LOGINShare
บทที่ 357
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 358
เธอรู้ว่าเย่ซิวมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมแต่นี่คือกระดูกที่แตกละเอียด ไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถแก้ไขได้ด้วยการกินยาแผนจีนหรือนวดบำบัดเท่านั้นต้องใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยมากมายในการผ่าตัดและใส่แผ่นเหล็กเข้าไปในกระดูกของผู้ป่วยน่าหลันเหยียนหรานไม่คิดว่าเย่ซิวจะทำได้แต่กระนั้น เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีสงสัย เพียงแต่ส่งยิ้มให้อย่างอึดอัดใจเล็กน้อยเท่านั้นชายที่อยู่ตรงมุมห้องหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วและบังเอิญได้ยินสิ่งนี้ก็ระเบิดหัวเราะออกมา "ไอ้บ้านนอก! พูดออกมาได้ โง่จริง ๆ!"เย่ซิวเพิกเฉยต่อผู้ชายที่เสียงดังน่ารำคาญคนนี้เพียงชั่วครู่นี้เท่านั้นหลังจากตรวจสอบอาการบาดเจ็บของแฝดสี่แล้ว เขาก็เตรียมที่จะรักษาเหมยชุนก่อน เพราะเธอได้รับบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสเขาบังเอิญมียาสมานแผลติดมือมาด้วยสี่เม็ดเขาเปิดปากของเหมยชุนแล้วป้อนยาเข้าไปเม็ดยาละลายในปากทันที กระแสพลังงานอุ่นไหลไปทั่วร่างกายเพียงไม่นานเหมยชุนซึ่งอยู่ในอาการโคม่าที่กำลังขมวดคิ้วอยู่นั้นก็ผ่อนคลายลงมากจากนั้นเย่ซิวก็เริ่มใช้กำลังภายในเป็น 'กาว' ในการผสานเส้นเอ็นที่ขาดเข้าด้วยกันหลังจากที่เส้นเอ็นทั้งหมดในร่างกายผสานเข้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 359
คนที่บุกเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยล้วนเป็นคนของหลี่เฟยเมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็แสดงความเห็นตรงกัน“ใช่แล้ว หลี่เฟยเป็นคนซื่อสัตย์และจริงใจมาก เขาจะไปทำมิดีมิร้ายกับคุณได้ยังไง?”“น่าหลันเยียนหราน ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้!”“ฉันคิดว่า คุณเห็นว่าหลี่เฟยยังหนุ่มและมีอนาคตไกล เลยอยากตามจีบเขาสินะ พอเขาปฏิเสธ คุณก็สาดโคลนใส่เขา”……น่าหลันเยียนหรานมองดูคนเหล่านี้ด้วยความไม่เชื่อพวกเขาไม่แม้แต่จะหาหลักฐาน แต่ก็ยังใส่ร้ายเธอสารพัดดวงตาของเธอแดงด้วยความโกรธ และร่างกายของเธอสั่นสะท้าน แต่เธอไม่รู้ว่าจะโต้แย้งกลับไปอย่างไรในขณะที่เธอทำอะไรไม่ถูกอย่างมาก เย่ซิวก็ดึงน่าหลันเหยียนหรานไปข้างหลัง และมองดูกลุ่มคนที่กล่าวหาอย่างกันอย่างหน้าด้าน ๆ พลางพูดอย่างเย็นชา“ผมให้โอกาสคุณขอโทษเธอ ไม่อย่างนั้นคุณก็เตรียมตัวรับผลที่จะตามมาได้เลย!”หลี่เฟยหัวเราะลั่น "สมองแกมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? ตอนนี้แกควรจะคิดหาทางขอความเมตตายังไงเสียมากกว่ามั้ง จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมากยังไงล่ะ!"ลุงของหลี่เฟยเยาะเย้ย “นายบุกรุกเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีโดยไม่ได้รับอนุญาต ทำร้ายหมออย่างไม่สมควร อีกทั้งยังสัม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 360
เย่ซิวเฉยเมย "ถ้าอย่างนั้นเสวี่ยเหมยก็เป็นคนจัดการที่นี่สินะ จัดการได้แย่จริง ๆ""กล้าดีนัก!" ลุงของหลี่เฟยเห็นว่าเย่ซิวเรียกเจ้านายของเขาด้วยชื่อเท่านั้นก็โกรธขึ้นมา "แกมีสิทธิ์อะไรมาเรียกแค่ชื่อของท่าน? คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!"ใบหน้าของหลี่เฟยเต็มไปด้วยความดุร้าย "กล้าที่จะเรียกท่านนั้นด้วยชื่อเฉย ๆ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ออกไป ดีที่สุดแกก็จะได้ออกไปจากที่นี่ในสภาพร่างไร้วิญญาณ!"เย่ซิวเยาะเย้ย "ผมเรียกเธอด้วยชื่อเฉย ๆ แล้วยังไงล่ะ? ผมเคยล่วงเกินเธอมาแล้วด้วย คุณมีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ?"สิ่งที่เขาบอกนั้นเป็นความจริง แต่หลี่เฟยและคนอื่น ๆ คิดว่าเย่ซิวกำลังคุยโว พวกเขาจึงมองเย่ซิวราวกับเป็นธาตุอากาศลุงของหลี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เด็กสารเลว แกกล้าดีเกินไปแล้ว รีบไปเรียกรปภ.มากดให้ไอ้เด็กนี่ให้คุกเข่าลงซะ”มีคนวิ่งออกไปข้างนอก และภายในสองนาที รปภ.กลุ่มใหญ่ก็บุกเข้ามา แต่ละคนถือกระบองไฟฟ้า สีหน้าของพวกเขาดูโหดเหี้ยมลุงของหลี่เฟยชี้ไปที่เย่ซิว "หักขามัน!"น่าหลันเหยียนหรานดึงแขนเสื้อของเย่ซิวอีกครั้ง "รีบไปสิคะ ฉันจะช่วยขวางพวกเขาไว้ให้เอง!"โดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 361
จู่ ๆ หลี่เยี่ยนหงก็ตะโกนขึ้นขัดจังหวะคำพูดของหลี่เฟย และทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็พลันตกใจในขณะที่พวกเขายังคงไม่รู้ถึงสถานการณ์ พวกเขาก็เห็นหลี่เหยียนหงหันกลับมาคุกเข่าลงตรงหน้าเย่ซิวเสียงดังตุ้บ และโค้งคำนับสามครั้งด้วยความเคารพโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ ก็มีก้อนขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเขา“คุณเย่ ฉันต้องขอโทษด้วยนะคะ เป็นฉันเองที่ละเลยเรื่องระเบียบวินัย และทำให้คุณต้องไม่พอใจ ฉันขอรับโทษด้วยชีวิตค่ะ!”ในเวลานี้ หลี่เยี่ยนหงเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นเมื่อได้รู้เรื่องราวภายใน เธอก็เข้าใจได้โดยธรรมชาติถึงพลังอันน่าหวั่นเกรงเบื้องหลังชายหนุ่มที่ดูบอบบางและไม่เป็นอันตรายผู้นี้แม้แต่เสวี่ยเหมยในตอนนี้ก็ยังต้องลดทัศนคติของเธอลงและขอโทษเย่ซิวอย่างเป็นทางการฉากนี้ทำให้ทุกคนในห้องตกตะลึงรองผู้อำนวยการไม่อยากจะเชื่อสายตา เขามองไปที่เย่ซิวที่ซึ่งหลี่เยี่ยนหงกำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้า และอดไม่ได้ที่จะถามว่า "คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ? ผู้ชายคนนี้ก็แค่พวกกระจอกคนหนึ่งเท่านั้น!"ด้วยสถานะของเขา เขายังคงไม่สามารถเข้าถึงสังคมชนชั้นสูงได้หลี่เยี่ยนหงเพิกเฉยต่อเขา และเงยหน้ามองเย่ซิ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 362
“คุณเย่ ความผิดที่บุคลากรภายใต้บริษัทของฉันทำ สมควรตายจริง ๆ ค่ะฉันเป็นเจ้าของศูนย์รวมความบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวงทั้งหมด ฉันขอมอบให้คุณเพื่อเป็นการชดเชยแทนคำขอโทษค่ะ”หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง ด้วยกลัวว่าเย่ซิวจะเข้าใจผิด เธอจึงกล่าวเสริมว่า “ศูนย์รวมความบันเทิงมีทั้งหมดสิบห้าชั้น มีพื้นที่รวมมากกว่าหนึ่งแสนตารางเมตรขอบเขตธุรกิจเป็นไปตามกฎหมายทั้งหมด ส่วนมูลค่ารวมของศูนย์รวมความบันเทิงนั้นมากกว่าเกินสองหมื่นล้านบาท” น่าหลันเยียนหรานที่อยู่ข้าง ๆ ตกใจมากจนพูดไม่ออกเธอเริ่มนับนิ้วคำนวณ สงสัยว่าต้องทำงานกี่ชาติกว่าจะหาเงินจำนวนนี้ได้ครั้งสุดท้ายที่เธอได้ยินคำว่าสองหมื่นล้านนั้นมาจากการสำรวจสำมะโนประชากร...เย่ซิวไม่ปฏิเสธ แต่พยักหน้าเห็นด้วยมันไม่ใช่เรื่องของความเป็นและความตาย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรกับเรื่องนี้มากนักเมื่อเห็นว่าเย่ซิวเต็มใจที่จะยอมรับมันหลี่เยี่ยนหงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเย่ซิวชี้ไปที่น่าหลันเหยียนหรานที่ยืนไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ข้าง ๆ เขา "นี่เพื่อนของผมเอง ถึงทักษะทางการแพทย์ของเธอจะไม่ได้พิเศษอะไร แต่นิสัยก็ไม่ได้แย่เลย"หลี่เยี่ยน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 363
ไม่อย่างนั้นก็รอให้เธอฝึกไปจนถึงจุดสูงสุดของวิทยายุทธนี้ หรือรอให้เย่ซิวทะลวงไปได้เท่านั้น"ไปกันเถอะ กลับกันได้แล้ว"เย่ซิวเดินออกไปข้างนอกเมื่อมองไปที่แผ่นหลังของเขา ริมฝีปากของเสวี่ยเหมยก็โค้งงอเป็นนัยเสียดสี "คนขี้ขลาด"หลังจากกลับมาที่บ้าน ก็ไม่มีใครอยู่ในห้องนั่งเล่นเลยสิ่งต่อไปที่ต้องทำคือไปรับเซี่ยซิ่วซิ่วและหลิ่วเมิ่งอิ๋นมาที่นี่ตอนนี้เขาเป็นเจ้าของธุรกิจสินทรัพย์มากมาย ดังนั้นจึงต้องมีคนที่ไว้ใจได้คอยจัดการดูแลก่อนอื่นเขามาที่ห้องของไป๋อวี้เจี๋ยเธอกำลังนอนหลับอยู่ มุมปากของเธอมีรอยยิ้มจาง ๆเขาไม่รบกวนเธอและไปที่ห้องของลู่เสวี่ยเอ๋อร์ ประตูยังเปิดแง้มอยู่เขาสามารถมองเห็นลู่เสวี่ยเอ๋อร์ที่นอนอยู่บนเตียงได้ผ่านรอยแยกประตู เสื้อผ้าของเธอถกขึ้น เผยให้เห็นแผ่นหลังนวลขาวของเธอส่วนหลิวอวิ้นกำลังทาครีมผิวหยกบนหลังของเธอตั้งแต่ค้นพบคุณสมบัติพิเศษของครีมนี้ สองแม่ลูกก็คลั่งไคล้มากทาได้ทุกส่วนของร่างกายไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะสามารถต้านทานสิ่งล่อใจที่ทำให้ขาวได้หรอกเย่ซิวยืนอยู่ตรงประตูพลางชื่นชมอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็เดินออกไปทันทีที่เขากลับมาถึงห้อง โทรศัพท์
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 364
เมื่อเย่ซิวเปิดประตูและเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างนอก เขาก็ตกตะลึง "ทำไมถึงเป็นคุณ?"คนคนนั้นคือหลินโหรวใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อเห็นว่าผู้ที่อาศัยอยู่ในวิลล่าหลังนี้คือเย่ซิว เธอก็ตกตะลึงเช่นกันจากนั้นเธอก็ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว และพูดว่า "เอ่อ คุณมียาห้ามเลือดบ้างไหม? เพื่อน... เพื่อนของฉันประสบอุบัติเหตุ"เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อไม่นานนี้ เธอก็รู้สึกเสียใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดนี่เธอกำลังเล่นเล่ห์อะไรอีก แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอขึ้นมาจริง ๆ เขาคงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตดวงตาของเย่ซิวหรี่ลงเล็กน้อย "เขาอยู่ที่ไหน พาผมไปดูหน่อย"หลินโหรวกังวล "คุณจะไปตรวจดูหรือยังไง? คุณรักษาคนได้เหรอ? ฉันเรียกรถพยาบาลแล้ว แต่คงใช้เวลาสักพักกว่าจะมาถึงคุณรีบบอกมาเถอะว่ามียาห้ามเลือดไหม ถ้าไม่มีฉันจะได้ไปถามที่อื่น”เย่ซิวกล่าวว่า "ผมรู้วิธีรักษา รีบพาผมไปที่นั่นเถอะ"“รักษาได้กับผีน่ะสิ!” หลินโหรวตะโกน “คุณคิดว่าฉันไม่รู้หรือว่าคุณเป็นคนแบบไหน ฉันจะไปหาคนอื่น!”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่ได้ตำหนิเธอหลินโหรวมีกลิ่นเลือดติดตัว จมูกของเย่ซิวจึงกระตุกในไม่ช้า เขาก็ระบุร่องรอยของกลิ่น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 365
เย่ซิวและเสวี่ยเหมยนั่งอยู่หลังรถของเธอโซนที่นั่งคนขับกับที่นั่งด้านหลังนั้นแยกจากกัน ดังนั้นคนขับจะไม่ได้ยินหรือเห็นสิ่งใดที่เกิดขึ้นทางด้านหลังเลยนอกจากนี้รถคันนี้ยังมีระบบกันการสั่นสะเทือนแบบอิสระสี่ล้อ ดังนั้นไม่ว่าด้านหลังจะสั่นสะเทือนแค่ไหน ก็ไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอกภายในรถเต็มไปด้วยกลิ่นหอมเย้ายวนที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเสวี่ยเหมยไม่รู้ว่าจะตั้งใจหรือไม่ แต่เสวี่ยเหมยถอดเสื้อคลุมของเธอออกสวมชุดลูกไม้สีขาวผ้าชีฟองซึ่งเผยให้เห็นรูปร่างที่มีเสน่ห์ของเธออย่างสมบูรณ์แบบหลังจากได้ยินว่าเย่ซิววางแผนที่จะซื้อที่ดิน เธอก็ถามอย่างสงสัย "คุณมีแผนจะทำธุรกิจอะไร?""เครื่องสำอาง"“สายธุรกิจนี้ไม่ง่ายเลยนะ มีคู่แข่งมากเกินไป” เสวี่ยเหมยส่ายหัว เธอไม่มั่นใจในตัวเย่ซิวเท่าไหร่นัก“แค่บริษัทเครื่องสำอางที่จดทะเบียนในประเทศเพียงอย่างเดียวก็เกินห้าสิบบริษัทแล้ว และถ้าคุณนับบริษัทต่างชาติด้วยก็จะมีจำนวนหลายร้อยบริษัทหากคุณไม่มีทักษะและเส้นสาย การแย่งผลประโยชน์จากพวกผู้ประกอบการรายใหญ่นั้นจะเป็นเรื่องที่ยากมาก”เย่ซิวไม่ได้ให้คำอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหานี้เธอไม่รู้ว่าค
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1165
เย่ซิวรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันทีพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นเสี่ยวไป๋ลอยอยู่กลางอากาศพลังวิญญาณในห้องถูกดูดเข้าไปหามันอย่างบ้าคลั่งไม่กี่วินาทีก็สูบพลังวิญญาณจนหมดทั้งห้องจากนั้นร่างของมันก็ถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมขนาดใหญ่ แล้วค่อย ๆ ลอยลงสู่พื้นอย่างช้า ๆเย่ซิวยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เสี่ยวไป๋กำลังจะวิวัฒนาการอีกแล้วรอบที่แล้วเหมือนจะพัฒนาขึ้นไม่มากเท่าไหร่แต่สัญชาตญาณของเย่ซิวบอกว่ารอบนี้น่าจะเติบโตแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียวเขารีบเอาน้ำพุวิญญาณที่เหลืออยู่เทราดลงไปบนรังไหมทันที ซึ่งมันก็ถูกดูดซึมหายไปอย่างรวดเร็วนี่อาจช่วยเร่งขั้นตอนวิวัฒนาการให้เร็วขึ้นได้เย่ซิวเดินไปอุ้มเจ้าเสี่ยวอวี่ที่อยู่ไม่ไกลขึ้นมาเจ้าตัวนี้ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากแต่ท้องของมันนี่เหมือนหลุมดำชัด ๆเย่ซิวเลยจัดเต็มอีกครั้ง เขากลั่นโอสถวิญญาณหยกมาอีกหมื่นเม็ดให้มันไว้กินเล่นทั้งสำนักอวิ้นหลิงคงไม่มีใครกล้าทำอะไรฟุ่มเฟือยอย่างเขาอีกแล้วล่ะในช่วงครึ่งเดือนหลังจากนั้น เย่ซิวก็หมกตัวอยู่แต่กับการกลั่นโอสถและฝึกฝนวิชาต่าง ๆข้างนอกเองก็เริ่มมีข่าวแพร่กระจายไปว่าเย่ซิวสามารถกลั่นโอสถวิญญาณหยกได้ควา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1164
จากท่าทีและสีหน้าของทุกคน เย่ซิวก็พอเดาออกว่าโอสถนี่น่าจะหาได้ยากมากในตลาดไม่งั้นพวกเขาคงไม่แห่กันมาขอซื้อแบบนี้แน่เขาทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย “ผมก็อยากช่วยนะครับ แต่โอสถตัวนี้ตอนปรุงมันใช้พลังจิตเยอะมากวันหนึ่งผมปรุงได้ไม่กี่รอบเอง แถมวัตถุดิบก็หายากด้วย”ความหมายแฝงก็คือพวกคุณต้องเพิ่มเงินและเตรียมของมาเองซึ่งทุกคนก็ไม่ใช่คนโง่และเข้าใจเจตนาของเขาทันที ก่อนจะรีบเสนอว่า“ถ้างั้นแบบนี้ดีไหม โอสถวิญญาณหยกหนึ่งเม็ด ฉันให้หนึ่งพันหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณ ส่วนวัตถุดิบเราจัดการเอง แบบนี้ตกลงไหม”เย่ซิวคำนวณในหัวอย่างไวต้นทุนของโอสถวิญญาณหยกต่อเม็ดอยู่ที่ราว ๆ หนึ่งพันศิลาวิญญาณถึงจะรวมค่าแรงและพลังวิญญาณที่ใช้ก็ถือว่าต้นทุนต่ำมาก อย่างมากก็แค่เสียเวลาเฉย ๆเขาสามารถกลั่นได้เป็นหมื่นเม็ดในคราวเดียวถ้าขายให้คนพวกนี้หมื่นเม็ดก็เท่ากับว่าจะได้เงินถึงสิบกว่าล้านศิลาวิญญาณเลยทีเดียวกำไรขนาดนี้ก็แทบจะเรียกได้ว่ากินขาดแต่เย่ซิวก็ยังไม่ตอบตกลงทันที และทำท่าลังเลอยู่รั่วอวิ๋นที่ยืนข้าง ๆ ตบไหล่เขาเสียงดัง “ยังจะลังเลอะไรอีกล่ะ?นี่มันโอกาสทองเลยนะ ได้ทั้งเงินได้ทั้งฝึกฝีมือ”เย่ซิวถ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1163
แล้วทุกคนก็เห็นจ่าฝูงเดินตรงไปหาเย่ซิว จากนั้นมันก็แลบลิ้นออกมาเลียหน้าของเขาเบา ๆ ด้วยแววตาประจบเอาใจสุด ๆทุกคนตกตะลึง “???”รั่วอวิ๋นถึงกับยืนนิ่งตัวแข็งเป็นหิน ตาถลน ปากอ้าค้างจากนั้นเธอก็ชี้ไปที่เย่ซิวอย่างโกรธจัด “นายยังจะกล้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไรอีกเหรอ แล้วนี่มันอะไรกัน?!”แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ สิงโตหยกขาวอีกเจ็ดตัวก็วิ่งตามกันมาล้อมเย่ซิวไว้รอบด้าน แถมยังมองรั่วอวิ๋นด้วยสายตาแข็งกร้าวอย่างเต็มไปด้วยท่าทีคุกคามรั่วอวิ๋นเผลอก้าวถอยหลังไปด้วยสีหน้าซีดเผือดความรู้สึกตอนนี้เหมือนโดนใครสักคนมายึดบ้านไปคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองเย่ซิวด้วยสายตาในแบบที่ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองภาพที่อยู่ตรงหน้ามันเหนือจริงเกินไปเย่ซิวทำหน้าใสซื่อ “ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับ”รั่วอวิ๋นโกรธจนตัวสั่นสัตว์ที่เธอเลี้ยงมากับมือหลายปีดันพร้อมใจกันหักหลังเธอแบบนี้ ใครจะทนได้มันไม่ใช่แค่เรื่องทรัพยากร แต่ยังรวมถึงความรู้สึกที่ทุ่มเทไปทั้งหมดด้วย!“นายบอกว่าไม่ได้ทำอะไร แล้วทำไมพวกมันถึงพร้อมใจกันหักหลังฉัน อธิบายมาเดี๋ยวนี้!” รั่วอวิ๋นกัดฟันพูด สายตาที่มองเย่ซิวเต็มไปด้วยความคาดโทษถ้าเจ้าเด็กนี่ไม่ให
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1162
ในใจรั่วอวิ๋นกำลังปลื้มเป็นที่สุดแต่ต่อหน้าคนอื่นเธอยังคงวางมาดสงบนิ่ง และพยักหน้าเบา ๆ แบบถ่อมตัวสุด ๆ“ก็ไม่เท่าไหร่นะ แค่สัตว์วิญญาณไม่กี่ตัว เอาไว้เฝ้าประตูเฉย ๆ”คำพูดโอ้อวดแบบถ่อมตัวเช่นนี้ทำเอาคนที่ยืนฟังอยู่ถึงกับกระตุกมุมปากกันเป็นแถบเธอคิดว่านี่คือผักกาดขาวหรือไงนี่มันสัตว์วิญญาณระดับจินตานตั้งแปดตัวเชียวนะถึงสายเลือดของพวกสิงโตหยกขาวจะไม่ใช่ระดับสูงสุด แต่ก็ไม่ใช่พวกชั้นต่ำ อยู่ระดับกลางค่อนไปทางดีเลยด้วยซ้ำถ้าเลี้ยงต่อไปดี ๆ รับรองว่าเก่งขึ้นได้อีกแน่นอนลองจินตนาการดูสิ สิงโตหยกขาวแปดตัวคำรามพร้อมกันจะอลังการแค่ไหน มันต้องเป็นภาพที่อลังการและน่าเกรงขามสุด ๆ“เย่ซิวก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ” ภรรยาเจ้าสำนักทำทีเหมือนเพิ่งสังเกตเห็นเขาเย่ซิวยิ้มพลางเอ่ย “ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทุกท่าน เจ้าสำนักและภรรยา ผมแค่มาให้อาหารพวกมันน่ะครับ”ทุกคนก็พยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงรับรู้ ไม่มีใครเชื่อมโยงได้ถึงเรื่องที่สัตว์วิญญาณเลื่อนระดับได้เพราะตัวเขาเลยแม้แต่น้อยไม่นานนัก สัตว์วิญญาณทั้งแปดตัวก็ค่อย ๆ สร้างตานปีศาจได้สำเร็จแทบจะพร้อมกันพลังที่ระเบิดออกมาทำให้เกิดพายุขนาดใหญ่ไปทั
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1161
แม้ว่ารั่วอวิ๋นจะรู้ดีว่าความคิดแบบนี้มันไม่ค่อยแฟร์เท่าไหร่ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้เลยจริง ๆถ้าเย่ซิวแค่ลองกลั่นโอสถเป็นครั้งแรกก็เก่งกว่าเธอแบบไม่เห็นฝุ่น แบบนั้นมันก็เหมือนโดนตบหน้าแรง ๆ เข้าให้แล้วแบบนี้จะรักษาภาพลักษณ์ความเป็นอาจารย์ไว้ต่อหน้าเขาได้ยังไงกันล่ะเสียงโครมดังขึ้น ก่อนที่ฝาปิดเตาจะหลุดออกกลิ่นหอมของโอสถที่เข้มข้นจนถึงขีดสุดกระจายไปทั่วเย่ซิวถึงกับใจหล่นวูบ คิดในใจว่าแย่แล้วถึงเขาจะพยายามเก็บงำกลิ่นเท่าที่ทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนแค่กลิ่นที่ลอยออกมาก็แรงกว่าโอสถของรั่วอวิ๋นเสียอีกรั่วอวิ๋นพยายามควบคุมสีหน้าแล้วรีบเดินเข้าไปดูโอสถในเตาพอเห็นแล้วก็ถึงกับยืนช็อกไปทั้งตัวที่ก้นเตา โอสถจำนวนห้าสิบเม็ดวางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ และแต่ละเม็ดก็ใสบริสุทธิ์ดูอัดแน่นไปด้วยพลังแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือทุกเม็ดมีลวดลายโอสถปรากฏอยู่บนผิวของมัน หมายความว่าโอสถทั้งหมดนี้เป็นระดับสูงนี่มันไม่ใช่แค่โดนตบหน้าแล้ว แต่มันคือการโดนกดหัวลงพื้นแล้วลากไปเลยต่างหากเย่ซิวไอแห้ง ๆ หนึ่งทีและจงใจไม่เข้าไปดู แต่ทำท่าทางตื่นเต้นแล้วถามเธอด้วยสีหน้าลุ้น ๆ ว่า “ท่านอาจ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1160
ทั้งความรู้ที่เคยได้รับรวมถึงทักษะการกลั่นโอสถต่าง ๆ ก็ควรจะเหนือกว่าตัวเขาแบบทิ้งห่างสิแต่ทำไมกลับรู้สึกว่ายังห่างชั้นจากเขาอยู่เยอะเลย?เย่ซิวยังคิดว่าตัวเองอาจจะคิดไปเองจึงตั้งใจดูต่ออีกสักพักจนสุดท้ายก็มั่นใจเต็มร้อยว่าทักษะการกลั่นโอสถของผู้หญิงคนนี้ไม่ถึงหนึ่งในสิบของเขาด้วยซ้ำแค่ฝีมือระดับนี้ก็ยังยืนหยัดอยู่ในโลกของผู้ฝึกตนได้ด้วยเหรอ?หรือโลกของผู้ฝึกตนมันหากินง่ายขนาดนั้นเลย?ความคิดสารพัดผุดขึ้นมาในหัวเย่ซิว แต่สีหน้าเขาก็ยังคงนิ่งเฉย ไม่แสดงพิรุธอะไรออกมาเลยหนึ่งชั่วโมงผ่านไป โอสถก็กลั่นเสร็จเรียบร้อยรั่วอวิ๋นเปิดฝาเตาก่อนจะหยิบเม็ดยาออกมาหนึ่งเม็ด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ “ไม่เลว ๆ หนึ่งเตาได้โอสถมายี่สิบเจ็ดเม็ด ระดับกลางหกเม็ด ถือว่าสมบูรณ์แบบ”จากนั้นเธอก็หันไปมองเย่ซิวแม้ใบหน้าจะดูเรียบเฉย แต่เย่ซิวก็พอจะจับความหมายแฝงได้ไม่ยากก็แค่รอให้เขาชมเธอนั่นแหละหากพูดตรง ๆ การกลั่นโอสถของรั่วอวิ๋นรอบนี้ถือว่าสอบตกสำหรับเย่ซิว เพราะวัตถุดิบที่ใช้ไปทั้งหมด ถ้าเป็นเขากลั่นเองอย่างน้อยจะได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวแถมยังเป็นโอสถระดับสูงทั้งหมดด้วยซ้ำเมื่อเห็นโ
