บททั้งหมดของ องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน: บทที่ 841 - บทที่ 850

ด้วยการบอกเล่าของทั้งสองคน หยุนเจิงก็เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดแล้วหลังจากเจียเหยาสังหารฮูหลัวที่ขนเสบียงอาหารหลบหนี จากนั้นก็ใช้วิธีสายฟ้าแลบล้อมกองทหารม้าหนึ่งหมื่นคนที่มาสนับสนุนฮูหลัว และทันใดนั้นก็ลอบโจมตีขบวนหน้า ฆ่าแม่ทัพหลักของกองทหารม้าหนึ่งหมื่นคนนั่นแต่ว่า ทหารม้าหนึ่งหมื่นอยู่ใต้สังกัดตรงของอาหลู่ไถแม้แม่ทัพหลักจะถูกยิงตาย กองทหารม้าหนึ่งหมื่นก็ยังคงลุกขึ้นมาต่อต้านหลังสงครามดุเดือด ทหารม้านับหมื่นที่กำลังใจไม่มั่นคงหลังจากสูญเสียไปหนึ่งพันกว่าคนสุดท้ายก็พ่ายแพ้ คนส่วนใหญ่ถูกเจียเหยาบังคับรวมไว้ด้วยกัน ยังมีมากกว่าพันคนบุกฝ่าวงล้อมออกไปได้เจียเหยานำทหารห้าพันคนมุ่งหน้าไปที่กระโจมของอาหลู่ไถ สั่งแม่ทัพใหญ่เกออาซูบัญชาการทหารเกือบสามหมื่นนายที่เหลือ ด้านหนึ่งตัดขาดด้านหลัง ด้านหนึ่งมาเข้ารวมกับนาง พยายามป้องการการจู่โจมของต้าเฉียนให้มากที่สุดหลังจากเข้าใจสถานการณ์แล้ว หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะถอนใจด้วยความโล่งอกเข้าใจสถานการณ์ได้ก็ดีแล้ว!คราวนี้ สามาถลงมือได้อย่างวางใจแล้ว!มารดาเขา!เจียเหยาสตรีผู้นี้มีความกล้า นึกไม่ถึงว่าจะฮุบรวมกองกำลังของอาหลู่ไถแล้วอีกทั้ง ส

“ก่อกวนและจู่โจม?”เมื่อได้รับข่าวจากคนที่ฉินชีหู่ส่งมา หยุนเจิงอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเกออาซูผู้นี้ค่อนข้างมีลู่ทาง!สถานการณ์เช่นนี้ นึกไม่ถึงจะส่งคนนับพันมาก่อกวนทัพหน้าของฉินชีหู่?มารดาเขาสิ!คำนวณพลาดแล้ว!เห็นได้ชัดว่าเกออาซูกำลังยื้อเวลาให้เจียเหยาสยบชนเผ่าของอาหลู่ไถ!เมื่อพวกเขาถูกถ่วงเวลา รอเจียเหยาจัดการงานในมือนางเรียบร้อยแล้ว ขวัญกำลังใจกองทัพพวกเขามั่นคงแล้ว ถึงเวลานั้น เจียเหยาจะต้องนำทัพมาโจมตีพวกเขา!เจ้าคนชั่วนี่รู้ว่าเขาไม่ยอมใช้ไม้แข็งปะทะไม้แข็งกับเขา!แต่ว่า การกระทำของเกออาซู เป็นการเตือนสติเขาแล้ว!“ตอนนี้ควรทำเช่นไร?”เสิ่นลั่วเยี่ยนขมวดคิดถามแผนการกับหยุนเจิง“เจ้าคิดว่าพวกเราควรทำเช่นไร?”หยุนเจิงถามกลับเสิ่นลั่วเยี่ยน“นี่...”เห็นได้ชัดว่าเสิ่นลั่วเยี่ยนนึกไม่ถึงว่าหยุนเจิงจะทดสอบนางในเวลานี้ ฉับพลันนั้นไม่รู้ควรกล่าวเช่นไร ทำได้เพียงส่ายหน้าเบาๆ “ข้าก็ไม่รู้ควรทำเช่นไร หากทำตามนิสัยข้า ข้าจะสั่งให้ฉินชีหู่รวมทหารกับพวกเรา ฉวยโอกาสตอนทัพศัตรูขวัญกำลังใจไม่มั่นจง โจมตีโดนตรง! แต่เจ้าคงไม่ทำเช่นนี้...”นางรู้ หยุนเจิงทำงานหากเลี่ยงการปะทะได้ก็

สายัณห์ยามตะวันรอน เกออาซูได้รับข่าวอีกครั้งง รับรู้การเคลื่อนไหวของทหารม้าต้าเฉียนสีหน้าเกออาซูเปลี่ยนไป ในใจเกิดความกระวนกระวายทัพหลังของศัตรูมากดดันด้วย?สองทัพรวมตัวกันบุกมา กำลังบุกไปไปยังราชสำนัก?เจตนาของเขาถูกศัตรูดูออกแล้ว!ทัพศัตรูโจมตีรวดเร็ว เพื่อไม่ปล่อยให้พวกเขามีเวลาระดมกำลังทหารด้านหลัง!ทำเช่นไร?ต่อไปควรทำเช่นไร?ด้านหลังพวกเขามีกำลังทหารไม่น้อยเลย!แต่เกิดเรื่องฮูหลัวขึ้นกะทันหัน!พวกเขาไม่มีเวลาเพียงพอที่จะไประดมกำลังทหารเหล่านั้น!ตอนนี้กองทัพต้าเฉียนโจมจีด้านหลังของพวกเขาโดยตรง หากรวบรวมกำลังทหาร ไม่เพียงพอที่จะไปสู้กับต้าเฉียน เช่นนั้นก็เป็นการส่งคนไปตายโดยแท้!ช่วงเวลาฉุกละหุก เกออาซูอยากจะตบตัวเองสักฉากอยู่ดีไม่ว่าดี เขาส่งคนไปถ่วงความเร็วในการเคลื่อนทัพของพวกเขาเพื่อสิ่งใดหากเขาไม่ส่งคนไปทำเรื่องนี้ หยุนเจิงคงกังวลว่าด้านหลังของพวกเขามีแผน ไม่กล้าเสี่ยงบุกเช่นนี้เขาส่งคนไปทำเรื่องนี้ ไม่เท่ากับเป็นการบอกกับหยุนเจิง ด้านหลังของพวกเขา จำเป็นต้องใช้เวลาในการระดมกำลังหรือ?การกระทำเกินจำเป็น!โง่เขลา!เหตุใดเขาจึงโง่เพียงนี้!เกออาซูปวดหัวม

วันถัดมา ตอนที่พวกหยุนเจิงกำลังเตรียมจู่โจมชนเผ่าของเป่ยหวนประมาณสิบลี้ระยะห่าง หน่วยสอดแนมมารายงานทางปีกขวาของพวกเขาสามสิบลี้ ปรากฏทหารม้าเป่ยหวนจำนวนมาก มีจำนวนนับหมื่น“คิดจะตรึงกำลังพวกเราหรือ?”หยุนเจิงยิ้มกับตัวเอง ทันใดนั้นก็สั่งอวี๋ซื่อจง “ถ่ายทอดคำสั่งให้ฉินชีหู่และชวีเจิ้ง บัชการทหารหมื่นคนของพวกเขาบุกโจมตีชนเผ่าด้านหน้า ห้ามปล่อยให้คนในชนเผ่าหนีออกไปส่งข่าว! สั่งคนของข้า เปิดฉากทันที ตั้งขบวนโจมตี!”“ขอรับ!”อวี๋ซื่อจงรับคำสั่งทันที“รู้ว่าข้าต้องการทำสิ่งใด?”หยุนเจิงถามเสิ่นลั่วเยี่ยนที่อยู่ข้างกายเสิ่นลั่วเยี่ยนเอียงศีรษะคิด ตอบ “เจ้าอยากให้ทัพศัตรูคิดว่าพวกเราต้องการโจมตีพวกเขา ให้ฉินชีหู่ยื้อเวลากับชนเผ่าแห่งนั้น?”“ไม่เลวเลย! ช่วงนี้ก้าวหน้าเร็วมาก! เรื่องนี้ก็ดูออกแล้ว!”หยุนเจิงพยักหน้ายิ้มเล็กน้อย หลอกเย้าเสิ่นลั่วเยี่ยนใบหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยน กล่าวด้วยความอาย “เอาข้างกายเจ้าทุกวัน หากไม่ก้าวหน้าแม้แต่น้อย เจ้าคงด่านข้าในใจว่าโง่!”“ต้องบอกว่าตอนนี้เจ้าฉลาดแล้ว” หยุนเจิงหัวเราะเสียงดังเสิ่นลั่วเยี่ยนใบหน้ากระตุกเล็กน้อย จ้องคนสารเลวด้วยความโกรธเคือ

“ฆ่า!”สิ้นเสียงฆ่าที่ดังสะเทือนไปทั่วบริเวร ในที่สุดทหารม้าทั้งสองฝ่ายก็เผชิญหน้ากันสู้กันตอนที่ทั้งสองฝ่ายเข้าใกล้อาณาบริเวณสามลี้ ทหารม้าเป่ยหวนแบ่งออกเป็นสองอย่างรวดเร็ว บุกมาที่ด้านข้างของพวกเขานี่เป็นทักษะการรบที่ทหารม้าไปหวนคุ้นเคยที่สุด อ้อมไปด้านข้างของศัตรู จัดการทหารที่ไม่มีก็กันบ้าง รอให้ศัตรูเสียหาย คอย ดำเนินการล่าเหยื่อตรงหน้าเมื่อเห็นการแปรขบวนทัพของศัตรู หยุนเจิงอดนึกดีใจไหมสุดท้ายก็มาลูกไม้นี้!ยังดีที่พวกเขาบุกโจมตีที่ปีกขวาของทัพศัตรูหากพวกเขาเลือกโจมตีข้างหน้าโดยตรง ไม่นานก็จะตกอยู่กลางวงล้อมซ้ายขวาของทัพศัตรูพวกเขาออกโจมตีสัมภาระเบา ไม่ใช่ทหารม้าทุกคนจะมีโล่ในมือ มีเพียงคนจำนวนน้อยที่มีม้าศึกที่ค่อนข้างดีและโล่ป้องกันการโจมตีด้วยขอบเขตกว้างขวาง ล้วนเป็นทหารที่มีโล่กันบังในมืออยู่ข้างหน้า ทำลายแนวรบของศัตรูก่อนเมื่อกองกำลังศัตรูมาถึงทั้งสองข้างพวกเขาจะโจมตีแบบกองโจร ทหารม้ามากมายไม่มีโล่กันบังล้วนตกอยู่ในอาณาเขตการโจมตีของศัตรู ก็จะเกิดความเสียหายหนักมากเนื่องจากทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้กัน แม่ทัพของศัตรูเข้าใจเจตนาของพวกเขาหยุนเจิงแล้วตรงหน้าเห็นว่