แชร์

บทที่ 847

วันถัดมา ตอนที่พวกหยุนเจิงกำลังเตรียมจู่โจมชนเผ่าของเป่ยหวนประมาณสิบลี้ระยะห่าง หน่วยสอดแนมมารายงาน

ทางปีกขวาของพวกเขาสามสิบลี้ ปรากฏทหารม้าเป่ยหวนจำนวนมาก มีจำนวนนับหมื่น

“คิดจะตรึงกำลังพวกเราหรือ?”

หยุนเจิงยิ้มกับตัวเอง ทันใดนั้นก็สั่งอวี๋ซื่อจง “ถ่ายทอดคำสั่งให้ฉินชีหู่และชวีเจิ้ง บัชการทหารหมื่นคนของพวกเขาบุกโจมตีชนเผ่าด้านหน้า ห้ามปล่อยให้คนในชนเผ่าหนีออกไปส่งข่าว! สั่งคนของข้า เปิดฉากทันที ตั้งขบวนโจมตี!”

“ขอรับ!”

อวี๋ซื่อจงรับคำสั่งทันที

“รู้ว่าข้าต้องการทำสิ่งใด?”

หยุนเจิงถามเสิ่นลั่วเยี่ยนที่อยู่ข้างกาย

เสิ่นลั่วเยี่ยนเอียงศีรษะคิด ตอบ “เจ้าอยากให้ทัพศัตรูคิดว่าพวกเราต้องการโจมตีพวกเขา ให้ฉินชีหู่ยื้อเวลากับชนเผ่าแห่งนั้น?”

“ไม่เลวเลย! ช่วงนี้ก้าวหน้าเร็วมาก! เรื่องนี้ก็ดูออกแล้ว!”

หยุนเจิงพยักหน้ายิ้มเล็กน้อย หลอกเย้าเสิ่นลั่วเยี่ยน

ใบหน้าของเสิ่นลั่วเยี่ยน กล่าวด้วยความอาย “เอาข้างกายเจ้าทุกวัน หากไม่ก้าวหน้าแม้แต่น้อย เจ้าคงด่านข้าในใจว่าโง่!”

“ต้องบอกว่าตอนนี้เจ้าฉลาดแล้ว” หยุนเจิงหัวเราะเสียงดัง

เสิ่นลั่วเยี่ยนใบหน้ากระตุกเล็กน้อย จ้องคนสารเลวด้วยความโกรธเคือ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status