LOGINShare
บทที่ 352
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 353
ผงยานั้นของเย่ซิวนั้นหลังจากผสมกับเลือด ก็เกิดกลิ่นแปลก ๆ ขึ้นซึ่งกลิ่นชนิดนี้ มีแรงดึงดูดที่ร้ายแรงต่อสัตว์หลายชนิดเห็นทั้งแมลงสาบ ตะขาบและแมลงจำนวนมากคลานออกมาจากฝาท่อระบายน้ำทั้งยังมีฝูงมดคลานมาจากทุกทิศทุกทางเมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นฉากนี้ เธอก็ตกใจจนตาแทบถลนความรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งถาโถมเข้ามาเธอเสียใจว่าทำไมตัวเองถึงทำร้ายไป๋อวี้เจี๋ย จนทำให้ตัวเองได้รับความเดือดร้อนเช่นนี้เห็นมด ตะขาบและสัตว์ต่าง ๆ จำนวนนับไม่ถ้วนไต่เข้าไปในบาดแผลของผู้หญิงคนนั้น รุมกัดอย่างบ้าคลั่งเย่ขวงที่อยู่ข้าง ๆ เห็นแล้วก็ขนหัวลุก การลงโทษแบบนี้โหดร้ายอำมหิตเกินไปมองดูตัวเองถูกกัดกินทีละน้อย ๆ ด้วยตาตัวเองคนยังไม่ตาย แต่สติสัมปชัญญะกลับพังทลายไปก่อนแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่รอดแล้วเย่ซิวแทบจะไม่ใช้วิธีการโหดร้ายเช่นนี้จัดการกับศัตรู เว้นแต่ว่าจะกระทำความผิดร้ายแรงมากจริง ๆเย่ขวงคุกเข่าลงต่อหน้าเย่ซิวเสียงดังตุบ ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำหูน้ำตา "ที่คุณให้ทำผมก็ทำหมดแล้ว ได้โปรดเหลือทางรอดให้ผมด้วย แม้ว่าจะเป็นขอทานผมก็ยอม"เย่ซิวก้าวไปข้างหน้า จี้สกัดจุดที่ทำให้เขาขยับไม่ได้และจุดที่ทำให้พูดไ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 354
คนที่นั่งข้างเตียงของไป๋อวี้เจี๋ย เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์มากเธอสวมกางเกงยีนรัดรูปและเสื้อสีดำหน้าอกของเธอโดดเด่นจนทำให้คนที่เห็นอดกังวลไม่ได้ว่าเสื้อผ้าจะระเบิดออกเมื่อไหร่ขณะนั่งตัวตรงบนขอบเตียง เรือนร่างเป็นส่วนโค้งที่งดงามอย่างยิ่งเธอยังหน้าตาสะสวยมาก ดวงตาสุกใสราวกับน้ำใสในฤดูใบไม้ผลิ ยังมีความละม้ายคล้ายคลึงกับไป๋อวี้เจี๋ยถึงเจ็ดในสิบส่วนทันทีที่เย่ซิวเปิดประตูก็เจอเธอ เขาเอียงศีรษะเล็กน้อย เพื่อหลีกเลี่ยงมีดสั้นที่แทงสวนออกมา จากนั้นจึงพ่นลมหายใจออกแกร๊ง!เสียงมีดสั้นตกพื้น คนที่ลอบโจมตีเย่ซิวกุมมือตัวเองที่กำลังมีเลือดออก มองด้วยสีหน้าตกตะลึง“นายเป็นใคร?” เย่ซิวเดินไปที่เตียงดวงตาที่น่าดึงดูดของหญิงสาวได้ละสายตาจากไป๋อวี้เจี๋ยที่หมดสติ และจับจ้องไปที่เย่ซิวโบกมือให้บอดี้การ์ดหยุด พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "ฉันเป็นพี่สาวของเธอ ไป๋อวี้เตี๋ย"เย่ซิวพยักหน้า เดาไว้แล้วเชียวไป๋อวี้เตี๋ยมีเสน่ห์ดึงดูดใจมากกว่าไป๋อวี้เจี๋ยรูปร่างอวบอิ่ม ทุกสัดส่วนของร่างกายมีความงดงามเป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนอดใจที่จะสำรวจไม่ได้...“นายช่วยน้องสาวฉันไว้เหรอ?”เธอถาม น้ำเสียงค่อนข้างเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 355
เย่ซิวนั่งขัดสมาธิบนโซฟา เริ่มอ่านพระสูตรราชาแห่งยาหลังจากผ่านไปเก้ารอบติดต่อกัน เย่ซิวรู้สึกประหลาดใจอย่างมากหลังจากดูดซับพลังมหาศาลที่ได้รับจากไป๋อวี้เจี๋ยแล้ว กำลังภายในของเขาก็มีแนวโน้มที่จะตกผลึก!พูดแบบนี้เหมือนจะไม่ได้รับความรู้สึกที่ชัดเจนหากจะพูดง่าย ๆ ก็คือ กำลังภายในของเย่ซิวเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง!การตกผลึกของกำลังภายในนั้น มีแค่ในตำนานเท่านั้น!เพราะหลังจากที่กำลังภายในตกผลึกอย่างสมบูรณ์แล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการเปลี่ยนแปลงเป็นพลังวิญญาณ!ยิ่งไปกว่านั้น ความยากง่ายยังต่ำมาก!“ผู้หญิงคนนั้นมาจากไหน? หรือว่าร่างกายมีสิ่งพิเศษบางอย่าง?”เย่ซิวคิดอย่างเงียบ ๆเขาอารมณ์ดีมากแค่เพียงรอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลายเป็นปรมาจารย์ แล้วตักตวงเอาจากเธออีกครั้ง เกรงว่าตัวเองคงจะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานในใต้หล้าอย่างแท้จริง!เขาลุกขึ้น โยนบอดี้การ์ดหลายคนที่หมดสติออกไป จากนั้นเย่ซิวก็มาข้างเตียงสภาพร่างกายของไป๋อวี้เจี๋ยดีขึ้นมากแล้วใช้กำลังภายในหล่อเลี้ยงร่างกายของเธอ จากนั้นหยิบเสื้อผ้าที่ซื้อมาเตรียมจะสวมให้เธอพอผ่านไปได้ครึ่งทาง ไป๋อวี้เจี๋ยก็ฟื้นขึ้นม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 356
เขาคืออาจารย์ของเย่ขวง!"ศิษย์น้อง อย่าทำอะไรบุ่มบ่ามเลย!" ชายชราผมขาวพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เย่ซิวมีปรมาจารย์สองคนคอยหนุนหลังอยู่ ตอนนี้เราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย!"“ถ้าอย่างนั้นเราต้องเก็บความโกรธเอาไว้แล้วยอมทนทุกข์ทรมานอย่างนั้นเหรอ!”ชายชราพูดว่า "ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน เราต้องการความช่วยเหลือ!"“ศิษย์พี่หมายความว่ายังไงครับ?”ชายชราเผยสีหน้าเย็นชา "ไปที่สำนักเบญจพิษกันเถอะ พวกเขาคิดจะบุกเข้าไปในเมืองหลวงอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”เมื่อก่อนเราดูถูกพวกเขา แต่ตอนนี้เราต้องร่วมมือกับพวกเขาแล้ว” “ครับ งั้นผมจะทำตามที่ศิษย์พี่ชี้แนะ”……ในเมืองหลวง ชั้นบนสุดของคลับส่วนตัวการตกแต่งที่นี่มีความหรูหราอย่างมาก แม้แต่ของตกแต่งชิ้นเล็ก ๆ ที่วางไว้ข้างนอกก็มีราคาแพงมากไป๋อวี้เตี๋ยกำลังแช่ตัวอยู่ในถังไม้ที่เต็มไปด้วยเครื่องยาสมุนไพรมือทั้งสองข้างทำสัญลักษณ์แปลก ๆ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ร่างกายของเธอมีอุณหภูมิสูงมากน้ำเครื่องยาสมุนไพรในถังกำลังเดือด และฤทธิ์ยาถูกดูดซึมอย่างต่อเนื่องประมาณหนึ่งชั่วโมงให้หลัง น้ำที่เป็นสีดำแต่เดิมก็เปลี่ยนเป็นเป็นน้ำใสแต่บรรยากาศรอบตัวของไป๋อวี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 357
ไป๋อวี้เจี๋ยนอนหลับสบาย และเมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอรู้สึกว่าความเจ็บปวดในร่างกายของเธอหายไปมากแล้วจากนั้นเธอก็มีแรงที่จะติดต่อกับลูกน้องของเธอเพื่อค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอถูกจับการตรวจสอบนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่เธอกลับตกใจมากจนเกือบทำโทรศัพท์หล่นลงพื้น“คุณแน่ใจใช่ไหมว่าไม่ได้เข้าใจผิด? ตระกูลเย่ที่จองหองไม่มีใครเทียบได้นั่นถูกทำลายไปแล้วจริง ๆ ใช่ไหม!”คนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสายตอบด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจนมากไป๋อวี้เจี๋ยหายใจเข้าลึกๆ หลายครั้งก่อนที่เธอจะประมวลผลข้อมูลได้จากนั้นรอยยิ้มสวยก็เผยบนใบหน้าของเธอ "ช่างเป็นผู้ชายที่น่าหลงใหลจริง ๆ ต่อให้ต้องเป็นเมียเก็บที่อยู่ในเงามืด ชีวิตนี้ฉันก็จะต้องอยู่กับคุณให้ได้... "หลังจากอาบน้ำเสร็จ เย่ซิวก็เปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มจัดการงานต่าง ๆการเข้ายึดตระกูลใหญ่อย่างตระกูลเย่นั้นมีหลายสิ่งที่ต้องจัดการครึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็เริ่มรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยขึ้นมาเรื่องการบริหารจัดการบริษัทนั้นไม่ใช่ทางของเขาเลยจริง ๆหลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เขาก็ขับรถธรรมดา ๆ ออกจากบ้านไปเพียงลำพัง และไปที่แผนกวีไอพีของโรงพยาบาลแฝดสี่ยังคงรัก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 358
เธอรู้ว่าเย่ซิวมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยมแต่นี่คือกระดูกที่แตกละเอียด ไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถแก้ไขได้ด้วยการกินยาแผนจีนหรือนวดบำบัดเท่านั้นต้องใช้อุปกรณ์ที่ทันสมัยมากมายในการผ่าตัดและใส่แผ่นเหล็กเข้าไปในกระดูกของผู้ป่วยน่าหลันเหยียนหรานไม่คิดว่าเย่ซิวจะทำได้แต่กระนั้น เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีสงสัย เพียงแต่ส่งยิ้มให้อย่างอึดอัดใจเล็กน้อยเท่านั้นชายที่อยู่ตรงมุมห้องหลังจากคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วและบังเอิญได้ยินสิ่งนี้ก็ระเบิดหัวเราะออกมา "ไอ้บ้านนอก! พูดออกมาได้ โง่จริง ๆ!"เย่ซิวเพิกเฉยต่อผู้ชายที่เสียงดังน่ารำคาญคนนี้เพียงชั่วครู่นี้เท่านั้นหลังจากตรวจสอบอาการบาดเจ็บของแฝดสี่แล้ว เขาก็เตรียมที่จะรักษาเหมยชุนก่อน เพราะเธอได้รับบาดเจ็บค่อนข้างสาหัสเขาบังเอิญมียาสมานแผลติดมือมาด้วยสี่เม็ดเขาเปิดปากของเหมยชุนแล้วป้อนยาเข้าไปเม็ดยาละลายในปากทันที กระแสพลังงานอุ่นไหลไปทั่วร่างกายเพียงไม่นานเหมยชุนซึ่งอยู่ในอาการโคม่าที่กำลังขมวดคิ้วอยู่นั้นก็ผ่อนคลายลงมากจากนั้นเย่ซิวก็เริ่มใช้กำลังภายในเป็น 'กาว' ในการผสานเส้นเอ็นที่ขาดเข้าด้วยกันหลังจากที่เส้นเอ็นทั้งหมดในร่างกายผสานเข้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 359
คนที่บุกเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยล้วนเป็นคนของหลี่เฟยเมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็แสดงความเห็นตรงกัน“ใช่แล้ว หลี่เฟยเป็นคนซื่อสัตย์และจริงใจมาก เขาจะไปทำมิดีมิร้ายกับคุณได้ยังไง?”“น่าหลันเยียนหราน ไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้!”“ฉันคิดว่า คุณเห็นว่าหลี่เฟยยังหนุ่มและมีอนาคตไกล เลยอยากตามจีบเขาสินะ พอเขาปฏิเสธ คุณก็สาดโคลนใส่เขา”……น่าหลันเยียนหรานมองดูคนเหล่านี้ด้วยความไม่เชื่อพวกเขาไม่แม้แต่จะหาหลักฐาน แต่ก็ยังใส่ร้ายเธอสารพัดดวงตาของเธอแดงด้วยความโกรธ และร่างกายของเธอสั่นสะท้าน แต่เธอไม่รู้ว่าจะโต้แย้งกลับไปอย่างไรในขณะที่เธอทำอะไรไม่ถูกอย่างมาก เย่ซิวก็ดึงน่าหลันเหยียนหรานไปข้างหลัง และมองดูกลุ่มคนที่กล่าวหาอย่างกันอย่างหน้าด้าน ๆ พลางพูดอย่างเย็นชา“ผมให้โอกาสคุณขอโทษเธอ ไม่อย่างนั้นคุณก็เตรียมตัวรับผลที่จะตามมาได้เลย!”หลี่เฟยหัวเราะลั่น "สมองแกมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า? ตอนนี้แกควรจะคิดหาทางขอความเมตตายังไงเสียมากกว่ามั้ง จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมากยังไงล่ะ!"ลุงของหลี่เฟยเยาะเย้ย “นายบุกรุกเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีโดยไม่ได้รับอนุญาต ทำร้ายหมออย่างไม่สมควร อีกทั้งยังสัม
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 360
เย่ซิวเฉยเมย "ถ้าอย่างนั้นเสวี่ยเหมยก็เป็นคนจัดการที่นี่สินะ จัดการได้แย่จริง ๆ""กล้าดีนัก!" ลุงของหลี่เฟยเห็นว่าเย่ซิวเรียกเจ้านายของเขาด้วยชื่อเท่านั้นก็โกรธขึ้นมา "แกมีสิทธิ์อะไรมาเรียกแค่ชื่อของท่าน? คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!"ใบหน้าของหลี่เฟยเต็มไปด้วยความดุร้าย "กล้าที่จะเรียกท่านนั้นด้วยชื่อเฉย ๆ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ออกไป ดีที่สุดแกก็จะได้ออกไปจากที่นี่ในสภาพร่างไร้วิญญาณ!"เย่ซิวเยาะเย้ย "ผมเรียกเธอด้วยชื่อเฉย ๆ แล้วยังไงล่ะ? ผมเคยล่วงเกินเธอมาแล้วด้วย คุณมีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ?"สิ่งที่เขาบอกนั้นเป็นความจริง แต่หลี่เฟยและคนอื่น ๆ คิดว่าเย่ซิวกำลังคุยโว พวกเขาจึงมองเย่ซิวราวกับเป็นธาตุอากาศลุงของหลี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "เด็กสารเลว แกกล้าดีเกินไปแล้ว รีบไปเรียกรปภ.มากดให้ไอ้เด็กนี่ให้คุกเข่าลงซะ”มีคนวิ่งออกไปข้างนอก และภายในสองนาที รปภ.กลุ่มใหญ่ก็บุกเข้ามา แต่ละคนถือกระบองไฟฟ้า สีหน้าของพวกเขาดูโหดเหี้ยมลุงของหลี่เฟยชี้ไปที่เย่ซิว "หักขามัน!"น่าหลันเหยียนหรานดึงแขนเสื้อของเย่ซิวอีกครั้ง "รีบไปสิคะ ฉันจะช่วยขวางพวกเขาไว้ให้เอง!"โดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แย
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 586
นี่คือคำสัญญาที่เย่ซิวให้ไว้ต่อเธอลู่เสวี่ยเอ๋อร์หลับตาของเธอลงอย่างมีความสุขวันนี้ไม่มีเรื่องอะไรมากนัก ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เลยบำเพ็ญตนกับเย่ซิวตลอดลากยาวไปจนถึงห้าโมงเย็นถึงได้หยุดห้าโมงเย็น ก็เลิกงานแล้วเย่ซิวขอให้ลู่เสวี่ยเอ๋อร์กลับไปก่อน เนื่องจากเขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำเมื่อมาถึงลานจอดรถ หลางต้าก็รออยู่ข้าง ๆ รถของเย่ซิวแล้วมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่วางอยู่ที่เท้าของเขา“นายน้อย!” หลางต้าโค้งตัวลงแล้วพูด “ทุกสิ่งที่คุณต้องการเตรียมพร้อมหมดแล้วครับ”เย่ซิวพยักหน้า "ได้ นายกลับไปเถอะ"เขาใส่กระเป๋าเดินทางไว้ท้ายรถ จากนั้นขับรถออกไปจุดหมายคือบ้านเช่านอกชานเมืองที่ชูตงอาศัยอยู่เวลาที่ใช้ในการเดินทางไปและกลับจากที่ทำงานถึงที่นี่ ทุกวันคือราวสามสิบหรือสี่สิบชั่วโมงเย่ซิวดูเงินเดือนของชูตงซึ่งมากกว่าหนึ่งแสนห้าหมื่นบาทหลังจากหักภาษีในทุกเดือนแล้วราคาบ้านใกล้บริษัทอยู่ที่ประมาณสองหมื่นห้าพันบาท ซึ่งอิงตามหลักการแล้วเธอน่าจะแบกรับไหวถึงจะถูกเมื่อเขามาถึงบ้านเช่าของชูตง เขาก็จอดรถ ยกกระเป๋าเดินทางออกมา แล้วเดินไปที่เขตชุมชนด้านหน้าเขตชุมชนแห่งหนึ่ง ในห้องสามศูนย์แปด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 585
"ตอนนี้คุณมีแฟนหรือยัง?"เมื่อได้ยินแบบนี้ ชูตงก็รู้สึกรังเกียจเธอแอบคิดว่าเย่ซิวประธานใหญ่คนนี้ ดูเหมือนจะซื่อตรงและมีเกียรติ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาก็เหมือนกับผู้ชายคนอื่น ๆหลายคนเคยถามคำถามนี้กับเธอเธอรู้ตัวดีว่าเธอมีเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายมากจริง ๆแม้ในใจจะดูแคลน แต่สีหน้ากลับไม่แสดงออกเลยแม้แต่น้อย “เรียนท่านประธานคะ มีแล้วค่ะ เป็นคนที่บ้านแนะนำมา ในอีกไม่กี่เดือนก็จะกลับไปหมั้นกันแล้ว”เย่ซิวขานรับอืมหนึ่งที "อืม ออกไปทำงานเถอะ"ชูตงตกตะลึงไปครู่หนึ่งเธอนึกว่าเย่ซิวจะขอให้เธอเป็นคนรักลับ ๆ ของเขาแต่เป็นแบบนี้ก็ดี ตัวเองเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ยังไม่อยากลาออก อยู่ที่นี่เธอทำงานอย่างมีความสุขมากเซี่ยซิ่วซิ่วและลู่เสวี่ยเอ๋อร์บริหารงานเข้มงวด จึงไม่มีความน่ารังเกียจทุกประเภทที่พบในที่ทำงานภายนอกปรากฏขึ้นที่นี่หลังจากที่เธอออกไป เย่ซิวก็นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ของเซี่ยซิ่วซิ่ว เปิดรายชื่อพนักงาน และพบข้อมูลของชูตงเธอมาจากชนบทและเพิ่งจะเรียนจบ แต่กลับเปลี่ยนงานมามากกว่าสิบตำแหน่งแล้วในเรซูเม่ระบุว่างานเหล่านั้นทำเพียงช่วงระยะเวลาสั้น ๆ เท่านั้น ประธานหรือหัวหน้างาน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 584
ผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกต่างด่าบริษัทเครื่องสำอางเหล่านั้นอย่างสาดเสียเทเสียว่าใช้ไม้อ่อนไม่ได้ก็เลยใช้ไม้แข็ง ไร้ศีลธรรมมากเกินไปแล้วเมื่อสักครู่นี้เพิ่งมีข่าวส่งมา ว่ามีผู้คนหลายหมื่นคนของประเทศอวี้ไปซื้อผลิตภัณฑ์ของเรา"เย่ซิวเตือนไปหนึ่งประโยค "ผลกำไรของเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ต้นทุนที่เพิ่มมาก็ปล่อยให้พวกเขาไปแบกรับแทนอย่างไรเสียพวกเราคือ 'เหยื่อ' และหากมีคำด่าทออะไรก็ให้บริษัทของแต่ละประเทศไปแบกรับกันเอาเอง"เซี่ยซิ่วซิ่วยิ้มอย่างมีความสุขมาก "อืม ฉันรู้แล้วเว้นเสียแต่ประเทศต่าง ๆ จะห้ามไม่ให้ผู้คนเดินทางไปยังประเทศอวี้ ธุรกิจของเราก็จะไม่ได้รับผลกระทบมากนัก"แต่มันไม่สมจริงเลยที่จะห้ามไม่ให้ผู้คนไปที่ประเทศอวี้ประเทศอวี้เป็นประเทศที่เป็นกลางอย่างยิ่ง ได้รับการคุ้มครองจากหลายร้อยประเทศ แถมยังเป็นเขตปลอดภาษีอีกด้วยใครก็ตามที่แบนมัน จะต้องเผชิญการประท้วงอย่างรุนแรงแน่นอน“จริงสิ ชิงชิงจะมาถึงบ่ายวันนี้ ฉันจะไปรับเธอ นายจะไปไหม?”เกี่ยวกับเซี่ยชิงชิง เซี่ยซิ่วซิ่วบอกเขาเมื่อวานนี้ตอนนี้ตัวหมากนี้มีผลต่อเย่ซิวไม่มากแล้วบวกกับหลังจากที่เซี่ยซิ่วซิ่วติดตามเขาเธอก็ทำง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 583
“นาย...นายท่าน...”ภายใต้การล่อลวงอย่างต่อเนื่องของเย่ซิว น่าหลันเยียนหรานมีเพียง 'ยอมแพ้' ในที่สุดนอกจากความเขินอายที่มีอยู่ น่าหลันเยียนหรานยังรู้สึกถึงความรู้สึกที่พิเศษมาก ซึ่งมาจากก้นบึ้งของหัวใจ นั่นคือความรู้สึกถูกครอบงำที่แสนประหลาด!หลังจากบำเพ็ญตนจนถึงเที่ยงคืน น่าหลันเยียนหรานก็หลับสนิทไประหว่างที่หลับ ร่างกายของเธอก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็วมากถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้หญิงทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาก็จะขึ้นเป็นปรมาจารย์ทั้งหมดแม้ว่าในอนาคตเขาจะไม่ออกหน้า แต่ผู้หญิงข้างกายเขาเหล่านี้ก็สามารถครองยุทธภพเย่ซิวไม่ได้พักผ่อน แต่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้าง ๆ น่าหลันเยียนหราน หยิบสุราวิญญาณออกมาดื่มอึกใหญ่ แล้วใช้วิชายุทธเริ่มปรับแต่งมันอย่างเงียบ ๆตอนนี้เป้าหมายของเขาคือการเข้าสู่ขั้นอมตะให้เร็วที่สุด แบบนี้ถึงจะสามารถรู้ความหมายของคำพูดที่หยางชิงเสวี่ยพูดไว้ว่าถ้าเขาได้เธอ ก็จะได้ครอบครองพลังที่ทรงพลังมากเช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อน่าหลันเยียนหรานตื่นขึ้นมา เธอก็รู้สึกว่ามีพลังไหลไปทั่วทั้งร่างกาย หูและสายตาของเธอเฉียบคมขึ้น สภาพดีชนิดที่ว่าเมื่อก่อนเทียบไม่ติด“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณเย่”
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 582
น่าหลันเยียนหรานหัวเราะคิกคัก "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันดื่มเก่งมาก มา ดื่มกันต่อ..."โดยปกติแล้วคนที่ชอบพูดว่าตัวเองดื่มเก่ง ในความเป็นจริงล้วนไม่ค่อยจะเท่าไหร่ยกตัวอย่างเช่นน่าหลันเยียนหราน อวดว่าตัวเองเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ ดื่มไปสามแก้วติดกัน ก็นอนฟุบหมดสติไปกับโต๊ะแล้วเย่ซิวส่ายหัวอย่างหมดคำพูด เดินขึ้นไปแล้วอุ้มเธอกลับไปที่ห้องน่าหลันเยียนหรานดูตัวสูงเพรียว แต่จริง ๆ แล้วไม่ได้ตัวหนัก น่าจะสักประมาณสี่สิบห้ากิโลกรัม สำหรับเย่ซิวแล้วจึงไม่ต่างอะไรกับการอุ้มก้อนสำลีมากนักเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวของน่าหลันเยียนหราน กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกมะลิก็ลอยมาปะทะจมูก ทำให้ผู้คนรู้สึกผ่อนคลายและเบิกบานเมื่อได้กลิ่นห้องพักสะอาดมาก ไม่มีอะไรที่ทำให้คนเห็นแล้วต้องหน้าแดงเขาวางเธอลงเบา ๆ ไม่ทันรอให้เย่ซิวดึงมือกลับไป เธอก็ลืมตาที่แดงก่ำขึ้นแล้วพูดอย่างคลุมเครือฟังไม่ค่อยชัดแต่เย่ซิวได้ยินมันอย่างชัดเจนมาก เขาถามด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "คุณแน่ใจเหรอ? ผมไม่สามารถให้สถานะแก่คุณได้"น่าหลันเยียนหรานค่อย ๆ หลับตาลง ท่าทางเหมือนยอมให้ท่านกระทำได้ทุกอย่างนี่เป็นการตัดสินใจเลือกของเธอเอง เย่ซิวไม่ได้บังค
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 581
“วิชาจินตานเบญจมหาธาตุวิถี!”เย่ซิวมองไปที่วิธีบ่มเพาะจินตานที่บันทึกไว้ในหนังสือในมือของเขาด้วยความดีใจเป็นอย่างยิ่งสิ่งที่เรียกว่าการสร้างแก่นจินตาน สามารถมองได้ว่ามนุษย์กับธรรมชาติเป็นหนึ่งเดียวกันโดยใช้กายมนุษย์เป็นเตาหลอม พละกำลัง ลมปราณ และพลังวิญญาณเป็นวัตถุดิบยา หลอมกลั่นมันออกมาตลอดทุกยุคสมัยล้วนมีบันทึกไว้แบบนี้ เมื่อจินตานหนึ่งเม็ดอยู่ในท้องข้า ก็ตระหนักได้แล้วว่าชะตากรรมข้ามิได้ถูกกำหนดโดยฟ้าดินอีกต่อไปและวิธีการสร้างตานในมือของเย่ซิว ก็คือหนึ่งในวิธีที่ยากที่สุดในบรรดาวิธีการต่าง ๆจำเป็นต้องรวบรวมสมบัติแห่งฟ้าดินทั้งห้าธาตุ แล้วกลั่นเป็นตานแห่งเบญจมหาธาตุวิถี!จินตานประเภทนี้จะมีพลังวิญญาณแฝงอยู่เป็นสิบเท่าของจินตานทั่วไป และความเร็วในการฟื้นตัวเองก็มากกว่าหลายเท่า ยิ่งไปกว่านั้น ในระดับขั้นเดียวกัน ผู้บำเพ็ญตนที่มีตานแห่งวิถีห้าธาตุ จะสามารถเอาชนะขั้นอมตะทั่วไปได้อย่างง่ายดาย แถมยังมีความสามารถในการต่อสู้แบบข้ามขั้นที่น่ากลัวด้วยแน่นอนว่า ศักยภาพเองก็แข็งแกร่งเช่นกัน สามารถไปต่อได้ไกลเย่ซิวจดทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้น จากนั้นนำหนังสือกลับไปคืนที่เดิม ทิ้ง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 580
ในตอนนั้นเอง กระบี่พยัคฆ์ก็รู้สึกได้ว่าจิตสังหารที่รายล้อมรอบตัวเขาได้จางหายไปแล้วเย่ซิวเอ่ยเรียบ ๆ “ผมกำลังขาดสุนัขที่รู้จักเห่าและกัดเจ็บอยู่ สนใจจะเป็นไหม?”เขามองออกว่ากระบี่พยัคฆ์เป็นคนที่หยิ่งทะนงและไม่ยอมใคร การใช้คำพูดที่สุภาพกับคนแบบนี้คงไม่มีประโยชน์ ต้องใช้พลังที่เหนือกว่าและความเด็ดขาดเท่านั้นถึงจะควบคุมได้และเป็นดังที่คาดไว้ กระบี่พยัคฆ์ที่เพิ่งโดนพลังของเย่ซิวข่มขวัญก็ยอมจำนนในทันที แทนที่จะรู้สึกไม่พอใจ เขากลับยิ้มอย่างยินดี “ผมยินดีรับใช้ ขอบคุณที่คุณรับผมไว้ครับ!”ภาพนี้ทำเอานักพรตทั้งสองคนตกตะลึงจนพูดไม่ออกเย่ซิวเดินเข้าไปหานักพรตสาวที่หน้าตางดงามราวกับงานศิลปะ พลางเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน “พอจะอนุญาตให้ผมเข้าไปดูหนังสือในห้องสมุดของพวกคุณได้ไหม?”นักพรตสาวกลับมาตั้งสติ ก่อนจะมองหน้านักพรตอีกคนนักพรตคนนั้นรีบวิ่งเข้ามาพร้อมท่าทีที่นอบน้อมอย่างมาก “ดะ…ได้เลย…เชิญโยมตามอาตมาเข้ามาได้เลย”ตอนนี้เขารู้สึกเกรงกลัวเย่ซิวเป็นอย่างยิ่งชายที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ หากเขาโกรธขึ้นมา เกรงว่าทั้งอารามเต๋าอาจถูกทำลายจนไม่เหลือเย่ซิวหันไปมองกระบี่พยัคฆ์ “คุกเข่ารอฉันตรงนี
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 579
กระบี่พยัคฆ์มีท่าทีที่ดุดันและแข็งกร้าว แต่ก็สมกับพลังที่เขามีจริง ๆกระบี่ที่เขาฟาดออกไปมีกลิ่นอายอันยิ่งใหญ่และทรงพลังดั่งมหาสมุทร ราวกับจะผ่าทั้งสวรรค์และปฐพีออกเป็นสองส่วนเด็กสาวที่วิ่งออกมาจากในอารามที่ดูงดงามราวกับตุ๊กตาได้แต่มองกระบี่นี้ด้วยความตกตะลึงเธออยากจะเข้าไปช่วย แต่ด้วยพลังที่มีไม่พอจึงได้แต่เบือนหน้าหนี ไม่อยากเห็นภาพที่เย่ซิวจะถูกแยกออกเป็นสองท่อนนักพรตหนุ่มถึงกับหน้าซีด คิดจินตนาการถึงภาพที่เย่ซิวต้องเลือดสาดเต็มพื้น“ไม่เลวเลย จอมยุทธ์ระดับแปดขั้นต้นที่สามารถปลดปล่อยพลังได้ถึงขั้นสูงถือว่าหายากทีเดียว”ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดนี้ มีเพียงเย่ซิวเท่านั้นที่ยังมีอารมณ์มาวิจารณ์การโจมตีนี้ด้วยท่าทีสงบ กระบี่พยัคฆ์ได้ยินดังนั้นก็แสยะยิ้มเย้ยหยัน “ตายคาที่แล้วยังจะทำเป็นอวดเก่งอีก!”แต่เพียงชั่วพริบตา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นแข็งทื่อ แทนที่ด้วยสีหน้าตกตะลึงราวกับเห็นผีเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ เย่ซิวใช้เพียงสองนิ้วคีบหยุดคลื่นกระบี่อันน่าสะพรึงนั้นได้อย่างง่ายดายท่ามกลางสายตาตกตะลึงของกระบี่พยัคฆ์และนักพรตทั้งสอง เย่ซิวคีบคลื่นกระบี่ไว้ได้ราวกับไม่มีอ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 578
ชายคนนั้นมีท่าทีไม่เชื่ออย่างแรง “อย่ามาหลอกฉัน ถ้าเจ้าอาวาสไม่ออกมา ฉันก็ไม่ไป และวัดนี้ก็อย่าหวังว่าจะมีใครมากราบไหว้อีก!”นักพรตหนุ่มรู้สึกทั้งโกรธและหมดหนทาง เมื่อเจอกับคนที่มีพลังแข็งแกร่งและเล่นไม่ซื่อแบบนี้ เขาเองก็ไม่รู้จะรับมือยังไง“เฮ้ พวกเธอสองคน ไสหัวไปซะ!”ชายคนนั้นมองเย่ซิวกับน่าหลันเยียนหรานด้วยสายตาดุดันดั่งสิงโตที่กำลังคำราม ดูน่ากลัวเป็นอย่างมากนี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ผู้คนที่มาไหว้พระพากันหนีไปหมดเย่ซิวเอ่ยเรียบ ๆ “นี่เป็นที่สาธารณะ ทำไมผมต้องไปด้วย?”ชายคนนั้นแสยะยิ้ม “ไอ้หนู คิดจะโชว์แมนต่อหน้าแฟนหรือไง? อยากโดนฉันสั่งสอนใช่ไหม!”พูดจบ พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่ออกมาจากร่างของเขามีเพียงผู้ที่ผ่านสมรภูมิความเป็นความตายอันโหดร้ายมานับครั้งไม่ถ้วนเท่านั้นที่จะสามารถแผ่กลิ่นอายอันน่ากลัวเช่นนี้ออกมาน่าหลันเยียนหรานตัวสั่นเทิ้ม ขนลุกไปทั้งร่างชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วแต่ในวินาทีนั้นเย่ซิวก็ยื่นมือใหญ่ที่อบอุ่นและแข็งแรงมาจับมือเล็ก ๆ ของเธอไว้ เธอรู้สึกสงบลง ก่อนจะมองไปที่เย่ซิวด้วยสายตาขอบคุณนักพรตหนุ่มรีบวิ่งลงมาหาเย่ซิวพร้อมเตือนด้วยความกังวล “โย
