้ด่านางหลิวเหมือนที่ผ่านมา ทั้งยังพูดเรื่องราวในอดีตที่น่าจดจำให้เถียนเสี่ยวอวี่ฟังขณะพูดอย่างออกรส เขาขอสุรากับเถียนเสี่ยวอวี่ชาวราชวงศ์ต้าชิ่งชื่นชอบรสสุรา ทุกคนดื่มได้ประมาณหนึ่ง จะจากลากันแล้ว เถียนเสี่ยวอวี่รู้สึกว่าดื่มเล็กน้อย ก็ไม่เป็นไรทว่าคิดไม่ถึงหลังจากดื่มเพียงไม่กี่แก้ว เสี่ยวอวี่ก็รู้สึกเวียนศีรษะนางที่เดิมทีเป็นคนหนาวง่าย กลับเป็นฝ่ายเปิดหน้าต่าง หวังว่าลมหนาวจะช่วยลดความร้อนในร่างกายความร้อน?ตอนนี้เป็นต้นเดือนสอง หิมะด้านนอกยังไม่ละลาย เหตุใดจึงรู้สึกร้อน?เถียนเสี่ยวอวี่เอามือแตะหน้าผากของตนเองพบว่าหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเวียนศีรษะมากขึ้นเรื่อยๆนี่...คืออาการเมาหรือ?ไม่น่าใช่แม้นางจะดื่มไม่เก่งเท่ามารดา แต่ดื่มสามถึงห้าแก้วไม่ใช่ปัญหาเถียนเสี่ยวอวี่อยากจะลุกขึ้น กลับพบว่าตนหมดแรงหลังจากขยับเขยื้อน ยิ่งรู้สึกไม่สบายตัวมากกว่าเดิมนางรู้สึกว่าตนเอง ประ