หลินจื่อตงจากไปด้วยความโกรธ บางทีอาจเป็นเพราะเขาผ่านอะไรมามากมาย ทำให้หลินจื่อตงเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นแล้วตอนนี้ อย่างน้อยก็เหมือนเดิมทุกประการเรื่องทั้งหมดนี้ หลินจื่อตงเองตระหนักได้ด้วยตัวเอง เพราะอย่างนั้น เขาจึงรู้สึกขอบคุณเย่เทียนหยู่มาก ไม่ว่าเย่เทียนหยู่จะมีอำนาจขนาดนั้นจริงหรือไม่ เขาก็จะยอมรับแค่พี่เขยคนนี้เท่านั้นแม่ตระกูลหลินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตัดสินใจช้าลงในอนาคต ใบหน้าที่แท้จริงของเย่เทียนหยู่ก็จะถูกเปิดเผยในสักวันหนึ่ง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือไม่สำคัญว่าลูกชายของเขาจะคิดยังไงกับเย่เทียนหยู่ขอแค่เขาปล่อยเย่เทียนหยู่และอยู่กับเย่เซวียนได้ถ้าเป็นแบบนั้น ตระกูลหลินของพวกเขาจะจากไปจริง ๆหลังจากเดินออกจากบ้านพักตระกูลหลิน เย่เทียนหยู่ก็ขึ้นรถ เหลือบมองหยางผั่วจวิน และพูดด้วยความประหลาดใจ: “ฉันขอให้คุณกลับไปก่อนและรออยู่ที่นี่ตลอดเวลาไม่ใช่หรือ?”“ฉันคิดว่าสภาพร่างกายของนายน้อยไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นฉันจะรออยู่ที่นี่ ยังไงก็ตาม ทุกที่ที่คุณฝึกฝนก็ยังคงฝึกฝนอยู่” หยางผั่วจวินไม่เคยลืมที่จะฝึกฝนจริง ๆ“คุณนี่ขยันจริง ๆ” เย่เทียนหยู่อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเขาคิดถึงสถานกา
อ่านเพิ่มเติม