บททั้งหมดของ รัชทายาทชะตาฟ้า: บทที่ 881 - บทที่ 890

“ดังนั้นการออกตัวอย่างแข็งกร้าวของเขาต้องเป็นตัวแปรสำคัญในอนาคตต้าเฉียนเราแน่ กระทั่งทำให้บังคับทิศทางของต้าเฉียนเราในอนาคต ขอแค่เราตื่นตัวจับตาดู เลือกอย่างทันท่วงที เจ้าก็ยังมีโอกาสได้นั่งตำแหน่งสูงสุดนั้น!”“แต่ทั้งหมดนี้ตั้งอยู่บนฐานที่หากเฮ่อชินอ๋องได้เปรียบ ในทางกลับกัน หากฉินอวิ๋นฟานได้เปรียบจะเท่ากับโอกาสของเจ้าคือศูนย์ ดังนั้นเวลานี้เราควรพิจารณาเรื่องความอยู่รอด มิใช่การชิงบัลลังก์!”เมื่อฉินอวิ๋นคังได้ฟังก็ไม่สบอารมณ์ทันที เขาพูดลอดไรฟัน “เช่นนั้นก็ใจเด็ดสักหน่อย จับมือกับตระกูลเหอและเสด็จอา กำจัดฉินอวิ๋นฟานด้วยกันก็ได้แล้วนี่?”“เลอะเลือน!!!”กล่าวจบ ฮั่วเจิ้นหลงตวาดเดี๋ยวนั้น “ในสถานการณ์ปัจจุบัน เจ้ายังคิดจะกำจัดฉินอวิ๋นฟานอีกรึ?! เจ้าอยากตายเร็วขึ้นใช่ไหม?! เจ้าไม่เห็นหัวของไท่ซั่งหวง? หรือคิดว่าหน่วยบูรพาคืออากาศธาตุ?!”“เวลานี้ฉินอวิ๋นฟานต้องเป็นบุคคลที่ไท่ซั่งหวงเน้นเรื่องความปลอดภัย ลงมือกับเขาตอนนี้ก็เท่ากับขุดหลุมให้ตัวเอง!”“คังเอ๋อร์ ข้าหวังว่าเจ้าจะมองสถานการณ์ให้กระจ่าง เทียบกับเฮ่อชินอ๋องและตระกูลเหอ ฉินอวิ๋นฟานอาจพึ่งพาได้มากกว่า ถ้าโอกาสชิงบัลลังก์ของเ

“ฉินอวิ๋นฟานมีฝีมือในการปกครองมิใช่หรือ? ลูกน้องแต่ละคนจงรักภักดีกันหมดมิใช่หรือ? ถ้าจู่ ๆ ก็เกิดปัญหาซับซ้อนขึ้นมากมายเช่นนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะรับมือยังไงสิน่า?!”“ยอด ยอดมาก! ยังเป็นท่านอ๋องที่ล้ำเลิศ ชี้ช่องทางเล็กน้อยก็ทำให้ฉินอวิ๋นฟานหัวหมุนได้แล้ว นอกจากจะไม่ได้แล้วยังจะเสียอีก เพราะทันทีที่เกิดเรื่องหยุมหยิมเช่นนี้ ฉินอวิ๋นฟานต้องบ้าแน่”ครั้นถังเจิ้นไห่ได้ยินก็ตาโต ราวกับค้นพบแผ่นดินใหม่ก็มิปาน ไม่สามารถใช้อุบายร้ายซึ่งหน้ากับฉินอวิ๋นฟานได้ก็จริง แต่การใช้ลูกไม้นิดหน่อยกับการดำเนินงานปกติก็ทำให้ฉินอวิ๋นฟานรับมือไม่ทันเหมือนกัน“แค่มีปณิธานยาวไกล มีฝีมือร้ายกาจ มีเชาวน์ปัญญาเหนือคน มีเสน่ห์เหลือร้ายแค่นั้นยังไม่พอหรอก การปกครองบ้านเมืองหนึ่งจำเป็นต้องมีระบบที่สมบูรณ์แบบในการปกครองจึงจะสำเร็จ”ฉินอ้าวเอ่ยเสียงเย็น “ช่วงเวลานี้ต้าเฉียนอยู่ในช่วงผลัดเปลี่ยนระหว่างระบบเก่าและระบบใหม่ ต้องเกิดปัญหามากมายแน่นอน รวมถึงสถานการณ์ที่ดูแลได้ไม่ทั่วถึง อีกอย่าง สภาพแวดล้อมของแต่ละท้องที่ก็ไม่เหมือนกัน ย่อมหลีกเลี่ยงความขัดแย้งไม่ได้เป็นธรรมดา”“นี่ก็คือพนังน้ำพันลี้พลังทลายเพียงเพราะรูมดท

หวงต้าหยวนพูดหน้าเครียด “แต่เมื่อนำมารวมกับการแสดงฝีมือของท่านในระยะนี้ เห็นชัดว่าล่วงเกินคนมาก ใช่จะเป็นไปไม่ได้ว่าจะมีคนจ่ายค่าหัวท่านในราคาสูง แม้ผิดต่อสัญญาระหว่างราชวงศ์และขั้วอิทธิพลยุทธภพ แต่ต้องมีคนดาหน้าไปทำอยู่ดี”“อีกอย่าง ต้าเฉียนในปัจจุบันราชสำนักสั่นคลอน เหล่าตระกูลใหญ่ต่างมีแผนการของตัวเอง ต่อให้ลอบสังหารท่านจริง เกรงจะไม่มีใครออกหน้าให้ท่าน ดังนั้น...”นาทีนี้ ฉินอวิ๋นฟานเหงื่อกาฬไหลพราก ความรู้สึกถึงวิกฤตผุดขึ้นในใจอย่างรุนแรง ดูท่าต่อไปต้องระวังความปลอดภัยมากขึ้น ไม่อย่างนั้นอาจถูกยอดฝีมือพวกนั้นฆ่าตายจริง ๆ ก็ได้“บ้าเอ๊ย!”ฉินอวิ๋นฟานพูดทั้งสีหน้าอึมครึม “สูงไม่สู้หนาวจริง ๆ ข้าแซงโค้งมาเร็วก็ทำให้คนนั่งไม่ติดแล้วหรือ?”“ระยะนี้ข้าขอแนะนำให้ท่านอย่าออกวังหลวงเลยจะดีกว่า ความปลอดภัยเป็นอันดับหนึ่ง!” หวงต้าหยวนเตือนด้วยความกังวลเล็กน้อย“ไม่ออกเมืองหลวง? คงเป็นไปไม่ได้กระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานส่ายหน้าพูดอย่างอมทุกข์ “ตอนนี้กำลังสร้างเมืองการค้าสามแห่ง การปฏิรูปการเกษตรก็กำลังดำเนินไปอย่างขมีขมัน การสอบจอหงวนจวนจะมาถึง ข้าจะละเลยไม่ได้ เพราะไม่ว่าจะเกิดปัญหากับส่วนไห

หวงต้าหยวนเอ่ย“เช่นนั้นข้าก็รู้สึกแปลกแล้ว ทำไมเจ้าหอที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยถึงได้ช่วยฉินอวิ๋นฮุย? หรือว่าพวกเขาจะมีความร่วมมือพิเศษอะไรต่อกัน?”ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วพูดนี่คือครั้งแรกที่ฉินอวิ๋นฟานทำความรู้จักกับหอวั่งเจียง แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง สายป่านของฉินอวิ๋นฮุยจะกว้างขวางปานนี้ ยังมีความสัมพันธ์กับเจ้าหอที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยชั้นนี้อีก?หวงต้าหยวนกล่าวสีหน้าจริงจัง “ข้าไม่รู้ว่าระหว่างพวกเขาเป็นยังไง แต่อย่างไรพวกเราเจ้าหอทั้งเก้าก็เป็นพวกเดียวกัน ล้วนฟังคำสั่งจากคนคนเดียวกัน หากมีคำขอร้องหรือช่วยเหลือเล็กน้อยอะไรบางอย่างย่อมปฏิเสธไม่ได้”“แต่เหตุผลของเจ้าหอที่ต้าเซี่ยคือเคยติดค้างน้ำใจของตระกูลเหอ ดังนั้นจึงเอ่ยปาก มิเช่นนั้นไม่ว่าองค์ชายรองจะให้เงินเท่าไร ข้าก็ไม่มีทางให้ต้าซวงกับเสี่ยวซวงเข้าร่วมศึกชิงบัลลังก์ระหว่างองค์ชายของพวกท่านแน่”“อื่ม อย่างนี้นี่เอง”เมื่อได้ยินคำตอบของหวงต้าหยวน ฉินอวิ๋นฟานพลันมีสีหน้าหนักใจ ในโลกที่เต็มไปด้วยความยั่วยวนทางผลประโยชน์ เหตุผลเช่นนี้ทำให้ฉินอวิ๋นฟานรู้สึกว่าไม่เพียงพอ แต่ขนาดหวงต้าหยวนก็ยังไม่รู้อะไรมาก ถึงถามต่อไปก็ไม่มีความหมาย

แม้หวงต้าหยวนจะทึ่งมาก แต่นางจำต้องสาดน้ำเย็นให้ฉินอวิ๋นฟานหนึ่งกะละมัง เพราะต่อให้นางมีใจช่วยฉินอวิ๋นฟานก็เกรงว่าจะทำให้เป็นความจริงไม่ได้กับถ้อยคำเช่นนี้ของหวงต้าหยวน ฉินอวิ๋นฟานเพียงหัวเราะราบเรียบ เขาเอ่ยปากลอย ๆ “ไม่ไปทำ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเป็นจริงไม่ได้? แล้วถ้ามันสำเร็จเล่า?”“หือ...”เห็นฉินอวิ๋นฟานมั่นใจเพียงนี้ หวงต้าหยวนไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรชั่วขณะ ฉินอวิ๋นฟานในอดีตก็ยิ้มอย่างหน้ามั่น มีแผนในใจเช่นนี้เหมือนกัน หรือว่าเขาจะมีแผนการอื่นอีก?“หน่วยประจิมในอนาคตจะเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรลึกลับของข้า หน่วยบูรพาก็เช่นเดียวกัน”ฉินอวิ๋นฟานยิ้มอย่างมั่นใจ “ผนวกกับตระกูลเซี่ยง ตระกูลเจียงและยอดฝีมือในยุทธภพที่เจ้ารวบรวม เจ้าคิดว่าองค์กรลับของเราจะแย่หรือ?”“ท่าน ท่านเล็งหน่วยบูรพาและหน่วยประจิมแล้ว?!”หวงต้าหยวนตกตะลึงหนักกว่าเดิม ฉินอวิ๋นฟานขอให้ไท่ซั่งหวงตั้งหน่วยประจิม ที่แท้ยังมีความหมายเชิงลึกชั้นนี้? เป้าหมายท้ายที่สุดของเขาก็คือหน่วยบูรพา? แล้วไหนไท่ซั่งหวงยังให้ความสำคัญกับฉินอวิ๋นฟานมากอย่างนี้อีก น่ากลัวว่าเรื่องนี้จะมีความเป็นไปได้จริง ๆ!หากเป็นเช่นนั้นจริง นั่นจ