All Chapters of ภูพาจุติราชามังกร: Chapter 271 - Chapter 280

“นี่ยังน้อยไปด้วยซ้ำ กลับไปตั้งใจทำงานล่ะ ตราบใดที่ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร ฉันจะปกป้องคุณ”ในที่สุดหลินหว่านหรูก็โล่งอก“โอเค ฉันจะฟังคุณ”เย่เทียนหยู่ไม่ได้รู้สึกอึดอัดมากนัก เพราะท้ายที่สุดแล้วแค่ซูถิงคนเดียวก็ไม่สามารถเอาชนะพายุลมนี้ได้ เมื่อออกจากสำนักงานก็เดินทางกลับไปที่ทีมทันทีในเวลานี้ ทีมสองก็ไม่ค่อยสงบเท่าไหร่ หลายคนคาดเดาว่าเย่เทียนหยู่จะเผชิญกับสถานการณ์ยังไงเพราะนั่นคือประธานหลินที่ทุกคนเกรงกลัวประธานหลินในสายตาของทุกคน มันดูสง่างามและน่ากดดันมาก แม้แต่การพูดสองสามคำก็ทำให้พวกเขารู้สึกประหม่ามากเพราะในช่วงสองปีที่ผ่านมานี้ ประธานหลินที่บ้าอำนาจเมื่ออยู่ในบริษัทมักจะทำให้ผู้คนหวาดกลัว และยังกวาดล้างมอดที่มีผู้นำระดับสูงวางแผนไว้ไม่น้อย“ รีบดูสิ เย่เทียนหยู่กลับมาแล้ว! ”“ใช่ เขากลับมาแล้ว! ”“แต่ดูเหมือนว่าอารมณ์ดีไม่น้อยเลย ไม่ได้คอตกเหมือนคนหดหู่ใจ”“ใช่แล้ว ดูเหมือนว่ากำลังฮัมเพลงอยู่ด้วย”ทุกคนพูดไม่ออก และหลี่ซินเยว่ก็งงเช่นกัน เพราะในกรณีปกติแแล้วเย่เทียนหยู่จะต้องถูกไล่ออกแน่นอน แม้ว่าเขาจะบุกเข้าไปที่ห้องทำงานประธานก็ตามไม่ใช่ ผลที่ตามมาของการบุกเข้าไป

ใบหน้าหลี่ซินเยว่ที่ดูลำบากใจและมองไปที่หลิวเหวินอย่างช่วยไม่ได้สีหน้าหลิวเหวินเยือกเย็นและเคร่งครึมมาก จึงถามด้วยความเย็นชาว่า “ เย่เทียนหยู่ คุณแน่ใจหรือว่าจะต้องทำแบบนี้ ต้องให้พวกคุณใครสักคนหนึ่งออกไป ”ทุกคนตกใจมาก แม้ว่าประธานหลิวจะดูไม่บ้าอำนาจเหมือนประธานหลิน แต่การลงมือก็แข็งแกร่งมากเช่นกันจากทัศนคติของเธอแล้ว หากเย่เทียนหยู่ไม่เชื่อฟังวินัย คนที่ต้องออกไปอาจจะเป็นเขาเมื่อหลี่ซินเยว่เห็นแบบนี้จึงก็กระซิบอย่างรวดเร็วว่า “เย่เทียนหยู่ อย่าเพิ่งตื่นเต้นไปก่อนเลย เรามาปรึกษากันหน่อยไหม บางทีอาจมีวิธีแก้ปัญหาที่ดีกว่านี้ก็ได้ ”“ ใช่ๆ เย่เทียนหยู่ ฟังหัวหน้าทีมของเราเถอะ ”หลิวสุ่ยก็เข้าใจหลิวเหวินอยู่บ้าง จึงรีบพูดโน้มน้าวใบหน้าหวังลิ่วรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าประธานหลิวจะช่วยตนจริงๆ ภายในใจยังคงพึมพำอยู่ว่าอย่าปรึกษา อย่าปรึกษาแน่นอน เย่เทียนหยู่ส่ายหัวอย่างที่เขาคิดจริงๆ และเขาพูดอย่างสบาย ๆ ว่า “ ขอโทษนะ คุณหัวหน้าทีม ผมไม่สามารถฟังคุณเรื่องนี้ได้ วันนี้ใครก็ตามไม่สามารถพูดคุยเรื่องความรู้สึกกับผมได้ ”ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และไม่คิดว่าเย่เทียนหยู่จะแข็งแกร

แน่นอนว่ามันไม่เป็นไปตามที่คาดการณ์ไว้หลิวเหวินมองไปที่หวังลิ่วและพูดอย่างเย็นชา “ หวังลิ่ว คุณพูดและทำอะไรลงไปตัวเองเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด ดังนั้นอย่าโทษบริษัท ”“ คุณไปที่ฝ่ายธุรการและเคลียร์บัญชีบริษัทให้ชัดเจน จากนั้นก็สามารถไปได้ ”ใบหน้าของหวังลิ่วซีดเซียว เพราะเขาอายุมากแล้วจึงไม่อยากออกจากบริษัทไปแบบนี้จริง ๆ ท้ายที่สุดแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหางานใหม่ที่ดีกว่านี้ด้วยอายุและความสามารถของเขาเขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ ประธานหลิว ฉันรู้ว่าฉันผิด ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม? ”หลิวเหวินส่ายหัวแล้วพูดว่า “ คุณและเย่เทียนหยู่บอกครั้งแล้วครั้งเล่าว่าทั้งสองคนสามารถอยู่ต่อได้เพียงคนเดียว คุณคิดว่าฉันควรให้ใครอยู่ต่อดีล่ะ? ”ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ใบหน้าของหวังลิ่วก็ซีดและไม่มีอะไรจะพูด เพราะเขารู้ว่าเย่เทียนหยู่ไม่มีทางจะที่จะปล่อยให้ตัวเองอยู่ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเย่เทียนหยู่ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากจะออกไปอย่างไม่มีทางเลือกเมื่อหลิวเหวินจากไป หลี่ซินเยว่และคนอื่น ๆ ก็มีความสุขมาก ประการแรกคือ หวังลิ่วไม่เป็นที่ชื่นชอบจริงๆ ประการที่สองคือ เพราะเย่

เย่เทียนหยู่มองไปรอบ ๆ และแน่นอนว่าสิ่งที่ทุกคนเห็นในสายตาคือความไม่เชื่อ แม้แต่หลี่ซินเยว่เองจู่ ๆ ก็ทำหน้าหมดหนทางอย่างไรก็ตาม แม้ว่าหลี่ซินเยว่จะไม่เชื่อเย่เทียนหยู่ แต่กลับพูดทันทีว่า “ เหมยหรงหรง ถ้าคุณมีหลักฐานก็แสดงหลักฐานออกมา มิฉะนั้นก็อย่าพูดเรื่องไร้สาระที่นี่ ”“ หึ ถ้าไม่เชื่อก็ช่างมันเถอะ ยังไงซะพรุ่งนี้คุณจะได้เห็นผลลัพธ์ เมื่อถึงเวลานั้นคุณจะต้องออกไป! ”แน่นอนว่าเหมยหรงหรงไม่มีหลักฐาน เว้นแต่จะมีหลักฐานการสอดแนมถ้าเป็นเช่นนั้น มันจะไม่สามารถเปิดเผยได้ว่าพวกเขาแอบฟังประธานหลิว เพียงเพื่อเรื่องเศษขยะอย่างเย่เทียนหยู่ การเปิดเผยเรื่องการสอดเเนมนี้ ถือว่าไม่คุ้มมากๆ“ งั้นก็อย่ามาเห่าไปเรื่อย! ” หลี่ซินเยว่พูดอย่างเย็นชา“ โอเค ฉันจะดูว่าพรุ่งนี้คุณจะร้องไห้อีท่าไหน! ”เหมยหรงหรงทิ้งคำพูดไว้และพาหวังซินออกไปหลังจากที่เขาจากไป หลี่ซินเยว่จ้องมองที่เย่เทียนหยู่อย่างดุดันและถามด้วยความโกรธ “ ที่เธอพูด สรุปแล้วจริงรึเปล่า? ”คนอื่น ๆ ก็จ้องมองเย่เทียนหยู่อย่างใกล้ชิด เห็นได้ชัดว่าต้องการได้ยินคำตอบจากปากของเขาเมื่อเย่เทียนหยู่กำลังจะตอบหลี่ซินเยว่พูดอีกครั้ง “

“ เดี๋ยวก่อน คุณกำลังพูดถึงใคร? ”“ บริษัทเทียนมู่กรุ๊ป ถานล่าง? ”“ นั่นคือราชาธุรกิจที่ร้อนแรงในปัจจุบัน คุณคิดว่าฉันเป็นคนพิการทางสมองเหรอ ถึงหลอกลวงฉันแบบนี้? ”ความโกรธของหลี่ซินเยว่ลุกเป็นไฟขึ้นถ้าคุณต้องการหลอกคน ก็เเต่งเรื่องให้น่าเชื่อถือหน่อยได้ไหม? ไม่ใช่ก็อย่าหลอกตัวเองเลย“ ทำไมผมต้องหลอกคุณ เรื่องอื่นอาจจะผิดพลาดได้ แต่อาคารใหญ่ของบริษัทเทียนมู่กรุ๊ปไม่น่าโกหกได้นะ คุณไปที่ตึกใหญ่นั่นและพบประธานถานของพวกเขาก็พอแล้ว ”เย่เทียนหยู่พูดอย่างหมดหนทาง“ แต่......”“ ไม่ต้องมาแต่... โอกาสได้มอบให้คุณแล้ว ถ้าคุณยังไม่เชื่อ ผมก็ทำอะไรไม่ได้ ”ทันทีที่หลี่ซินเยว่ได้ยินว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ไปเเล้ว จึงพูดอย่างหมดความหวัง “ โอเค ฉันจะไป แต่ฉันควรถือสัญญาอะไรไป? ”“ คุณอยากถืออะไรไปก็ถือไป! ”"ฉันหมายถึงขายอะไร ราคายังไง ฉันไม่เคยการเจรจาธุรกิจใด ๆ มาก่อน?"“ ไม่ต้องเจรจา คุณสามารถขายอะไรก็ได้ เห็นตามสมควรก็พอ! ”“ พูดง่าย ๆ ก็คือ ตราบใดที่เป็นความต้องการของบริษัทเทียนมู่กรุ๊ป ก็สามารถขายให้พวกเขาได้ทั้งนั้น ส่วนราคาคุณสามารถตั้งได้ด้วยตัวเองเลย ” เย่เทียนหยู่กล่าว“ อะ