บทที่ 173

เดิมทีซานซานกำลังทำงานกะกลางคืน แต่เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ได้ และเปลือกตาขวาของเธอก็กระตุกอย่างบ้าคลั่ง

สิ่งแรกที่เธอนึกถึงคือซูหว่าน และเธอก็โทรไปอย่างรวดเร็ว เธอโทรมาหลายครั้งแต่ไม่รับสาย

เธอมีความกังวลเล็กน้อย เธอจึงรีบไปที่อพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ ทันทีหลังจากขอลา และโทรศัพท์ไปด้วยในขณะที่กำลังเร่งรีบ

เมื่อเธอเปิดประตูอพาร์ทเมนต์เล็กๆ โทรศัพท์ก็รับสายแล้ว

เธอหายใจด้วยความโล่งอกทันทีและถามอย่างกังวล"หว่านหว่าน คุณกำลังทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รับโทรศัพท์ ฉันกังวลมาก!"

เสียงของซูหว่านไม่ได้มาจากปลายอีกด้านของโทรศัพท์ แต่มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น"เธอเป็นพี่สาวของคุณซูหรือไม่?"

ทันใดนั้นหัวใจของซานซานก็เต้นรัวเมื่อเธอได้ยินว่ามีคนแปลกหน้ารับโทรศัพท์

"ฉันเป็น แล้วคุณล่ะ?"

"ฉันเป็นคุณหมอโจว เราพบที่อพาร์ตเมนต์ของคุณครั้งล่าสุดค่ะ"

"คุณหมอโจว?"

ซานซานขมวดคิ้ว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลใจและสับสน

"เหตุใดคุณรับสายบนโทรศัพท์มือถือของหว่านหว่าน มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอหรือเปล่า"

"ไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่ากังวลเกินไป"

อลันนึกถึงครั้งสุดท้ายที่ซูหว่านขยิบตาให้เธออย่างบ้าคลั่ง เธอก็ไม่กล้าบอกค