บททั้งหมดของ ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว: บทที่ 171 - บทที่ 180

ซานซาน ซานซาน...เธอได้ยินซานซานร้องไห้ด้วยความมึนงง ดึงหัวใจของเธอและทำให้เธอไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้เธอยืนอยู่ในหมอกและค่อยๆ หันกลับมา ทันเวลาที่เห็นซานซานวิ่งมาหาเธอ"หว่านหว่าน อย่าจากไป กลับมาเถอะ ฉันยังมีเรื่องจะพูดกับคุณอีกมาก..."เธออ้าปากจะตอบคำพูดของซานซาน แต่พบว่าเธอส่งเสียงไม่ได้มีออกซิเจนบริสุทธิ์เข้ามา ซึ่งทำให้หัวใจที่หายใจไม่ออกของเธอโล่งใจหมอกค่อยๆ จางลงและซานซานหายไป เธอตกอยู่ในอาการโคม่าอย่างสมบูรณ์..."คณบดีโจว หัวใจได้รับการฟื้นคืนชีพแล้ว!""ให้ออกซิเจนแก่เธอเร็ว ๆ นี้ค่ะ!"โจวลันเห็นความผันผวนเป็นระยะ ๆ ใน จากข้อมูลคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ร่างกายของเธอก็อ่อนลงทันทีนี่เป็นครั้งแรกที่เธอกังวลเรื่องคนไข้มากเพราะกลัวว่าจะตายแบบนี้ตอนนี้มือของเธอยังสั่นอยู่ และเธอไม่มีแรงแม้แต่จะยกมันขึ้น“คุณหมอหมิง อาการหลังศีรษะเป็นยังไงบ้าง?”คุณหมอหมิงเพิ่งหยุดเลือดและเห็นว่าผู้อำนวยการไม่สามารถลุกขึ้นได้จึงรู้ว่าผู้ป่วยรายนี้มีความสำคัญต่อเธอมาก“เลือดหยุดแล้ว กลับไปเอาเล็บออกเถอะ”พูดเสร็จแล้ว คุณหมอหมิงก็เสริมว่า “โชคดีที่เล็บไม่ได้ยาวมากและไม่ทำให้หลอดเลือดและเส้

อลันตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและถามว่า"คุณเฉียว คุณต้องการแก้แค้นเธอเหรอ?"ซานซานกำหมัดแน่นและพูดด้วยความโกรธ: "เธอทุบตีหว่านหว่านของฉันเป็นแบบนี้ ฉันต้องการแก้แค้นเธอค่ะ!"อลันหายใจไม่ออก เธอเพิ่งเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์ของซานซานเช่นเดียวกับซูหว่าน เธอเป็นเด็กกำพร้า ไม่มีอำนาจและไม่มีภูมิหลังใดๆเธอจะเอาชนะเหลียนซิงหรูได้อย่างไร เธอกลัวว่าจะถูกไล่ออกก่อนที่จะก้าวเข้าไปในบ้านเหลียนด้วยซ้ำแน่นอนว่านี่เป็นกรณีของโชคดี หากคุณไม่โชคดีพอที่จะพบกับ เหลียนซิงหรู คุณอาจเสียชีวิตไปครึ่งหนึ่งซานซานคิดอยู่พักหนึ่งและในที่สุดก็พูดเพื่อชักชวนซานซาน"คุณเฉียวนะ คุณเหลียนเป็นคนโหดร้ายและโหดเหี้ยม คุณไม่คู่ควรกับเธอและมีบอดี้การ์ดมากมายอยู่รอบตัวเธอ หากคุณไปแก้แค้นเธอและได้รับบาดเจ็บ ใครจะดูแลคุณซู?"คำพูดเหล่านี้ทำให้ซานซานสงบลงเล็กน้อย ในสถานการณ์ปัจจุบันของหว่านหว่าน เป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะจากไป แต่เธอไม่เต็มใจที่จะทำเช่นนั้น"เป็นเช่นนี้หรือ?""แน่นอนเราปล่อยมันไปไม่ได้!"ซานซานมองอลันด้วยความประหลาดใจ โดยไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไรร่องรอยของความเฉยเมยปรากฏขึ้นในดวงตาที่สวยงา

หลังจากที่ซานซานตะโกนจบ เธอก็ปิดหน้าและร้องไห้จนทรุดตัวลงเมื่อเห็นเธอเช่นนี้ ซูหว่านก็อดไม่ได้ที่จะเบ้าตาแดงเธอใช้กำลังทั้งหมดของเธอเพื่อเอื้อมมือไปเกี่ยวเสื้อผ้าของซานซานซานซานรับไม่ได้และก้าวถอยหลัง...เธอร้องไห้และวิ่งออกจากวอร์ดด้วยความทรุดโทรมเมื่อมองดูเธอวิ่งหนี น้ำตาที่กลั้นไว้ของซูหว่านก็ไหลลงมาทีละหยดซานซานวิ่งออกจากวอร์ด VIP ในหนึ่งลมหายใจและหยุดที่ประตูวอร์ดทั่วไปโดยไม่สมัครใจเธอต้องการขอความช่วยเหลือจากเจียงยวู่ แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่า เจียงยวู่สามารถทำอะไรได้บ้าง แต่ตอนนี้เธอต้องการมีไหล่ไว้พิงเธอร้องไห้เดินไปที่ประตูวอร์ด แต่ไม่เห็นพี่น้องเจียงยวู่ กลับมีเสียงจากวอร์ดเดี่ยวข้างบ้านแทน...เธอต้องการหลีกเลี่ยงโดยไม่รู้ตัว แต่เสียงของชายคนนั้นทำให้ เธอหยุดทันทีเธอหันหลังกลับ ยกบันไดขึ้น และเดินทีละก้าวไปยังวอร์ดถัดไปประตูถูกล็อค และดึงม่านออกแต่ไม่ถูกต้อง มีช่องว่างให้มองเห็นได้ชัดเจนเป็นร่างเปลือยเปล่าสองร่าง...เมื่อซานซานเห็นฉากนี้ คลื่นคลื่นไส้ก็เข้ามาในท้องของเธอ และเธอก็แทบจะอาเจียนออกมาเธอปิดปากด้วยสีหน้าไม่เชื่อ จ้องมองไปที่เจียงยวู่และเจียงหลี่

ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง ทำให้อลันปวดใจมาก และอดไม่ได้ที่จะก้มลงกอดเธอ"คุณซู ขอบคุณค่ะ"การกอดเบา ๆ ของอลันดึงความคิดของซูหว่านกลับมา เธอลําบากมาก ยกมือขึ้นและตบหลังเธอ"ฉันยังต้องขอบคุณที่คุณช่วยฉันไว้ ถ้าไม่ใช่คุณ ฉันแค่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสบอกลาพี่สาวของฉันแล้ว..."หลังจากซานซานวิ่งหนีไป ก็มีพยาบาลเข้ามาช่วยดูร่างกายพร้อมกับบอกว่า คณบดีโจวเป็นคนรีบไปช่วยได้ทันแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าอลันจะรีบไปช่วยตัวเองได้อย่างไร แต่พระคุณช่วยชีวิตนี้ก็เพียงพอที่จะทําให้เธอจดจําได้ ส่วนเกินก็ไม่จําเป็นต้องถามอีก"ที่จริงเป็นจี้..."อลันอยากบอกเธอว่า ประธานจี้ให้เธอไปช่วย พูดยังไม่จบ ก็ถูกซูหว่านขัดจังหวะ "คุณหมอโจว พี่สาวของฉัน ซึ่งก็คือซานซาน เธอไปไหนแล้ว"เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ซานซานก็ยังไม่กลับมา กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับซานซานอลันสนใจแต่ซูหว่านมาตลอดและไม่พบว่าซานซานไม่ได้อยู่ในวอร์ดหลังจากเธอมองซ้ายมองขวาแล้วพูดกับซูหว่านว่า "ฉันส่งคนไปหาเธอค่ะ"ซูหว่านพูดขอบคุณ สายตาก็มองไปที่ถุงกระดาษบนโต๊ะข้างเตียง "คุณหมอโจว น้ำหอมขวดนั้น คุณเอาไปเถอะ"อลันต้องการปฏิเสธ แต่นั่นเป็นน้ำใจของซูหว่านที่แลกด้

ซานซานร้องไห้เป็นเวลาสองชั่วโมงเต็ม ราวกับว่าเธอเช็ดน้ำตาทั้งหมดก่อนที่จะหยุดร้องไห้ซูหว่านยกมุมปากขึ้นแล้วหัวเราะเยาะเธอ "พี่ซานซานในความทรงจำของฉันเป็นคนดื้อรั้นมาโดยตลอด แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมีศักยภาพที่จะเป็นคนขี้แยตัวน้อยนะ"ซานซานไม่ได้อยู่ในอารมณ์ไปเล่นเกมทะเลาะกับเธอ ถามเธอด้วยใบหน้าเศร้า"คุณหมอโจวรู้ไหมว่าคุณมองไม่เห็นไหม?"ซูหว่านไม่สนใจและส่ายหัวว่า "ไม่รู้"หลังจากพูดจบเธอกล่าวเสริม"ฉันจะไม่รบกวนเธอแล้วค่ะ"เมื่อซานซานได้ยินสิ่งนี้เธอก็รู้สึกเศร้ามาก หว่านหว่านของเธอคงรู้สึกว่าเธอมีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่กี่วัน ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจว่า เธอมองเห็นหรือไม่เธอจ้องเข้าไปในดวงตาที่หมองคล้ำของซูหว่าน ระงับอารมณ์ที่เกือบจะพังทลายในหัวใจของเธอ และถามด้วยเสียงแหบแห้ง"หว่านหว่าน คุณเริ่มทรมานจากภาวะหัวใจล้มเหลวเมื่อไหร่นะ?"เธอตรวจสอบและพบว่าหัวใจของเธอล้มเหลว โรคนี้ใช้เวลานานในการดำเนินไปจนถึงระยะลุกลามและเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวในคราวเดียวเธอมีภาวะหัวใจล้มเหลวอยู่แล้วก่อนได้รับบาดเจ็บจากคนของตระกูลจี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเธอเคยประสบบางอย่างมาก่อนและเธอได