All Chapters of องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: Chapter 881 - Chapter 890

บนทุ่งหญ้ามู่หม่าฮูเจี๋ยกำลังเร่งเดินทัพนำกำลังไปยังกองกำลังโปหลวนเขาไดรับข่าวที่ยืนยันแล้ว ทหารและม้ากองกำลังโปหลวนมีประมาณสองหมื่นคนด้านจำนวนคน กองกำลังฮูเจี๋ยนั้นเสียเปรียบพวกเขามีเพียงทหารม้าหนึ่งหมื่นคนต่อให้รับรวมทหารองครักษ์ของพวกเขาเข้าไปด้วย ก็มีเพียงหนึ่งหมื่นหนึ่งพันคนเท่านั้นแต่ฮูเจี๋ยเดิมก็ไม่เห็นโปหลวนอยู่ในสายตาคนเหล่านั้นที่โปหลวนเรียกระดมมาชั่วคราว เป็นเพียงอีกาที่รวมกลุ่มกันเท่านั้น!อีกทั้ง จิตใจของคนในกองโปหลวนแตกซ่าน ขวัญกำลังใจกองทัพไม่อาจเชื่อถือได้อาศัยคนหมื่นกว่าคนในมือเขา จัดการโปหลวนได้อย่างง่ายดายแน่นอน!โปหลวนยังคิดร่วมมือกับหยุนเจิง?คิดจะสร้างความวุ่นวายภายในเป่ยหวน?เขาไม่ปล่อยให้เขามีโอกาสเด็ดขาด!“รายงาน...”เวลานี้เอง หน่วยสอดแนมที่อยู่ด้านหน้ามารายงาน “ประมุขใหญ่ ด้านหน้าประมาณสี่สิบลี้ พบร่องรอยกองกำลังโปหลวน!”“ดี! ดีมาก!”ฮูเจี๋ยดีใจ สั่งคนข้างกาย “ถ่ายทอดคำสั่ง เริ่มเปิดฉากโจมตีกองกำลังโปหลวน! หลังยี่สิบลี้เปลี่ยนม้า!”“ขอรับ!”ทหารส่งสารถ่ายทอดคำสั่งของฮูเจี๋ยลงไปทันทีตอนนี้ในใจฮูเจี๋ยมีเพียงอยากจะกำจัดโปหลวน บัญชากอง

สนามรบอีกแห่งหยุนเจิงและกองทัพแปดหมื่นคนฉินชีหู่ได้เผชิญหน้ากันกับกองทหารห้าพันคนของไห่เจ๋อที่อยู่ห่างกันไม่ถึงสิบลี้หน่วยสอดแนมตรวจสอบชัดเจน ทัพศัตรูอีกกองไปทำสงครามกับโปหลวน ตอนนี้กองกำลังที่มาสกัดพวกเขา มีเพียงม้าและคนไม่กี่พันคน“เหตุใดมีคนเพียงเท่านี้?”หยุนเจิงขยับยืดเส้นยืดสายลำคอ ใบหน้าเผยรอยยิ้มโหดเหี้ยม “คนเพียงเท่านี้ ก็ขัดจะขัดขวางพวกเรา?”“น้องชาย เจ้าอย่าประมาท!”ฉินชีหู่กล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ “สิงโตกระโจนเข้าหากระต่าย ต้องทุ่มเข้าไปสุดแรง! ทัพศัตรูกองนี้เป็นทหารชั้นยอดที่แข็งแกร่งของเป่ยหวน พวกเราจำเป็นทุ่มเข้าไปสุดแรง!”“วางใจ ทุ่มสุดแรงเป็นเรื่องแน่นอน!”หยุนเจิงพยักหน้า จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง “ส่วนทหารชั้นยอดหรือ? คนที่ข้าจะตีก็คือทหารชั้นยอด!”ท้าทายศัตรูอย่างมีกลยุทธ์ มุ่งความสนใจไปที่ศัตรูอย่างมีกลยุทธ์!ฉินชีหู่ชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะตาม “ใช่ พวกเราจะตีทหารชั้นยอดของเป่ยหวนโดยเฉพาะ!”หยุนเจิงออกคำสั่งทันที “สั่งอวี๋จู้ นำทหารสองพันคนไปยังปีกซ้าย ออกล่าทางปีกซ้าย! ถ่ายทอดคำสั่งเสิ่นลั่วเยี่ยน ให้เช้าประชิดกองกำลังของข้า เปิดฉากล่าทัพศัตรูทา

อะไรนะ?เมื่อได้ฟังคำพูดของหน่วยสอดแนม หยุนเจิงแทบกระโดดลุกขึ้นมาด่ามารดาโปหลวนไอสวะไร้ประโยชน์!คนและม้าเกือบสองหมื่น ถูกลำลายสิ้นด้วยคนไม่กี่พันคน?มารดาเขาสิเป็นแค่ฝูงอีการวมตัวกันจริงๆ!“ทัพศัตรูประมาณกี่คน?”หยุนเจิงถามด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความเดือดดาล“ประมาณเจ็ดแปดพันคน!”หน่วยสอดแนมตอบกลับกระหืดกระหอบ“เท่าใด?”เมี่ยวอินมองหน่วยสอดแนมอย่างไม่เชื่อสายตาทัพศัตรูรวมทั้งหมดมีหมื่นกว่าคน ทางนี้พวกเขามีอย่างน้อยห้าพันคนกองกำลังอีกกองทำสงครามใหญ่กับโปหลวน ถึงเช่นไรก็ควรมีคนบาดเจ็บบ้างกระมัง?เหตุใดรู้สึกว่าจำนวนคนของทัพศัตรูยิ่งอยู่ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว?“น่าจะเป็นทัพศัตรูรวมกับเศษส่วนหนึ่งของกองกำลังโปหลวน!”หยุนเจิงข่มกลั้นอารมณ์คุกกรุ่นที่อยากด่ามารดาเอาไว้ จากนั้นก็ถามหน่วยสอดแนม “รู้ว่าแม่ทัพหลักของทัพศัตรูเป็นใครหรือไม่?”“น่าจะเป็นฮูเจี๋ยนำทัพด้วยตัวเอง!”หน่วยสอดแนมตอบ “ประมุขใหญ่ของทัพศัตรูแขวนธงอ๋อง!”ฮูเจี๋ย?เมื่อได้ฟังคำของหน่วยสอดแรม หยุนเจิงและทุกคนข้างกายหนังตากระตุกฮูเจี๋ยนำทัพมาด้วยตัวเอง?หากเป็นฮูเจี๋ยนำกองทหารม้าชั้นยอดมาด้วยตัวเอง เช่นนั

เวลานี้ หยุนเจิงฆ่าจนตาแดงเช่นกันหยุนเจิงเวลานี้ ราวกับเปลี่ยนเป็นสัตว์ร้ายดาบในมือเขาแม้แหลมคม ทว่าก็ทนรับการฟันอย่างต่อเนื่องไม่ไหวดาบแตกหัก หยุนเจิงรับอาวุธจากทหารองครักษ์ที่ส่งมาให้บุกฆ่าต่อไปช่วงเวลาคลุมเครือ หยุนเจิงรู้ถึงเหมือนตัวเองถูกยุงกัดเขารู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บแล้วแต่ตอนนี้แม้แต่จะตรวจสอบบาดแผลเขาก็ยังไม่มีเวลา ทำได้เพียงนำทัพบุกฆ่าต่อไปฆ่าไป ฆ่ามา เงาหยาบกร้านแต่ทรงพลังอำนาจมีปรากฎต่อหน้าหยุนเจิงดาบสันโค้งในมือคนผู้นี้ไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในเป่ยหวน เป็นดาบที่คล้ายกับดาบทวนกวนกงหยุนเจิงไม่แม้แต่จะไปพิจารณาว่าคนผู้นี้เป็นใคร ขอแค่ไม่ได้สวมชุดเกราะของต้าเฉียน ทั้งหมดล้วนเป็นศัตรู!ฆ่า!หยุนเจิงก่นเสียงคำรามในใจ บุกไปโดยไม่สนสิ่งใดทั้งนั้น“แกร๊ง!”เสียงกระแทกกัน หยุนเจิ้งสั่นสะเทือนหงายไปด้านหลังทันทีด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของสัตว์ประหลาดหน้าขนที่อยู่ตรงหน้าความแข็งแกร่งที่ยิ่งใหญ่ ทำให้ดาบในมือหยุนเจิงหลุดปลิวออกไปนาทีนี้ สัตว์ประหลาดหน้าขนฟันลงมาอย่างดุดันหยุนเจิงยังไม่ทันได้ตั้งตัว ทำได้เพียงดึงบังเหียน“ฮี้...”ขาหน้าของม้าศึกยกห่

“เจ้าคิดจะหลอกล่อทิศทางการไล่ล่าของทัพศัตรู?”เมี่ยวอินด้านหนึ่งพันแผลให้หยุนเจิง ด้านหนึ่งไถ่ถาม“อืม!”หยุนเจิงพยักหน้าเบาๆ “ทันทีที่ทัพศัตรูได้ข่าวการตายของฮูเจี๋ย เป็นไปได้มากว่าจะส่งคนมาไล่ล่าพวกเรา! หากสามารถล่อทัพศัตรูไปยังทิศทางตรงกันข้ามไห้ ต่อให้พวกเราถูกศัตรูไล่ล่า ต้องปะทะกับพวกเขาอีกสนาม โอกาสชนะก็จะมีมากขึ้นหน่อย“พวกเราต้องต่อสู้ต่อไป เช่นนั้น...”เมี่ยวอินอยากจะกล่าวแต่ก็หยุดไว้“ข้ารู้”หยุนเจิงพยักหน้า กล่าวด้วยความจนใจ “ข้าไม่อยากสู้กับทัพศัตรูอีก แต่เกรงว่าทัพศัตรูจะบ้าคลั่ง ต้องตามมาสู้กับเราให้ได้ วางแผนเอาไว้ก่อน อย่างน้อยก็มีความหวังเพิ่มขึ้นอีกหน่อยไม่ใช่หรือ?”เวลานี้แล้ว นอกจากพวกคลั่งสงครามอย่างฉินชีหู่ ใครบ้างคิดจะไปปะทะกับทัพศัตรู!ผลลัพธ์ของสงครามครั้งนี้พวกเขาได้มามากเพียงพอแล้วแน่นอน ความเสียหายก็มากเกินพอเช่นกันต่อไป ไม่มีผลสงครามใด ให้คนเหล่านี้ที่เหลือแยกย้ายกลับไปใช้ชีวิต ก็นับว่าเป็นชัยชนะยิ่งใหญ่ที่สุดแล้วแต่พวกเขาคิดอยากถอย ทัพศัตรูอาจไม่อยากให้พวกเขาถอย!ถึงเช่นไร ประมุขใหญ่เป่ยหวนล้วนถูกกำจัดแล้ว“ก็จริง!”เมี่ยวอินพยักหน้า จา