เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 176
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 177
ใบหน้าที่หล่อของจี้เหลียงชวนมืดลง"คุณหมายความว่าอะไร"ซานซานจ้องมองเขาและไม่ได้ตอบเขาหันหลังและวิ่งไปเมื่อจี้เหลียงชวนตอบสนอง คนก็วิ่งหนีไม่มีเงาแล้วจี้เหลียงชวนโกรธจนหน้าเขียวและเตะบนรถหรูอยากระบายความโกรธด้วยสิ่งนี้ ใครจะไปรู้ว่าเตะไปที่แผ่นเหล็กและนิ้วเท้าแตกจี้เหลียงชวนที่โชคร้าย ถูกหามเข้าห้องฉุกเฉินด้วยความช่วยเหลือของแพทย์และผู้ช่วยได้ยินพยาบาลบอกว่าซูหว่านตื่นแล้ว อลันก็รีบหอบหูฟังและรีบมาที่ห้องวีไอพีทันทีเธอขึ้นไปตรวจสอบสภาพร่างกายของซูหว่านและพบว่าไม่มีร่องรอยของการติดเชื้อที่ท้ายทอย อลันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก"คุณซู ชิ้นส่วนด้านหลังศีรษะได้รับการผ่าตัดแล้ว ต่อมาแค่สังเกตว่าติดเชื้อหรือไม่ ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร แต่..."อลันหยุดไปครู่หนึ่ง มองซูหว่านด้วยความเสียใจเล็กน้อย "หัวใจล้มเหลวของคุณเร็วขึ้นเรื่อย ๆ กลัวว่าจะอยู่ได้ไม่นานแล้วค่ะ"ซูหว่านรู้สภาพร่างกายของตัวเองมานานแล้ว และไม่สนใจว่า "จะยัง... อยู่ได้นานแค่ไหน"อลันสอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อกาวน์สีขาวขนาดใหญ่ ก้มศีรษะลงมองใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดเซียวของเธอ พูดเงียบ ๆ ว่า "ประมาณหนึ่งสัปดาห์"ถ้าเธอไม่ได้รั
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 178
ด้วยสีหน้าสิ้นหวัง ทำให้อลันปวดใจมาก และอดไม่ได้ที่จะก้มลงกอดเธอ"คุณซู ขอบคุณค่ะ"การกอดเบา ๆ ของอลันดึงความคิดของซูหว่านกลับมา เธอลําบากมาก ยกมือขึ้นและตบหลังเธอ"ฉันยังต้องขอบคุณที่คุณช่วยฉันไว้ ถ้าไม่ใช่คุณ ฉันแค่กลัวว่าจะไม่มีโอกาสบอกลาพี่สาวของฉันแล้ว..."หลังจากซานซานวิ่งหนีไป ก็มีพยาบาลเข้ามาช่วยดูร่างกายพร้อมกับบอกว่า คณบดีโจวเป็นคนรีบไปช่วยได้ทันแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าอลันจะรีบไปช่วยตัวเองได้อย่างไร แต่พระคุณช่วยชีวิตนี้ก็เพียงพอที่จะทําให้เธอจดจําได้ ส่วนเกินก็ไม่จําเป็นต้องถามอีก"ที่จริงเป็นจี้..."อลันอยากบอกเธอว่า ประธานจี้ให้เธอไปช่วย พูดยังไม่จบ ก็ถูกซูหว่านขัดจังหวะ "คุณหมอโจว พี่สาวของฉัน ซึ่งก็คือซานซาน เธอไปไหนแล้ว"เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ซานซานก็ยังไม่กลับมา กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับซานซานอลันสนใจแต่ซูหว่านมาตลอดและไม่พบว่าซานซานไม่ได้อยู่ในวอร์ดหลังจากเธอมองซ้ายมองขวาแล้วพูดกับซูหว่านว่า "ฉันส่งคนไปหาเธอค่ะ"ซูหว่านพูดขอบคุณ สายตาก็มองไปที่ถุงกระดาษบนโต๊ะข้างเตียง "คุณหมอโจว น้ำหอมขวดนั้น คุณเอาไปเถอะ"อลันต้องการปฏิเสธ แต่นั่นเป็นน้ำใจของซูหว่านที่แลกด้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 179
ซานซานกลับไปที่วอร์ดและยืนอยู่ที่ประตู แต่ไม่กล้าเดินเข้าไปไม่ใช่ว่าเธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับซูหว่าน แต่เธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับการจากไปของเธอได้เธอพับแขนและพิงกำแพงแล้วค่อย ๆ ย่อตัวลงราวกับว่าโลกทั้งโลกทอดทิ้งเธอ ดูทำอะไรไม่ถูกอย่างยิ่งเมื่ออลันนำกลุ่มแพทย์ไปตรวจ เธอเห็นซานซาน จึงรีบให้แพทย์คนอื่นๆ ไปทำงาน ในขณะที่เธอก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยซานซานขึ้นไป"คุณเฉียว คุณโอเคไหม?"ซานซานตกตะลึงและส่ายหัวอลันมองดวงตาของเธอที่บวมจากการร้องไห้และหายใจเข้าลึก ๆ"คุณเฉียว ชีวิตและความตายถูกกำหนดโดยโชคชะตา และไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงมันได้ สิ่งที่คุณสามารถทำได้ตอนนี้คืออยู่กับเธอให้มากขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียใจในอนาคตค่ะ"ประโยคนี้ปลุกให้ซานซานตื่นขึ้นและฟื้นคืนร่องรอยของเธอมี ชีวิตจากมืดมน"เธอจะ... มีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน?"หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน ซานซานก็ถามคำถามนี้ด้วยเสียงแหบห้าวอลันไม่ได้ปิดบังอะไรจากเธอและพูดตามความจริง"ประมาณหนึ่งสัปดาห์ค่ะ ... "ซานซานแกว่งไปมาและเกือบจะเป็นลมหลังจากที่อลันสนับสนุนเธอ เธอแนะนำว่า"ในเวลานี้ คุณต้องอดทนไว้และอย่าล้มลง ไม่เช่นนั้นคุณซูจะท
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 180
ซานซานร้องไห้เป็นเวลาสองชั่วโมงเต็ม ราวกับว่าเธอเช็ดน้ำตาทั้งหมดก่อนที่จะหยุดร้องไห้ซูหว่านยกมุมปากขึ้นแล้วหัวเราะเยาะเธอ "พี่ซานซานในความทรงจำของฉันเป็นคนดื้อรั้นมาโดยตลอด แต่ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมีศักยภาพที่จะเป็นคนขี้แยตัวน้อยนะ"ซานซานไม่ได้อยู่ในอารมณ์ไปเล่นเกมทะเลาะกับเธอ ถามเธอด้วยใบหน้าเศร้า"คุณหมอโจวรู้ไหมว่าคุณมองไม่เห็นไหม?"ซูหว่านไม่สนใจและส่ายหัวว่า "ไม่รู้"หลังจากพูดจบเธอกล่าวเสริม"ฉันจะไม่รบกวนเธอแล้วค่ะ"เมื่อซานซานได้ยินสิ่งนี้เธอก็รู้สึกเศร้ามาก หว่านหว่านของเธอคงรู้สึกว่าเธอมีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่กี่วัน ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจว่า เธอมองเห็นหรือไม่เธอจ้องเข้าไปในดวงตาที่หมองคล้ำของซูหว่าน ระงับอารมณ์ที่เกือบจะพังทลายในหัวใจของเธอ และถามด้วยเสียงแหบแห้ง"หว่านหว่าน คุณเริ่มทรมานจากภาวะหัวใจล้มเหลวเมื่อไหร่นะ?"เธอตรวจสอบและพบว่าหัวใจของเธอล้มเหลว โรคนี้ใช้เวลานานในการดำเนินไปจนถึงระยะลุกลามและเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลวในคราวเดียวเธอมีภาวะหัวใจล้มเหลวอยู่แล้วก่อนได้รับบาดเจ็บจากคนของตระกูลจี้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเธอเคยประสบบางอย่างมาก่อนและเธอได
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 181
ซานซานไม่ได้พูดอะไรมากนักคิดว่าซูหว่านขอให้ตัวเองอย่าโทษเขา เธอจึงเอนตัวไปรับน้ำโดยไม่สนใจเขาอีกต่อไปกู้จิ่งเซินยืนอยู่ที่ประตู มองไปที่ร่างกายเล็ก ๆ และอ่อนแอบนเตียงผู้ป่วย ละอองน้ำค่อย ๆ ตลบอบอวลถึงเบ้าตาเขาทําให้ร่างกายที่สั่นไหวมั่นคง บีบหมัด ยกจังหวะหนัก ๆ เดินไปที่เตียงผู้ป่วยทีละก้าวซูหว่านที่มองไม่เห็นรู้สึกว่ามีคนเข้ามาใกล้และคิดว่าเป็นซานซานกลับมา ก็เอื้อมมือไปจับเสื้อผ้าของเธอ"ซานซาน..."ยังไม่ทันได้จับ ก็โดนมือที่กว้างเรียวยาวจับเข้าไปในฝ่ามือมือที่จับเธอไว้แน่นนั้นสั่นเล็กน้อย ราวกับว่ามีคําพูดเป็นพัน ๆ คําที่จะพูดและไม่สามารถพูดได้ ได้แต่จับเธอไม่ปล่อยซูหว่านสังเกตเห็นว่านี่เป็นมือของผู้ชายคู่หนึ่ง ใบหน้าของจี้ซือหานที่หล่อปรากฏขึ้นในใจ แต่รู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นเขาเธอพยายามเรียกมันว่า "ซือเยว่..."กู้จิ่งเซินไม่คิดว่าเธอจะจําได้ว่าเป็นตัวเอง และหลังจากจําได้แล้ว ก็ไม่ได้สะบัดมือของเขาออกไปสิ่งนี้ทําให้หัวใจที่พังทลายของเขามีความรู้สึกผิดมากขึ้น เขาจับมือเธอแน่นและนั่งลงที่หน้าเตียงผู้ป่วยเขาไม่ได้พูด นิ้วที่เรียวยาวของเขา สัมผัสแก้มของซูหว่าน จ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 182
กู้จิ่งเซินดูเหมือนจะเข้าใจว่าทำไมเธอถึงพูดคำที่รุนแรงเช่นนี้กับเขามาก่อนเพราะเธอกลัวว่าเขาจะเสียใจและรู้สึกผิดเมื่อเห็นหลังจากที่เธอตายแล้ว เธอจึงไล่เขาไปปรากฎว่าหว่านหว่านของเขาไม่เคยเปลี่ยนไปและเธอมักจะคิดถึงเขาจนตายแต่เขาคิดว่าเธอโหดร้ายกับเขามากเพราะเธอตกหลุมรักจี้ซือหานความรู้สึกผิดอันลึกซึ้งท่วมท้นเขาจนตัวสั่นเมื่อจับมือเธอไว้ซูหว่านรู้สึกทำอะไรไม่ถูกของเธอจึงเอื้อมมือบีบฝ่ามืออีกครั้ง"ซือเยว่ คุณกลับไปได้ไหม?"กู้จิ่งเซินยกมือขึ้นแล้วแตะใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอแล้วพูดเบา ๆว่า"หว่านหว่าน คราวนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นอะไรก็ตาม ผมจะไม่จากไป ผมจะอยู่ข้างๆ คุณเสมอ เคียงข้างคุณเสมอ..."คำว่า “เสมอ” นั้นหนักเกินไปและเธอทนไม่ไหว แต่เธอไม่อยากทำร้ายเขาเธอสูดออกซิเจนเข้าลึกๆ เพื่อบรรเทาอาการหายใจไม่ออก แล้วพูดกับเขาว่า"ซือเยว่ ฉันไม่มีแรงจะพูดจริงๆ ฉันนอนพักก่อนได้ไหม?"กู้จิ่งเซินพยักหน้าด้วยเจ็บใจ"ครับ คุณนอนหลับเถอะ ผมอยู่เคียงข้างคุณได้ไหม"เขาถามอย่างระมัดระวังดูเหมือนว่าจะกลัวว่าเธอจะไล่เขาออกไปซูหว่านพยักหน้าเบา ๆ แปลตอบรับและก็หลับตาลงกู้จิ่งเซินนั่งอยู่ข้างเตียงไม่ขย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 183
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ซูหว่านใช้เวลานอนหลับมากกว่าตื่นตัวแม้เมื่อเธอตื่นขึ้นก็พูดไม่ได้สักสองสามคำ แล้วก็หลับไปอีกครั้งกู้จิ่งเซินนั่งอยู่หน้าเตียงในโรงพยาบาลโดยไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว ใบหน้าซีดเซียวของเขามีเครา และดูเหนื่อยล้าซานซานชักชวนให้เขาพักผ่อนแต่เขาไม่เต็มใจ ซานซานไม่มีทางกับเขาเลยเธอจึงทิ้งเขาไว้ตามลำพังกลัวว่าซูหว่านจะอยากกินอาหารเหลวหลังจากตื่นนอน แม้ว่าเธอจะกินไม่ได้ แต่ซานซานก็อยากเตรียมมันให้เธอเธอบอกให้กู้จิ่งเซินแล้วก็ไปซื้อข้าวต้ม จากนั้นออกจากวอร์ดและลงไปชั้นล่างไม่นานหลังจากที่เธอจากไป ซูหว่านก็ตื่นขึ้นมา อาการบวมน้ำที่แขนขาของเธอทำให้เธอไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เธอเดาได้ว่าใบหน้าของเธอคงจะบวมเช่นกัน และเธอคงดูน่าเกลียดมากเธอรู้สึกว่ามือของกู้จิ่งเซินจับเธออย่างแรงจนหัวใจของเธอหยุดชั่วขณะเธอกลืนน้ำลายและพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"ซือเยว่... พระอาทิตย์ออกมาแล้วเหรอ?"กู้จิ่งเซินพยักหน้า แต่แล้วคิดว่าเธอมองไม่เห็น เขาจึงรีบตอบเธอเบา ๆ"ออกไปแล้วครับ..."ดวงตาสีแดงของเขามองออกไปนอกหน้าต่างซึ่งมีหิมะตกหนักราวกับขนห่านและไม่มีแสงแดดให้เห็นแต่ทุกวันนี้เมื่
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 184
เธอหัวเราะเยาะตัวเอง ทางเดินหายใจของเธอก็ตึงขึ้น เธอไออย่างบ้าคลั่ง และเลือดฟองสีชมพูก็เต็มหน้ากากออกซิเจนทั้งหมดทันที"หว่านหว่าน!"ใบหน้าของกู้จิ่งเซินซีดเผือด และในขณะที่เขารีบกดกริ่งเรียกหมอ เขาก็คุกเข่าลงข้างหนึ่ง หยิบทิชชู่ออกมา ดึงหน้ากากออกซิเจนออก และรับเสมหะเป็นเลือดเธอไอขึ้นมาเลือดไหลลงบนเนื้อเยื่อและทำให้นิ้วที่ข้อนิ้วของเขาเปียก กู้จิ่งเซินก็ตัวสั่นไปทั้งตัวเขายกมืออีกข้างขึ้นและต้องการช่วยเธอเช็ดเลือดที่มุมปากของเธอ แต่ยิ่งเขาเช็ด เลือดก็ยิ่งมากขึ้น...เลือดเหล่านั้นไปตามแก้มของเธอกลิ้งลงเปียกเสื้อผ้าของเธอแต่ยังเปียกหมอนแผ่นสีแดงที่แวววาวทำให้หัวใจเขาสั่นอย่างรุนแรง ทำให้เขาตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้...เมื่อพยาบาลได้ยินเสียงระฆังดังขึ้น เธอก็รีบหาแพทย์ที่ดูแลและคณบดีมาทันทีอลันเห็นซูหว่านไอแบบนี้จึงสั่งให้แพทย์ผลักเธอเข้าห้องฉุกเฉินทันทีผู้คนในวอร์ดต่างตื่นตระหนกและจากไปด้วยความตื่นตระหนก มีเพียงกู้จิ่งเซินเท่านั้นที่ยังคงท่าคุกเข่าของเขาไว้ไม่เปลี่ยนแปลงดูเหมือนว่าโลกทั้งโลกเงียบลงแล้ว และเหลือเพียงเขาเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ตกตะลึงด้วยเลือดบนมือของเขา...
บทล่าสุด
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 715
ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 714
ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 713
จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 712
ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 711
ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 710
ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 709
เจียงโม่ไม่หลงกล ซูหว่านจึงใช้เล่นแง่ในทางความรู้สึกแทน"คุณหนูเจียง คุณก็รู้ว่าคนที่จี้ซือหานแคร์ มีแต่ฉันมาโดยตลอด""คุณกักตัวเพื่อนของฉันไม่ยอมปล่อย ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไหร่ ทำไมต้องให้คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่มารับเคราะห์ด้วยล่ะ?"เจียงโม่จ้องดวงตาใสบริสุทธิ์ของซูหว่านนานอยู่สักพัก จากนั้นก็โบกมือ "ช่างเถอะ แค่คุณอยู่ก็พอแล้วล่ะ"เธอส่งคนไปโทรศัพท์ หลังจากที่เห็นอีกฝ่ายวางสาย ก็หันมาพยักหน้าให้เธอ แล้วจึงอธิบายให้ซูหว่านฟัง"เพื่อนของคุณไม่รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว ฉันก็แค่ส่งคนไปก่อกวนพวกเขานิดหน่อย หลังจากที่คุณกลับไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ก็แล้วกัน"สรุปว่าที่ซานซานออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า ที่อลันกับซีอี้ไม่ได้มาที่วิลล่า ไม่ใช่เพราะถูกลักพาตัว แต่ถูกคนของเจียงโม่สร้างสถานการณ์แต่ว่า ฟังจากความหมายของเจียงโม่ ถ้าเธอไม่มาล่ะก็ คตที่สร้างสถานการณ์กลุ่มนั้น จะต้องลงมือกับพวกซานซานเป็นแน่...เพียงแต่เพราะเจียงโม่คำนึงถึงจี้ซือหานหรือเธอ ถึงได้เลือกใช้วิธีนุ่มนวล ไม่งั้นลักพาตัวไปเลยก็จะง่ายกว่า...แต่ไม่ว่าคนที่เจียงโม่คำนึงเป็นใคร หรือไม่ว่าจะคิดยังไง มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 708
ซูหว่านฟังเข้าใจความหมายที่แฝงในคำพูดของเจียงโม่ ก็ถามเธอว่า "ฉันขอกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม?"เจียงโม่อ่านความคิดของเธอออกทันที "คุณซู คิดถึงสถานการณ์ของเพื่อนคุณให้มากหน่อยก็ดีค่ะ"ความหมายอีกอย่างก็คือ มีชีวิตของเพื่อนเธออยู่ในกำมือ ถึงเธอจะใช้ข้ออ้างไปบอกบอดี้การ์ด หรือแหกปากร้องตะโกนก็ไม่มีประโยชน์ซูหว่านครุ่นคิด ปล่อยมือที่ประคองประตูรถมาตลอดลง ไพล่ไว้ด้านหลัง ทำสัญลักษณ์ให้กับบอดี้การ์ดหลังจากที่เธอส่งสัญญาณมือโดยเงียบเชียบเสร็จ ก็เปิดประตูรถ แล้วเข้าไปนั่งข้างในเห็นเธอขึ้นรถมาแต่โดยดี เจียงโม่ก็เขี่ยซิก้าร์ในมือจนมอด จากนั้นสตาร์ทรถ...ตอนที่เธอเหยียบคันเร่ง มองกระจกมองหลังแวบนึง บอดี้การ์ดกลุ่มนั้นตามมาดังคาดเจียงโม่ดึงสายตากลับ เหยียบคันเร่งจนมิด เลี้ยวผ่านไปไม่กี่โค้งก็สลัดบอดี้การ์ดสำเร็จถึงยังไงก็เป็นถึงระดับหัวหน้าของทีมย่อยในS การที่เจียงโม่สลัดบอดี้การ์ดทิ้งได้ ก็เป็นเรื่องที่ง่ายดายมากซูหว่านกำเข็มขัดนิรภัยแน่นถึงไม่โดนสะบัดออกจากรถไป ทว่าความรู้สึกพะอืดพะอมในท้องกลับทำให้เธออยากอ้วกเธอกุมหน้าอกที่เต้นระรัว อดกลั้นความรู้สึกสะอิดสะเอียนไว้ มองไปย
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว บทที่ 707
นิ้วของเจียงโม่ที่คีบซิการ์ เคาะขี้เถ้าเบาๆ"คุณซู มีใครเค้าพาสามีไปร่วมปาร์ตี้คนโสดกันบ้าง?"การที่เจียงโม่จะปฏิเสธ เป็นสิ่งที่คาดเดาไว้ได้อยู่แล้ว เพียงแต่ทำไมล่ะ?ที่เจียงโม่เชิญเธอไปร่วมงานปาร์ตี้คนโสด ก็เพราะอยากให้เธอสอนว่าจะจีบเจียงเจ๋อยังไงไม่ใช่หรอ?งั้นถ้าเธอจะพาจี้ซือหานไปด้วย ก็ไม่ได้หน่วงต่อการสอนเจียงโม่จีบเจียงเจ๋อไม่ใช่หรอ?เธอคิดว่าบางทีเจียงโม่อาจจะอยากอาศัยปาร์ตี้นี้เพื่อพาตัวเธอไป ส่วนเป้าหมายคืออะไร เกรงว่าจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เจียงเจ๋อคุยกับจี้ซือหานหลังจากที่ซูหว่านคิดได้ดังนั้น ก็มองเจียงโม่ด้วยสายตาที่จริงใจ"คุณหนูเจียง ฉันกับจี้ซือหานถูๆไถๆกันมาเกือบสิบปี กว่าจะได้แต่งงานกันไม่ง่ายเลย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรขึ้นก่อนวันแต่งงาน""พรุ่งนี้เช้า ฉันแค่อยอยากสวมชุดแต่งงานที่เขาส่งมาให้ แต่งให้เขาด้วยสภาพร่างกายจิตใจที่สมบูรณ์แบบที่สุด หวังว่าพวกคุณจะช่วยให้เราสมหวังด้วย"ตอนที่พูดสิ่งเหล่านี้ เธอเห็นสีหน้าของเจียงโม่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็รู้ได้ทันทีว่าเจียงโม่มีจุดประสงค์อย่างแท้จริง จึงยกริมฝีปากยิ้ม"คุณหนูเจียง ถ้าคุณอยากให้ฉันสอนคุณจีบ
