เย่ซิวเฉยเมย "ถ้าอย่างนั้นเสวี่ยเหมยก็เป็นคนจัดการที่นี่สินะ จัดการได้แย่จริง ๆ""กล้าดีนัก!" ลุงของหลี่เฟยเห็นว่าเย่ซิวเรียกเจ้านายของเขาด้วยชื่อเท่านั้นก็โกรธขึ้นมา "แกมีสิทธิ์อะไรมาเรียกแค่ชื่อของท่าน? คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!"ใบหน้าของหลี่เฟยเต็มไปด้วยความดุร้าย "กล้าที่จะเรียกท่านนั้นด้วยชื่อเฉย ๆ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ออกไป ดีที่สุดแกก็จะได้ออกไปจากที่นี่ในสภาพร่างไร้วิญญาณ!"เย่ซิวเยาะเย้ย "ผมเรียกเธอด้วยชื่อเฉย ๆ แล้วยังไงล่ะ? ผมเคยล่วงเกินเธอมาแล้วด้วย คุณมีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ?"สิ่งที่เขาบอกนั้นเป็นความจริง แต่หลี่เฟยและคนอื่น ๆ คิดว่าเย่ซิวกำลังคุยโว พวกเขาจึงมองเย่ซิวราวกับเป็นธาตุอากาศลุงของหลี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เด็กสารเลว แกกล้าดีเกินไปแล้ว รีบไปเรียกรปภ.มากดให้ไอ้เด็กนี่ให้คุกเข่าลงซะ”มีคนวิ่งออกไปข้างนอก และภายในสองนาที รปภ.กลุ่มใหญ่ก็บุกเข้ามา แต่ละคนถือกระบองไฟฟ้า สีหน้าของพวกเขาดูโหดเหี้ยมลุงของหลี่เฟยชี้ไปที่เย่ซิว "หักขามัน!"น่าหลันเหยียนหรานดึงแขนเสื้อของเย่ซิวอีกครั้ง "รีบไปสิคะ ฉันจะช่วยขวางพวกเขาไว้ให้เอง!"โดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แย
อ่านเพิ่มเติม