Semua Bab เขยอันดับหนึ่งของจักรพรรดิ: Bab 1301 - Bab 1306

“ถูกต้อง คนของตำหนักเซียวเหยาส่วนใหญ่ล้วนมีวรยุทธ์ติดตัวและวางยาพิษเป็น และมีคนที่สามารถควบคุมงูได้เช่นกัน ทว่าสตรีที่ทำอันใดมิเป็นสักอย่างมีเยอะกว่าเสียอีก ทุกคนล้วนหน้าตาค่อนข้างดี พวกนางจะแยกย้ายกันไปแต่ละแคว้นในแผ่นดินใหญ่ ใช้ประโยชน์จากความงามของตนดึงดูดบุรุษ หลังจากที่ตั้งท้องได้สำเร็จแล้วก็จะตีตัวออกห่างหายไปอย่างเงียบ ๆ”“เดิมทีสตรีก็มีฐานะต่ำต้อยอยู่แล้ว ผนวกกับการที่พื้นที่ส่วนใหญ่ทั้งแคว้นหญิงเยอะชายจำนวนน้อย การจากไปของพวกนางมิเพียงแต่มิได้ทำให้ชายเหล่านั้นเสียใจเท่านั้น ชายส่วนใหญ่กลับรู้สึกยินดี อย่างไรเสียก็คงมิมีชายใดที่อยากให้สตรีที่ตนเองได้ร่วมอภิรมย์แล้วจากไปโดยมิบอกกล่าว”ตอนที่ฉินเย่ว์ฉินพูด ใช้สายตาถมึงทึงมองไปที่เฉินฝานเฉินฝานรู้ว่าฉินเย่ว์ฉินก็มีความสงสัยเช่นนี้กับเขาเช่นกัน เขามิได้แก้ตัว แก้ตัวไปก็ไร้ประโยชน์ เรื่องเช่นนี้มีเพียงเวลาเท่านั้นที่จะสามารถพิสูจน์ได้และที่นางพูดก็เป็นเรื่องจริงชายที่ถูกดึงดูดได้อย่างง่ายดายปานนั้น ย่อมมิยอมรับผิดชอบเป็นแน่“จากนั้นล่ะ หลังจากนั้นพวกนางอุ้มท้องแล้วก็กลับไปที่ตำหนักเซียวเหยาเช่นนี้รึ?”“ถูกต้อง” ฉินเย่ว์ฉิน

เช่นนั้นเฉินฝานก็รู้แล้วว่าเงินที่อ๋องอันเล่อใช้หล่อเลี้ยงกองกำลังมาจากที่ใดเทศกาลดนตรีเซียนยินทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของอ๋องอันเล่อ เช่นนั้นโรงมหรสพของต้าชิ่งและแค้วนโดยรอบ เกรงว่าส่วนใหญ่ก็คงจะเป็นกิจการของอ๋องอันเล่อคนที่สามารถที่ไปโรงมหรสพได้ หากมิใช่ร่ำรวยก็เป็นคนมีอำนาจโรงมหรสพเป็นทั้งแหล่งหาเงินของอ๋องอันเล่อ และเป็นสถานที่ที่เขามีอำนาจควบคุมมิแปลกที่เขาเลี้ยงทหารไว้หลายแสนคน กลับมิมิมีผู้ใดเคยพบเห็นเมื่อเปรียบเทียบกับอ๋องอันเล่อ เฉินฝานรู้สึกจริง ๆ ว่าเสิ่นหมิงหยวนเป็นเพียงลูกสมุนที่ไร้น้ำยาเท่านั้น“หลี่จู้ เจ้าจงไปหาโจวอวี่บอกให้เขาล่าถอยเดี๋ยวนี้”หลังจากที่ออกคำสั่งกับหลี่จู้แล้ว เฉินฝานก็หันหน้าไปพูดกับคนขับรถม้า “กลับจวน!”“พวกเรามิไปจวนอ๋องอันเล่อแล้วงั้นรึ?”“ใช่ มิไปแล้ว”“ทำไมล่ะเจ้าหวาดกลัวแล้วงั้นรึ?”“ใช่ ข้ากลัวแล้ว พวกเรากลับจวนไปเป็น ‘คนตาย’ ต่อดีกว่า”“แค่นี้ก็กลัวแล้วงั้นรึ ข้าคงประเมินเจ้าสูงไปจริง ๆ เจ้าก็ยังเป็นคนขี้ขลาดเหมือนเมื่อก่อนมิมีผิด”เฉินฝานมิได้โต้แย้งกับคำก่นด่าของฉินเย่ว์ฉิน“ถ้ายังมิหยุดพูดอีก พี่จะจูบเจ้านะ!”เมื่อฉินเย

การดูถูกและการมิแยแสของผู้อื่น เป็นจุดกระตุ้นความเดือดดาลของอ๋องอันเล่อตั้งแต่เด็กจนโต เขาอยากพิสูจน์ตนเองมาโดยตลอด แต่มิว่าจะพยายามเพียงใด เสด็จพ่อของเขาก็สนใจเพียงอ๋องตวนและจักรพรรดิองค์ก่อนเท่านั้นตอนที่เขาตะโกนเถียงเสียงดัง จักรพรรดิต้าชิ่งในตอนนั้นต่อว่าเขาอ่อนแอ อย่าก่อความวุ่นวายให้มากนัก จงไปตั้งใจเรียนบรรเลงผีผากับท่านแม่เสียเถอะ ตอนที่อารมณ์มิดี อย่างน้อยก็สามารถบรรเลงเพลงให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาได้บ้างอยากได้รับความสนใจ กลับมิเคยอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย ความคิดที่จะก่อกบฏก็เริ่มผุดขึ้นในใจอ๋องอันเล่อตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา“โอ้?” เฉินฝานทำตาโต “วิธีการโหดเหี้ยมอย่างไร ท่านอ๋องลองพูดออกมาสิ”“เฮอะ!” อ๋องอันเล่อพ่นลมออกมาอย่างเยือกเย็น ใบหน้าพลันปรากฏความดีอกดีใจ เขาชี้ไปที่โจวอวี่ “ ข้าก็เรียนรู้มาจากเจ้า ข้าทำของที่ทำด้วยเหล็กในมือของพวกเขามิเป็น ทว่าข้าทำดินปืนเป็น ถุงดินปืนของข้ายอดเยี่ยมเพียงใหด เจ้าคงจะเห็นตอนที่อยู่โรงมหรสพเซียนยินแล้วสินะ”เฉินฝาน: “ดินปืนของท่านอ๋องยอดเยี่ยมจริง ๆ ข้าน้อยขอคารวะ”“เช่นนั้นข้าก็ขอพูดตรง ๆแล้วกัน หากข้าเพลี่ยงพล้ำ พวกเขาก็บุกเข้าเม