Semua Bab เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ: Bab 1091 - Bab 1100

“ใต้เท้า ท่านอ๋อง พวกท่านอย่าเข้าไปในแคว้นต้าชิ่งสุ่มสี่สุ่มห้า อันตรายเจ้าค่ะ!” หงอิงไล่ตามไปเวลาเพียงหนึ่งจิบน้ำชา หงอิงก็ไล่ตามพวกเฉินฝานทันกล่าวให้ถูกต้องคือ หงอิงไม่ได้ไล่ตามทัน แต่เฉินฝานและอ๋องตวนยืนนิ่งไม่ยอมเดินมองเฉินฝานและอ๋องตวนที่ยืนอยู่ไม่ไกล หงอิงถอนหายใจเบาๆโชคดี เฉินฝานยังฟังที่นางห้ามปราม ทุกคนในเมืองลู่ตูกำลังรอเขาด้วยไอสังหาร หากพรวดพราดเข้าไปในเวลานี้ อันตรายมากจริงๆ“ใต้เท้า ท่านอ๋อง พวกท่านรอข้าที่นี่ก่อน ข้าจะเข้าไปปูทางให้พวกท่านเรียบร้อยเสียก่อน พวกท่านค่อยเข้ามา” หงอิงขี่ม้าผ่านหน้าเฉินฝานและอ๋องตวนไป“หงอิง เจ้าคิดว่าพวกข้าไม่อยากไปหรือ? มีคนขวางทางพวกเราอยู่” เสียงดังฟังชัดราวกับฟ้าคำรามของอ๋องตวนดังขึ้น“ฮุยเอ๋อร์ ฮุยเอ๋อร์”สิ้นเสียงอ๋องตวนไม่นาน ด้านหน้าก็มีเสียงร้องของลาดังขึ้นเวลานี้ หงอิงเพิ่งพบว่าทางด้านหน้า มีลาตัวหนึ่งยืนอยู่ บนหลังลามีสตรีชุดน้ำเงินนั่งอยู่มองจากรูปร่างของสตรีคนนั้น เป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง อายุไม่มากนัก อย่างมากก็แค่สิบหกถึงสิบเจ็ดปีเท่านั้น หญิงสาวในชุดเสื้อคลุมสีน้ำเงิน สวมหมวกปีกกว้างบดบังใบหน้า หมวกปีกกว้างของ

ถึงอย่างไรหญิงชุดสีน้ำเงินก็เป็นคนมีฝีมือ นางหลุดออกจากพันธนาการของเฉินฝานอย่างรวดเร็ว“ข้าจะสังหารท่าน!” หญิงสาวตะโกนขึ้น เหาะขึ้นกลางอากาศพุ่งตัวไปยังดาบที่ถูกเฉินฝานยิงทิ้งเมื่อครู่ จากนั้นเก็บดาบขึ้นมาแล้วพุ่งตัวไปหาเฉินฝานการจู่โจมครั้งนี้ของหญิงชุดสีน้ำเงิน รวดเร็วกว่าครั้งก่อนหน้า เพียงชั่วพริบตา นางก็ปรากฏตัวตรงหน้าเฉินฝานแล้วหากเฉินฝานไม่มีดาบในมือ เกรงว่าจะกลายเป็นวิญญาณภายใต้ดาบของหญิงสาวไปนานแล้ว“ปั้ง!”หญิงสาวถอยหลังอีกครั้งเพราะถูกเฉินฝานยิงหญิงสาวที่ถูกเฉินฝานโต้กลับ ตีลังกากลับหลังกลางอากาศสามตลบ สุดท้ายร่อนลงพื้นอย่างแผ่วเบาหญิงสาวชุดสีน้ำเงินที่ยืนอยู่บนพื้นดิน แขนเสื้อของนางยังคงพลิ้วไหวไปตามแรงลม“แม่นางช่างตัวเบาจริงๆ” เฉินฝานอดไม่ได้ที่จะพูดแต่คล้ายหญิงสาวไม่ได้ยินคำชมของเขาอย่างไรอย่างนั้น นางที่มือถือดาบ แววตาสงสัยระคนตกใจ จับจ้องปืนขนาดเล็กในมือเฉินฝาน “อาวุธของท่านคืออะไร?”ครั้งแรกที่เฉินฝานยิง นางไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก นางคิดว่าตนประมาทเกินไป นางยังคงคิดว่าสำหรับตนแล้วการสังหารเฉินฝาน เป็นเพียงเรื่องขี้ประติ๋วนางไม่ได้โอหัง แต่นางเป็นคนเก่งจร

ชาวบ้านที่ปิดล้อมเขา เป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่ถูกคนชั่วหลอกเท่านั้น เฉินฝานไม่สะดวก และไม่อาจกราดยิงชาวบ้านได้ ชาวบ้านมากมายเช่นนี้ หากไม่ใช้ปืนก็ยากจะหลบหนีออกมาหากได้รับการช่วยเหลือจากหญิงชุดสีน้ำเงิน เช่นนั้นจะดีขึ้นมากวรยุทธ์ของหญิงชุดสีน้ำเงินอยู่ในระดับเดียวกับเซียนเจี้ยนหวง ไม่เพียงวิชาดาบอยู่ในระดับขั้นสูง วิชาตัวเบาก็เช่นเดียวกัน เฉินฝานจำต้องอาศัยวิชาตัวเบาของหญิงสาวในการฝ่าวงล้อมออกไป“ฮ่าๆ!” หญิงชุดสีน้ำเงินหัวเราะด้วยความเย็นชา“ช่วยท่านออกไป ท่านเห็นข้าเป็นคนโง่หรือ? ข้าจะสังหารท่านเดี๋ยวนี้ เมื่อท่านตายสัญญาหมั้นหมายของเราเป็นอันยุติ อีกทั้งข้ายังช่วยชาวบ้านกำจัดคนชั่วได้อีกด้วย”ขณะที่หญิงชุดสีน้ำเงินกำลังพูดอยู่นั้น นางถือดาบชี้ไปที่เฉินฝานอีกครั้งเฉินฝานหลบพร้อมกับพูด “แม่นาง เจ้าช่างโง่เขลาจริงๆ เหตุใดซูซิวฉีจึงฝังสัญญาหมั้นหมายลงไปในโลงศพด้วย การกระทำของข้าไม่เพียงให้เราแต่งงานกันในโลกนี้ ทั้งยังให้เราแต่งงานกันในโลกแห่งความตาย ซึ่งก็หมายความว่า แม้เจ้าจะสังหารข้า แต่เพราะก่อนตายข้าไม่ได้ทำลายสัญญาหมั้นหายด้วยตนเอง เช่นนั้นเจ้าก็จะยังเป็นภรรยาของข้าอยู่”“

หญิงชุดสีน้ำเงินมองค้อน “อย่าแกล้งทำตัวน่าสงสารกับข้า ชาวบ้านผู้บริสุทธิ์เหล่านั้น ล้วนตายเพราะท่านไม่ใช่หรือ?”เฉินฝานเองก็มองค้อนโต้กลับหญิงชุดสีน้ำเงิน“แม่นาง บิดาของเจ้าเซียนเจี้ยนหวง แม้จะใช้ชีวิตอิสระมาโดยตลอด แต่การที่เขาเป็นมิตรสหายคนสนิทของซูซิวฉีได้นั้น คาดว่าเขาคงสายตาแหลมคมไม่น้อย หากข้าเลวร้ายดั่งเช่นแม่นางกล่าว เขาจะให้แม่นางแต่งงานกับข้าหรือ?”“เขาตาบอด!” หญิงชุดสีน้ำเงินชักดาบออกมาพร้อมกับชี้ไปที่เฉินฝาน “ขุนนางชั่วเช่นพวกท่านล้วนเข้าข้างพวกของตนเอง ท่านมาหาเจ้าเมืองลู่ตูพานอีเฟย เพราะอยากให้เขานำทหารมาจัดการชาวบ้านใช่หรือไม่?”“ข้าไม่มีวันปล่อยให้ท่านทำสำเร็จแน่นอน ตายซะ...”หญิงชุดสีน้ำเงินที่กำลังแยกเขี้ยวยิงฟันอยู่นั้น จู่ๆ ก็เงียบกะทันหัน ปืนสีดำขลับจ่อไปที่ศีรษะของนางเฉินฝานส่ายหน้า “อายุยังน้อยแต่กลับความจำย่ำแย่ บอกแม่นางแล้วไม่ใช่หรือ? เจ้าไม่อาจสังหารข้าได้”หญิงชุดสีน้ำเงินถลึงตามองเฉินฝาน “ทั้งที่อาวุธในมือของท่านอานุภาพรุนแรง เหตุใดจึงต้องให้ข้าพาท่านออกมาด้วย? ท่านมีจุดประสงค์ใดกันแน่?”“หึๆ!” เฉินฝานยิ้มมุมปาก “แม่นางเป็นภรรยาของข้า หากไม่ให้เจ้

พานอีเฟยไม่กล้ารอช้า รีบรายงานเฉินฝานทันที “ใต้เท้า ครึ่งเดือนก่อน เริ่มมีชาวบ้านทยอยคลื่นไส้ อาเจียนแล้วขอรับ แรกเริ่มไม่มีใครสนใจ คิดว่าทานอาหารเป็นพิษเท่านั้น”“ทว่าคิดไม่ถึง ชาวบ้านที่คลื่นไส้และอาเจียนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ อีกทั้งยังปวดท้อง เป็นตะคริว วิงเวียน พูดไม่รู้เรื่อง หายใจหอบ สลบไม่ได้สติ คนที่อาการหนักถึงขั้นเสียชีวิตขอรับ”“เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เมืองลู่ตูไปจนถึงเมืองหลวง แรกเริ่มคิดว่าเป็นกาฬโรค ทว่าใช้วิธีป้องกันการระบาดของกาฬโรค กลับไม่ได้ผลแม้แต่น้อย ชาวบ้านล้มป่วยและตายมากขึ้นเรื่อย ๆ”ในตอนหลังมีคนพบว่า พื้นที่ที่มีผู้ป่วยมากล้วนมีน้ำด่างไหลผ่าน คนป่วยล้วนเคยดื่มน้ำด่างก่อนจะป่วย ดังนั้นจึงเริ่มมีคนคิดว่าน้ำด่างมีปัญหา แล้วรายงานไปถึงเมืองหลวง”“หลังจากฝ่าบาทได้รับรายงานรีบสั่งให้หมอหลวงออกมาตรวจรักษา เวลาเพียงไม่นานหมอหลวงก็ได้คำตอบ น้ำด่างมีปัญหาจริงๆ ในน้ำด่างมีหญ้าไส้ขาดขอรับ”“หญ้าไส้ขาด?” เฉินฝานพูดพึมพำ “คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง เป็นตะคริว วิงเวียน พูดไม่รู้เรื่อง หายใจหอบ สลบไม่ได้สติ ตาย”เฉินฝานตอนอยู่ในยุคปัจจุบันเคยฝึกทหารพิเศษมาก่อน เพราะ