Share

บทที่ 852

เวลานี้ ฉินชีหู่มาถึงข้างกายหยุนเจิง

เพิ่งผ่านสนามรบเลือด ฉินชีหู่ร่างเต็มไปด้วยเลือดเช่นกัน

แต่ว่า เจ้าหมอนี่ห้าวหาญจริง มองดูแล้วไม่มีบาดแผลสักนิด

ขณะนี้ กลิ่นอายการสังหารบนตัวเขายังไม่หายไปทั้งหมด บวกกับเลือดบนตัวเขา เหมือนเทพความตายมาเยือนยังโลก

ยังดีที่หยุนเจิงเคยชินกับกลิ่นคาวเลือดบนสนามรบแล้ว มิฉะนั้นคนโดนกลิ่นอายสังหารของเจ้าหมอนี่ซัดซาดแล้ว

“เจ้าคิดว่าควรทำเช่นไร?”

หยุนเจิงเงยหน้ามองฉินชีหู่

“ฆ่า!”

น้ำเสียงของฉินชีหูเย็นชาเป็นพิเศษ ไม่มีความเมตตาใด

“……”

หยุนเจิงสีหน้ามืดครึ้ม “ฆ่าเชลยเหล่านี้แล้ว เจ้าข้าไปขุดเหมืองหรือ?”

เจ้านี่ ฆ่าจนบ้าไปแล้วกระมัง?

ตอนนี้เขาต้องการกรรมกรขุดเหมือง!

ต่อไปเรื่องซ่อมถนนสร้างสะพาน ล้วนต้องการเชลยศึกเหล่านี้

“แต่ว่า...”

ฉินชีหู่ขมวดคิ้ว “พวกเรายังต้องจู่โจมด้านหลังของทัพศัตรู พาเชลยเหล่านี้ไป พวกเราก็เพิ่มความเร็วไม่ได้แล้ว! ไม่ง่ายเลยกว่าพวกเราจะคว้าโอกาสบุกเข้าด้านหลังของศัตรูได้ คงไม่อาจถอนทัพตอนนี้ได้กระมัง?”

มีอย่างที่ไหนบุกจู่โจมแล้วยังพาเชลยไปด้วย?

ต่อให้มีเมตตาก็ไม่ใช่วิธีเมตตาเช่นนี้!

เมี่ยวอินและเสิ่นลั่วเยี่ยนพยักหน้าต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status