All Chapters of รัชทายาทชะตาฟ้า: Chapter 861 - Chapter 870

ฉินอวิ๋นฮุยพูดด้วยสีหน้ากระหยิ่มใจ “น้องเจ็ด นี่มิใช่เรื่องที่กลัวหรือไม่กลัว แต่ท่าทางของเจ้าที่มีต่องานนี้ต่างหากที่เป็นปัญหา!”“เหอะ ข้านับว่าเข้าใจแล้ว พวกท่านก็แค่พวกคนเห็นแก่ตัวชั้นยอด ที่มีท่าทีเช่นนี้ก็แค่เพราะเข้าหาผลประโยชน์หลีกเลี่ยงส่วนเสียเท่านั้น!”ฉินอวิ๋นฟานส่ายหน้าพูดด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง “แต่... ลูกคิดสมปรารถนาของพวกท่านในวันนี้ผิดแล้ว!”“การปฏิรูปการเกษตรมิอาจล่าช้า ถ้าไม่มีคนที่มีความสามารถในการทำงานสูงคอยควบคุมและเสริมด้วยกฎหมายเข้มงวด เกรงว่าเรื่องนี้คงต้องเจ๊งตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม! ทันทีที่การดำเนินงานเกิดข้อผิดพลาด จะต้องสะเทือนไปทั้งราชสำนักต้าเฉียน!”“เจ้าพวกคนที่ใช้อุบายจิตใจไม่ซื่อตรง ต่อไปก็เจียมเนื้อเจียมตัวหน่อย ผลลัพธ์ของเรื่องบางเรื่องมิใช่สิ่งที่พวกท่านจะรับไหว!”กับฉินอวิ๋นฟานที่แข็งกร้าวไม่เป็นรองใคร ทุกคนต่างมองหน้ากัน สายตาจดต่ออยู่ที่ตัวของฉินอวิ๋นฮุยทั้งหมด อย่างไรเสีย เขาก็คือคู่แข่งตัวฉกาจของฉินอวิ๋นฟาน“เหอะ! ใครขู่ไม่เป็นบ้าง?!”ฉินอวิ๋นฮุยแสยะยิ้มแล้วพูด “ทุกคนต่างก็ทำเพื่อชิงบัลลังก์ในตอนท้ายเท่านั้น เจ้าคิดว่าตัวเองสูงส่งนักหรือ? เจ้

ยามนี้เขากังวลมากว่าฟานเอ๋อร์จะดูจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของพวกเขาออกหรือไม่ อย่างไรก็ตาม มีแผนลับลมคมในอยู่เบื้องหลัง เรียกได้ว่าต้องป้องกันเอาไว้ก่อน หากพลั้งเผลอไปเพียงนิดเดียวจะตกหลุมพรางเขาได้ พวกเขาแทบอยากให้ฟานเอ๋อร์ลงนามในสัญญาร่วมเป็นตายนี้ให้เร็วที่สุด!“ฟานเอ๋อร์ เจ้าต้องคิดให้ดีนะ นี่คือท้องพระโรง เมื่อลงนามในสัญญาร่วมเป็นตายจะมิอาจหวนกลับ ข้าขอแนะนำให้เจ้าตรึกตรองให้ดีก่อนจะทำ”ไท่ซั่งหวงขมวดคิ้วเตือน “แม้เจ้าจะมีจิตใจเปี่ยมด้วยอุดมการณ์ดวงหนึ่ง หากบ้านเมืองซับซ้อนกว่าที่เจ้าคิดมากนัก จะเสี่ยงเพียงเพราะอยากสร้างผลงานไม่ได้ ยิ่งมิอาจสรุปเรื่องที่ยังไม่รู้ง่าย ๆ!”“เสด็จปู่ หม่อมฉันทำงานเช่นนี้เสมอมา ไม่เคยนึกเสียใจกับเรื่องที่ตัดสินใจไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฉินอวิ๋นฟานกล่าวด้วยท่าทางที่ทำให้คนตะลึง “อีกอย่าง เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงส่วนรวม ยิ่งเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ราชวงศ์ต้าเฉียนเรารุ่งโรจน์ หม่อมฉันต้องทุ่มสุดกำลังแน่นอน แล้วจะกลัวอัดใดกับสัญญาร่วมเป็นตายขี้ปะติ๋วนี้?”ซี้ด...ทุกคนต่างสูดปากเมื่อได้ยิน พวกเขาเลื่อมใสความกล้าและความมั่นใจของฉินอวิ๋นฟานนัก นี่คือความเด็ดเดี่ยวใน

แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง นี่ยังไม่ใช่เป้าหมายสุดท้ายของฉินอวิ๋นฟาน พริบตาเดียวกรงเล็บของเขาก็คว้าตำแหน่งเจ้ากรมโยธามาอีกแล้ว ที่น่าแค้นไปกว่านั้นคือ บรรดาขุนนางใหญ่ในนี้ยังถูกอีกฝ่ายหลอกใช้ด้วย ช่วยให้ฉินอวิ๋นฟานบรรลุเป้าหมายที่สามอย่างราบรื่น!การต่อสู้ในราชสำนัก ฉินอวิ๋นฟานต่อสู้กับคนหมู่มากตามลำพัง ควบคุมทุกคนอยู่ในกำมือ สิ่งที่ได้รับเรียกว่าเป็นกอบเป็นกำ และทุกคนเดินไปตามครรลองที่ฉินอวิ๋นฟานกำหนดเอาไว้แต่แรก กลับไม่รู้เลยว่าตัวเองคือหนึ่งในนั้น นี่ทำให้เขาทั้งร้อนรน ทั้งแค้น ทั้งกระอักกระอ่วนเจ้ากรมโยธาคือขุนนางใหญ่อันดับหนึ่งของต้าเฉียน พริบตาเดียวฉินอวิ๋นฟานก็กวาดตำแหน่งสำคัญไปสามตำแหน่ง นี่น่าจะพอใจได้แล้วกระมัง? แผนที่เขาวางไว้กำลังจะเริ่มดำเนินงาน ณ บัดนี้ เรียกได้ว่าสมบูรณ์ครบถ้วนแต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง เจ้าบัดซบฉินอวิ๋นฟานจะโหดเพียงนี้! ทูลขอคำสั่งจากเสด็จปู่ให้ตั้งหน่วยประจิม แล้วยังจะให้ยอดฝีมือของหน่วยบูรพาเข้าร่วมอีก นี่ใครจะไปรับได้?!หน่วยบูรพาคือไพ่ตายลึกลับของราชวงศ์ ลึกลับและน่าสะพรึงกลัว มีสิทธิ์ประหารซึ่งเป็นอำนาจสูงสุด แม้ไม่ร่วมการเมืองในราชส

ไท่ซั่งหวงมองไปทางเฉาเจิ้งฉุนด้วยความประหลาดใจมากขึ้น เฉาเจิ้งฉุนคือขันทีที่เขาเชื่อใจมากที่สุด คือผู้มีสติปัญญาเฉียบแหลมอย่างยิ่ง คือคนที่สังเกตและให้ความสำคัญกับทุกรายละเอียด เกี่ยวกับการรวบรวมข้อมูลของฉินอวิ๋นฟาน เฉาเจิ้งฉุนมีสิทธิ์วิจารณ์มากที่สุด“แน่นอน รัชทายาทวางแผนกับพระองค์ที่กระหม่อมกล่าวถึงมิได้มีความหมายไม่ดีอันใด”เฉาเจิ้งฉุนหัวเราะราบเรียบก่อนจะเอ่ย “ไท่ซั่งหวง ทรงจำเรื่องที่รัชทายาทถูกลอบสังหารในตอนนั้นได้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?”“หือ? เรื่องนี้ข้าต้องจำได้อยู่แล้ว ตระกูลเหอชดใช้สิ่งที่ก่ออย่างใหญ่หลวง และถือเป็นการอธิบายกับฟานเอ๋อร์อย่างหนึ่ง”ไท่ซั่งหวงพยักหน้าพูด “เพื่อป้องกันไม่ให้ฟานเอ๋อร์หยิ่งผยองเกินไป ใช้ข้าเป็นโล่กำบังอยู่ข้างหลัง ข้าจึงไม่ได้สืบสาวเอาความเรื่องนี้อีก ถือเป็นวิธีการคานอำนาจทั้งสองฝ่ายกระมัง?!”“ถูกต้องแล้วพ่ะย่ะค่ะ แต่ที่กระหม่อมอยากพูดคืออีกเรื่องหนึ่งต่างหาก นั่นคือเรื่องที่รัชทายาทให้เฉินม่อสหายร่วมเรียนคนสนิทเข้าหน่วยบูรพา พระองค์น่าจะยังพอจำได้กระมังพ่ะย่ะค่ะ?”เฉาเจิ้งฉุนเอ่ย“อ้อ? เรื่องนี้? พอจำได้ แต่ข้าไม่ได้ใส่ใจนัก”จู่ ๆ เฉาเจิ้ง

ไท่ซั่งหวงส่ายหน้าพลางถอนหายใจ แต่ไหนแต่ไรมาสุรารสเลิศก็มีไว้เพื่อสนองจิตวิญญาณของผู้มีบุญศักดิ์หนักใหญ่และราชนิกุล คือส่วนสำคัญที่สุดในชีวิต มิอาจตัดขาด“ดังนั้นรัชทายาทควบคุมความปรารถนาทางปากของผู้มีอำนาจใหญ่ทั่วโลกอยู่หมัดแล้ว อู่เหลียงเย่เป็นแค่ส่วนหนึ่งในนั้น และนี่จึงเป็นความน่ากลัวของรัชทายาท”เฉาเจิ้งฉุนเอ่ยเสียงหนัก “กระหม่อมคิดว่าความน่ากลัวยิ่งกว่านี้ก็คือเมืองการค้าทั้งสี่ที่รัชทายาทวางเอาไว้”“แม้ถังเจิ้นไห่จะตำหนิรัชทายาทอย่างหนัก บอกว่านี่คือแผนการล่มชาติ เกรงจะทำให้แคว้นต่าง ๆ บุกโจมตีได้ง่าย แต่... ไท่ซั่งหวง พระองค์รู้สึกหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ นี่จะเป็นหมากที่รัชทายาทจัดวางไว้ล่วงหน้าเพื่อโจมตีแคว้นต่าง ๆ รวมโลกเป็นหนึ่งหรือเปล่า?”“อย่างไรก็ตาม ทักษะสำคัญของการคมนาคมสะดวกรวดเร็วอยู่ในมือของรัชทายาท และมากไปกว่านั้นคือ ในการทลายรังโจร รัชทายาทใช้ท่วงทำนองที่เหนือชั้นสังหารกองทัพห้าหมื่นในเสี้ยววินาที เอเคสี่สิบแปดอันน่าประหวั่นพรั่นพรึงบดขยี้ยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ การจะต่อกรกับทหารพวกนี้มิง่ายกว่าเดิมหรือพ่ะย่ะค่ะ?”“ชัดเจน น่ากลัวว่ารัชทายาทกำลังผลิตเอเคสี่สิบแปดเป็นจำน