All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 41 - Chapter 50

574 Chapters

บทที่ 41

พวกเขาแวะซื้อซาลาเปาริมถนนลุงคนขายซาลาเปาถูกพวกหลิ่วเมิ่งอิ๋นดึงดูดทันทีภรรยาที่อยู่ด้านข้างดึงหูของเขาด้วยความโกรธ จนคุณลุงร้องออกมาเสียงดัง ทำให้คนที่เดินผ่านไปมาหัวเราะลั่นเย่ซิวส่ายหัวก่อนจะหยิบซาลาเปามา และเซี่ยซิ่วซิ่วก็ออกตัวจ่ายเงินตอนนี้เธอถูกลู่เสวี่ยเอ๋อร์และหลิ่วเมิ่งอิ๋นแย่งแสงไปหมดแล้ว ในระยะเวลาสั้น ๆ รูปร่างภายนอกของเธอไม่สามารถแข่งกับทั้งสองคนได้ ดังนั้นเซี่ยซิ่วซิ่วจึงต้องทำตัวดี ๆ ให้มากพอ เพื่อที่เย่ซิวจะได้หันมามองเธอด้วยสายตาที่ต่างออกไป ทั้งสี่คนเดินไปยังมหาวิทยาลัยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามและทำให้เกิดการจราจรติดขัดตลอดทางผู้ชายที่มีแฟนอยู่แล้วต่างก็จับจ้องมาที่ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และหลิ่วเมิ่งอิ๋นทำเอาเหล่าคู่ควงของพวกเขาโกรธเคืองจนต้องหยิกเนื้อพวกเขาแรง ๆ เมื่อไปถึงประตูมหาวิทยาลัย ก็ยิ่งอึกทึกครึกโครมยิ่งขึ้นไปอีกทั้งชายและหญิงต่างก็คลั่งไคล้กันไปหมดลู่เสวี่ยเอ๋อร์และคนอื่น ๆ ถูกล้อมจนไร้ทางไป“พระเจ้า สวยมาก!”“โลกนี้มีผู้หญิงที่สวยและหุ่นดีขนาดนี้ได้ยังไง เหมือนนางฟ้าลงมาจากสวรรค์เลย!”“เมื่อก่อนลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็สวยอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ดูเปล่
Read more

บทที่ 42

เย่ซิวมองเวลา และขมวดคิ้ว“อาจารย์ครับ ผมไม่ได้มาสาย ยังเหลือเวลาอีกตั้งสองนาทีก่อนจะเริ่มเรียน”เมื่ออาจารย์ชาวต่างชาติได้ยินแบบนั้น ดวงตาของเขาก็ฉายแววโกรธ “มาสายแล้วยังกล้าเถียงอีก แค่มาสายกว่าฉันก็ถือว่าสายแล้ว!”“เป็นนักศึกษาแต่กล้ามาสายกว่าครู เธอยังมีความเคารพครูผู้สอนอยู่ไหม? อย่างเธอคู่ควรจะเป็นนักเรียนอย่างนั้นเหรอ?!”สิ่งที่เขาพูดนั้นฟังดูรุนแรงมาก และดูจะมากเกินไปด้วยซ้ำนักเรียนในห้องหลายคนรู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของเย่ซิวอาจารย์ชาวต่างชาติคนนี้ไม่เพียงแต่มีอารมณ์ร้อนเท่านั้น แต่เขายังมีกำลังมากอีกด้วยครั้งหนึ่งมีนักเรียนสามสี่คนรุมเขา แต่ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ กลับกลายเป็นว่านักเรียนเหล่าถูกต่อยจนหน้าตาบวมปูดกันหมดงานนี้เย่ซิวแย่แน่เย่ซิวรู้สึกรำคาญเล็กน้อย ผู้ชายคนนี้ไร้เหตุผลสิ้นดีเขาขี้เกียจเกินกว่าจะมัวพูดเรื่องไร้สาระ จึงเดินตรงเข้าไปที่ห้องเรียน“อวดดีเกินไปแล้ว!”อาจารย์ชาวต่างชาติตะโกนลั่น และวิ่งเข้าไปหาเย่ซิว พร้อมตั้งท่าเตะเข้าที่หน้าของเขาพลังในลูกเตะนี้น่ากลัวมากดวงตาของเย่ซิววาววับอย่างเย็นชาผู้ชายคนนี้หยาบคายมากจริง ๆ เป็นเพีย
Read more

บทที่ 43

อาจารย์ต่างชาติเดินจากไป และไม่ได้กลับมาอีกคาดว่าคงไม่มีหน้ากลับมาแล้วคาบเรียนนี้จึงดำเนินไปอย่างราบรื่น ไม่มีใครมารบกวนเขาด้วยเสียงออดดังขึ้น และทุกคนก็ยังคงไม่ขยับเมื่อเห็นว่าเย่ซิวยังอยู่ที่นั่น พวกเขาก็ไม่กล้าออกไปทันใดนั้นใบหน้าที่งดงามก็โผล่เข้ามาจากนอกประตูผมสีดำยาวตรงของเธอตกลงมา นับเป็นภาพที่สวยงามมากฉากนี้ทำให้นักศึกษาทุกคนในห้องตะลึงทันทีสายตาที่เฉียบแหลมของลู่เสวี่ยเอ๋อร์กวาดไปรอบ ๆ ห้องเรียน และเมื่อเธอเห็นเย่ซิว ใบหน้าของเธอก็ดูมีความสุขขึ้นมาทันทีเธอวิ่งเข้าไปนั่งข้างเย่ซิ่ว และวางขวดนมเปรี้ยวลงบนโต๊ะของเขา“เพื่อนนักศึกษาเย่ เรียนคาบหนึ่งแล้วนายคงจะคอแห้งใช่ไหม? ดื่มนี่สิ”เย่ซิวเงยหน้าขึ้นมองเธอแล้วยิ้ม จากนั้นก็ลูบศีรษะเธอเบา ๆ “เด็กดี” เขาตั้งใจจะให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์อยู่ในฐานะภรรยาของเขา ดังนั้นเขาจึงลูบศีรษะเธอได้อย่างเป็นธรรมชาติแต่การกระทำนี้ทำให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กระสับกระส่าย ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นแดงราวกับลูกแอปเปิล“เอ่อ...ฉัน...ยังมีธุระอื่น...ขอตัวก่อนนะ...”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ตะกุกตะกักเล็กน้อย พูดจบก็ก้มหัวต่ำไม่กล้ามองเย่ซิว ก่อนจะรีบออก
Read more

บทที่ 44

ทุกคนในห้องเรียนต่างก็รู้สึกชาไปทั้งตัวเซี่ยซิ่วซิ่วก็มาหาเย่ซิวอย่างไม่ต้องแปลกใจแม้ว่าตอนนี้รูปร่างและหน้าตาของเซี่ยซิ่วซิ่วจะด้อยกว่าลู่เสวี่ยเอ๋อร์และหลิ่วเมิ่งอิ๋นเล็กน้อย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอก็เป็นสาวงามชั้นยอดด้วยเช่นกันเซี่ยซิ่วซิ่วมานั่งข้างเย่ซิวพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยน “ฉันได้ยินมาว่าพวกเธอทั้งสองคนจะต้องแช่น้ำสมุนไพรไปอีกสักพัก หากต้องการสมุนไพรอะไรบอกฉันนั ฉันจะให้คนไปซื้อมาให้”“ไม่เป็นไร ใช้แค่สมุนไพรทั่วไป เดี๋ยวผมไปซื้อเองหลังเลิกเรียน”รอยยิ้มของเซี่ยซิ่วซิ่วยังคงไม่เปลี่ยนแปลง “แต่ฉันคิดว่าหากใช้สมุนไพรที่ดีกว่า ผลลัพธ์ก็จะดียิ่งขึ้น และมันก็จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อพวกเธอด้วยไม่ใช่เหรอ”“ฉันบังเอิญรู้จักร้านยาสมุนไพรเก่าแก่ร้านหนึ่งพอดี ที่นั่นมีสมุนไพรมากมายหลายชนิด”ดวงตาของเย่ซิวหรี่ลงเล็กน้อย พร้อมกับจ้องด้วยสายตาเฉียบคมราวกับจะมองทะลุเซี่ยซิ่วซิ่วไป “ดูเหมือนคุณจะใจดีกับผมมากเกินไปแล้ว”เซี่ยซิ่วซิ่วรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย ภายใต้สายตาของเย่ซิว ราวกับว่าเธอสูญเสียเสื้อผ้าไปหมดทั้งตัว เปิดเผยทุกสิ่งต่อหน้าเขา แต่เธอก็สงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็วและยิ้มหว
Read more

บทที่ 45

มันช่างน่าตื่นตาตื่นใจและส่งผลกระทบต่อเขาอย่างมากเขากำหนดเป้าหมายได้ในทันทีเขาตัดสินใจแล้วว่าไม่ว่ายังไงก็ต้องได้ตัวเธอมาและคนที่เขาสนใจก็ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากหลิ่วเมิ่งอิ๋นกระโปรงที่เธอใส่วันนี้ค่อนข้างหลวมมากแล้วแต่ด้วยรูปร่างที่ดีเยี่ยม ทำให้ยังคงสะดุดตา ไม่ว่าจะไปที่ใดก็กลายเป็นจุดเด่นเมื่อมาถึงสนามกีฬา อาจารย์ชาวต่างชาติคนนี้ก็ตั้งใจสอนอย่างจริงจัง และไม่ได้แสดงเจตนาชั่วร้ายใด ๆต่อหลิ่วเมิ่งอิ๋นเลยวิธีการของเขาแยบยลมาก หลังจากกำหนดเป้าหมายแล้ว ก็ไม่แสดงท่าทีผิดปกติใด ๆ แต่จะค่อย ๆ เข้าหาอย่างระมัดระวัง พอได้จังหวะเหมาะ ๆ ก็จะเข้าตะครุบเมื่อเรียนไปได้ครึ่งคาบ เขาก็ประกาศยุติการเรียนการสอน ปล่อยให้นักศึกษาทำกิจกรรมกันได้อย่างอิสระหลิ่วเมิ่งอิ๋นโดดเดี่ยว ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากเล่นกับเธอเธอดึงดูดสายตามากเกินไป จนไม่ว่าเด็กผู้หญิงคนไหนมายืนข้างเธอ ก็กลายเป็นเพียงตัวประกอบไปทันทีอาจารย์ชาวต่างชาติเดินเข้าไปหาหลิ่วเมิ่งอิ๋นด้วยท่าทีสบาย ๆ ส่งยิ้มที่คิดว่าตัวเองหล่อเหลาที่สุดออกไป“นักศึกษา เธอเป็นเด็กใหม่เหรอ? ชื่ออะไร?”“สวัสดีค่ะ อาจารย์เควิน ฉันชื่อหลิ่วเมิ่งอิ๋น
Read more

บทที่ 46

“ร้องเลยสิ!” เควินพูดอย่างไม่แยแส “ห้องพักครูเก็บเสียงดีมาก ต่อให้เธอตะโกนใส่ไมโครโฟน ข้างนอกก็ไม่ได้ยินอยู่ดี”หลิ่วเมิ่งอิ๋นถอยห่างออกไปทีละน้อย มือจับโทรศัพท์ไว้ เตรียมจะกดโทรออก“เธอนี่ไม่รู้จักสำนึกบุญคุณเอาเสียเลย คนอย่างฉันสนใจเธอถือว่าเป็นเกียรติแค่ไหนแล้ว!”เควินโกรธมาก รู้สึกเหมือนตัวเองโดนดูถูกเด็กผู้หญิงเหล่านั้นแทบรอไม่ไหวที่จะกระโดดใส่เขา แต่หลิ่วเมิ่งอิ๋นกลับมีท่าทีรังเกียจเขา จะให้เขาทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไรเขาพุ่งเข้าหาหลิ่วเมิ่งอิ๋นเหมือนหมาป่าหิวโหยหัวใจของหลิ่วเมิ่งอิ๋นเต้นเร็วขึ้น และหลบไปด้านข้างอัตโนมัติ เควินที่กระโดดไปเจอเพียงความว่างเปล่า ตกตะลึงไปครู่หนึ่งหลิ่วเมิ่งอิ๋นก็ตกตะลึงเช่นกันความเร็วของเธอเมื่อครู่ มันเร็วมากจากนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง และตระหนักได้ว่านี่ต้องเป็นเพราะเย่ซิวช่วยเธอเมื่อคืนนี้แน่ ๆ“ดูเหมือนเธอจะไม่ธรรมดานะ!”เควินยกยิ้มและเริ่มสนใจมากขึ้นไปอีกเขายังคงพุ่งเข้าหาหลิ่วเมิ่งอิ๋นต่อไปหลิ่วเมิ่งอิ๋นตระหนักได้ว่าตอนนี้เธอไม่ใช่คนธรรมดาอีกแล้ว ความกลัวในใจเธอจึงหดหายไปมากขณะที่หลบหลีกเควิน เธอก็เปิดโหมดบันทึกวิดีโอ
Read more

บทที่ 47

เหตุการณ์ตรงหน้านี้ ไม่ว่าใครก็มองออกว่าใครถูกใครผิดมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือทั้งสองคนสมรู้ร่วมคิดกันเควินพูดกับเหมยฮวาอย่างดุเดือด “เธอบันทึกวิดีโอไว้ รีบแย่งโทรศัพท์มา!”เหมยฮวาตกใจ ก่อนจะเดินไปหาหลิ่วเมิ่งอิ๋นด้วยมีสีหน้าเคร่งขรึม “เธอกล้าดียังไงอัดวิดีโอไว้ เธอรู้ไหมว่านี่การถ่ายภาพบุคคลเป็นการละเมิดสิทธิกัน? รีบเอาโทรศัพท์มาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”ห้องพักครูไม่ได้กว้างมากนักเมื่อมีเหมยฮวาเพิ่มเข้ามา และทั้งสองก็โจมตีหลิ่วเมิ่งอิ๋น พื้นที่ในการเคลื่อนไหวจึงลดลงอย่างมากในไม่ช้า เหมยฮวาก็กอดเอวของหลิ่วเมิ่งอิ๋นไว้ได้ และเควินก็หยิบโทรศัพท์ไปจากเธอเขาลบวีดีโออย่างรวดเร็ว และถอดการ์ดหน่วยความจำออกจากโทรศัพท์ของเธอทันทีหลิ่วเมิ่งอิ๋นตกตะลึงหากไม่มีหลักฐาน สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปอาจไม่ดีสำหรับเธอมาถึงตอนนี้ ก็หมดคาบเรียนแล้ว และอาจารย์คนอื่น ๆ ก็ทยอยกลับมาที่ห้องพักครูกันทีละคนเมื่อเห็นฉากนี้พวกเขาก็ตกตะลึง“เกิดอะไรขึ้น?” อาจารย์อาวุโสท่านหนึ่งถามขึ้น“อาจารย์คะ ฉัน...”หลิ่วเมิ่งอิ๋นพึ่งจะเปิดปาก ก็ถูกเหมยฮวาขัดจังหวะทันที“อาจารย์จาง ผู้หญิงคนนี
Read more

บทที่ 48

หลิ่วเมิ่งอิ๋นรู้สึกหนาวไปทั้งตัวในหัวของเธอมีภาพของเย่ซิวปรากฏขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวในสถานการณ์นี้ เขาเป็นคนเดียวที่เธอคิดว่าจะช่วยเธอได้เหมยฮวาคว้าหมับเข้าที่แขนของหลิ่วเมิ่งอิ๋นแล้วพูดตะโกนอย่างดุดัน “ไป ไปห้องอธิการบดีกับฉัน!”หลิ่วเมิ่งอิ๋นรู้สึกชาไปทั้งตัว ปล่อยให้อีกฝ่ายดึงไปตามใจชอบเควินหัวเราะเยาะในใจ แต่ยังคงต้องเสแสร้งต่อให้จบ เขาจึงพยายามห้ามเหมยฮวาทั้งสองเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย โยนความผิดและข้อกล่าวหาที่ไม่มีมูลทั้งหมดไปที่หลิ่วเมิ่งอิ๋นและหลิ่วเมิ่งอิ๋นก็ถูกลากไปที่ห้องอธิการบดีทั้งแบบนั้นแน่นอนว่าตลอดทางก็ถูกเหล่านักเรียนคนอื่นพบเห็นเหมยฮวาจงใจตะโกนเสียงดัง ดังนั้นในไม่ช้าเรื่องก็แพร่กระจายไปราวกับพายุหมุนนักเรียนหญิงหลายคนถ่ายรูปกันอย่างบ้าคลั่ง และโพสต์ลงในเว็บบอร์ดต่าง ๆ พวกเธอไม่ชอบหลิ่วเมิ่งอิ๋นที่หน้าตาใสซื่อ แต่มีรูปร่างเย้ายวนมานานแล้ว ตอนนี้เมื่อมีโอกาสที่จะได้เหยียบซ้ำ แน่นอนว่าพวกเธอจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป ส่วนพวกผู้ชายต่างก็รู้สึกอกหักกันเป็นแถบ หลายคนไม่เชื่อว่าหลิ่วเมิ่งอิ๋นจะทำเรื่องแบบนี้ในไม่ช้าบนเว็บบอร์ดก็เต็มไปด้วยข้อถกเถียง ขณ
Read more

บทที่ 49

คราวนี้หลิ่วเมิ่งอิ๋นสงบลงและพูดขึ้นอย่างหนักแน่น “ฉันถูกใส่ร้ายค่ะ ฉันไม่เคยทำเรื่องแบบนั้น!”“ไม่มีใครเชื่อสิ่งที่เธอพูด อีกอย่างหลักฐานก็ไม่มี” อธิการบดีพูดขึ้นเงียบ ๆ“ฉันเชื่อเธอค่ะ!”“ฉันก็เชื่อเธอเหมือนกันค่ะ!”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์และเซี่ยซิ่วซิ่วผลักประตูเข้ามา แสดงความคิดเห็นของตัวเองทีละคน ก่อนจะเข้าไปยืนข้าง ๆ หลิ่วเมิ่งอิ๋นเมื่อเห็นทั้งสองคนเข้ามา อธิการบดีก็รู้สึกตกใจ และรีบลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วใบหน้าที่มืดมนแสดงรอยยิ้มออกมาทันที “ทำไมเธอทั้งสองถึงมาที่นี่ล่ะ? รีบเข้ามานั่งก่อนสิ”ไม่แปลกใจที่อธิการบดีจะมีท่าทีแบบนั้นต่อพวกเธอเพราะในแต่ละปีครอบครัวของทั้งสองมอบเงินสนับสนุนจำนวนเงินมหาศาลให้มหาวิทยาลัยเจียงเฉิงสีหน้าของทั้งสองเย็นชา ไม่มีท่าทีจะนั่งลง เควินมองดูหญิงสาวทั้งสองคน แววตาของเขาลุกเป็นไฟแน่นอนว่าเขาจำลู่เสวี่ยเอ๋อร์และเซี่ยซิ่วซิ่วได้เพียงแต่สองคนนี้ไม่ใช่คนที่เขาจะแตะต้องได้ และก็ไม่กล้าทำอะไรโดยพลการ แต่ตอนนี้เมื่อเห็นพวกเธอปกป้องหลิ่วเมิ่งอิ๋น จู่ ๆ ก็รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา เซี่ยซิ่วซิ่วแสดงลักษณะอันน่าเกรงขามของลูกสาวตระกูลเซี่ย “ท่านอธ
Read more

บทที่ 50

สภาพของเหมยฮวาตอนนี้ ทำให้นักเรียนข้างนอกรู้สึกตกใจตอนนี้เธอดูเหมือนถูกสะกดจิตนี่เป็นวิธีการที่คล้ายคลึงกับการสะกดจิตจริง ๆเพียงแต่ว่าวิชาฝังเข็มอู่ตี๋นั้นมีประสิทธิภาพมากกว่าวิธีการสะกดจิตทั่วไปหลายเท่าคนที่โดนจะไม่หลงเหลือความระมัดระวังเลยแม้แต่น้อย และจะตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมาเมื่อถูกถามคำถามแรก เหมยฮวาก็ตอบอย่างไม่ลังเลทันที“หลิ่วเมิ่งอิ๋นไม่ได้ยั่วยวนเควิน!”ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา นักเรียนที่อยู่ข้างนอกก็ตกตะลึงหัวใจของเควินสั่นไหว ทันใดนั้นเขาก็คำรามและเตะเหมยฮวา “แกใช้วิชามารอะไรทำร้ายอาจารย์เหมย?!”แน่นอนว่าเขาเตะไม่โดนเหมยฮวา และถูกเย่ซิวชกเข้าที่หน้าอกเขาเซไปข้างหลังหลายก้าว ก่อนจะทรุดตัวลงบนเก้าอี้ผู้ชายคนนี้พึ่งได้รับบทเรียนเล็ก ๆ ในคาบเรียนที่แล้วไป ไม่คิดเลยว่าคาบเรียนต่อมาจะลงมือกับคนรอบตัวเขาอีก เขาถูกเย่ซิวตัดสินประหารชีวิตในใจไปแล้วเย่ซิวยังคงถามต่อ “ในเมื่อหลิ่วเมิ่งอิ๋นไม่ได้ยั่วยวนเควิน แล้วทำไมคุณถึงใส่ร้ายเธอล่ะ?!”“เพราะฉันอยากเป็นคบหากับเควิน และแต่งงานกับเขาเพื่อที่จะได้กรีนการ์ด”“มีใครบ้างไม่อยากมีสถานะทางสังคมที่สูงขึ้น? หา
Read more
PREV
1
...
34567
...
58
DMCA.com Protection Status