แชร์

บทที่ 281

ผู้แต่ง: เฉินเจียเสี่ยวเกอ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
แม้ความจริงจะอยู่ตรงหน้า แต่ไม่มีปัญญาชนคนใดยอมรับว่าเฉินฝานเก่งกว่าพวกเขา หลังจากผ่านการวิเคราะห์ต่างๆ แล้ว ล้วนรู้สึกว่าเฉินฝานโชคดี เดาถูกก็เท่านั้น

เหตุผลที่ว่าเฉินฝานโชคดีเดาคำตอบถูก ทำให้พวกปัญญาชนเหล่านั้นรู้สึกดีขึ้น

หลังจากรู้สึกดีขึ้น พวกเขาก็ถอนหายใจและโอดครวญ

โอดครวญว่าตนโชคร้าย สวรรค์ไม่เห็นใจพวกเขา

ท่ามกลางเสียงโอดครวญ คนที่ได้คะแนนต่ำกว่าอี๋ปั่ง เก็บสัมภาระของตนเองด้วยความไม่สบอารมณ์ ต่างคนต่างเดินกลับบ้าน

บางคนก็มีความมั่นใจว่า แม้แต่เฉินฝานยังสอบผ่าน เช่นนั้นปีหน้าตนก็ต้องสอบผ่าน

บางคนก็เศร้าใจ แม้กระทั่งเฉินฝานยังโชคดี แต่ตนที่พยายามมาหลายปี กลับไม่อาจสอบลำดับเจี๋ยปั่งได้

แม้เบื้องหน้าเฉินเจียงจะทำเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับลอบถอนหายใจ

แม้เขาจะเข้าร่วมการสอบขุนนางเป็นครั้งแรกเหมือนกัน แต่เขาร่ำเรียนในสำนักศึกษานานกว่าสามปี ครั้งนี้ที่เขาสอบได้อันดับสูงๆ เขารู้ดีแก่ใจ ทั้งหมดเป็นเพราะเขามีลูกชายสองคน

หากไม่มีลูกชายทั้งสองคน ชื่อของเขาไม่ต่างจากเฉินฝาน

เฉินเจียงไม่ยอมรับว่า หากไม่ใช่เพราะลูกชายทั้งสองคน เขาอาจจะสอบเจี๋ยปั่งไม่ได้เสียด้วยซ้ำ

ตรงกันข้ามกับเฉินฝาน เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 282

    “เพราะว่า...” ฉินเย่ว์เจียวดูน้อยเนื้อต่ำใจอย่างเห็นได้ชัด “นายท่านควรมีภรรยาที่เพียบพร้อมสักคนหนึ่งเจ้าค่ะ”“หื้ม?” เฉินฝานไม่เข้าใจ“นายท่าน อีกไม่กี่วันนายท่านสอบผ่านการสอบระดับมณฑล ก็จะกลายเป็นถงเซิงแล้ว ฮูหยินของถงเซิง ต้องเป็นสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่จึงจะคู่ควร พวกข้า...”ฉินเย่ว์เจียวก้มหน้าพูดงึมงำ “ถึงอย่างไรก็มาจากตระกูลเล็กๆ ไม่อาจเชิดหน้าชูตาได้เจ้าค่ะ”เฉินฝานคว้ามือของฉินเย่ว์เจียว พูดด้วยสีหน้าจริงจัง “คำพูดเช่นนี้ข้าจะฟังเพียงครั้งเดียว ต่อไปนี้ห้ามพูดอีก”เขาไม่ใช่คนยุคสมัยนี้ ไม่มีแนวคิดเรื่องฐานะของตระกูลเดินทางข้ามเวลามา เขาพบเจอพวกนางก่อน พวกนางงดงามและจิตใจดี ปฏิบัติต่อเขาด้วยความจริงใจเขาอยู่ดีมีสุข พวกนางก็ดีใจเขาทุกข์ พวกนางก็เศร้าใจเขาไม่อาจคาดการณ์ว่าอนาคตตนจะกลายเป็นคนอย่างไร แต่ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร อยู่ในฐานะใด พี่น้องตระกูลฉิน เป็นภรรยาที่ถูกต้องอันดับหนึ่งของเขาเสมอ“นายท่าน...”“รีบปล่อยท่านแม่ พวกสารเลว ข้าบอกให้พวกเจ้าปล่อยท่านแม่ไม่ได้ยินหรือ?”เสียงของฉินเย่ว์เจียว ถูกเสียงที่เคล้าไปด้วยความโมโหของเถียนเสี่ยวอวี่ดังกลบบ่าวรับใช้ที่จับตั

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 283

    “ไม่!” นางหลิวร้องตะโกนเสียงดัง กระโดดกอดเถียนเสี่ยวอวี่ ป้องนางเอาไว้ด้านหลัง “เสี่ยวอวี่ ลูกไม่ต้องพูดแล้ว ลูกไม่ต้องพูดแล้ว!”ผิดที่นางดีใจจนเกินไป ลืมไปเสียสนิทว่าแม้จะหย่าร้าง แม้เถียนเทียนหัวจะยอมให้เถียนเสี่ยวอวี่ไปกับนาง แต่ถึงอย่างไรเถียนเสี่ยวอวี่ก็เป็นลูกสาวของเถียนเทียนหัวในราชวงศ์ต้าชิ่งที่เคารพบุรุษและดูหมิ่นสตรีนี้ ลูกสาวขัดคำสั่งบิดา ถือเป็นความผิดร้ายแรงเถียนเทียนหัวนำแส้ออกมา หมายจะลงโทษเถียนเสี่ยวอวี่ด้วยทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ประเด็นสำคัญที่สุดคือในราชวงศ์ต้าชิ่ง บิดาลงโทษลูกสาวด้วยทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้นั้น เป็นเรื่องถูกกฎหมายทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ไม่น่ากลัว สิ่งที่น่ากลัวคือทัณฑ์เฆี่ยนด้วยแส้ต้องถอดเสื้อผ้าตัวนอก สวมเพียงเสื้อผ้าตัวในท่ามกลางสาธารณชน หญิงสาวยังไม่ออกเรือน สวมเพียงเสื้อตัวใน ชีวิตนี้อย่าคิดที่จะแต่งงานออกเรือนได้เยเพราะหญิงสาวที่เปลื้องผ้าท่ามกลางสาธารณชน แม้จะเป็นบุรุษยากจนที่สุด ก็ไม่มีวันรับนางเป็นภรรยาถูกต้อง ไม่มีทางรับนางเป็นภรรยา แม้กระทั่งตำแหน่งอนุภรรยาก็ไม่มีวันยกให้นางหมดหนทาง ในเมื่อรัชสมัยนี้สตรีมาก ชายน้อย“นายท่าน ข้าขอร้อง ได้โ

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 284

    “หรือว่าการที่ข้าไม่บอกนาง แล้วจะเปลี่ยนแปลงความจริงได้?”“จะไม่เปลี่ยนได้อย่างไร อย่างน้อยถ้าเถียนเทียนหัวก็ไม่หย่ากับน้าหลิว ตอนนี้น้าหลิวก็จะยังสุขสบาย”“นางไม่มีทางสุขสบายแน่นอน” ชายชราส่ายหน้า “เพราะเถียนเทียนหัวไม่มีทางเปลี่ยนแปลงความคิดที่จะยกเถียนเสี่ยวอวี่ให้เฉินเจียง ความจริงก็คือ ไม่ว่านางจะทำสิ่งใด ก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ นี่เป็นสถานการณ์ในตอนนี้ของแคว้น”“ในเมื่อท่านลูก เหตุใดต้องให้ความหวังน้าหิว?” เฉินฝานโมโห“เพราะว่า...” ชายชราจ้องมองเฉินฝานด้วยแววตาลุ่มลึก “ข้าอยากให้เจ้าเห็น”“เห็นอะไร?”“ความโหดร้ายของราชวงศ์นี้”“ข้าเห็นแล้วอย่างไรเล่า?”“หรือว่า...เจ้าไม่อยากเปลี่ยนแปลงมันหรือ?”ข้าเป็นเพียงปุถุชนคนธรรมดา จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้?”“หากเจ้ายินยอม เจ้าก็จะไม่ใช่ปุถุชนคนธรรมดา”“...” เฉินฝานเงียบไปครู่หนึ่ง “หากตอนนี้ท่านช่วยน้าหลิวหย่าร้าง ไม่ให้เถียนเทียนหัวทำร้ายน้าหลิวกับลูก ข้าจะเข้าร่วมการสอบขุนนางต่อ”พูดทิ้งท้ายถ้อยคำหนึ่ง เฉินฝานกระโดดลงจากรถม้า เดินออกไปโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมาความจริงเขาไม่อยากเปลี่ยนแปลงสิ่งใดในสังคมศักดินา อาวุธสงครามเย็นยะเยื

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 285

    สีหน้าของเขาเย็นชาดั่งน้ำแข็ง ดวงตาเฉียบแหลมเขาที่เปิดม่านขึ้น กวาดตามองนายอำเภอด้วยแววตานิ่งสงบไม่กล้าหยุดแม้เพียงเสี้ยววินาที นายอำเภอรีบถอนสายตากลับ“เอาตัวไป!”นายอำเภอสั่งให้คนเอาตัวเถียนเทียนหัวไปไม่นาน ข่าวเถียนเทียนหัวถูกปลดจากตำแหน่ง และหย่าร้างกับนางหลิว ก็ลือออกมาจากศาลาว่าการพวกบุรุษที่ทุบตีทำร้ายภรรยาของตนเองอย่างไร้เหตุผล สงบเสงี่ยมขึ้นมากแต่ว่า เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตอนหลังเฉินฝานและฉินเย่ว์เจียวเพิ่งกลับถึงชั้นสามของเรือนแขกสำราญสุข เห็นนางหลิวพาเถียนเสี่ยวอวี่ยืนรออยู่หน้าห้อง ดูจากท่าทางของพวกนางแล้ว น่าจะกำลังรอพวกเขา“เสี่ยวอวี่ เร็วเข้า รีบกล่าวขอบคุณผู้มีพระคุณของพวกเรา!”เมื่อเห็นเฉินฝาน นางหลิวดึงเถียนเสี่ยวอวี่คุกเข่าให้กับเฉินฝาน“น้าหลิว ไม่ต้องขอรับๆ นายอำเภอเป็นผู้ทวงคืนความยุติธรรมให้ท่าน ผู้มีพระคุณของพวกท่านไม่ใช่ข้า แต่เป็นนายอำเภอขอรับ”เฉินฝานรีบย่อตัวพยุงนางหลิวทันที ฉินเย่ว์เจียวที่ได้รับสัญญาณจากเฉินฝานก็รีบพยุงเถียนเสี่ยวอวี่เช่นเดียวกัน“เสี่ยวฝาน อย่าถ่อมตัวเลย หากไม่ใช่เพราะเจ้าผ่านการสอบระดับอำเภอ นายอำเภอจะผดุงความยุติธรร

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 286

    นางหลิวเปลี่ยนบทสนทนา “เสี่ยวฝาน ครอบครัวของข้าเมตตาข้ามาก ตอนที่ข้าออกเรือน ให้ที่ข้ายี่สิบหมู่ แล้วก็ร้านค้าอีกสองแห่ง แต่ว่า...”พูดถึงครึ่งหนึ่ง สีหน้าของนางหลิวแปรเปลี่ยนเป็นเศร้าสลดขึ้นมากะทันหัน“มีที่นาและร้านค้าเป็นเรื่องดี เหตุใดน้าหลิวจึงเศร้าเจ้าคะ?” ฉินเย่ว์เจียวที่อยู่ข้างๆ ฉงนสงสัย“เย่ว์เจียว ข้าเป็นเพียงสตรีคนหนึ่ง ไม่เข้าใจการบริหารจัดการ” นางหลิวพูดกับฉินเย่ว์เจียว แต่สายตาของนางกลับมองไปที่เฉินฝานเวลานี้ ฉินเย่ว์เจียวโง่เพียงใดก็เข้าใจแล้วแท้จริงแล้ว การมาในครั้งนี้ของนางหลิว ไม่เพียงมาเพื่อขอบคุณ แต่ยังมาเพื่อยกลูกสาวและทรัพย์สินให้เฉินฝาน“เรื่องนี้ง่ายขอรับ!” เฉินฝานพูด “ข้าสนิทสนมกับหลี่ซาน เขารู้จักผู้ดูแลหลายคน ถึงเวลาข้าให้เขาเลือกผู้ดูแลที่เชื่อถือได้สักคนให้น้าหลิวได้ขอรับ”ได้ยินถ้อยคำนี้ของเฉินฝาน นางหลิวทั้งผิดหวังและดีใจผิดหวังที่เฉินฝานไม่เพียงปฏิเสธเถียนเสี่ยวอวี่แล้วยังปฏิเสธทรัพย์สินของนางส่วนความดีใจก็มาจากการปฏิเสธของเฉินฝานเช่นเดียวกันหญิงามและความร่ำรวยอยู่ตรงหน้า แต่เขากลับไม่โลภนางมองคนไม่ผิดจริงๆ ตอนนี้นางวางใจยกชีวิตที่เหลือ

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 287

    คนหมู่บ้านซานเหอสอบผ่านการสอบระดับอำเภอพร้อมกันสองคน นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น นับร้อยปีตั้งแต่ก่อตั้งหมู่บ้านซานเหอขึ้นมา“ดีจริงๆ ตอนนี้ดูสิว่าหมู่บ้านไหนกล้าดูถูกพวกเราอีก!”หลังจากข่าวลือแพร่สะพัด ผู้ใหญ่บ้านดีใจจนน้ำตาไหลตอนนี้ช่างดีจริงๆ ปีหนึ่งสองคน เขาจะดูสิว่า คนพวกนั้นจะกล้าชักสีหน้าให้เขาอีกหรือไม่ผู้ใหญ่บ้านที่กำลังดีใจ ในวันเดียวกันเขาพาเฉินฟู่และจางเหลียนฮวาเดินทางไปยังตัวอำเภอผิงอันงานเช่นนี้ ความจริงจางเหลียนฮวาไม่อาจเข้าร่วมได้ แต่เพราะนางให้กำเนิดบุตรชายสำหรับเฉินฟู่ ลูกชายได้อันดับสามในการสอบระดับอำเภอ ลูกสะใภ้ให้กำเนิดลูกชาย แน่นอนว่าเขาต้องตามมาโอ้อวดผู้ใหญ่บ้านรับผิดชอบค่าใช้จ่ายงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในเรือนแขกสำราญสุขงานเลี้ยงนี้ แทบจะทุกตระกูลใหญ่ในตัวอำเภอผิงอันมาร่วมงานทั้งยังพาคนในครอบครัวมาร่วมงานเลี้ยงด้วย คนในครอบครัวที่สำคัญที่สุด คนที่โดดเด่นที่สุดก็คือบรรดาหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือนมองหญิงสาวแต่งตัวงดงามยืนเรียงรายเหล่านั้นคนฉลาดใช้หัวแม่เท้าคิดก็ดูออกว่า พวกนางถูกพาตัวมาที่นี่ด้วยจุดประสงค์ใดหลายปีมานี้ราชวงศ์ต้าชิ่งมีปัญหาสองอย่า

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 288

    “เย่ว์เจียว เย่ว์เจียว เย่ว์เจียว!”เฉินฝานร้องเรียกสามครั้ง กว่าฉินเย่ว์เจียวจะดึงสติกลับมา“นายท่าน ท่านเรียกข้าหรือเจ้าคะ?”“อื้ม ข้าเรียกเจ้า!” สายตาของเฉินฝานมองไปยังห้องของเฉินเจียง “เมื่อครู่เจ้าเอาแต่จ้องห้องของเฉินเจียง กำลังมองสิ่งใดหรือ?”“ข้า...” ฉินเย่ว์เจียวลังเลครู่หนึ่งแล้วส่ายหน้า “ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ นายท่าน ข้าอาจจะตาฝาดก็ได้”“ตาฝาดเป็นเพราะเหนื่อยกระมัง? พวกเรารีบกลับไปพักผ่อนกันเถอะ”Wไม่ว่าภายในห้องของเฉินเจียงจะมีสิ่งใด เฉินฝานไม่สนใจในที่สุดก็จบการสอบระดับอำเภอแล้ว เขาอยากกลับไปปลูกต้นรักกับสตรีข้างกาย ผู้มีนิสัยดุร้าย เรือนร่าวอรชรยั่วยวน แต่ไม่ประสาเรื่องชายหญิงหลังจากกลับถึงห้อง ฉินเย่ว์เจียวเหม่อลอยตลอดเวลา เฉินฝานพูดกับนางหลายครั้ง นางก็ไม่ตอบแม้กระทั่งน้ำล้างเท้าที่ยกมาให้เขาเป็นน้ำเย็น นางก็ไม่รู้ตัว“เย่ว์เจียว!” เฉินฝานย่อตัวลงจับใบหน้าของฉินเย่ว์เจียว ให้นางเผชิญหน้ากับเขา“นายท่าน!”การกระทำใกล้ชิดสนิทสนมเช่นนี้ ทำให้ใบหูของฉินเย่ว์เจียวแดงก่ำ นางเบี่ยงตัวหนี แต่เฉินฝานไม่ยอมปล่อย เขามองฉินเย่ว์เจียว เอ่ยถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม“เย่ว์เจีย

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 289

    ถึงอย่างไรก็เป็นบิดาของตน อีกทั้งหลังจากหย่าร้างเถียนเทียนหัวก็ดูน่าเวทนายิ่งนัก เถียนเสี่ยวอวี่ไม่อาจทำใจได้ จึงไม่ได้สั่งบ่าวรับใช้ไล่เถียนเทียนหัวไปหลังจากสองพ่อลูกนั่งลง เถียนเทียนหัวไม่ได้ด่านางหลิวเหมือนที่ผ่านมา ทั้งยังพูดเรื่องราวในอดีตที่น่าจดจำให้เถียนเสี่ยวอวี่ฟังขณะพูดอย่างออกรส เขาขอสุรากับเถียนเสี่ยวอวี่ชาวราชวงศ์ต้าชิ่งชื่นชอบรสสุรา ทุกคนดื่มได้ประมาณหนึ่ง จะจากลากันแล้ว เถียนเสี่ยวอวี่รู้สึกว่าดื่มเล็กน้อย ก็ไม่เป็นไรทว่าคิดไม่ถึงหลังจากดื่มเพียงไม่กี่แก้ว เสี่ยวอวี่ก็รู้สึกเวียนศีรษะนางที่เดิมทีเป็นคนหนาวง่าย กลับเป็นฝ่ายเปิดหน้าต่าง หวังว่าลมหนาวจะช่วยลดความร้อนในร่างกายความร้อน?ตอนนี้เป็นต้นเดือนสอง หิมะด้านนอกยังไม่ละลาย เหตุใดจึงรู้สึกร้อน?เถียนเสี่ยวอวี่เอามือแตะหน้าผากของตนเองพบว่าหน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเวียนศีรษะมากขึ้นเรื่อยๆนี่...คืออาการเมาหรือ?ไม่น่าใช่แม้นางจะดื่มไม่เก่งเท่ามารดา แต่ดื่มสามถึงห้าแก้วไม่ใช่ปัญหาเถียนเสี่ยวอวี่อยากจะลุกขึ้น กลับพบว่าตนหมดแรงหลังจากขยับเขยื้อน ยิ่งรู้สึกไม่สบายตัวมากกว่าเดิมนางรู้สึกว่าตนเอง ประ

บทล่าสุด

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 730

    เหอกังนิ่งเงียบไปเพียงหนึ่งวินาที“ทหารทั้งหมดจงฟังคำสั่ง!” เหอกังยกป้ายสั่งการทหารขึ้นสูง “ถอยทัพกลับลำไปทางเดิม!”ระหว่างที่ถอยกลับทางเดิม เฉินฝานยังให้เหอกังออกคำสั่งอีกสองเรื่องคำสั่งแรก นายทหารทุกคนถอดชุดเกราะเครื่องหัวออก ก็คือให้ทุกคนถอดหมวกเหล็กบนหัวออก นำเสื้อผ้าห่อไว้ มัดไว้ที่เอวกองกำลังยุคโบราณ เพื่อที่แยกมิตรและศัตรู ชุดเกราะเครื่องหัวจะมีสัญลักษณ์สัญลักษณ์บนชุดเกราะเครื่องหัวของกองกำลังลาดตระเวนคือพู่ระย้าสีแดงสีแดงสะดุดตาเกินไป ไม่สะดวกในการหลบหลีกคำสั่งที่สอง ทุกคนต้องเก็บกิ่งที่มีใบไม้มาสองสามชิ้น มัดรวมให้เป็นวงกลม สวมไว้บนศีรษะตอนที่ออกคำสั่งทั้งสองนี้ เหอกังก็ตัดหัวนายทหารไปอีกหนึ่งคนเพราะสองคำสั่งนี้ ก็ไม่ต่างอันใดกับการล่าถอยกลับทางเดิม เหลวไหลสิ้นดีไม่ว่าจะเป็นหัวหน้าหรือลูกน้องในกองกำลังลาดตระเวนทั้งหมด คิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจที่คาดหัวใบไม้หนึ่งชิ้น จะสามารถรักษาชีวิตได้กว่าชุดเกราะเครื่องหัวที่ทำจากเหล็กงั้นหรือ?เฉินฝานไม่ได้ผิดปกติจริงๆใช่หรือไม่?กลับไปถึงสถานที่กวาดล้างพลทหารม้าสามพันคนของเหยียนอิง เฉินฝานออกคำสั่งให้หยุดเคลื่อนทัพในขณ

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 729

    เฉินฝานอมยิ้มพลางพยักหน้า “ถูกต้อง หากไม่ยั่วโมโหอ๋องเจิ้งหนาน หลี่เทียนจะออกมาได้อย่างไร”“ทว่า ทำเช่นนี้เป็นการทำให้พวกเราเข้าสู่สภาวะจนตรอกมิใช่หรือ?”“ท่านแม่ทัพ ทำเช่นนี้ สามารถทำให้พวกเรามีชีวิตต่อไปได้!”“เช่นนี้พวกเราจึงสามารถมีชีวิตต่อไปได้งั้นหรือ? ใต้เท้าเฉิน...”เหอกังที่อยู่ด้านข้างหยุดพูดไปครู่หนึ่ง “เจ้าต้องการล่อกองกำลังเมืองเตียนที่เมืองฝูตูให้ออกมา หลังจากนั้นพวกเราก็กลับลำไปยึดโจมตีเมืองฝูตูงั้นหรือ?”“ปิดบังท่านแม่ทัพไม่ได้จริงๆ ข้าน้อยก็มีความประสงค์เช่นนี้ มีเพียงการทำเช่นนี้ เมืองหรงตูและพวกเราจึงยังมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่”“น้องฝาน วิธีนี้น่าอัศจรรย์ก็จริง ทว่า...” สีหน้าของเหอจื่อหลินเปลี่ยนจากสดใสเป็นหม่นหมอง “กองกำลังสามหมื่นคนของหลี่เทียนนั้น ห่างจากพวกเราไม่ถึงห้าสิบลี้แล้ว อิงจากความเร็วของกองกำลังเตียนตู ต้านทานไว้ครึ่งชั่วยาม ก็จะไล่ตามพวกเราทัน พวกเราต้องการโจมตีโต้กลับเมืองฝูตู ก็ต้องหลบหลีกพวกเขาก่อน”“กองกำลังลาดตระเวนมีสองหมื่นเจ็ดพันกว่าคน และมีม้าสงครามที่ไปยึดครองมาเมื่อครู่สามพันตัว เป้าหมายยิ่งใหญ่เช่นนี้ ความยากในหลบหลีกหลี่เทียนยากยิ่งนั

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 728

    “ข่าวที่ข้าได้รับมาเมื่อครู่ กองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งแสนคนที่เหยียนเชียงนำทัพไม่ได้ข้ามฝั่งมา”“ไม่ได้ข้ามฝั่งรึ?” เหอกังตกใจอย่างมาก กล่าวด้วยความโมโหทันที “เวลาครึ่งก้านธูปที่แล้วพลส่งข่าวมารายงานว่ากองกำลังหนึ่งแสนคนนั้นของเหยียนเชียงเริ่มข้ามฝั่งแล้วมิใช่หรือ? พลส่งข่าวของเจ้าเป็นอันใดไป จึงรายงานไม่แม่นยำเช่นนี้!”“ท่านพ่อ เมื่อครู่กองกำลังเมืองเตียนข้ามฝั่งจริงๆ ทว่าผ่านไปไม่นานพวกเขาทั้งหมดก็กลับลำ ตอนนี้เดินทางมุ่งสู่เมืองหรงตูแล้ว”“กล่าวเช่นนี้...” สีหน้าของเหอกังเปลี่ยนเป็นเข้มงวด “กองกำลังเตียนตูไม่คิดที่จะสนใจพวกเรา ทว่ามุ่งตรงไปบุกโจมตีเมืองหรงตู หากสูญเสียเมืองหรงตูไป เช่นนั้นพวกเรา...”เช่นนั้นกองกำลังลาดตระเวนก็เหมือนกับเด็กกำพร้าไร้บ้านหากไปเยือนหรงตูมิได้ พวกเขาก็เป็นทหารเร่ร่อนกลุ่มหนึ่งที่ไม่กำลังสนับสนุนใดๆจากแนวหลัง“เร็วเข้า พวกเราต้องเร่งฝีเท้าในการเคลื่อนทัพ” เหอกังกล่าวเสียงดัง “แผนการเดียวในตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแข่งความเร็วกับเหยียนเชียง”“ข้าว่าวิธีนี้ก็ไร้ผล” เย่ว์หนูที่อยู่ด้านข้างเฉินฝานส่ายหน้ากล่าวเสียงเบา “พละกำลังของกองกำลังเมืองเตียนตูมีม

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 727

    เฉินฝานเดินอยู่ด้านหน้า ฉินเย่ว์เจียวลากศพของเหยียนอิง สองคนเรียงรายเดินออกจากกระโจมไปสถานการณ์รบด้านนอกจวนจะเข้าใกล้จุดสิ้นสุดแล้วห่าธนูในคราเดียว กองกำลังเมืองเตียนตูสามพันกว่าคนนี้ ทุกคนล้วนถูกลูกธนูของกองกำลังลาดตระเวนปักราวกับเม่นเหอจื่อหลินพาคนไปตรวจสอบว่ามีกองกำลังเมืองเตียนตูที่ยังตายไม่สนิทหรือไม่ ดังนั้นจึงเกิดเสียงการแทงซ้ำและเสียงโอดครวญเป็นครั้งคราว“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”“ถวายบังคมใต้เท้าเฉิน!”เมื่อเห็นเฉินฝานแล้ว เหล่านายทหารพากันคุกเข่าเฉินฝานลนลานรีบทำท่าขอให้ลุกขึ้น “ทุกท่านไม่ต้องมากพิธี รีบลุกขึ้นเถอะ”นายทหารเหล่านั้นโน้มศีรษะติดกับพื้นจึงยอมลุกขึ้นยืนนับตั้งแต่ที่เข้ากระโจมจนมาถึงตอนที่ออกจากกระโจมมา ห่างกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมง เหล่ากองกำลังลาดตระเวนด้านหน้าเฉินฝาน ทุกคนล้วนมีชีวิตชีวาพวกเขาทหารผู้ดีทหารไร้ประโยชน์ที่ถูกฝูงชนหัวเราะเยาะ ในเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง สามารถกำจัดพลทหารม้าของกองกำลังเมืองเตียนตูหนึ่งกลุ่มได้ทั้งหมดต่อจากนี้ จะคอยดูว่าผู้ใดจะกล้ากล่าวว่าพวกเขาไร้ประโยชน์ได้อีก!เหล่าทหารเพิ่งจะลุกขึ้นยืน เหอกังรีบรุดหน้าเข้ามาทันที สีหน

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 726

    เหยียนอิงถูกฉินเย่ว์เจียวนำน้ำเย็นหนึ่งถังราดใส่จนตื่น“อ้าก!”“ใครกัน? ชาติชั่วผู้ใดรนหาที่ตาย บังอาจใช้น้ำราดใส่ข้า!”เหยียนอิงที่ถูกปลุกให้ตื่นด้วยความตกใจเด้งตัวกระโดดลงจากเตียง คว้าดาบใหญ่ข้างกายขึ้นมา ต้องการจะฟันออกไปตอนที่เขาเห็นชัดเจนว่าคนที่ยืนข้างเตียงเขาคือฉินแย่ว์เจียว วางดาบลงทันที พลันปรากฏรอยยิ้มสัปดน“เจ้าหนุ่มหน้าปลาเก๋านั้น สามารถจัดการเรื่องต่างๆ เพราะถวิลหาสาวน้อยที่งดงามเช่นนี้ ข้าก็แปลกใจหรอก”“แม่สาวน้อย เจ้าจะมาด้วยตนเองหรือต้องการให้ข้าช่วย!”“ข้าว่าข้าช่วยเจ้าดีกว่า เจ้าจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”เหยียนอิงหัวเราะร่าลุกขึ้นยืน กำลังจะโถมตัวใส่ร่างของฉินเย่ว์เจียว“ปึก!”จอกสุราหนึ่ง ลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียว ชนเข้ากับใบหน้าของเหยียนอิงอย่างรุนแรง“อ้าก!”เหยียนอิงที่ได้รับบาดเจ็บตะโกนลั่น ยื่นมือออกไปคิดที่จะคว้าดาบใหญ่ของเขาอีกครั้ง“ปึก!”มีวัตถุหนึ่งชิ้นลอยมาจากด้านหลังฉินเย่ว์เจียวอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่จอกสุรา ทว่าเป็นเกาทัณฑ์ดอกเหมยหนึ่งลูกนี่เป็นหนึ่งในอาวุธลับมากมายที่ฉินเย่ว์เหมยมอบให้เฉินฝาน เกาทัณฑ์ดอกเหมยใช้งานง่ายที่สุด วันที่สองข

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 725

    ฉกฉวยโอกาสยามราตรี กองกำลังลาดตระเวนสองหมื่นนาย สามารถข้ามแม่น้ำลวี่สุ่ยครั้งที่สองได้แล้วคนมากมายเพียงนี้ กล่าวไม่มีลาดเลาอันใดแม้แต่น้อย นั้นเป็นเรื่องโกหกตอนที่กองกำลังลาดตระเวนข้ามฝั่ง ทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูที่ลาดตระเวนผู้หนึ่งพบเห็น“คน มีคนจำนวนมากกำลังข้ามฝั่ง” กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นกล่าวกับสหายร่วมรบของตนคำพูดของกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้น ไม่เพียงไม่ได้รับความใส่ใจจากสหายร่วมรบเท่านั้น ยังถูกสหายร่วมเขกกะโหลกหนึ่งที“เป็นเพราะไม่นอน ตาพร่ามัวไปแล้วหรือ ข้ามฝั่งอันใดกัน?” สหายร่วมรบชี้ไปที่แม่น้ำ “ดูสิ ด้านบนมีเรือหรือไม่? ไม่มีเรือจะข้ามฝั่งมาได้เยี่ยงไร”“ทว่า...”กองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นหันกลับไปชำเลืองมองอีกครั้ง “ข้าเห็นจริงๆ เหมือนว่าพวกเขาไม่ได้นั่งเรือข้ามมา ทว่าเดินบนผิวน้ำมา”สะพานลอยไม่โผล่ขึ้นมาผิวน้ำทั้งหมด ดูแล้วก็เหมือนกับคนกำลังเดินผิวน้ำจริงๆกองกำลังเมืองเตียนตูผู้นั้นถูกสหายร่วมรบของตนเขกกะโหลกอีกครั้ง “เดินบนผิวน้ำ? นับถือที่เจ้าพูดเช่นนี้ออกมาได้ ที่เจ้าเห็นมิใช่คน แต่เจ้าเห็นผีแล้วต่างหาก!”“ที่ข้าเห็นเป็นผีงั้นรึ?”“จะไม่ใช่ได้อย่

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 724

    “สร้างสะพานลอยเช่นนี้ กองกำลังเมืองเตียนตูฝั่งตรงข้ามคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆหรอกกระมัง”“พวกเจ้าพูดถูก” เฉินฝานกล่าว “กองกำลังเมืองเตียนตูคงไม่ให้พวกเราสร้างได้อย่างสบายๆ ดังนั้นที่พวกเราสามารถสร้างได้เป็นสะพานลอยใต้น้ำ”เฉินฝานนำแผนที่ออกมา มือวางไว้ที่แม่น้ำลวี่สุ่ย “ตรงส่วนนี้ พื้นที่แม่น้ำค่อนข้างแคบ สายน้ำก็ค่อนข้างไหลเชี่ยวเช่นกัน กองกำลังเมืองเตียนตูจะต้องคาดไม่ถึงว่าพวกเราจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวเป็นแน่ ดังนั้นช่วงนี้การลาดตระเวนของกองกำลังเตียนตูต้องไม่เข้มงวดเพียงนั้นเป็นแน่ ความสามารถทางน้ำของกองกำลังหญิงยอดเยี่ยม พวกนางสามารถฉกฉวยโอกาสยามราตรี ดำน้ำลงไปในแม่น้ำสร้างสะพาน”ในตอนแรกที่ฝึกกองกำลังหญิง ตามปกติแล้วก็ฝึกตามที่หน่วยรบพิเศษฝึกฝน ดังนั้นการดำน้ำสร้างสะพานประเภทนี้ชำนาญเป็นธรรมดาอยู่แล้ว“สหายกองกำลังลาดตระเวน เพียงแค่ตระเตรียมเถาวัลย์และกิ่งไม้ให้พร้อมก็ใช้ได้แล้ว”ขั้นตอนในการสร้างสะพาน เป็นดังที่เฉินฝานคาดการณ์ไว้ กองกำลังเมืองเตียนตูคาดไม่ถึงว่าพวกเฉินฝานจะกลับมาบุกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว และสิ่งที่คาดไม่ถึง คิดเหนือชั้นไปอีก คือพวกเฉินฝ

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 723

    “ใต้เท้าเฉิน ไยเจ้ายังคิดที่จะล้อเล่นอีก!” เหอกังสีหน้าจริงจัง เขาออกคำสั่งกับเหอจื่อหลิน “จื่อหลิน เจ้าปกป้องใต้เท้าเฉินให้ออกจากป่าไปในคืนนี้ มุ่งหน้าสู่หรงตู”“ท่านแม่ทัพใหญ่ ข้า...”“ใต้เท้าเฉิน ข้ารู้ว่าเจ้าอยากอยู่ ทว่าพวกเราไม่สามารถเสี่ยงอันตรายเรื่องนี้ได้ หากสูญเสียเจ้าไป ต้าชิ่งของพวกเราก็ถึงจุดจบจริงๆแล้ว”เหอกังพูดขัดคำพูดเฉินฝานก่อนที่จะออกเดินทางครั้งนี้ ฉินเย่ว์เหมยลอบนัดพบพ่อลูกตระกูลเหอลับๆ ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้นให้พ่อลูกตระกูลเหอต้องปกป้องชีวิตของเฉินฝานไว้กล่าวว่า หากไร้ซึ่งเฉินฝาน ต้าชิ่งก็สูญสลายเช่นกันคำพูดของฉินเย่ว์เหมย เหอกังเห็นด้วยทั้งหมดตอนนี้ต้าชิ่งมีทั้งศึกภายในและภายนอก ขุนนางทุจริตกุมอำนาจ หากไม่มีเฉินฝาน ก็มิมีใครสามารถต่อกรกับเสิ่นหมิงหยวนได้“ท่านแม่ทัพใหญ่!” เฉินฝานทำมือเคารพให้เหอกัง “ขอบคุณความไว้วางใจของท่านแม่ทัพใหญ่ที่มีต่อข้าน้อย ในเมื่อท่านแม่ทัพคิดว่าข้าน้อยสามารถช่วยต้าชิ่งให้รอดพ้นได้ เช่นนั้นไยไม่เชื่อมั่นให้ข้าน้อยทำให้กองกำลังเมืองเตียนตูพ่ายแพ้กันล่ะ?”“ใต้เท้าเฉิน ข้าเชื่อมั่นว่าท่านมีความสามารถเช่นนั้นอยู่แล้ว ทว่าการจะหล

  • เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ   บทที่ 722

    ระเบิดดินที่ฝังไว้ จวนจะได้แผลงฤทธิ์แล้ว ม้าและพลทหารที่ถูกระเบิดจนลอยขึ้นจะบรรเทาการปิดล้อมของกองกำลังเมืองเตียนตูได้ชั่วคราวผ่านไปไม่นานนัก ท้องฟ้าก็มืดสนิทเมื่อท้องฟ้ามืดแล้ว เหล่าทหารลาดตระเวนล้วนถอนหายใจอย่างโล่งอกพวกเขาปลอดภัยชั่วคราวแล้วต่อให้กองกำลังเมืองเตียนตูจะเก่งกาจเพียงใด ก็ไม่สามารถจะหาญกล้าบุกโจมตีเข้ามาในป่าตอนกลางคืนเหยียนเชียงที่เป็นผู้นำกองกำลังหนึ่งแสนคนของเมืองเตียนอันก็ไม่ได้รีบร้อน ตอนที่ฟ้ายังไม่ทันมืด เขาก็ออกคำสั่งให้คนไปตั้งค่ายทหารแล้ว“ท่านเจ้านครฝ่ายขวา เส้นทางที่จะระเบิด จวนจะไม่มีแล้ว กองทัพของข้าสามารถโจมตีตามไปได้ จัดการพวกเขาให้หมด เพื่อขจัดอุปสรรคในการเข้าเมืองหลวงของท่านอ๋อง”แม่ทัพสองสามคนเป็นฝ่ายขอออกทัพกับเหยียนเชียงก่อนปัญญาชนหน้าใสเฉินฝานอยู่ในป่า จับเป็นเขาได้สามารถได้เงินห้าหมื่นตำลึงทองการบุกเข้าป่ายามราตรีเรื่องต้องห้ามเช่นนี้ กองทัพเมืองเตียนตูมิได้หวาดกลัวอย่างไรเสียก็เป็นเงินห้าหมื่นตำลึงทองเชียวนะใครจะไม่อยากได้กันเหยียนเชียงจ้องแม่ทัพที่มาขอออกรบก่อนเหล่านั้น “เรื่องที่ว่าจะขจัดอุปสรรคทางไปเมืองหลวงให้ท่านอ๋องอะไ

DMCA.com Protection Status