บททั้งหมดของ ภูพาจุติราชามังกร: บทที่ 131 - บทที่ 140

หยางผั่วจวินยืนด้วยท่าทางที่ประหม่าอยู่นอกประตู ในเวลานี้เอง หมอหวัง แพทย์ประจำแผนกก็เข้ามา ทันทีที่เห็นก็พูดขึ้นว่า “หยางผั่วจวิน คุณมัวยืนทำลับ ๆ ล่อ ๆ อะไรอยู่หน้าประตู?”“คือว่า คุณเย่กำลังช่วยดูอาการน้องสาวผมอยู่ข้างในน่ะครับ”“คุณเย่งั้นเหรอครับ? ”“เขาเป็นหมอในโรงพยาบาลของเรางั้นเหรอครับ? ”“เปล่าหรอกครับ”“ไร้สาระ ไม่ใช่หมอ แล้วคุณยังจะให้เขารักษาอยู่ข้างในเนี่ยนะ ไม่กลัวว่าเขาจะทำให้น้องสาวของคุณตายรึไง”หมอหวังพูดด้วยความโกรธทันที “ยังไม่หลีกทางให้ผมอีก”“ไม่ได้ครับ คุณเย่บอกว่า ตอนที่เขากำลังฝังเข็ม ห้ามไม่ให้ใครเข้าไปรบกวน”“ฝังเข็มงั้นเหรอ? คงแค่การฝังเข็มคลายเส้นสินะ นี่คุณเชื่อคนเจ้าเล่ห์นั่นจริง ๆ งั้นเหรอ เขามีใบรับรองคุณวุฒิทางการแพทย์รึไง? ”“ผมก็ไม่ทราบครับ”“ไม่ทราบอะไรกัน ไม่มีน่ะสิไม่ว่า ถ้ามีก็คงให้คุณดูตั้งแต่แรกแล้ว หมอเถื่อนที่ไม่มีแม้แต่ใบรับรองคุณวุฒิคุณก็ยังเชื่อได้ พอที รีบหลีกทางให้ผมได้แล้ว ไม่อย่างงั้น ต่อให้เทพเซียนลงมาโปรดก็ช่วยชีวิตน้องคุณไม่ได้! ”หมอหวังไม่สนใจว่าจะหยางผั่วจวินจะขวางทางอยู่หรือไม่ เขาก้าวไปข้างหน้าและเปิดประตูทันทีหยา

เป็นไปไม่ได้!ยังไงก็เป็นไปไม่ได้!บนโลกใบนี้จะไปมีปรมาจารย์ที่อายุน้อยขนาดนี้ได้ยังไง!แต่หากสามารถใช้ชี่แท้ปกป้องร่างกายได้แบบนี้ นอกจากปรมาจารย์แล้ว ก็ไม่มีใครสามารถทำได้ไม่ถูก เขาจะต้องใช้วิธีพิเศษอะไรอย่างแน่นอนหมอผู้ชายชายระงับอาการสั่นในใจของเขา ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องราวกับภูติผี ปรากฏตัวที่ด้านซ้ายของเย่เทียนหยู่ในทันที ต้องการที่จะใช้มีดสั้นแทงเข้าที่คอของเย่เทียนหยู่อย่างเหี้ยมโหดแต่เย่เทียนหยู่ไม่แม้แต่จะหันศีรษะด้วยเลยซ้ำ ราวกับว่าเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่าหมอผู้ชายคนนี้จะปรากฏตัวตรงนั้น เขายกมือขวาขึ้นแล้วคว้าข้อมือของคู่ต่อสู้เบา ๆ จากนั้นโยนเขาลงไปที่พื้นอย่างแรงผั๊วะ!หมอผู้ชายล้มลงกับพื้นอย่างแรง รู้สึกเหมือนร่างกายกำลังแตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ เขากระโดดลุกขึ้นมาอีกครั้ง เขาใช้ตัวตนที่น่ากลัวของเขาในการเคลื่อนไหวแทบจะทำให้คนทั่วไปมองไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาเลยด้วยซ้ำแต่ทุกครั้งที่เขาพยายามจะเข้าใกล้ เย่เทียนหยู่กลับจับเขาได้อย่างง่ายดาย ทุกครั้งที่คว้าเอาไว้ได้ ก็จะถูกโจมตีอย่างแรงกลับทุกครั้ง ความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้เขาแทบไม่อยากลุกขึ้นอีกหมอผู้ชา

จากคพูดของหลินหว่านหรู นายท่านหลินเองก็สนับสนุนด้วยเช่นกัน และกล่าวว่า “เทียนหยู่ ไปเถอะ นายเองก็ไม่เหมาะที่จะอยู่ในตระกูลหลินอีกต่อไปแล้ว”เย่เทียนหยู่ยิ้มอย่างขมขื่น และพูดอย่างช่วยไม่ได้ “อันที่จริง ซาป้าเทียนไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้น”“ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้นงั้นเหรอ? ”คำพูดเหล่านี้ทำให้ทุกคนโกรธขึ้นอีกครั้ง นายเพิ่งทำให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ไปก็ช่างเถอะ แต่นี่กลับไม่รู้ถึงความร้ายแรงของมันเลยด้วยซ้ำ“นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร นายรู้ไหมว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหนในเมืองเทียนไห่ แม้แต่ประธานหยางก็ยังต้องถอยให้” หลินหงพูดด้วยความโกรธ“ช่างเป็นคนกล้าหาญแต่คนโง่เขลาจริง ๆ นายคิดว่านายสามารถอยู่รอดได้โดยไรศัตรูด้วยกังฟูที่มีอยู่น้อยนิดของนายอย่างงั้นเหรอ? ”“กังฟูแมวสามขานั่นของนาย หากปะทะกับซาป้าเทียน เกรงว่าจะถูกฆ่าก่อนที่จะทันได้มีโอกาสโต้กลับด้วยซ้ำ”“ตระกูลหลินของเราจะต้องโชคร้ายไปแปดชั่วอายุคนแล้วจริง ๆ ที่ต้องมาเกี่ยวข้องกับคนแบบนาย”นายท่านหลินรู้สึกหงุดหงิด และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เทียนหยู่ เลิกพูดเรื่องไร้สาระที่ไม่จำเป็นพวกนั้นได้แล้ว ตอนนี้นายรีบออกไปจากตระกูลหลินซะ ที่นี่พวกเ

“คุณชายเย่ ผมไม่รู้จะขอบคุณยังไงจริง ๆ ต่อจากนี้ไป หากคุณมีอะไรที่จะสั่ง ก็สามารถสั่งการผมได้เสมอ ต่อให้จะต้องปีนขึ้นไปบนภูเขาดาบ หรือต้องลงไปในกระทะน้ำมันก็ตาม ผมก็จะทำให้สำเร็จอย่างแน่นอน”จางลี่พูดอย่างมั่นใจ“เอาล่ะ อย่างนายเนี่ยนะ เวลาเจอเรื่องอันตราย ก็ไม่รู้ว่าวิ่งหนีหายไปซ่อนที่ไหนแล้ว” เย่เทียนหยู่ส่ายหัวแล้วพูดต่อว่า “ต่อไป ก็พาคนของนายมาช่วยฉันเถอะ”“จริงเหรอครับ เยี่ยมไปเลยครับ ต่อไปก็สั่งการได้เต็มที่เลยครับ! ” จางลี่กล่าวทันทีแม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ก็ได้เห็นพลังและความน่ากลัวของคุณชายเย่ครั้งแล้วครั้งเล่าแค่ทักษะทางการแพทย์เพียงอย่างเดียวนี้ก็ไม่มีใครในโลกสามารถเทียบได้แล้ว หากติดตามคนแบบนี้ อนาคตก็จะสดใสแน่นอน“อย่าเพิ่งดีใจเร็วเกินไป เมื่อมาทำงานให้ฉันแล้ว แต่นายก็ห้ามไปทำเรื่องอะไรที่มันผิดต่อกฎหมายเด็ดขาด”“คุณชายโปรดวางใจ คุณพูดอะไร เราก็จะทำแบบนั้น”“ดี จำสิ่งที่นายพูดเอาไว้ให้ดี ไม่อย่างนั้นล่ะก็ การลงมือของฉันนายเองก็รูดีนี่”หลังจากที่เย่เทียนหยู่เตือนเสร็จ เขาก็ถามว่า “ทำไมนักฆ่าถึงต้องการสังหารนาย? ”เมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ จางลี่ก็กัดฟั

“คุณชาย เป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”จางลี่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของพลังชี่ในตัวของเย่เทียนหยู่“ไม่เป็นไร นายคุ้นเคยกับเถ้าแก่ที่นี่หรือเปล่า? ”“คุ้นเคยสิครับ คุ้นเคยมากด้วย”“หาคนช่วยฉันจับตาดูห้องนี้เอาไว้ อีกเดี๋ยวถ้ามีผู้หญิงเข้ามาแล้ว จำไว้ว่าต้องมาบอกให้ฉันทราบโดยเร็วที่สุด”“ครับ! ”หลังจากที่จางลี่ฟังจบ เขาก็โทรหาผู้จัดการที่รับผิดชอบทันที และอธิบายทุกอย่างให้ฟังไม่นานหลังจากที่เขาเข้ามาและนั่งลง จางลี่ก็ได้รับข่าวมาทันที หลังจากที่เย่เทียนหยู่รู้เรื่องแล้ว เขาก็ลุกขึ้นและเดินออกไปทันทีภายใต้การแนะนำของหลิวเจี๋ย หลินหว่านหรูก็ตามเข้ามา และในไม่ช้าก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ตรงที่นั่งหลัก เมื่อพิจารณาจากรูปร่างหน้าตาของเขาแล้ว เขาก็น่าจะเป็นนายน้อยฉู่ในเวลานี้ หลิวเจี๋ยก็รีบพูดด้วยความเคารพ "นายน้อยฉู่! ”นายน้อยฉู่ยังคงรักษาท่าทางของเขาไว้ มองไปที่หลินหว่านหรู แล้วพูดอย่างใจเย็น “เธอคือหลินหว่านหรูที่คุณพูดถึงอย่างงั้นน่ะเหรอ? ”“ใช่ครับ! ”“นั่งลงเถอะ” นายน้อยฉู่กล่าว“หว่านหรู มา พวกเราดื่มให้กับนายน้อยฉู่สักแก้วดีกว่า”ในเวลานี้ บนโต๊ะมีไวน์และอาหารมากมาย หล